Πρόσφατα, κυκλοφόρησε ηλεκτρονικά μια μελέτη από το έγκυρο περιοδικό Vaccine (https://doi.org/10.1016/j.vaccine.2024.01.100, 12-02-2024). Η μελέτη αυτή αφορά πολυεθνική έρευνα (8 χώρες από Ευρώπη, Βόρεια και Νότια Αμερική και Ωκεανία) για τις ανεπιθύμητες ενέργειες των εμβολίων κατά του κορωνοϊού. Θεωρείται η μεγαλύτερη έως τώρα, μιας και αφορά την άντληση στοιχείων από τα αρχεία 99.000.000 ατόμων που έλαβαν περίπου 250.000.000 δόσεις. Οι συγγραφείς είχαν προσδιορίσει 13 ανεπιθύμητες ενέργειες από το νευρολογικό, το αιμοποιητικό και το καρδιαγγειακό σύστημα (σ. Guillain-Barre, εγκάρσια μυελίτιδα, παράΛυση Bell, ADEM-οξεία διάχυτη εγκεφαλομυελίτιδα, πυρετικοί σπασμοί, γενικευμένοι σπασμοί, θρομβοπενία, ιδιοπαθής θρομβοπενία, πνευμονική εμβολή, θρόμβωση φλεβώδους κόλπου, θρόμβωση σπλαγχνικών αγγείων, μυοκαρδίτιδα περικαρδίτιδα). Βασικός στόχος ήταν να δούν αν το ποσοστό των ανεπιθύμητων αυτών ενεργειών ήταν μικρότερο, ίσο, ή μεγαλύτερο από το ποσοστό των ιδίων καταστάσεων που παρατηρείται στον γενικό πληθυσμό.
Ουσιαστικά για όλες τις ανεπιθύμητες ενέργειες υπήρχε στατιστικά σημαντική διαφορά για τα εμβόλια που αφορούσε κατ εξοχήν τα mRNA σκευάσματα. Δηλ. τα εμβόλια προκαλούν τις συγκεκριμένες ανεπιθύμητες ενέργειες και μάλιστα όχι σπάνια.
Στη συνέχεια οι συγγραφείς (για να απαλύνουν ίσως τα πράγματα) συγκρίνουν τα ποσοστά αυτά με ευρήματα άλλων μελετών μικρότερου βεληνεκούς που δείχνουν ότι η νόσος μπορεί να προκαλέσει τις ίδιες βλάβες σε μεγαλύτερο ποσοστό. Συγκρίνουν όμως ανόμοια μεγέθη κάτι που οδηγεί ίσως σε λάθος συμπεράσματα. Αυτό αναγκάζονται να το τονίσουν έστω και εμμέσως οι συγγραφείς λέγοντας ότι για πλήρη καταγραφή απαιτούνται ακόμη μεγαλύτερες μελέτες, και σε αριθμό ατόμων και σε εύρος χωρών.
Να σημειωθεί ότι η μελέτη χρηματοδοτήθηκε κατά βάση από το CDC, οι συγγραφείς αναφέρουν προσωπικές χρηματοδοτήσεις και συνεργασίες με φαρμακευτικές εταιρείες και, τέλος, αναφέρουν πολλούς περιορισμούς της μελέτης τους λόγω διαφορετικών ερευνητικών και καταγραφικών μεθόδων κλπ. Για να τεκμηριωθεί το αξιόπιστον λοιπόν της ως άνω μελέτης πρέπει να συνδυασθούν και να ληφθούν υπόψιν οι παράμετροι αυτοί.
Πέραν όλων όμως πρέπει να τονίσω και τα εξής:
- Είναι δεδομένο ότι το εμβόλιο προκαλεί σοβαρές ανεπιθύμητες ενέργειες
- Το αν αυτές είναι λίγο πάνω ή λίγο κάτω εξαρτάται από το ποιοι κάνουν την εκτίμηση των επιπλοκών και το τι σκοπό θέλουν να εξυπηρετήσουν
- Το ότι η νόσος προκαλεί σοβαρές επιπλοκές ή και βλάβες είναι επίσης δεδομένο. Το αν αυτές οι βλάβες είναι σε μεγαλύτερο ποσοστό από ότι από το εμβόλιο, μένει να διευκρινισθεί
- Τα εμβόλια ως γνωστόν, χορηγούνται σε υγιείς ανθρώπους, για να προφυλάξουν από μια συγκεκριμένη λοίμωξη
- Το να νοσήσει κάποιος και στη συνέχεια να πάθει μια επιπλοκή είναι πιθανότητα. Δεν είναι σίγουρο.
- Το να πάθει όμως κάτι και δη σοβαρό από ένα εμβόλιο που παίρνει για προφύλαξη είναι τελείως διαφορετικό πράγμα – ειδικά όταν του το επιβάλλουν το εμβόλιο
- Αν μάλιστα συγκρίνει κανείς τα ποσοστά των ανεπιθυμήτων ενεργειών του εμβολίου με ποσοστά ιδίων ενεργειών άλλων παλαιότερων εμβολίων θα τρομάξει από το μέγεθος της διαφοράς.
- Π.χ., 1 συγκεκριμένη παρενέργεια ανά 1.000.000 δόσεων θεωρείτο ικανή για επισήμανση, προσοχή και επιφύλαξη
- Το να βρίσκεις σήμερα 40 ή 200 ή … περιστατικά με την ίδια παρενέργεια ανά 1.000.000 δόσεις, δεν μπορείς αυτό να το θεωρείς σπάνιο φαινόμενο. Αυτό καταντά σκόπιμα εγκληματικό.
- Το να κυκλοφορεί ένα εμβόλιο με τόσες αποδεκτές ανεπιθύμητες ενέργειες και αποδεκτούς θανάτους κάποτε ήταν αδιανόητο. Σήμερα άλλαξαν τα κριτήρια;
- Το συγκεκριμένο εμβόλιο κατά κορωνοϊού όφειλε λοιπόν να είχε αποσυρθεί προ πολλού.
- Η θεωρία ότι το συγκεκριμένο εμβόλιο έσωσε ένα εκατομμύριο κόσμο, μάλλον θα παραμείνει θεωρία. Είναι μαθηματικό μοντέλο, δύσκολο να αποδειχθεί, ενώ οι ανεπιθύμητες ενέργειες είναι στην καθημέρα πράξη απτές και ορατές.
Ι. Καβαλιώτης – Παιδίατρος – Λοιμωξιολόγος, τέως Διευθυντής Παιδιατρικής Κλινικής Νοσοκομείου Λοιμωδών Θεσσαλονίκης