Ο χρό­νος της ζωής μας εί­ναι ένα δά­νειο...

Μας έλε­γε ένας γέ­ρον­τας:

Μας έλε­γε ένας γέ­ρον­τας: Μό­λις σχη­μα­τι­στούν τα καρ­δια­κά κύτ­τα­ρα (γί­νε­ται πάνω-κάτω 40 μέ­ρες μετά τη σύλ­λη­ψη) ενός συλη­φθέν βρέ­φους, ο Θεός ευ­λο­γεί την καρ­διά και την θέ­τει σε κί­νη­ση. Ταυ­τό­χρο­να ο Θεός ορί­ζει τον αριθ­μό των χτύ­πων της μέ­χρι να πε­θά­νει. *Εί­ναι συγ­κε­κρι­μέ­νος και 

ορι­σμέ­νος ο αριθ­μός των χτύ­πων της καρ­διάς μας..

Ο χρό­νος της ζωής μας εί­ναι ένα δά­νειο. Ο Θεός μας χα­ρί­ζει ένα  δά­νειο.

Το δά­νειο αυτό πρέ­πει να το επι­στρέ­ψου­με σε ένα βι­βλιά­ριο, που θα έχει τα έργα μας, κα­θώς και τα έν­ση­μα που έχου­με κολ­λή­σει σε αυτή τη ζωή και εί­ναι καρ­πός της με­τα­νοί­ας μας, για να μας δώ­σει ο Θεός την αιώ­νια σύν­τα­ξη, στην 

Βα­σι­λεία των Ου­ρα­νών..

Το πόσο χρο­νών εί­ναι ένας άν­θρω­πος, δεν με­τριέ­ται με το ποια εί­ναι η ηλι­κία του, αλλά με το πόσο χρό­νο διέ­θε­σε στην προ­σευ­χή.

*Γέροντας Εφραίμ της Σκήτης του Αγίου Ανδρέα, Άγιον Όρος