Όλοι
τις ξέρουμε τις νυχτερίδες… Ζουν πάντα χωμένες σε τρύπες και γωνιές,
μακριά από τον κόσμο, και δε βγαίνουν ποτέ στο φως της μέρας παρά μόνο
το σούρουπο. Γιατί όμως;
Κάποτε λοιπόν είχε ξεσπάσει πόλεμος ανάμεσα στα πουλιά και τα τετράποδα ζώα. Και για κάμποσο καιρό ήταν άγνωστο ποιος θα ήταν ο νικητής.
– Έλα μαζί μας και συ νυχτερίδα, της λέγαν τα πουλιά .
– Εγώ είμαι τετράποδο, απαντούσε κουνώντας το κεφάλι της αρνητικά η νυχτερίδα.
Μα και στα τετράποδα που της ζητούσαν να πολεμήσει στο πλευρό τους απαντούσε:
– Μα πώς; Εγώ είμαι πουλί.
Κι έτσι τα είχε καλά και με τους μεν και με τους δε, γιατί δεν τους πολεμούσε κι έμενε ουδέτερη.
Ο πόλεμος όμως πέρασε κι έγινε ειρήνη κι όλοι , πουλιά και τετράποδα, έκαναν χαρές μεγάλες. Πηγαίνει μια και δυο και η νυχτερίδα να γιορτάσει μαζί με τα πουλιά.
– Μα εσύ είσαι τετράποδο , το ξέχασες;
Και τα πουλιά της γύρισαν την πλάτη περιφρονητικά.
Τα ίδια και χειρότερα της φέρθηκαν τα τετράποδα όταν ντροπιασμένη αναγκάστηκε να πάει μαζί τους.
– Ξεχνάς πως είσαι πουλί; της είπαν περιγελώντας την και διώχνοντάς την.
Κι αυτή κρύβεται από τότε ντροπιασμένη, γιατί όποιος παίζει διπλό παιχνίδι στο τέλος την παθαίνει και δεν του μένει κανείς φίλος ν΄ ακουμπήσει.
Δ.Σ.
https://www.pemptousia.gr/2021/11/to-diplo-pechnidi-tis-nichteridas/