Ὁ Θεός, καλοί μου φίλοι, εἶναι Αὐτὸς ποὺ εἶναι, βέβαια. Ὅπως κι ἐμεῖς εἴμαστε αὐτὸ ποὺ εἴμαστε. Τὸ πᾶν εἶναι νὰ βλέπουμε τὸν Θεὸ (μὲ τὰ πνευματικά μας μάτια), ὄχι ὅπως θὰ θέλαμε νὰ εἶναι, ἀλλ’ ὅπως Αὐτὸς πράγματι εἶναι. Γιατί ἂν θέλουμε νὰ βλέπουμε τὸν Θεό, ὅπως ἐμεῖς θέλουμε νὰ εἶναι, τότε δὲν διαφέρουμε καὶ πολὺ ἀπὸ τοὺς εἰδωλολάτρες. Οἱ ὁποῖοι τί ἔκαναν; Ἔφτιαχναν ἕνα θεὸ στὰ μέτρα τους. Καὶ στὶς ἀδυναμίες τους. Καὶ στὰ πάθη τους. Κάποτε καὶ σ’ αὐτὸ ποὺ θὰ ἤθελαν οἱ ἴδιοι νὰ εἶναι!
* * *
Ἀφορμὴ γι’ αὐτὲς τὶς σκέψεις μᾶς ἔδωσε μία ἔρευνα τοῦ Πανεπιστημίου τῆς Β. Καρολίνας (ΗΠΑ), ἡ ὁποία δημοσιεύθηκε στὸ ἐπιστημονικὸ περιοδικὸ «PloS One».
Οἱ ἐπιστήμονες (ψυχολόγοι) τοῦ Πανεπιστημίου αὐτοῦ ζήτησαν ἀπὸ 511 Ἀμερικανοὺς ποὺ περιέλαβαν στὴν ἔρευνά τους, νὰ τοὺς ποῦν πῶς φαντάζονται τὸν Θεό. Ἀπὸ τὶς ἀπαντήσεις ποὺ ἔλαβαν προέκυψαν τὰ ἑξῆς:
• Διαφορετικὰ φαντάζονται τὸν Θεὸ οἱ συντηρητικοὶ καὶ διαφορετικὰ οἱ προοδευτικοί!
• Διαφορετικὰ τὸν φαντάζονται οἱ νέοι καὶ διαφορετικὰ οἱ ἡλικιωμένοι!
• Ἐκεῖνοι ποὺ εἶναι πιὸ ὄμορφοι στὴν ἐξωτερική τους ἐμφάνιση, φαντάζονται ἕνα Θεὸ πιὸ γοητευτικό!
• Οἱ Ἀφροαμερικανοὶ τὸν φαντάζονται μαῦρο καὶ ὄχι λευκό! κ.λπ. … κλπ…
Ὁ Καθηγητὴς τῆς Ψυχολογίας Κοὺρτ Γκρέι ποὺ συμμετεῖχε στὴν ἔρευνα αὐτή, δήλωσε τὰ ἑξῆς ἀξιοπρόσεκτα:
«Ἡ τάση τῶν ἀνθρώπων νὰ πιστεύουν σ’ ἕνα Θεὸ ποὺ τοὺς μοιάζει, πηγάζει ἀπὸ μία γενικότερη ἐγωκεντρικὴ μεροληψία. Οἱ ἄνθρωποι προβάλλουν τὶς πεποιθήσεις τους στοὺς ἄλλους καὶ ἡ μελέτη μᾶς δείχνει ὅτι σ’ αὐτὸ δὲν διαφέρει οὔτε ὁ Θεός. Οἱ ἄνθρωποι πιστεύουν τελικὰ σ’ ἕνα Θεὸ ποὺ ὄχι μόνο σκέπτεται ὅπως αὐτοί, ἀλλὰ μοιάζει ἀκόμη καὶ μὲ αὐτοὺς ἐξωτερικά»!!!
Ὅταν, λοιπόν, πιστεύουμε καὶ λατρεύουμε ἕνα τέτοιο κατασκευασμένο (ἀπὸ μᾶς ἢ καὶ ἀπὸ τοὺς ἄλλους) Θεό, πῶς εἶναι δυνατὸ νὰ ἀλλάξει ἡ ζωή μας; Αὐτὸς ἐξάλλου εἶναι καὶ ὁ Θεὸς τῶν θρησκειῶν. Γι’ αὐτὸ καὶ ὁ Χριστὸς ἔγινε ἄνθρωπος καὶ ἔζησε ἀνάμεσά μας, γιὰ νὰ μᾶς ἀποκαλύψει ποιὸς εἶναι πράγματι ὁ Θεός.
Ἀναφέρει ὁ Εὐαγγελιστὴς Ἰωάννης: «Τὸν Θεὸ δὲν Τὸν εἶδε ποτὲ κανείς. Ὁ μονογενὴς Υἱός, ποὺ εἶναι στὸν κόλπο τοῦ Πατέρα, Ἐκεῖνος Τὸν ἀποκάλυψε». (Ἰω.1,18)
Ὁ ἱ. Χρυσόστομος ἑρμηνεύει τὰ λόγια αὐτὰ τοῦ Εὐαγγελιστῆ, ὡς ἑξῆς: «Ἀφοῦ εἶπε, “Τὸν Θεὸ κανένας δὲν Τὸν εἶδε ποτέ”, πρόσθεσε, “Ὁ Μονογενὴς Υἱὸς ποὺ βρίσκεται στὸν κόλπο τοῦ Πατέρα, Ἐκεῖνος τὸν φανέρωσε”».
Κι ἐν συνεχείᾳ ὁ ἱ. Χρυσόστομος παρατηρεῖ:
«Μόνον ὁ Υἱὸς βλέπει τὸν Πατέρα καὶ τὸ Ἅγιο Πνεῦμα. Γιατί ὁλόκληρη ἡ κτιστὴ φύση πῶς εἶναι δυνατὸν καὶ νὰ δεῖ ἀκόμη τὸν Ἄκτιστο; Γιατί ἂν δὲν εἶναι δυνατὸ νὰ δοῦμε καθαρὰ ὁποιαδήποτε ἀσώματη δύναμη, μολονότι εἶναι κτιστή, πρᾶγμα τὸ ὁποῖο ἀποδείχτηκε πολλὲς φορὲς στὶς περιπτώσεις ἐμφανίσεως ἀγγέλων, πολὺ περισσότερο δὲν εἶναι τοῦτο δυνατὸ στὴν ἀγέννητη καὶ ἀσώματη Οὐσία. Γι’ αὐτὸ καὶ ὁ Παῦλος λέγει: “Αὐτὸν δὲν Τὸν εἶδε κανεὶς ἀπ’ τοὺς ἀνθρώπους, οὔτε καὶ μπορεῖ νὰ Τὸν δεῖ” (Α’ Τιμ. 6,16)».
* * *
Ὁ διάσημος μουσικοσυνθέτης Γκουνὼ (γνωστὸς στοὺς πολλοὺς γιὰ τὴ σύνθεσή του «Ἄβε Μαρία») εἶχε πεῖ κάποτε τὸ ἑξῆς ὑπέροχο:
Ὅταν ἤμουν νέος συνήθιζα νὰ λέω: «Ἐγώ»!. Ὅταν πέρασαν λίγα χρόνια, ἔλεγα: «Ἐγὼ καὶ ὁ Μότζαρτ»! Ὅταν ὡρίμασα ἔλεγα: «Ὁ Μότζαρτ κι ἐγώ»! Τώρα, ὅπως ὅλοι γνωρίζετε, αὐτὸ ποὺ λέω εἶναι τοῦτο μονάχα: «Ὁ Μότζαρτ»!
Τὸ ἴδιο ἀκριβῶς συμβαίνει καὶ μ’ ἐμᾶς. Ὅσο δὲν γνωρίζουμε τὸν Χριστό, τότε λέμε ὅ,τι θέλουμε γιὰ τὸν Θεό! Ὅσο γνωρίζουμε τὸν Χριστό, τότε ἀλλάζουμε καὶ τὶς ἀπόψεις μας γιὰ τὸν Θεό! Κι ὅσο γνωρίζουμε τὸν Χριστὸ καλύτερα, τόσο καλύτερα γνωρίζουμε καὶ τὸν Θεό. Ὅταν δὲ γνωρίσουμε πολὺ καλὰ τὸν Χριστό, τότε ἔχουμε καὶ τὴν ὀρθὴ γνώμη γιὰ τὸν Θεό, δηλαδὴ τότε καταλαβαίνουμε ποιὸς πράγματι εἶναι!
* * *
Κάποτε σ’ ἕνα εἰδικὸ σεμινάριο ποὺ παρακολούθησα μὲ θέμα τὴν ἐπικοινωνία, ὁ καθηγητὴς μᾶς μοίρασε ἕνα σκίτσο καὶ μᾶς εἶπε, ἀφοῦ τὸ παρατηρήσουμε πολὺ καλά, νὰ τοῦ ποῦμε τί βλέπουμε.
Τότε ἄλλοι ἀπὸ μᾶς ἔλεγαν πὼς βλέπουν τὸ πρόσωπο μίας γιαγιᾶς καὶ ἄλλοι ὅτι βλέπουν τὸ πρόσωπο μίας νέας κοπέλας! Δηλαδὴ ὑπῆρχε μεταξύ μας, ὄχι ἁπλῶς διαφωνία, ἀλλὰ μία πλήρης ἀντίφαση !!
Στὴ συνέχεια ὁ καθηγητὴς μᾶς ἐρώτησε ἕνα – ἕνα γιατί βλέπαμε ὅτι στὸ σκίτσο ἦταν μία γιαγιὰ ἢ μία νέα κοπέλα καὶ ποῦ στηρίζαμε τὴν ἄποψή μας αὐτή. Καθένας μὲ τὸν δικό του τρόπο ὑποστήριξε τὴ γνώμη του.
Τότε τί διαπιστώσαμε; Πὼς ὁ σκιτσογράφος εἶχε ζωγραφίσει ἔτσι τὸ σκίτσο του, ποὺ ἄλλος ἔβλεπε ὅτι ἦταν τὸ πρόσωπο μίας γιαγιᾶς καὶ ἄλλος ὅτι ἦταν τὸ πρόσωπο μίας νέας κοπέλας. Ὁ καθηγητὴς μᾶς ἐξήγησε, ὅτι ὁ καθένας μας βλέπει τὰ πράγματα διαφορετικά, ἀνάλογα μὲ τὸ τί πρόσωπα ἔχει στὸ περιβάλλον του. Ἂν ζεῖ, γιὰ παράδειγμα, μὲ τὴ γερόντισσα μητέρα του, τότε αὐτὸ ποὺ βλέπει στὸ σκίτσο εἶναι μία γιαγιά. Ἂν ζεῖ μὲ τὶς νεαρὲς ἀδελφές του, τότε βλέπει στὸ σκίτσο μία νέα κοπέλα!!
Καὶ τὸ συμπέρασμα ποιὸ ἦταν; Ὅτι, ἂν δὲν ἐπικοινωνήσουμε μὲ τὸν ἄλλο καὶ δὲν ἀκούσουμε τὶς ἀπόψεις του γιὰ κάποιο θέμα, ὅπως κι αὐτὸς τὶς δικές μας, καὶ δὲν ἀνταλλάξουμε τὰ ἐπιχειρήματά μας, ὁ καθένας μας θὰ νομίζει αὐτὸ ποὺ θέλει, καὶ θὰ ἐπιμένει ἀκόμη σ’ αὐτό, ἀκόμη καὶ χωρὶς νὰ γνωρίζει τὴν ἀλήθεια!
* * *
Σ’ αὐτὸ καὶ καταλήγουμε, καλοί μου φίλοι. Ὁ Θεὸς δὲν εἶναι αὐτὸ ποὺ ὁ καθένας μας νομίζει. Εἶναι Αὐτὸς ποὺ πράγματι εἶναι. Μόνο μὲ τὴν πίστη μας στὸν Χριστὸ θὰ μπορέσουμε νὰ ἔχουμε τὴν σωστὴ ἄποψη γι’ Αὐτόν. Θὰ μᾶς βοηθήσει δὲ πολὺ καὶ ἡ ἐπικοινωνία μας μὲ αὐτοὺς ποὺ πιστεύουν στὸν Χριστό.
Κ. Γ. Παπαδημητρακόπουλος