Να λοιπόν που οι «στοχαστές» της χοληστερίνης, εκείνοι που θεωρούν σαν ανδραγάθημα να μπουκώνονται με ψητό κρέας κάθε Μεγάλη Παρασκευή για να πικάρουν τους χριστιανούς, οι μύκητες του αθεϊσμού που αναπτύσσονται μέσα στις νεκρές ανόργανες ουσίες που παράγουν, φανερώνουν το πραγματικό τους πρόσωπο και είναι φρικιαστικό.
H διαβόητη «Ένωση Αθέων» διοργανώνει για πρώτη φορά στην Ελλάδα ημερίδα για την υποβοηθούμενη ευθανασία, δηλαδή την υποβοηθούμενη δολοφονία από τους Μένγκελε της νεοταξικής ιατρικής, που στον βωμό των κερδών στήνουν «Άουσβιτς» για απελπισμένους πολίτες, και τα παρουσιάζουν σαν «δικαίωμα στον αξιοπρεπή θάνατο».
Η «Ένωση Αθέων» εισάγει στη χώρα μας τον «πολιτισμό» θανάτου που εντέλλονται οι νεκρωτικές πολιτικές της Δύσης, οι οποίες ορίζουν ότι τα συστήματα υγείας πρέπει να ιδιωτικοποιηθούν, οι θεραπείες να γίνουν πολυτέλεια, η κουρά των βαριά αρρώστων να είναι περιττό κόστος, και οι αβοήθητοι άνθρωποι να οδηγούνται σε ατομικούς θαλάμους αερίων (όπως η κάψουλα Sarco, που χρησιμοποιήθηκε στην Ελβετία) ή στο πληρωμένο «έλεος» μιας σύριγγας που θα φέρει το τέλος.
Το «δικαίωμα στον αξιοπρεπή θάνατο» του ασθενούς είναι στην ουσία δικαίωμα του γιατρού να δολοφονεί ασθενείς, με κίνητρο εγκλήματος το κέρδος. Πέρα από τη παγκόσμια γενοκτονία των εκτρώσεων με «διακοπή κύησης», να έρθει ως χρυσοφόρα βιομηχανία και η διακοπή ζωής. Έτσι να ξεπαστρεύονται και οι αγέννητοι και οι γεννημένοι.
Μεγάλο ενδιαφέρον έχει να αναφερθούμε δειγματοληπτικά στο ποιόν των ομιλητών που θα στηρίξουν την υποβοηθούμενη ιατρική δολοφονία. Για να καταλάβουν για άλλη μια φορά οι αναγνώστες ότι πολλά θέματα της νεοταξικής ατζέντας είναι συγκοινωνούντα δοχεία και όλα μαζί συναντώνται στη μισανθρωπία και τη μισοθεΐα.
Ο Γεώργιος Παξινός, γνωστός νευροχειρούργος και καθηγητής Βιοϊατρικών Επιστημών, ιδεολογικό «τέκνο» του Μπέρκλεϊ και του Γέιλ των ΗΠΑ, επικεφαλής ομάδας στο Ερευνητικό Ινστιτούτο Νευροεπιστήμης της Αυστραλίας, φανατικός άθεος που δηλώνει σε κάθε του συνέντευξη ότι δεν υπάρχει Θεός, δεν υπάρχει ελεύθερη βούληση, η ψυχή είναι μια ψευδαίσθηση και οι αποφάσεις που παίρνει ο άνθρωπος είναι αποκλειστικά θέμα νευρώνων και συνάψεων.
Ο Jakob Προύσσαλης είναι κλινικός γιατρός και ψυχοθεραπευτής που εργάζεται στη Γερμανία και οι μεγάλες του ανησυχίες (όπως φαίνεται σε συνέντευξή του) είναι «η άνοδος του AFD και της ακροδεξιάς γενικότερα που ενισχύει φαινόμενα κοινωνικού ρατσισμού και διακρίσεων». Έχει πει ότι οι «ακροδεξιοί» στη Γερμανία θεωρούσαν ότι για τα δεινά της πανδημίας «φταίνε οι μετανάστες, οι μουσουλμάνοι, οι Εβραίοι, η ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητα ή και όλοι μαζί». Επίσης ο Jakob Προύσσαλης προσφέρει ψυχολογική συμβουλευτική σε ΛΟΑΤΚΙ πρόσφυγες με ψυχικά τραύματα, σε πρόγραμμα συμβουλευτικής ομοφυλοφίλων στο Βερολίνο.
Ο Αλέξανδρος Σακελλαρίου είναι διδάκτωρ Κοινωνιολογίας/Θρησκείας με ερευνητικά ενδιαφέροντα όπως η κοινωνιολογία της θρησκείας και της αθεΐας, η Ισλαμοφοβία, ο αντισημιτισμός, η «ακροδεξιά» και η ριζοσπαστικοποίηση. Από το 2015 είναι συν-συγγραφέας της ετήσιας έκθεσης για το Ισλάμ στην Ελλάδα (Yearbook of Muslimsin Europe) και συγγραφέας της ετήσιας έκθεσης για την Ισλαμοφοβία (European Islamophobia Reportproject). Είναι επίσης μέλος της δικαιωματιστικής ΜΚΟ «ΕλΕΔΑ» (Ελληνική Ένωση για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου) που μεταξύ άλλων ασχολείται με τη μετανάστευση και το άσυλο, τα ζητήματα «πρόσβασης στην ελληνική ιθαγένεια», τη «ρατσιστική βία και ρητορική μίσους» και τις «σχέσεις κράτους – εκκλησίας».
Ο Αντώνης Παπαρίζος είναι καθηγητής του Παντείου Πανεπιστημίου και εκπεφρασμένος άθεος με συγγραφικό έργο κατά του Θεού και υπέρ της «θεοποίησης» του ανθρώπου (στα πρότυπα του «υπερανθρώπου», του άθεου ημιπαράφρονα Νίτσε). Στο οπισθόφυλλο του βιβλίου του: «Η ελευθερία ενώπιον του θανάτου» γράφει ένα φιλοσοφικό πρελούδιο στην αυτοκτονία:
«Δικαιούται ο άνθρωπος να αναζητά και να προετοιμάζεται για έναν “θάνατο γενναίο” και “ενάρετο”, έναν “θάνατο ωραίο” ή ακόμη έναν “θάνατο ευτυχισμένο” ή είναι καταδικασμένος να περιμένει τον θάνατό του, ανησυχώντας και “παρακαλώντας” την Φύση, τον Θεό ή και την τύχη να του επιφυλάξουν έναν θάνατο όσο το δυνατόν λιγότερο οδυνηρό και λιγότερο εξευτελιστικό, μετατρέποντας έτσι την ζωή του σε θάλαμο αναμονής ή και σε φυλακή;
Διότι αν ο θάνατος είναι γεγονός φυσικό ή θέλημα Θεού, που αναπόφευκτα μας περιμένει, και όχι μία πράξη την οποία ελεύθερα αποφασίζουμε, τότε η ζωή είναι φυλακή, κι ο άνθρωπος κατάδικος του θανάτου. Ελεύθερα ζει όποιος ελεύθερα επέλεξε το πώς θα πεθάνει».
Ελεύθερα ζει εκείνος που ελεύθερα επιλέγει ζωή αιώνιο, θα απαντήσουμε εμείς.
Η Δέσποινα Λιμνιωτάκη είναι δημοτική σύμβουλος Δημόσιας Υγείας και Δημοτικών Ιατρείων στον Δήμο Αθηναίων (παρακαλώ), ψυχολόγος, σύμβουλος ομάδων πάνω σε θέματα καταπολέμησης της έμφυλης βίας και εκπαιδεύτρια προγραμμάτων γυναικείας ενδυνάμωσης και ηγεσίας. Ένα από τα άρθρα της που έχει δημοσιευτεί στα ΝΕΑ, έχει τίτλο: «Το μακρύ ταξίδι υπέρ του δικαιώματος στην άμβλωση».
Στην ημερίδα των Αθέων εμφανίζεται εκ νέου ο καθηγητής Χριστιανικής Ηθικής – Βιοηθικής, του τμήματος Θεολογίας ΕΚΠΑ, Κωνσταντίνος Κορναράκης, που υπήρξε επιστημονικός υπεύθυνος και συγγραφέας της συγγραφικής ομάδας των βιβλίων Θρησκευτικών της Ε΄ Δημοτικού. Ένας θεολόγος που υποτίθεται ότι πρεσβεύει την πίστη της ζωής και της αυτοζωής που είναι ο Χριστός, θαμώνας πλέον στις συγκεντρώσεις των αθέων, και μάλιστα για να μιλήσει τώρα σε μια μάζωξη υπέρ της θεσμοποιημένης δολοφονίας/αυτοκτονίας. Την προηγούμενη φορά που ο κ. Κορναράκης συμμετείχε σε ημερίδα των αθέων, κάναμε έναν συγκρατημένο έλεγχο. Τώρα θα πούμε τα πράγματα ακριβώς όπως είναι: λειτουργεί ως «κράχτης» που γεφυρώνει επικοινωνιακά τη θεολογία με τον βόρβορο του μετα – ανθρωπισμού.
Προχωρώντας παρακάτω στη λίστα των ομιλητών, βρίσκουμε – ποιον άλλον – τον Πέτρο Τατσόπουλο, τον επαγγελματία μισόθεο και μισάνθρωπο, το παιδί του διαβόλου όπως αυτοαποκαλείται με καμάρι στο καινούργιο του βιβλίο. Ο καφενειακός γητευτής της μισής Αθήνας δεν χρειάζεται συστάσεις. Είναι μια κατηγορία μόνος του.
Συστάσεις δεν χρειάζεται και ο «υπουργός Αλήθειας» (κατά τη γραφή του Όργουελ) χωροφύλακας του διαδικτύου και εμμονικός αντιχριστιανός, Δημήτρης Αλικάκος, που εδώ και χρόνια ματαιοπονεί να βγάλει «fake news» την Ορθοδοξία, παράλληλα με την ασχολία του να παραβιάζει την ελεύθερη πληροφόρηση και να διαστρεβλώνει ειδήσεις. Ακόμα – ακόμα και να κατασκευάζει δικές του, και να αναγκάζεται να ζητήσει μισή «συγγνώμη» αφού ξεμπροστιάστηκε στο πανελλήνιο.
Άραγε ένας από αυτούς που ορίζουν τι είναι «αλήθεια» στο διαδίκτυο, πιστεύει ότι πρέπει να δοθεί εξουσία στο κράτος να σκοτώνει νόμιμα ανθρώπους; Τρομακτικό όσο να πει κανείς. Και εντάξει, ας αφήσουμε τον χριστιανισμό αφού έχουν τόση αλλεργία. Ο όρκος του Ιπποκράτη; Μάλλον… fake news θα είναι κι εκείνος.
Συντονιστής θα είναι και σε αυτή την ημερίδα, άλλος ένας σφοδρός πολέμιος της Ορθοδοξίας, ο Γρηγόρης Βαλιανάτος, ο οποίος πέρα από το να παλεύει να ξεριζώσει από τη λειτουργία του κράτους οτιδήποτε το χριστιανικό για χάρη του ΛΟΑΤΚΙσμου, έχει ταχθεί υπέρ της αναγνώρισης του ονόματος «Μακεδονία» για τους Σκοπιανούς αρκετά χρόνια πριν την κατάπτυστη Συμφωνία των Πρεσπών και μάλιστα αναγνώριζε και «μακεδονική μειονότητα» στην Ελλάδα.
Παρατηρείστε πόσα ζητήματα της νεοταξικής ατζέντας συμπυκνώνονται σε αυτά που πρεσβεύουν οι παραπάνω ομιλητές: Αθεΐα, υλισμός, μετα – ανθρωπισμός, υστερία περί δήθεν «ακροδεξιάς», ΛΟΑΤΚΙσμός, δικαιωματισμός, παγκοσμιοποίηση, ανοιχτά σύνορα, πολιτική απέναντι στην «ισλαμοφοβία», «έμφυλη» βία, φεμινισμός, διαχωρισμός κράτους – εκκλησίας, υποχωρήσεις σε εθνικά θέματα, οικουμενιστική «θεολογία».
Όλα αυτά τα αφηγήματα μαζί, συνθέτουν ό,τι πιο συστημικό μπορεί να προσφέρει αυτή τη στιγμή η Δύση και μοιάζουν κατευθείαν βγαλμένα από τα χαρτοφυλάκια του Νταβός. Και όλα μαζί παράγουν καθαρό και ωμό θάνατο.
Όπως γράφαμε σε προηγούμενο άρθρο σχετικό με τη νομιμοποίηση της ευθανασίας: «Έχουμε να κάνουμε με ένα διεθνές κύκλωμα ευγονιστών (στα πρότυπα των ναζί) που πλασάρουν τις μαζικές εκκαθαρίσεις υπό το πρόσχημα της ‘’ανθρωπιάς’’ και της ‘’αξιοπρέπειας’’. Δεν εκτελούν ανθρώπους δια της βίας έτσι όπως έκαναν οι ιδεολογικοί πρόγονοι τους, άλλα θέλουν να μοιράσουν από ένα νομικό ‘’όπλο’’ στο χέρι του κάθε απελπισμένου ανθρώπου για να τελειώσει μόνος του τη δουλειά.
Δεν επιθυμούν να παλέψουν για να χτυπηθεί η δυστυχία στη ρίζα της, άλλα επινοούν τους τρόπους που θα ξεφορτώνονται πιο γρήγορα το ‘’βάρος’’ της ανθρωπότητας
Η αντιμετώπιση του ανθρώπου ως πλάσμα του Θεού που προορίζεται για την κατά Χάριν θέωση, η αντίληψη της ζωής ως δώρο Θεού, η αγάπη για τον συνάνθρωπο, η μέριμνα για την αθάνατη ψυχή του, η εμπιστοσύνη στο θέλημα του Θεού και η αποδοχή των δοκιμασιών που επιτρέπει, η ιερότητα του θανάτου και του μαρτυρίου (ακόμα και αν αυτό έχει μορφή νόσου), η πίστη στη μετά θάνατον ζωή, η πίστη στο θαύμα και την ίαση ψυχής ή σώματος, το «ου φονεύσεις», όλα αυτά είναι αξίες της πίστης που βρίσκονται σε εντελώς διαφορετικό σύμπαν από τη σφαίρα του αντίχριστου «μετανθρωπισμού».
Δεν είναι να απορεί κανείς για την κατάντια να γίνονται ημερίδες για ιατρικές δολοφονίες «ελέους» ή για αυτοκτονίες «υπερηφάνειας» για ένα σώμα που ούτως ή άλλως θα φάνε τα σκουλήκια ή θα καταλήξει σε έναν κλίβανο και ένα «μπλέντερ» οστών. Μέχρι εκεί φτάνει η «τιμή» του άθεου. Παραπέρα δεν έχει. Αυτό είναι το μόνο κοινωνικό γέννημα της Αθεΐας. Αφού ψυχικό θάνατο βιώνουν, θάνατο ευαγγελίζονται. Και αφού μισούν τον Θεό, δεν γίνεται να μην μισούν και τον άνθρωπο.
