Σεληνιαζόμενοι βολευταί πηδοῦν εἰς τήν πυράν
Πατήρ σεληνιαζομένου: «… (πατέρας)͵ Κύριε͵ // ἐλέησόν μου τὸν υἱόν͵ // ὅτι σεληνιάζεται // καὶ κακῶς πάσχει· // πολλάκις γὰρ πίπτει εἰς τὸ πῦρ // καὶ πολλάκις εἰς τὸ ὕδωρ» (Μτθ. ιζ’ 15).
Παράφρασις: …(πατέρας σεληνιαζομένου νέου) Κύριε // σέ παρακαλῶ θεράπευσε τόν γιό μου, // καθότι σεληνιάζεται // καί ὑποφέρει φρικτά. // Πολλές φορές ρίπτεται στή φωτιά // καί πολλές φορές στό νερό, // ὥστε νά τελειώση τή ζωή του.
Α. ΣΥΝΕΙΔΗΣΙΑΚΟΣ
ΑΕΝΑΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ
«Ἔνιωσα ντροπή,
ἀλλά ἔλαβα θάρσος»
-Ἄκου βολευτάκο, ἀνθρωπάκο, ἀπίθανε συμφεροντολάτρη.
Καθώς ἀναχωροῦσα ἀπό τήν Οὐασιγκτῶνα, ἔλαβα δύναμι ἀπό τούς ἀδελφούς Ὁμογενεῖς, πού μέ παρώθησαν νά ἐντείνουμε τόν ἀγῶνα μας σθεναρά, ἐναντίον τῶν “σοδονομοθετῶν” καί τῶν ψηφισάντων τόν ἀντίστοιχο αἴσχιστο νόμο (15/2/24). Ἀκριβῶς, ὅπως καί ἐκεῖνοι καταγωνίζονται τίς παρόμοιες ἐκτροπές στά ὑψηλά κλιμάκια, τῶν ἀνελπίστων ρασοφορούντων.
Μέ τήν ἄφιξί μου, καί πάλιν, στήν Ὀρθόδοξη Μοσχοβία, τήν κατάσπαρτο μέ Βυζαντινούς δικεφάλους ἀετούς, στά οἰκοδομήματα, στίς σημαῖες, στά λάβαρα, ἀλλά καί στά πηλήκια τῶν ἀξιωματούχων, κατεκλύσθην ἀπό ἀντιστρατευόμενα συναισθήματα.
Ἀπό τό ἕνα μέρος ἐντρεπόμουν γιά τήν πρώτη Ὀρθόδοξο Χώρα, τήν νῦν αἰχμάλωτον, περίλαμπρο Ἑλλάδα. Κατέχει τήν χειρίστη πρωτιά στούς γάμους τῶν ΛΟΑΤΚΙ+. Τήν κατέλαβαν, διεφθαρμένοι, πράκτορες, προδότες καί προσκυνημένοι καί διαπράττουν αἴσχη καταχθόνια, ἀνομολόγητα.
Ἀπό τό ἄλλο μέρος, ἔλαβα ὄχι ὀλίγο θάρσος, γιατί οἱ Ὀρθόδοξοι Ρῶσοι ἀδελφοί μας μέ ἐνίσχυσαν μέ τόν Ἑλληνοθαυμασμό τους. Κυρίως μέ τήν καταφύτευσι, ἐκεῖ, τῆς Βυζαντινῆς Ἑλληνορθοδόξου Ἰδεολογίας.
Ἐκστασιάσθηκα ἀπό τήν πύρινη λαϊκή εὐσέβεια τῶν Ρώσων, στούς καταμέστους Ἱ. Ναούς, στίς Ἱ. Μονές καί στήν πληθώρα τῶν ἁγίων Σεβασμάτων. Ἡ Ὀρθόδοξος Αὐτοκρατορία τοῦ Βορρᾶ, ἡ Ρωσία, ἀποτελεῖ συνέχεια τῆς Ὀρθοδόξου Αὐτοκρατορίας τοῦ Νότου, δηλ. τοῦ Βυζαντίου, καθώς καί τοῦ καθόλου Γένους τῶν Ρωμιῶν. Τοῦ Ἀλυτρώτου, τοῦ Ἀποδήμου καί τοῦ δεσμίου Ἐλευθέρου. Ἡ Ἑλληνορθοδοξία ἄναψε ἐπιτυχῶς τήν Πίστι, τίς Ἐλπίδες καί τόν Πολιτισμό, ὡς δημιουργικόν πῦρ, εἰς τό στέρνον τῆς φυλῆς τῶν Ρώς(ων).
Μυστικός Πόλεμος,
παρά Ἀρχιερέων
-Ἄκου ἐμμονικέ βολευτάκο.
Ὁ ὅρος “ἁμαρτία” φέρει χαρακτῆρα: Ἐνημερωτικό, Ἀπαγορευτικό καί Τιμωρητικό. Τουτέστιν, τά Ἱ. Κείμενα ἐνημερώνουν μέ σαφήνεια, ἀπαγορεύουν ἀπόλυτα καί προφητεύουν αὐστηρές ποινές καί τιμωρίες, παρά Κυρίου καί ἀνθρώπων. Λοιπόν, ἀνανήψατε:
Ἐσᾶς τούς “σοδονομοθέτες”, πού ἀρνηθήκατε καί ἀτιμάσατε, ἀκόμη καί τήν ἴδια τήν μάνα σας, σᾶς ἀναμένει ἕνας κηρυγμένος πόλεμος, ἀλλά καί ἕνας ἀσίγαστος κλεπτοπόλεμος.
Οἱ Ἐπίσκοποι καί οἱ Προκαθήμενοι, σχεδιάζουν στά ἐπιτελεῖα τους, τόν ἀόρατο, τόν ἀτελείωτο πόλεμο, ἕως τήν παταγώδη κατάρρευσί σας. Ὥρα ἐκκενώσεως τῆς Ἐκκλησίας τῶν ζιζανίων καί τῶν σποροφύτων.
Ἡ φαρισαϊκή μετάνοιά σας, διά λόγων, δέν ἐπαρκεῖ πλέον. Ἀπαιτεῖται ἡ ἄμεσος δημοσία συγγνώμη καί ἡ καταψήφισις τῆς Κυβερνήσεως, καί τῶν συνενόχων ἀρχηγῶν τῆς ἀντιπολιτεύσεως. Τό γκρέμισμά τους μετά κρότου.
Προσοχή. Τόσον οἱ μή ψηφίσαντες τήν αἰσχρότητα, ὅσο καί οἱ ἀπέχοντες ΥΠΟΧΡΕΟΥΝΤΑΙ, πάραυτα, νά ἄρουν τήν ψῆφο ἐμπιστοσύνης πρός τήν κυβέρνησι τοῦ “πρωθυπουργοῦ” ἀφορισμένου Κυρ. Μητσοτάκη. Κατ’ αὐτόν τόν τρόπο, θά ἀπολέση τήν δεδηλωμένη καί θά ὑποστῆ, τόν πολιτικό θάνατο καί τήν ἐξευτελιστική διαπόμπευσι.
Μόνον κατ’ αὐτόν τόν τρόπο θά ἀρθοῦν τά ὅποια πνευματικά ἐπιτίμια ἐπικρέμανται, ἐπάνω στά κεφάλια σας. «Ἑαυτούς ἀδελφοί, // πρό τῆς ἐξόδου κλαύσωμεν πικρῶς, // ὅπως δάκρυσι καλοῖς, // φύγωμεν δάκρυα τιμωρίας, // ἔχοντα οὐδέν τότε ὄφελος» (Παρακλ. ἦχος β’’, Τρίτη πρωΐ ὠδή α’).
Κλεπτοπόλεμος,
παρά Πατέρων, Μητέρων καί Πιστῶν
-Ἄκου βολευτάκο ἐπιπόλεε.
«Ἕκαστον δένδρον // ἐκ τοῦ ἰδίου καρποῦ γινώσκεται· // οὐ γὰρ ἐξ ἀκανθῶν συλλέγουσιν σῦκα͵ // οὐδὲ ἐκ βάτου σταφυλὴν τρυγῶσιν» (Λουκ. στ’ 44).
Εἴμαστε Μύριοι (= 10.000) Κληρικοί, ἄλλοι μύριοι Μοναχοί-Μοναχές καί μυριάδες μυριάδων (= ἑκατομμύρια) εὐλαβεῖς πιστοί Ἑλληνορθόδοξοι.
-«Κάθε καμπάνα καί Παπάς, κάθε Παπάς καί Διάκος» (Δημοτικό, θρῆνοι ἁλώσεως), «κάθε Διάκος καί πιστός, καθε πιστός καί ἥρωας».
Ἤδη ξεκινήσαμε, ὅλοι μας τήν δευτέρα μέθοδο ἀντιμετωπίσεώς σας. Τόν ἀόρατο κλεπτοπόλεμον. Ἐναντίον ὑμῶν τῶν ἐνεργῶν κακοποιητῶν. Συνάμα, γιά τήν Ἐκκλησία μας κηρύσσεσθε ὡς “Πνευματικῶς Τεθνεῶτες”, ἕως τήν ἀνάστασί σας διά Ἱ. Μετανοίας καί Ἱ. Ἐξομολογήσεως.
Θά ἐνεργήσουμε, μέ ἐπιλεκτικές δραστηριότητες, ἐναντίον σας, ὅπως μᾶς φωτίζει τό Πανάγιο Πνεῦμα. Θά ὑψώσουμε Λάβαρα Ἐπαναστάσεως, ἐναντίον τῶν ξενοκινήτων καταληψιῶν τῆς Πατρίδος.
Συνάμα, θά προβοῦμε σέ Χρονοδιαχείρησι τῶν ἀναισχύντων πράξεών σας. Τίποτε δέν τελείωσε τήν Μ. Παρασκευή (15/2/24) τῆς ψηφίσεως τοῦ αἴσχους, μέσα στό Γολγοθᾶ τῆς Βουλῆς. Ἀκριβῶς ἀπό τότε ἀρχίζουν οἱ ἄτεγκτες ἐχθροπραξίες. Δέν θά κρατήσουμε τό θέμα ἐπίκαιρο, μόνο μέχρι τίς Εὐρωεκλογές (Ἰούνιο 2024), πού δέν σᾶς πλήττει ἄμεσα. Μά, ἕως τίς Ἐθνικές ἐκλογές, ὅποτε καί νά συντελεστοῦν αὐτές. Καί μετά ἀπό αὐτές, ἐσαεί.
Ἴδετε, πῶς σᾶς βαρύνει ὁ ἀσύλληπτος χρόνος: «Χρόνος, ὑπέρτατος κριτής πάντων». «Ὁ χρόνος μοιραῖος, ἴσως καί μάταιος, ἀσύληπτος. // Καθαρός πολύτιμος, βαθύς καί τραχύς. // Ἀγέρωχος πλούσιος, ἄφθονος. // Ἀκριβής αἰφνίδιος, // φανερός ὁ δίκαιος ὑπερήφανος, // λαμπρός ὁ ἔξοχος νέος διαρκῶς// ἔνδοξος θεῖος χρόνος (Ζωή Καρέλη).
“Ἔζησαν” οἱ συνωμόται, δηλ. ἐξετελέσθησαν
Θά ροκανίζουμε τόν χρόνο, ἐπικαιροποιῶντας διαρκῶς τίς ἀνομολόγητες χυδαιότητές σας. Κάθε Κυριακή καί Ἑορτή, σέ κάθε ἄμβωνα, σέ κάθε ὁμιλία, θά ἐξαγγέλλονται παραπομπές ἀπό τούς ἁγίους Πατέρες, γιά τήν “ἈντιΟικογένεια” τῆς χυδαιότητος. Θά ἐπαναφέρονται καί ὅλα τά ἐγκληματικά ἀνομήματά σας. Ἐκτρώσεις, πολιτικοί γάμοι, ἀποποινικοποίησις μοιχείας, σύμφωνα συμβιώσεως, καῦσις νεκρῶν, προδοσία Σκοπίων, κ.τ.λ., κ.τ.λ.. Χιλιάδες ἀφυπνιστικοί μύδροι καί κεραυνοί θά ἐκτοξεύονται πρός τή διάνοια τῶν Λογικῶν Προβάτων μέσα στά φιλοκάρδια τῶν πιστῶν μας.
«Ὡς ἔτι ζώντων τῶν ἀνδρῶν // καὶ δυναμένων ἐξαρπαγῆναι // φθεγξάμενος μέγα // πρὸς αὐτοὺς ἔζησαν εἶπεν·» (Πλούταρχος, Κικέρων 22.4.4-5). (Τουτέστιν, ἐνῶ ζοῦσαν ἀκόμη οἱ ὀπαδοί τῆς συνωμοσίας τοῦ ὁμοφυλοφίλου Κατιλίνα, καί ἠδύναντο νά ἐξαρπάξουν τούς πρωταιτίους, ὁ Κικέρων, ἐξετέλεσε τούς ἀρχηγούς καί διῆλθε ἀπό τήν ἀγορά φωνάζοντας, “ἔζησαν”, δηλ. ἤδη ἐξετελέσθησαν) (63 π.Χ.).
Β. ΜΕΡΟΣ ΤΩΝ ΕΠΙΤΕΛΙΚΩΝ ΔΡΑΣΕΩΝ
«Ἀπό Ὑπουργός, οὔτε κλητήρας»
-Ἄκου βολευτάκο, βολεμένε καί ἐκβαρβαρισμένε.
«Οἱ βάρβαροι // δουλικώτεροι τά ἤθη φύσει // τῶν Ἑλλήνων». (Ἤγουν, οἱ βάρβαροι εἶναι ἐκ φύσεως πιό δουλοπρεπεῖς ἀπό τούς Ἕλληνες) [Ἀριστοτέλης Ἀρχαῖος Ἕλληνας φιλόσοφος (384-322 π.Χ.]. Καί ἐσεῖς ἐκβαρβαρισθήκατε δουλοφρόνως.
Οἱ πιστοί, συγχωροῦν, ἀλλά δέν λησμονοῦν. Σαφέστατα. Διαρκῶς θά ἐπικαιροποιοῦμε τό θέμα. Κάθε Πιστός καί Λάβαρο, κάθε Κληρικός καί Ἐπιτίμιο. Κάθε ἅγιος Πατήρ καί Ἀφοριστήριο.
Κάθε Πιστός, Μοναχός-ή καί κάθε Ἱερεύς, μαζί μέ τό προσευχητάριό του φυλάσσει καί κάτι ἄλλο. Τόν κατάλογο, ἁπάντων τῶν Λοατκιστῶν ἀρχόντων, γιά νά δρομολογήση τά κατά Θεόν δέοντα.
Στόχος μας προφανής, νά μή ξαναδῆ πολιτική καθέδρα, ὁ κάθε “σοδονομοθέτης”, ὥστε νά μετανοήσετε.
-Βολευτάκο μου, νομίζεις πώς θά ἀντέξης; Μέ ἐξαγορές μέ ρουσφέτια; Πλανᾶσαι πλάνην οἰκτράν. Ἔρχεται κατεπάνω σου ἡ χιονοστιβάδα τῆς ἀπαρεσκείας τῶν πατέρων μας.
Κάποιος εὐσεβής, βουλευτής, στηριζόμενος στήν ψῆφο τῶν πιστῶν καί στόν φιλικό Ἀρχιερατικό μανδύα, ἀνῆλθε καί σέ ὑπουργικό θῶκο. Ἐψήφισε ἐτυμηγορία, προκλητικά ἀντίθεο. Ἀπώλεσε, κατά τίς ἑπόμενες ἐκλογές, περί τίς 3.000 ψήφους, καί ἐξωβελήσθη ἀπό τό Βουλευτήριο. Καί οἱ συνάδελφοί του, οἱ ὑφυπουργοί, ὑπέστησαν τό αὐτό καί ἀνάλογες δυσφημήσεις.
Μυστικοί Ἀφορισμοί, Ἐπιτίμια
-Ἄκου βολευτάκο, ἀμετανόητε καί ἀσεβέστατε.
«Τί εἰς πῦρ ξαίνεις (= χτενίζεις); // τί τῷ ἀέρι πυκτεύεις ( =γρονθοκοπεῖς); τί εἰκῇ (= ἄσκοπα) τρέχεις;» (Ἰωάννης Χρυσόστομος).
Θά προβοῦμε σέ ἐνδεικτική ἀπαρίθμησι τῶν πνευματικῶν μέτρων καί τῶν ἐπιτιμίων. Ὑφίστανται βεβαίως καί πολλά ἄλλα. Ἐναπόκειται στόν κάθε χαρισματικό Κληρικό, νά ἐπιπροσθέση ἐπί πλέον μέτρα, ἀνάλογα μέ τήν φώτισί του παρά Κυρίου, καί συνηχῶν μέ τίς εἰσηγήσεις τῶν πιστῶν του.
• Ἀφορισμός, μυστικά, λάθρα, Ἰνκόγκνιτο, ἀφανῶς καί κρυφίως, ἀπό πληθώρα μεμονωμένων Πρεσβυτέρων, μά καί Ἀρχιερέων. Κατά τά ἔτη τῆς μαυροφόρας ἀπελπισιᾶς τῆς Τουρκιᾶς, κατά περιπτώσεις, ἐξαπολύοντο ἀφορισμοί, χωρίς οἱ Κληρικοί νά κατέχουν, ποῖος ἦτο ὁ ἀποδέκτης τῆς πνευματικῆς ποινῆς. Π.χ., Λήσταρχοι, φονιάδες, προδότες, κλέπτες (ποιμνίων, ἀλόγων, χρημάτων), καταστροφεῖς καί ἀδικήσαντες τούς ἀδυνάτους. Ὁ ἀφορισμός ἀναφερόταν ἀνωνύμως, καθότι ὁ Ἱερεύς δέν ἐγνώριζε τόν δράστη. Πέραν τούτου, διεφύλασσε καί τόν ἴδιο καί τόν καταγγελέα, ἀπό τόν θυμό καί τήν μῆνι τοῦ πανισχύρου ἐνίοτε κακούργου, τοῦ ἀφορισμένου.
• Ξεπροβάλλει, μέ θεολογίζουσες σοφιστικές θέσις, ἡ παρεμπόδισις τῶν Ἐπιτιμίων καί τῶν ἀφορισμῶν. Ἐκτοξεύεται ἀπειλητικά ἀπό τούς δουλόφρονες τούς διοικοῦντες τά Ἐκκλησιαστικά Γραφεῖα. Κατέχουμε τήν ἀμόλυντο συνείδησι τῆς Ἀρχιερωσύνης καί Ἱερωσύνης καί ἱερουργοῦμε. «Ἔχουσιν οὗτοι τοὺς οἴκους͵ // ἡμεῖς τὸν ἔνοικον· // οὗτοι τοὺς ναοὺς͵ // ἡμεῖς τὸν Θεόν·» (Γρηγ. Θεολόγος, Contra Arianos et de seipso 36.232.40).
• Κατά συνέπειαν, κάθε Ἱερεύς καί Ἐπίσκοπος, προκειμένου νά διαφυλαχθῆ ἀπό τήν σπάθη τῶν ἀναλγήτων ἐξουσιαστῶν, δύναται, ἀφανῶς νά ἀναγνώση τόν ἀφορισμό πρός ὅλους τούς νομοθέτες τοῦ σοδομισμοῦ καί τῶν συναφῶν προδοσιῶν. Πνευματικός ἀέναος πόλεμος. Ἀτέλεστος καί ἀκατάβλητος.
• Σχετικῶς, γιά ἀφυπνισμό καί ἐνημέρωσι, ἄς μελετηθῆ τό παραστατικό, συγκλονιστικό διήγημα τοῦ Ἀνδρ. Καρκαβίτσα, “ὁ Ἀφωρισμένος”.
Φλογεραὶ Ἀντιδράσεις Ἐπισκόπων, Ἱερέων
-Ἄκου βολευτάκο τίς ἐπακόλουθες συνέπειες τῆς ἀτοπίας σου.
«… μὴ δύναται͵ ἀδελφοί μου͵ // συκῆ ἐλαίας ποιῆσαι // ἢ ἄμπελος σῦκα; // οὔτε ἁλυκὸν γλυκὺ ποιῆσαι ὕδωρ» (Ἰακ. γ’ 12).
• Οὐδεμία σχέσις καί ἐπαφή, μαζί μας, δημοσία ἤ ἰδιωτική. Σέ Ἀκολουθίες, Ἐθνικές, Θρησκευτικές Ἑορτές, Ἱ. Μυστήρια κ.τ.λ..
• Τιμωρία τῶν νόθων υἱῶν μέ τήν ποινή τῆς θρησκευτικῆς στερήσεως.-Τοῦ μή ὁρᾶν τό πρόσωπο τῶν προσφιλῶν πατέρων. -Τοῦ μή ἐκδέχεσθαι τίς ἐκδηλώσεις τῆς ἀγάπης τους.
• Διακοπή Θ. Λειτουργίας, μέ τήν εἴσοδο “σοδονομοθέτου”.
• Διάκονος μόνος, εἰς ἐπίσημες ἐκδηλώσεις, ὡς ἐκπρόσωπος τοῦ ἀρνουμένου νά παραστῆ Ἐπισκόπου.
• Κλείσιμο τῆς θύρας, Ἱ. Ναῶν, Ἱ. Μονῶν, πρό τῶν ἐπισήμων. Ὅπως ἀκριβῶς ἐτέλεσε ὁ Ἅγ. Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος. Ἐσφράγισε τήν θύρα τῆς Ἁγ. Σοφίας, πρό τῆς Βασιλίσσης Εὐδοξίας, κατά τήν ἐπίσημο ἡμέρα τῆς Ὑψώσεως τοῦ Τιμίου Σταυροῦ. Διαφορετικά θά ἀπεκαλεῖτο “Δειλόστομος” καί ὄχι Χρυσόστομος.
• Εὐλογητάρια στοχευμένα: Μέ τήν εἴσοδό σας στόν Ἱ. Χῶρο, Ἱερεύς καί Ἱεροψάλτες, θά ψάλλουν τά νεκρώσιμα εὐλογητάρια, γιά τούς πνευματικῶς νεκρούς παρισταμένους. «Εὐλογητὸς εἶ, Κύριε, // δίδαξόν με τὰ δικαιώματά Σου. // Τῶν [Ἁγίων] (ἀπίστων) ὁ χορός, // εὗρε πηγὴν [τῆς ζωῆς] (τήν θανατικήν) // καὶ θύραν [Παραδείσου] (κολασμένην), …» «Αἰωνία ἡ μνήμη (λήθη)», «Αἰωνία ἡ μνήμη (λησμοσύνη)». «Αἰωνία αὐτῶν ἡ μνήμη (καταισχύνη)».
• Κατά τήν Κυριακή τοῦ θριάμβου τῆς Ὀρθοδοξίας, θά ἐκφωνηθοῦν καί τά περίφημα ἀναθέματα, εἴτε ὀνομαστικῶς, εἴτε γενικῶς. Καί ταῦτα λογίζονται ὡς εἰδικό εἶδος ἀφορισμοῦ.
Ἀμετανόητοι Δουλοπάροικοι
Βολευτής Λοατκιστής, μετέβη γιά Ἱ. Ἐξομολόγησι. Ἐδέχθη διπλό ἐπιτίμιο: 1ον, θά ρίξης τήν Κυβέρνησι καί, … 2ον, θά προσφέρης, στούς πτωχούς, ὅλα τά χρήματα πού ἀπέσπασες ἀναξίως, ἀπό τό βολευτηλίκι σου. Γιά μία τετραετία, τό λιγώτερο 500.000 εὐρώ, τά φανερά, σύν τά ἀφανῆ, ἀλλά καί τά ἄνομα (μίζες, δῶρα, προσφορές κ.τ.λ.).
-Ἄκου βολευτάκο ἀνάλγητε καί ἀμετανόητε.
Κατέστητε ἀμετανόητοι δουλοπάροικοι σέ ἕνα ἀφορισμένο, ἀνίκανο ἀφέντη. Μερικοί ἀπό σᾶς, νιώθοντας τό πελώριο κῦμα τῆς λαϊκῆς ὀργῆς, τήν ἐκκλησιαστική ἀποστροφή καί τά ἐπιτίμια, ἐκτοξεύετε μύδρους φοβικῶν ἀπειλῶν. Στοχεύετε, μόνον πρός ὑποτονικούς ψευτοπροοδευτικούς Ἀρχιερεῖς. Μά οὐδείς σᾶς ὑπολογίζει.
Οἱ ὅσοι συμβιβασμένοι Ἀρχιερεῖς, ἀφοῦ προσφάτως (Σκόπια, Σφράγισμα Ἱ. Ναῶν, Ἐμβόλια κ.ἄ.), ὑπετάγησαν πλήρως στόν Καίσαρα, τώρα κρατοῦν τά ἀναμμένα κάρβουνα στά χέρια τους. Τά φυσοῦν γιά νά σβήσουν, ἀλλά αὐτά τούς καυτηριάζουν. Προσπαθοῦν μέ ψευτοθεολογίες, νά τεκμηριώσουν τήν δειλία τους, ὡς σύνεσι. Οἱ ἐξουσιασταί τούς τραβοῦν ἀπό τό μανίκι καί τούς ἐκβιάζουν σέ ἐκκλησιολογικό, μά καί σέ βαθύ προσωπικό ἐπίπεδο. Π.χ., Ἐκβιάζουν μέ ὅριο ἡλικίας τούς γέροντες Ἀρχιερεῖς.
Προφανῶς, «Οὐ τοῖς ἄρχειν βουλομένοις μέμφομαι, // ἀλλά τοῖς ὑπακούειν ἑτοιμοτέροις οὖσιν». (Ἤτοι, δέν κατηγορῶ αὐτούς πού ἀσκοῦν τήν ἐξουσία, ἀλλά αὐτούς πού εἶναι πρόθυμοι νά ὑπακούσουν). Θουκυδίδης, Ἀθηναῖος ἱστορικός (460-394 π.Χ.).
Πλούσιοι, τηλεοπτικά
πλήξατε τούς ἐπιτιμουμένους
-Ἄκου βολευτάκο, καλοβολεμένε καί καλοπερασάκια.
Σύνετε, πλούσιοι καί εὐκατάστατοι. Τό πουγκί σας, μόνο γιά φιλανθρωπίες. Μή χρηματοδοτεῖτε πολιτικούς, γιά συμφεροντολογικούς σκοπούς.
Πρῶτον, θά γνωρίζετε ὅτι τά χρήματά σας ἐξαγοράζουν συνειδήσεις καί δημιουργοῦν ὕποπτες δεσμεύσεις στούς πολιτικούς. Φανερώνουν πώς ἐπιχειρεῖτε νά καλύψετε βαρύτατες ἀνομίες σας.
Ἐπί πλέον, ἐάν εἶσθε γνήσιοι Χριστιανοί, τελεῖτε βαρύτατο ἁμάρτημα, χρηματοδοτοῦντες πολιτικούς, ὑπό Ἐπιτίμια εὑρισκομένους. Στηρίζετε τούς τυραννίσκους τοῦ λαοῦ πού κατέλαβαν καταχθονίως μάχαιρα.
Νά εἶστε βέβαιοι πώς, φωτιά ἐπισωρεύετε στήν οἰκογένειά σας καί στίς ἐπιχειρήσεις σας. Συμμετέχετε, ἐμμέσως, ἀλλά οὐσιωδῶς, στά ἄνομα ἔργα. Συνυφίστασθε τήν ἀκοινωνησία, τόν ἀφορισμό, στά ἐπιτίμια κ.τ.λ., τῶν τυραννίσκων τῆς αἰσχύνης.
Πέραν τούτου, σᾶς ὑπενθυμίζουμε πώς, προσφορές δέν εἶναι ἀποδεκτές ἀπό τούς ἁγίους Κληρικούς καί Πατέρες, ὅταν προέρχονται ἀπό ἄτιμες δραστηριότητες. Παράδειγμα, δωρεά ἑκατομμυρίων εἰς Ἐκκλησιαστικό φορέα, ἔγινε ἀποδεκτή καί μετετράπη εἰς οἰκοδομές. Λίγο ἀργότερα, τά πάντα ἀνεφλέγησαν καί μετετράπησαν σέ ἕνα δαιμονικό κατάμαυρο σκιάχτρο. Στή συνέχεια, ἀπεκαλύφθη πώς, τά χρήματα προήρχοντο ἀπό ἐμπόριο ναρκωτικῶν οὐσιῶν καί σκευασμάτων.
Ἀξιότιμοι, σφραγίστε τίς πόρτες τῶν ἀνακτόρων σας καί τῶν ἐκδηλώσεών σας ἀπό κάθε συνδρομητή τοῦ σοδομικοῦ νόμου. Κάθε ἀντεθνικοῦ καί ἀντιχριστιανικοῦ ἐκτρώματος. Νά μή πατήσουν στά κότερά σας καί στίς ἐκδηλώσεις σας, ἐάν ἀποκαλεῖσθε “Ἐθνικοί Πολίτες”. Μακρυά ἀπό τούς χαρακτηρισμένους ἀπό τόν Μεγαλομάρτυρα Πατέρα: «Ὁ γὰρ τιμιουλκῶν (=ἀνεβάζω τήν τιμή) σῖτον (τήν Χριστιανική οἰκογένεια) // δημοκατάρατος (=καταραμένος ἀπό τό λαό) φησί» (Ἰ. Χρυσόστομος, εἰς τάς καλένδας 48.962.18)
Ἐντιμότατοι. Ἀναμένουμε συγκεκριμένες ἀποφάσεις καί ἐνέργειες, ὥστε ὁ σύμπας Ἑλληνισμός, ἀπό περάτων ἕως περάτων τῆς γῆς, νά σᾶς ἀνακηρύξη Ἀξίους. Νά σᾶς ἀποδώση τό ἀμαράντινο στέφανο τῶν “Δικαίων τῶν Ρωμιῶν”.
Οἱ ἐντολές σας πρός τά δικά σας ἔντυπα, ραδιόφωνα, τηλοψίες, ἱστοσελίδες κ.τ.λ., ἐπιβάλλεται νά εἶναι σαφεῖς καί κεραύνειες. Κτυπῆστε ἀλύπητα, γελοιοποιῆστε, ἀποκαθηλώσατε τούς Λοατκιστές, ἀπό τά πρῶτα πανάκριβα “ἄδεια ἐνδύματα”, ἕως τά ἔσχατα κουρέλια. Ἀποκαλύψατε τήν ἀξία τῶν μηδενικῶν καί τῶν πολιτικῶν σκιῶν.
Γ. ΠΥΡΙΝΑΙ ΠΟΙΝΑΙ ΚΑΙ ΤΙΜΩΡΙΑΙ
Βλασφημίαι τοῦ “πρωθυπουργεύοντος”
-Ἄκου βολευτάκο λησμονιάρη καί πονηρέ.
Θυμήσου κάτι, τό ὁποῖο δυστυχῶς, οὐδέποτε ΔΙΕΨΕΥΣΘΗ! Μά καί οὐδέποτε τοῦ ἐζητήθη, ἁρμοδίως, δημοσίως ὁ λόγος καί ἡ γονυκλινής συγγνώμη. Καί, ἀσφαλῶς, αὐτό, δέν πρόκειται νά τό ἀφήσουμε νά σβήση στή λήθη. Πρόκειται, γιά τά μιαρά γελοῖα λόγια, τοῦ ἀφορισμένου, ἀσεβεστάτου “πρωθυπουργοῦ”, τοῦ Κυρ. Μητσοτάκη. Τοῦ, κατά φαντασίαν «Βοναπαρτιστοῦ” καί “Kαίσαρος”. Κατέλυσε τόν Χριστό. Ἀπεκάλεσε, τούς Ἐπισκόπους, τούς Διαδόχους τῶν Ἀποστόλων, θρασύτατα καί προκλητικότατα, “δειλούς” καί “κότες ”. Ὁ τύπος πού ἀνέβηκε στό κεφάλι μας μέ τό 18% τῶν ἐγγεγραμμένων ψηφοφόρων.
(Κυρ. Μητσοτάκης, Βλάσφημος συνομιλία εἰς Facebook): «… Πρόεδρος (Κυρ. Μητσοτάκης): Άντε, να τελειώνουμε με δαύτους (τούς Ἐπισκόπους) και να μπει το τελικό σχέδιο σε εφαρμογή. Έχω κουραστεί, ρε συ… Μου έχουν πρήξει τα παπ@@ια με τον Χριστό τους. Πάλι καλά που οι περισσότεροι είναι κότες και κάθονται στα κλουβιά τους». (Ἐπιστολή πρ. Μητροπολίτου Αἰγιαλίας κ. Ἀμβροσίου, 20 Ἰουλ. 2020). Σύντομα θά σοῦ ἀποδείξουν τί εἶναι, αὐτοί καί οἱ παπάδες μας. Θά σέ διαλύσουν.
Καταφανέστατα, προκλητικότατα, ἀσεβεῖ, ἐναντίον τοῦ Ἰδίου τοῦ Κυρίου Ἰησοῦ Χριστοῦ. Αὐτός ὁ μασκοφορεμένος. Ὁ καταλαβὼν συντηρητικό πατριωτικό κόμμα. Προκαλεῖ αὐτός ὁ “πρωθυπουργεύων”: «… μέ τόν Χριστό τους …», ἀποφαίνεται. Ὄχι τόν δικό του Χριστό. Μήπως κατέστη ἄθεος, ὑλιστής, μυστικιστής ἤ καί ἀλόπιστος; Τί ὑπονοεῖ ἐν προκειμένῳ;
Ἀφορισμένε, « … ἵνα μὴ πρὸς κέντρα (= καρφί) λακτίζοντες (= κλωτσᾶς)͵ // τοὺς πόδας αἱμάσσωσιν (=ματώνουν)͵ // ἵνα μὴ εἰς οὐρανὸν τοὺς λίθους βάλλοντες͵ // τῇ κεφαλῇ τὰ τραύματα δέξωνται» (Ἰ. Χρυσόστομος, Τοῦ πειρασμοῦ τοῦ Διαβόλου 49.252.45).
-Ἕνας διαβόητος ὑπουργός, κυκλοφορεῖ μέ πάλλευκα πτερά καθότι “ἀθωώθηκε” ἀπό τά προκλητικότατα σκάνδαλα. Στό Λοατκισμός ὑπέρμαχος, διακηρύττει προκλητικά, πώς δέν πρόκειται νά ἐνεργήσουν τίποτε οἱ “παπάδες”, καθόσον ἐμεῖς, ἀποφαίνεται, ἐλέγχουμε πλήρως τούς Ἐπισκόπους. Νομίζει, φαντάζεται, ἀπατᾶται οἰκτρῶς!
Ἕτερος, προκλητικά ἐδήλωνε, ὅτι οἱ μεγάλες Ἑορτές τῆς Χριστιανοσύνης, Χριστούγεννα καί Θεοφάνεια, ἀποτελοῦν “Δῆθεν” Ἑορτές.
Καί, τό προκλητικότατο ἀθεϊστικό παραλήρημα, ἑτέρας Λοατκιστρίας:
«Τό διαδίκτυο εἶναι ἡ πιό σοσιαλιστική ἐφεύρεσις μετά τήν θρησκεία τοῦ Χριστιανισμοῦ» (Θεοδώρα Μπακογιάννη, ἀδελφή τοῦ ἀφορισμένου). youtube.com
«Μήτε νερό, μήτε φωτιά, μήτε στέγη»
-Ἄκου βολευτάκο. Μετανόησον, ὅσο ἀπομένει καιρός.
Διαλογίσου. Βάλε τό μυαλό σου νά δουλέψη λογικά: «Τὸν νοῦν ὁ Θεὸς // φῶς ἀνῆψεν ἐν τῇ ψυχῇ·» (= Ὁ Θεός ἄναψε τόν νοῦ σάν ἕνα φῶς μές τήν ψυχή) (Ἀριστοτέλους Ρητορικά). Ἀναγκαῖον ἡ Ἱ. Ἐξομολόγησις καί τότε μόνον θ’ ἀντιλαλήση, «Φωνή Κυρίου // διακόπτει φλόγα πυρός» (Μέγας Βασίλειος).
Στήν Ἀρχαία Ρώμη, συχνά ἐπέβαλαν τήν ποινή τῆς ἐξορίας, ἐξοστρακίσεως ἀπό τήν πόλι. Ἐψήφιζον καί ἐδημοσίευον νόμο, διά τοῦ ὁποίου ἀπηγορεύετο, ὁποιοσδήποτε, νά προσφέρη προστασία στόν κατάδικο. Οὐδείς νά τοῦ παρέχη, νερό, φωτιά καί στέγη, σέ ἀκτίνα 500 μιλίων, ἀπό τή Ρώμη, μέσα στήν Ἰταλία» (Πλούταρχος, Κικέρων, Ἀρταξέρξης).
Ἀνάλογη ποινή ὑφέρπει, γιά τούς ἀτίμους ἐπιτιμημένους, τά ἀμετροεπῆ σκιώδη ἀρχοντάρια τῶν σοδομικῶν χυδαιοτήτων. Μήτε πνευματικό Ὕδωρ, μήτε Θαλπωρή Πυρός, μήτε Στέγη Πατρική.
Συνελόντ’ εἰπεῖν.
Εὐλογεῖτε, ἀδελφέ μου γιά τήν ἐγερτήριο αὐστηρότητα. Ἀλλά ἀνάνηψε, ἀναστήσου ἀπό τή θανάσιμο πτῶσι: «Μία ἀπὸ τὶς τιμωρίες, ποὺ δὲν καταδέχεται ὁ ἄξιος, νὰ ἀσχοληθῆ μὲ τὴν πολιτικὴ, εἶναι ὅτι, καταλήγει νὰ τόν κυβερνοῦν οἱ κατώτεροί του (καί οἱ ἀνήθικοι)» (Πλάτων).
Κατακλείουμε μέ κάτι ἀφυπνιστικό καί ἐλπιδοφόρο: -«Κύριε, γιά ποιό λόγο, προλέγεις τίς τιμωρίες, τίς ὁποῖες πρόκειται νά ἐπιβάλλῃς;» -«Ἁπλούστατα, προκειμένου, ἐάν ἐπανορθώσετε, νά μή ἐπιβάλω τίς τιμωρίες, τίς ὁποῖες προλέγω».
Πιλᾶτοι Βολευταί, νίπτουν τάς χεῖρας
Τό Αἷμα Κυρίου ἐπάνω στούς Φαρισαίους καί στόν λαό: «… ὁ Πιλᾶτος … // λαβὼν ὕδωρ ἀπενίψατο τὰς χεῖρας … λέγων͵ // Ἀθῷός εἰμι ἀπὸ τοῦ αἵματος τούτου· // ὑμεῖς ὄψεσθε. // καὶ ἀποκριθεὶς πᾶς ὁ λαὸς εἶπεν͵ // Τὸ αἷμα αὐτοῦ ἐφ΄ ἡμᾶς // καὶ ἐπὶ τὰ τέκνα ἡμῶν» (Ματθ. κζ’ 24-25).
Παραλληλισμός μέ Λοατκιστές: … Τότε ὁ Πιλᾶτος, … // ἀφοῦ ἔλαβε λεκάνη μέ νερό, // ἔτριψε τά χέρια του, μέ δυνατό τρόπο, // (προκειμένου νά ἀποκολλήση τό χείριστο κακούργημα) // καί ἐδήλωσε, ἀφελῶς. // Εἶμαι ἀθῶος ἀπό τό αἷμα αὐτοῦ τοῦ Δικαίου. // Ἐσεῖς ἔχετε ὁλόκληρο τήν εὐθύνη. // Νόμιζε πώς κατ’ αὐτόν τόν τρόπο // ἀπαλλάσσεται τοῦ φόνου. // Καί ὁ αἰσχρός λαός ἐκραύγαζε: // Τό Αἷμα τοῦ Χριστοῦ ἐπάνω μας καί ἐπάνω στά τέκνα μας.