Ήρθα να πούμε τα παλιά
με γέλιο και με δάκρυ
να βγουν οι αναμνήσεις μας
απ της ψυχής την άκρη
Να πούμε για τον κύρη μας
που έλειπε στα ξένα
για την φτωχή την μάνα μας
για σένα και για μένα
Βάλε στο μπρίκι τον καφέ
όπως παλιά,θυμάσαι;
και έλα κάτσε δίπλα μου
κοντά μου θέλω να σαι
Έλα και πες μου αδερφή
μολόγα την ζωή σου
να σκύψω μες τον πόνο σου
στο δάκρυ τσ αντοχής σου
Αλάργα είναι τα σπίτια μας
αλάργα κι οι ζωές μας
μα το βυζί της μάνας μας
ένωσε τις ψυχές μας
Έλα να κλάψουμε αδερφή
για κείνα που περάσαν
κι ύστερα ας γελάσουμε
τα χρόνια μας, χορτάσαν..
Ώρα να φύγω αδερφή
ας σφιχταγκαλιαστούμε
ίσως στερνή να ναι φορά
να μην ξαναβρεθούμε...
Θα δέσω ένα δάκρυ σου
κόμπο μες το μαντήλι
και θα το κάνω στεναγμό
στης μάνας το καντήλι...
Ελευθερία Χρ Λάππα