ΙΧΘΥΣ: Ιησούς Χριστός Θεού Υιός Σωτήρ

Πέμπτη 25 Ιουλίου 2024

Ἀποσπάσματα ἀπό τό βιβλίο ΣΦΕΝΔΟΝΗ τοῦ ὁσίου, προφήτου καί ὁμολογητοῦ τῆς Πίστεως πατρός Αὐγουστίνου Καντιώτη. (2)

«Αἱρετικόν ἄνθρωπον μετά πρώτην καί δευτέραν νουθεσίαν παραιτοῦ»           
 
ΣΗΜΕΙΟΝ ΤΩΝ ΚΑΙΡΩΝ

"Ὁ κόσμος σήμερον δὲν δίδει σημασίαν εἰς τὴν σοβαρότητα τοῦ ἐκ τῆς αἱρέσεως κινδύνου"

Αἵρεσις εἶναι ἡ δηλητηριώδης τροφὴ τῆς ψυχῆς'
εἶναι ἡ νοθεία τῶν σωτηρίων φαρμάκων'
εἶναι ἡ ὑποκλοπὴ τῆς ἱερᾶς παρακαταθήκης'
εἶναι παραχάραξις τῶν νομισμάτων τῆς ἀληθείας'
εἶναι ἡ παραποίησις τοῦ τελείου'
εἶναι ἡ παρέκλισις ἐκ τῆς ὀρθῆς γραμμῆς τὴν ὁποίαν χαράσσει ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ.
Αἵρεσις εἶναι ἡ παραδοχὴ θρησκευτικῶν ἰδεῶν, τὰς ὁποίας ἡ Ἐκκλησία καταδικάζει ὡς ψευδεῖς καὶ ἀντικειμένας εἰς τὴν ὀρθὴν αὐτῆς πίστιν.

Αἵρεσις εἶναι ἔγκλημα κατὰ τοῦ κύρους καὶ τῆς αὐθεντίας τῆς Ἐκκλησίας τὴν ὁποίαν ὁ Χριστὸς ἵδρυσεν ὡς στῦλον καὶ ἑδραίωμα τῆς ἀληθείας.
 
✶✶✶

Ποιός εἶναι ὄντως ὁ ἀληθινός ἄνθρωπος;

Ὁ ἀληθινός ἄνθρωπος εἶναι κυρίως ὁ ἔσω ἄνθρωπος. Εἶναι ἡ ψυχή ὑπό τήν τριπλῆν της ἔκφανσιν. Εἶναι ὁ νοῦς, εἶναι ἡ καρδία, εἶναι ἡ βούλησις. Εὑρίσκονται ταῦτα ἐν ἀρμονίᾳ;

Ἔχει πρωτίστως ἐν τῇ διανοίᾳ του ὁ ἄνθρωπος ὀρθά δόγματα, καθαράς ἐννοίας, ἀπηλλαγμένος πλανῶν καί αἱρέσεων;

Ἐντρυφᾶ ὁ νοῦς του ἐν τῇ μνήμῃ τοῦ Θεοῦ, ἐν τοῖς ἔργοις τοῦ Θεοῦ, ἐν τῷ λόγῳ τοῦ Θεοῦ;

Ἡ βούλησίς του κινεῖται δραστηρίως πρός ἐκτέλεσιν καί πραγματοποίησιν ὡραίων πόθων, διά τῶν ὁποίων δοξάζεται ὁ Θεός;

Ἐάν ναί, τότε ὁ ἄνθρωπος αὐτός
, ὁ ἔχων διάννοιαν κρυσταλλίνην, καρδίαν χρυσῆν, θέλησιν ἀδαμαντίνην, εἶναι ἕν ἔξοχον καλλιτέχνημα, ἕν ἔμψυχον ἄγαλμα, πού μέ χαράν καί ἀγαλλίασιν βλέπουν καί αὐτοί οἱ ἄγγελοι.

Ἀλλά δυστυχῶς ὁ ἄνθρωπος δέν μένει εἰς τά ὕψη αὐτά τοῦ θείου προορισμοῦ του. Μυστηριώδης τις δύναμις τοῦ κακοῦ ἕλκει αὐτόν πρός τά κάτω. Ὁ νοῦς προσβάλλεται πρῶτον. Ὁ νοῦς, τό καθαρότερον μέρος τῆς ἀνθρωπίνης ψυχῆς. Ὡς ἀποτέλεσμα τοῦ κλονισμοῦ αὐτοῦ ἔρχεται καί ὁ κλονισμός περί τήν ἠθικήν
 
✶✶✶
 
Ὁ ἱερεύς εἶναι φορεύς ἐξουσίας, ἡ χρῆσις τῆς ὁποίας σώζει ἔθνη καί λαούς καί ἀνοίγει τάς πύλας τοῦ παραδείσου.


Ὁ ἱερεύς εἶναι φορεύς ἐξουσίας, τρομερᾶς ἐξουσίας, τῆς ὁποίας κατά τούς θείους νόμους ἡ χρῆσις σώζει ἔθνη καί λαούς καί ἀνοίγει τάς πύλας τοῦ παραδείσου. Ὁ ἱερεύς εἶναι πνευματικός ἡγεμών λαοῦ, εἶναι ἥρως.
 
Κατά τήν θεόθεν δοθεῖσαν αὐτῷ ἐξουσίαν ὁ ἐλάχιστος τῶν ἱερέων διακρίνεται λαοῦ ὁλοκλήρου, πλήθους φιλοσόφων, ἡγεμόνων καί βασιλέων.

Ἰδεώδη δέ Ἐκκλησίαν, ἐλευθέραν καί ζῶσαν, ὀνομάζομεν ἡμεῖς ἐκείνην, εἰς τήν ὁποίαν ἡ μέν πολιτεία οὐδεμίαν ἔχει ἀνάμιξιν, ὁ δέ εὐσεβής λαός ὑπακούει καί ὑποτάσσεται εἰς τόν κλῆρον, πρεσβυτέρους καί ἐπισκόπους, οἱ δέ ποιμένες, ἐκλεγόμενοι ὑπό τοῦ εὐσεβοῦς λαοῦ, κυβερνῶντες τήν Ἐκκλησίαν ὑπακούουν καί ὑποτάσσονται εἰς τούς θείους νόμους, εἰς τό Ἱερόν καί Ἅγιον Εὐαγγέλιον.

Ὁ ἅγιος Ἰγνάτιος ὁ θεοφόρος, ἱερεύς καί μάρτυς ὤν, εἰς ἐπιστολήν του πρός ἱερέα ἔλεγεν: «Μηδέν ἄνευ γνώμης σου γενέσθω, μηδέ σύ ἄνευ γνώμης Θεοῦ τι πρᾶττε». (Στήν ἐνορία σου τίποτε νά μή γίνεται χωρίς τήν δική σου γνώμη, ἀλλά οὔτε κι ἐσύ νά κάνεις πράγματα ἀντίθετα μέ τό θέλημα τοῦ Θεοῦ).


Γιὰ τὴν ἀντιγραφὴ καὶ μεταφορὰ στὸ πολυτονικὸ
Φώτιος Μιχαήλ