Γράφει ὁ κ. Δημήτριος Λαμπρόπουλος, θεολόγος
Ὡς κεραυνὸς ἐν αἰθρίᾳ ἐκυκλοφορήθη ἡ εἴδησις ὅτι ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Νέας Ἰωνίας, Φιλαδελφείας, Ἡρακλείου καὶ Χαλκηδόνος κ. Γαβριὴλ (Παπανικολάου) ἀνηγορεύθη διδάκτωρ τῆς Θεολογικῆς Σχολῆς τῶν Ἀθηνῶν. Ἂς σημειώσωμεν διευκρινιστικῶς, ὥστε νὰ μὴ παραπλανηθῆ οὐδείς, ὅτι δὲν ἔλαβε τίτλον ἐπιτίμου διδάκτορος, ὡς ἔχει συμβῆ μὲ ἄλλους Ἱεράρχας, ὁ ὁποῖος ἄνευ περιεχομένου δίδεται «τιμῆς ἕνεκεν», ἀλλὰ ἀνηγορεύθη κατὰ τὰ προβλεπόμενα Διδάκτωρ καὶ μάλιστα τοῦ Κανονικοῦ Δικαίου.
Ἡ ἀπόκτησις τοῦ τίτλου τοῦ Διδάκτορος, ἐνῶ εἶναι σπουδαία ὑπόθεσις, μᾶλλον πλέον δὲν ἐκλαμβάνεται σοβαρῶς ἀπὸ τὰς Θεολογικάς Σχολάς. Εἶναι σημαντικὸν γεγονὸς καθὼς ἡ Θεολογικὴ Σχολὴ διαπιστώνει ὅτι τὸ συγκεκριμένον πρόσωπον καθίσταται Διδάσκαλος τῆς Ὀρθοδόξου Θεολογίας καὶ συγκεκριμένως εἰδικὸς διὰ τὰ ζητήματα τῶν Ἱερῶν Κανόνων! Δὲν ἐφοβήθησαν μήπως ἀναστηθῆ ἐκ τοῦ τάφου ὁ ἀείμνηστος Καθηγητὴς τοῦ Κανονικοῦ Δικαίου Κωνσταντῖνος Μουρατίδης καὶ καταισχυνθοῦν ἐνώπιόν του διὰ τὰς πράξεις των; Δὲν ὑπολογίζουν οὔτε τοὺς μακαριστοὺς Ἀρχιμανδρίτην Ἐπιφάνιον Θεοδωρόπουλον καὶ πρωτοπρεσβύτερον Εὐάγγελον Μαντζουνέαν, οἱ ὁποῖοι ἦσαν ἀπαράμιλλοι γνῶσται τῶν Ἱ. Κανόνων καὶ θὰ κονιορτοποίουν τὴν παρουσίαν τοῦ Σεβ. Νέας Ἰωνίας; Δὲν χαρακτηρίζονται ἀπὸ καμίαν συστολὴν διὰ τὰ πεπραγμένα τοῦ Μητροπολίτου;
Ὁ καταπατητὴς τῶν Ἱ. Κανόνων διδάκτωρ αὐτῶν!
Ὁ Σεβ. κ. Γαβριὴλ ἐγεννήθη τὸ 1976, ἐχειροτονήθη διάκονος τὸ 1996 καὶ πρεσβύτερος τὸ 2002, παραβαίνων εἰς ἀμφοτέρας τὰ ὅρια χειροτονιῶν τῶν Ἱ. Κανόνων.
Τὸ 2011 ἐξελέγη τιτουλάριος Ἐπίσκοπος τῆς πάλαι ποτὲ διαλαμψάσης ἐπισκοπῆς Διαυλείας, ἀντίθετα πρὸς τοὺς Ἱ. Κανόνας, οἱ ὁποῖοι δὲν ἀποδέχονται Ἐπισκόπους ἄνευ Ἐπισκοπῆς.
Πλεῖστον μέρος ἀπὸ τὸ ἐπίσημον βιογραφικόν του καταλαμβάνουν αἱ συμμετοχαὶ του εἰς διαχριστιανικάς διασκέψεις μὲ ἀποκορύφωσιν ὅτι «Ἀπὸ τὸ 2011 εἶναι μόνιμο μέλος τῆς Κεντρικῆς Ἐπιτροπῆς τοῦ Παγκοσμίου Συμβουλίου Ἐκκλησιῶν». Οἱ ὀργανισμοὶ αὐτοὶ προβαίνουν εἰς συμπροσευχάς ἀλλὰ καὶ κοινάς δράσεις, γεγονότα τὰ ὁποῖα καταδικάζουν οἱ Ἱ. Κανόνες ἐπὶ ποινῇ καθαιρέσεως.
Δηλώσεις του ἔχουν κατασκανδαλίσει ἀνθρώπους καὶ εὑρίσκονται εὐθέως ἀπέναντι εἰς τοὺς Ἱ. Κανόνας:
«Τὸ τί μπουκάλια ἔχω στὴ Μητρόπολη δὲν μπορεῖς νὰ φανταστεῖς. Ἔχουν μάθει τὴ λατρεία μου γιὰ τὸ τσίπουρο καὶ ὅποιος ἔρχεται μοῦ φέρνει καὶ ἀπὸ ἕνα…» («Τὰ Νέα» τῆς 9ης Φεβρουαρίου 2019)
«…μπορεῖ νὰ ἔχουμε μία διαφορετικὴ σεξουαλικὴ ταυτότητα, νὰ ἔχουμε ἕνα ἄλλο προσανατολισμό, δὲν θὰ μπῶ νὰ κρίνω τὸ κρεβάτι τοῦ ἄλλου… αὐτὸ τὸ ὁποῖο περισσότερο ἀπὸ ὅλα θὰ ἤθελα νὰ ζητήσει ἡ ΛΟΑΤΚΙ κοινότητα ἀπὸ ἐμᾶς νὰ κάνουμε, εἶναι νὰ βοηθήσουμε τὸν κόσμο νὰ πάψει νὰ ἔχει ἐκδηλώσεις βίας, ἐκδηλώσεις «μπούλινγκ», νὰ τὸ ποῦμε μὲ τὴν ἔννοια τὴ σύγχρονη ἀπέναντι στὰ πρόσωπα, τὰ ὁποῖα ἔχουν διαλέξει μία διαφορετικὴ σεξουαλικὴ ταυτότητα…» (ἐκπομπὴν «Στιγμὲς» εἰς τὸν τηλεοπτικὸν δίαυλον «One» τῆς 25ης Δεκεμβρίου 2023)
«ὁ Θεὸς ἔχει δώσει σὲ μερικοὺς ἀνθρώπους νὰ αἰσθάνονται τὴν ἕλξη πρὸς τὸ ἴδιο φῦλο… Ὅταν τὴν δίνει ὁ Θεός, θὰ πολεμήσω αὐτήν;… ἡ σχέση ἑνὸς ὁμοφυλόφιλου. Εἶναι μία σχέση. Τὸ σέβομαι. Εἶναι μία σχέση, ἡ ὁποία, ἐὰν ὑπάρχει μέσα ὁ Χριστός, νὰ λειτουργεῖ λίγο πιὸ πνευματικά… Ἕνα παιδὶ ἔχει δικαίωμα νὰ ἔχει πατέρα ἢ μητέρα καὶ νὰ ἐπιλέξει στὴ ζωὴ του ἂν θέλει νὰ γίνει ὁμοφυλόφιλος ἢ ἂν θέλει ὁ,τιδήποτε ἄλλο… Δὲν μπορῶ νὰ τοῦ δώσω τὴν αἴσθηση ὅτι εἶναι ἀποκομμένος ἀπὸ τὴν Ἐκκλησία… Ἡ Ἐκκλησία ἐπίσημα δὲν ἔχει τοποθετηθεῖ γιὰ τὸ θέμα αὐτό.» («Τί εἶναι ἡ Ἐκκλησία;» (ἐπεισόδιο 115 – Πίστη καὶ Ὁμοφυλοφιλία, ἰστοσελίδα Ἱ. Μ. Νέας Ἰωνίας)
Αἱ δηλώσεις του αὐταὶ ὄχι μόνον ὑπῆρξαν «προπομπὸς» τοῦ νόμου διὰ τὸν γάμον καὶ υἱοθεσίαν τῶν ὁμοφυλοφίλων, ἀλλὰ περαιτέρω ἀποδεικνύουν παντελῆ ἄγνοιαν τῆς Ἁγίας Γραφῆς καὶ τῶν Ἱ. Κανόνων!
Ἡ «κατακεκρυμμένη» διατριβὴ
Τίποτε ἐκ τῶν ἀνωτέρω δὲν ἐλήφθη ὑπόψιν, διότι ἂν συνυπελογίζοντο προφανῶς δὲν ἔπρεπε οὐδέποτε νὰ λάβη τίτλον διδάκτορος. Μήπως ὅμως καὶ ἡ διατριβὴ ἦτο ἀξία προαγωγῆς;
Κατ’ ἀρχάς, πότε εὗρεν χρόνον νὰ συγγράψη διατριβήν; Ἦτο πρὶν πολλὰ χρόνια, ὅταν κατέστη «Διδάκτωρ Πολιτικῶν Ἐπιστημῶν τοῦ Διεθνοῦς Ἐμπορίου Γενεύης», ὅταν ἀκόμη δὲν ὑπῆρχον αἱ ἀπαιτήσεις τόσον αἱ προσωπικαί του, ὅσον τῆς ἐκτεταμένης Ἱ. Μητροπόλεως, ἀλλὰ καὶ τῶν συνοδικῶν του καθηκόντων. Ἀρκεῖ ἁπλῶς νὰ ἀνατρέξη κανεὶς εἰς τὰς ἀνακοινώσεις τῆς Ἱ. Μητροπόλεώς του, ὥστε νὰ διαπιστώση τὸ πλῆθος τῶν ἐσωτερικῶν ἐκδηλώσεων, ὅσον καὶ τὴν παρουσίαν του μετὰ ἀπὸ προσκλήσεις εἰς ἐκτὸς Μητροπόλεως δραστηριότητας.
Ἔπειτα ὁ τίτλος τῆς διατριβῆς εἶναι τετριμμένος «Ἡ προστασία τοῦ κατηγορουμένου μεταξύ τοῦ κοινοῦ καὶ τοῦ ἐκκλησιαστικοῦ ποινικοῦ δικαίου». Πόθεν γνωρίζει κοινὸν ποινικὸν δίκαιον ὁ Σεβασμιώτατος, καθὼς δὲν ἔχει οἱονδήποτε τίτλον νομικῆς;
Ἀνεγνώσαμεν καὶ τὴν περίληψιν τῆς διατριβῆς, ὅπου ἀναφέρονται τὰ ἑξῆς:
«Τὰ δικαιώματα τοῦ κατηγορουμένου στὴν ἐκκλησιαστικὴ δίκη δὲν προκύπτουν ἀπὸ τὴ Σύμβαση τῶν ἀνθρωπίνων Δικαιωμάτων. Αὐτὰ θεμελιώνονται καὶ προστατεύονται ἤδη στοὺς ἱεροὺς κανόνες, οἱ ὁποῖοι ἐφαρμόζουν τὸ χριστιανικὸ πνεῦμα καὶ τὴ θεώρηση τοῦ ἀνθρώπου ὡς πρόσωπο δημιουργηθὲν κατ’ εἰκόνα Θεοῦ. Ἡ ἀπόδοση τῆς Ἐκκλησιαστικῆς Δικαιοσύνης γίνεται μὲ παρόμοια ἔνδικα μέσα μὲ αὐτὰ τῆς Κοινῆς Ποινικῆς Δικαιοσύνης, οἱ ποινὲς ὅμως ποὺ ἐπιβάλλει ἔχουν διαφορετικὸ πνεῦμα, δὲν εἶναι τιμωρητικὲς ἢ σωφρονιστικές, ἀλλὰ κυρίως θεραπευτικές. Τὸ ἐκκλησιαστικὸ δίκαιο προστατεύει κυρίως πνευματικὰ ἀγαθά, ἀφοῦ ὅλες οἱ παραβάσεις καὶ ἀδικήματα συνεπάγονται στέρηση ἀπὸ τὸ μυστήριο τῆς Θείας Εὐχαριστίας, γι’ αὐτὸ προβλέπεται μία σειρὰ πρακτικῶν μετανοίας καὶ μεταμέλειας γιὰ τὴν ἐπανένταξη τοῦ παραβάτη στὴν μυστηριακὴ ζωὴ τῆς Ἐκκλησίας».
Ἐκτὸς ἀπὸ τὴν ἐπιβεβαίωσιν, δηλ. ὅτι πρόκειται διὰ τὴν ἐπεξεργασίαν τοῦ αὐτονοήτου, παρατηρεῖται μᾶλλον μία σοβαρὰ παράλειψις: Τὰ βαρέα παραπτώματα δὲν συνεπάγονται ἁπλῶς στέρησιν ἀπὸ τὸ μυστήριον τῆς Θ. Εὐχαριστίας ἀλλὰ καθαίρεσιν –διὰ κληρικοὺς- ἀπὸ τὸ μυστήριον τῆς Ἱερωσύνης καὶ ἐνίοτε ἀφορισμὸν καὶ ἀναθεματισμόν. Διατί ἆραγε καίτοι τοσοῦτον σπουδαῖα δὲν ἀναφέρονται ὡς νὰ ἦσαν παρωνυχίδες;
Διατηροῦμεν μίαν ἐπιφύλαξιν διὰ τὴν ὅλην ἀξίαν τῆς διατριβῆς, καθὼς ὁ Σεβασμιώτατος δὲν ἔδωσεν αὐτὴν εἰς τὴν δημοσιότητα, ἀλλὰ ἐδέσμευσεν αὐτὴν ἕως τὸν Σεπτέμβριον τοῦ 2026, νὰ παραμένη ἀόρατος. Τί φοβεῖται; Πρῶτον, ἔχει κριθῆ καὶ οὐδεὶς δύναται νὰ ὑποκλέψη τὰ πνευματικὰ δικαιώματα. Δεύτερον, ἀπόπειρα κλοπῆς εἶναι ἀδύνατος, καθὼς ἐκτὸς τῶν ἄλλων ὁ Σεβασμιώτατος τυγχάνει δημόσιον πρόσωπον καὶ ὄχι κάποιος ἄγνωστος διδάκτωρ. Τρίτον, αἱ διατριβαὶ συγγράφονται, διὰ νὰ διαφωτίσουν καὶ νὰ προωθήσουν τὴν ἔρευναν καὶ τὸν δημόσιον διάλογον, πρᾶγμα τὸ ὁποῖον δὲν ὑπηρετοῦν, ἐὰν εὑρίσκωνται κάπου καταχωνιασμέναι. Τέταρτον, ἂν ὑποθέση κανεὶς ὅτι δὲν θέλει νὰ κυκλοφορήση πρὶν τὴν ἐκδώση ὡς βιβλίον, διερωτᾶται ἀμέσως οἱοσδήποτε, τί προσδοκᾶ; Μήπως τὰ κέρδη ἢ δῆθεν τὴν φήμην ἀπὸ ἕνα πόνημα, τὸ ὁποῖον εἶναι τόσον ἐξειδικευμένον, ὥστε ἐλάχιστοι θὰ τὸ ἀναγνώσουν; Διατί λοιπὸν τοιαύτη μυστικοπάθεια; Διατί δὲν ἀναρτᾶ ὑπερήφανος τὰ ὅσα συνέγραψεν εἰς τὴν διατριβὴν καίτοι ἔσπευσε νὰ ἀνανεώση ἀμέσως τὸ ἀναρτημένον εἰς τὸν ἱστότοπον τῆς Ἱ. Μητροπόλεως βιογραφικόν του, συμπεριλαμβάνων τὸν νέον του τίτλον;
Ἡ διδακτορική… «ἀ(δια)κρισία»
Ποῖος ἐκκλησιαστικῶς ἐχέφρων ἄνθρωπος θὰ ἔδιδε ποτὲ διδακτορικὸν εἰς ἄνθρωπον, ὁ ὁποῖος ἔχει προκαλέσει μὲ δηλώσεις καὶ πράξεις του, ὅταν μάλιστα καὶ ἡ διατριβὴ «κομίζει γλαῦκα εἰς Ἀθήνας»; Μέντωρ τοῦ Σεβασμιωτάτου ἦτο ὁ Σεβασμιώτατος Περιστερίου, γνωστὸς διὰ τὸν οἰκουμενισμόν, τὴν ἔξωσιν τοῦ «Ἐσταυρωμένου» ἀλλὰ καὶ τὴν ὑπεράσπισιν τῆς τελέσεως διαθρησκειακῶν γάμων ἐντὸς Ὀρθοδόξου ναοῦ. Εἰρήσθω ἐν παρόδῳ ὅτι ὁ Σεβ. Περιστερίου ἔχει δώσει καὶ μεταπτυχιακὸν εἰς τὸν Ἀρχιμ. Ἰάκωβον Γιοσάκην. Μέλος τῆς ἐξεταστικῆς ἐπιτροπῆς τοῦ Σεβ. Νέας Ἰωνίας ἦτο καὶ ὁ Σεβασμιώτατος Μεσσηνίας, γνωστὸς ὡσαύτως διὰ τὸν οἰκουμενισμόν. Δύο Σεβασμιώτατοι, ὡς Καθηγηταὶ Πανεπιστημίου ἀπονέμουν διδακτορικὸν εἰς τρίτον Σεβασμιώτατον. Ἕτερα μέλη ὁ κ. Ἰ. Παναγιωτόπουλος, διατελέσας εἰδικὸς γραμματεὺς τῆς Νέας Δημοκρατίας, ἡ κ. Εἰρ. Χριστινάκη, τῆς οἰκογενείας, ἡ ὁποία εἶχεν ἄλλοτε ἀπασχολήσει τὴν δημοσιότητα διὰ τὸ Τμῆμα Κοινωνικῆς Θεολογίας, ὁ κ. Ν. Μαγγιῶρος, ὁ ὁποῖος συμμετέχει εἰς τὴν «Ἑταιρεία Κανονικοῦ Δικαίου Ἀνατολικῶν Ἐκκλησιῶν», τῆς ὁποίας προεδρεύει ὁ Μητροπολίτης Περιστερίου, ὁ κ. Δ. Νικολακάκης, τοῦ ὁποίου βασικαὶ μονογραφίαι εἶναι περὶ τοῦ βιοπορισμοῦ τοῦ κλήρου καὶ ὁ κ. Κ. Μανίκας, ἀφυπηρετήσας Καθηγητής.
Ἡ κρίσις τοῦ ὑποψηφίου διδάκτορος Σεβ. Νέας Ἰωνίας κ. Γαβριὴλ ἐπραγματοποιήθη ἐν μέσῳ θέρους καὶ καύσωνος, ὅταν κατέπαυε καὶ ἡ παρουσία ἀνθρώπων εἰς τὴν Θεολογικὴν Σχολήν, τὴν 2αν Ἰουλίου καὶ 12ην μεσημβρινήν.
Ἡ «ὁρκωμοσία» τοῦ νέου διδάκτορος ἔγινε τὴν 16ην Σεπτεμβρίου ἐνώπιον -μεταξὺ ἄλλων- τοῦ Ἀντιπρυτάνεως κ. Χ. Καραγιάννη, ἐπὶ τῆς Κοσμητείας τοῦ ὁποίου διὰ πρώτην φορὰν ἐδόθη τιμητικὸς τόμος εἰς τὸν Πατριάρχην Βαρθολομαῖον, τοῦ Κοσμήτορος κ. Ἐμμ. Καραγεωργούδη, θιασώτου τοῦ Σεβ. Χαλκηδόνος Ἐμμανουήλ, καὶ τοῦ Προέδρου τοῦ Τμήματος Θεολογίας κ. Δ. Μόσχου, τέως Προέδρου τοῦ συνδέσμου «ΚΑΙΡΟΣ».
Ὁ Ἐπίσκοπος χρειάζεται διδακτορικόν;
Εἶναι νὰ ἀπορῆ κανεὶς ποία ἡ ὠφέλεια τοῦ Σεβασμιωτάτου ἀπὸ τὸν τίτλον τοῦ διδάκτορος. Ἡ θέσις τοῦ Ἐπισκόπου εἶναι συνυφασμένη μὲ «τὸν ὀρθοτομοῦντα τὸν λόγον τῆς ἀληθείας», δηλ. καλεῖται ὁ Ἐπίσκοπος νὰ εἶναι καὶ γνήσιος Διδάσκαλος τῆς Ἐκκλησίας. Περαιτέρω τίτλος δὲν εἶναι ἀμφισβήτησις τοῦ Ἐπισκοπικοῦ λειτουργήματος; Εἰς τί ἀποσκοπεῖ; Μήπως ἐπιθυμεῖ νὰ γίνη Πανεπιστημιακός; Ἔχουν ἤδη πολλοὺς οἰκουμενιστάς αἱ Θεολογικαὶ Σχολαί. Ἔχει ἐλεύθερον χρόνον εἰς τὴν Ἱ. Μητρόπολιν καὶ ἀναζητεῖ νὰ διδάξη εἰς κάποιον ὀργανισμόν; Μήπως νὰ διεκδικήση καὶ αὐτὸς ὅπως οἱ Σεβ. Ναυπάκτου, Μεσσηνίας καὶ Περιστερίου θέσιν εἰς τὴν Ἀκαδημίαν Ἀθηνῶν; Δίκην ὁμοψύχου τοῦ Ζηζιούλα; Μήπως πιστεύει ὅτι θὰ ἀποτελέση ἐφαλτήριον διὰ τὴν Ἀρχιεπισκοπικὴν ἕδραν, ὅπως ὁ τίτλος τοῦ διδάκτορος διὰ τοὺς Καρδιναλίους προκειμένου νὰ καταστοῦν Πάπαι; Μὰ ἤδη ἔχει τόσον καλάς σχέσεις μὲ τὸν ἀμερικανὸν Πρέσβυν, ὥστε νὰ πανηγυρίζουν ὁμοῦ διὰ τὴν νίκην τῆς ΑΕΚ, ὡς νὰ ἦσαν συμμαθηταί. Τὸ βέβαιον εἶναι ὅτι εἰς τὸ ἑξῆς δύναται νὰ γίνη καὶ ὁ ἴδιος μέλος τῆς «Ἑταιρείας Κανονικοῦ Δικαίου Ἀνατολικῶν Ἐκκλησιῶν», εἰς τὴν ὁποίαν συμμετέχουν Οὐνῖται. Αὐτὴ εἶναι ὄντως καταξίωσις διὰ ἕνα διάδοχον τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων… Ἴσως ἐκεῖ νὰ προασπίση μὲ περισσότερα μέσα τὸ ψευδομόρφωμα τῆς Οὐκρανίας, τοῦ ὁποίου ὁ ψευδοκιέβου Ἐπιφάνιος συμπροσεύχεται μὲ Οὐνίτας καὶ ζητεῖ ἀλλαγὴν στάσεως τῆς Ἐκκλησίας πρὸς τοὺς ὁμοφυλοφίλους.