Εις τι συνίσταται η προπαρασκευή; Εις την προετοιμασίαν της καρδίας μας,
ώστε να γίνει χωρητική της θεότητος. Πώς μας προετοιμάζει, τι προσφέρει
η λειτουργία; Τι πρέπει να ζητούμε από τον Θεόν και, όταν το λάβωμε,
τότε είμεθα παρεσκευασμένοι, έτοιμοι, να δεχθούμε το σώμα και το αίμα
του Χριστού;
Αυτό το θέμα θα μας απασχολήσει σήμερα, παιδιά μου. Και για να εκφράσωμε
μερικές σκέψεις, θα μας βοηθήσουν ο συγγραφεύς τον οποίον αναφέραμε
προηγουμένως, ο ιερός Καβάσιλας, το αποστολικό και ευαγγελικό ανάγνωσμα
και η σημερινή ακολουθία.
Το πρώτον, το οποίο επιτυγχάνομεν εις την θείαν λειτουργίαν, είναι η
άφεσις των αμαρτιών μας. Πραγματικά την κερδίζομε. Πώς; Κατ' αρχάς, με
τις ευχές οι οποίες αναφέρονται προς τον Θεόν εκ μέρους μας δια των
χειλέων του ιερέως και έχουν μιαν δύναμη. Τα ωραιότατα νοήματά τους
συντρίβουν την καρδιά μας, και αν ακόμη αυτή είναι πέτρινη. Μας κάνουν
να νοιώσωμε την αμαρτωλότητά μας. Αναπεμπόμενες δε και ανερχόμενες οι
ευχές εις τον Θεόν τον καθιστούν ίλεων. Δέχεται την παράκλησή μας, διότι
έχει υποσχεθεί ότι θα ακούει την προσευχή μας. Εις όλες τις ευχές
παρακαλούμε να μας συγχωρήσει ο Θεός. Επομένως, είναι δυνατόν να μη μας
ακούσει, την ώρα μάλιστα εκείνην την φρικτήν του μυστηρίου; Μας ακούει
και δι' αυτό ακριβώς μας παρέχει την άφεσιν των αμαρτιών. Να σκεπτώμεθα
λοιπόν την αμαρτωλότητά μας και να αγωνιζώμεθα να συντριβεί η σκληρότης
της καρδίας μας, ούτως ώστε να επέλθει η άφεσις.