– Εἶναι «ἀρσενοθήλυκο» τὸ «ὄνομα» (Γιαχβὲ) τοῦ Θεοῦ;
– Ἦταν «ἀρρενόθηλυς» ὁ Ἀδάμ;
– Τί ἦταν ἡ πτῶσις τῶν Πρωτοπλάστων;
– Ὑπάρχει συνάφεια πρὸς τὸ νομοσχέδιον τοῦ γάμου τῶν ὁμοφύλων;
1ον
Ἀφορμὴ νὰ δημοσιεύσουμε αὐτὸ ἐδῶ τὸ μικρὸ πόνημά μας (σὲ λίγες συνέχειες) ἔγινε ἡ ἀπόφαση τῆς κυβερνήσεως νὰ νομοθετήση τὸν γάμο τῶν ὁμόφυλων ζευγαριῶν καὶ ἡ κατὰ τὰ τελευταῖα χρόνια σκόπιμη προβολὴ τῶν ἀνθρώπων ἐκείνων, ποὺ ἔχουν τὸ -κατὰ τὸν μακαριστὸ Ἀρχιεπίσκοπο Χριστόδουλον -γνωστὸ «κουσούρι, ὅπως ἄλλοτε τὸ εἶχαν ἐκεῖ εἰς τὰ Σόδομα καὶ τὰ Γόμορρα.
Ἡ σύγχυση τῶν φύλων (ἀρσενικοῦ καὶ θηλυκοῦ) διδαχθησόμενη εἰς τὰ σχολεῖα, οἱ ἐν «ὑπερηφανείᾳ» παρελάσεις αὐτῶν ἐν ταῖς πλατείαις τῶν πόλεων, ἡ πρόταση τοῦ νὰ γίνει ἡ Θεσσαλονίκη ἡ παγκόσμια πόλη αὐτῶν τῶν ἀνθρώπων μὲ τὸ προαναφερθὲν γνωστὸ κουσούρι τους, σχετίζεται ἆραγε μὲ ὅσα θὰ διαβάσετε παρακάτω; Ἐσεῖς θὰ τὸ κρίνετε, οἱ νοήμονες ἀναγνῶστες μας. Ὁ πανσεξουαλισμὸς πάντως τῆς ἐποχῆς μας καὶ οἱ ἀφύσικες σχετικὲς «σχέσεις», ποὺ κραυγάζουν προκλητικὰ καὶ ἀλλόκοτα σήμερα, κάπου ἔχουν τὶς «πνευματικές» ρίζες τους καὶ τὶς ἄνομες «εὐλογίες» τους. Ἄς ἐπιχειρήσουμε μαζὶ τὴν κοπιώδη ἰχνηλασία τους.
Διαβάστε παρακαλοῦμε ὅσα ἀκολουθοῦν, μὲ ὑπομονὴ καὶ πολλὴ προσοχή. Εἶναι ὅλα ἀπὸ αὐθεντικὰ μασονικὰ κείμενα, μὲ ἀκριβεῖς παραπομπές. Τὰ συμπεράσματα εἶναι ὑμῶν.
Εἰσαγωγικαὶ πληροφορίαι διὰ τὸ ὄνομα τοῦ Θεοῦ (Γιαχβέ)…
Στὴν «Ἐγκυκλοπαίδεια τῆς Ἐλευθέρας Τεκτονικῆς» (ΤΕ εἰς τὸ ἑξῆς) τοῦ Νέστορος Λάσκαρι, ἐκδοθεῖσαν εἰς τὰ 1951 (Ἀθῆναι) ὑπὸ τῆς Στοᾶς «Ὅμηρος» καὶ μὲ τὴν ἄδεια τῆς Μεγάλης Στοᾶς τῆς Ἑλλάδος καὶ τοῦ Ὑπάτου Συμβουλίου τοῦ 33ο, διαβάζουμε εἰσαγωγικὰ τὰ ἑξῆς γιὰ τὸ ὄνομα αὐτὸ τοῦ Θεοῦ (στὴν παλαιὰ ἑβραϊκή):
Ἰαβὲ ἤ Γιαχβέ. Τὸ ἱερώτατον καὶ ἐπισημότατον ὄνομα τῆς θεότητος εἰς τὴν παλαιὰν ἑβραϊκήν. Εἶναι ἡ βάσις τοῦ δόγματος καὶ τῶν μυστηρίων ἡμῶν [τῶν Μασόνων].
Εἰς τὴν ἑβραϊκὴν γλῶσσαν ἀποτελεῖται ἐκ τῶν τεσσάρων συμφώνων Ἰόδ, χέ, βαῦ, καὶ χὲ καὶ διὰ τοῦτο καλεῖται τετραγράμματον. Ἐπειδὴ ἀπηγορεύετο εἰς ἕνα Ἑβραῖον καὶ εἰς ἕνα Τέκτονα νὰ τὸ προφέρη, καλεῖται ἐπίσης Ἀνέκφραστον Ὄνομα… (ΤΕ, λῆμμα Ἰαβὲ ἤ Γιαχβέ, σελ. 477).
Ἰδοὺ τώρα καὶ τὰ βλάσφημα
διὰ τὸ πρῶτον γράμμα
Ἰὸδ τοῦ ὀνόματος Ἰαβὲ ἤ Γιαχβὲ τοῦ Θεοῦ…
Γράφουν οἱ μασόνοι:
…Τὸ Ἰόδ εἰς τὸ Ἰαβὲ εἶναι ἐξ ἐκείνων, τὰ ὁποῖα οὐδεὶς ὀφθαλμὸς εἶδε ποτὲ καὶ τὰ ὁποῖα ἀπεκρύβησαν ἀπὸ τὸ ὅλον ἀνθρώπινον γένος…
Τὸ Ἰὸδ εἰς τὴν ἀποκρυφολογίαν συμβολίζει τὴν δημιουργικὴν ἱκανότητα τὴν ἐνυπάρχουσαν ἐν ἀενάῳ δυναμικότητι εἰς τὴν θεότητα, τὴν ἄρρενα ἀρχήν… Εἶναι ἐπίσης τὸ φαλλικὸν σύμβολον τοῦ γεννητικοῦ μορίου [!] τοῦ ἄρρενος ἤ μᾶλλον τοῦ πατρικοῦ σπέρματος [!], ἐκ τοῦ ὁποίου γεννᾶται τὸ τέκνον καὶ διαιωνίζεται τὸ εἶδος. Ἀντιστοιχεῖ πρὸς τὴν στήλην J [μία ἀπὸ τὶς δυὸ «κολῶνες» ποὺ ἔχουν οἱ μασόνοι σὲ κάθε στοά] καὶ εἶναι τὸ κατ’ ἐξοχὴν σύμβολον τῆς ἄρρενος ἐκφάνσεως τῆς θεότητος… (ΤΕ, λῆμμα Ἰόδ ἤ Γιόδ, σελ. 490).
Κατὰ τὴ μασονικὴ λοιπὸν ἀντίληψη, τὸ Ἰόδ, τὸ πρῶτο γράμμα τοῦ τεγραγραμμάτου ὀνόματος τοῦ Θεοῦ (Γιαχβέ), εἶναι ἡ ἀρσενικὴ ἔκφανση τοῦ Θεοῦ («τὸ ἀνδρικὸ μόριο»!). Ποιὰ τώρα γράμματα τοῦ ἰδίου ὀνόματος ἀποτελοῦν τὸ θηλυκὸ στοιχεῖο τοῦ αὐτοῦ τοῦ ὀνόματος, ὥστε μ’ αὐτὲς τὶς σημασίες τὸ ὄνομα τοῦ Δημιουργοῦ νὰ εἶναι «ἀρρενόθηλυ» (=«ἀρσενικοθήλυκο»!);
Ἰδοὺ τί ἐπ’ αὐτοῦ γράφουν οἱ Τέκτονες:
…Τὴν σημασίαν τὴν ὁποίαν ὁ Τεκτονισμὸς ἀποδίδει εἰς τὴν ἔκφρασιν τοῦ Μ.Α.Τ.Σ. [τοῦ Θεοῦ, ὡς «Μεγάλου Ἀρχιτέκτονος τοῦ Σύμπαντος»] τὴν καθιστᾶ σαφέστατα νοητὴν τὸ ἐντὸς τοῦ φωτεινοῦ Δέλτα [τριγώνου] ἀνέκφραστον ὄνομα μὲ τὰ τέσσερα ἑβραϊκὰ στοιχεῖα «Γιόδ, Χέ, Βάου, Χέ» [Γιαχβέ].
Ἡ ἀπόκρυφος σημασία τοῦ ἱεροῦ Τετραγραμμάτου εἶναι ἡ μυστικὴ ἐκδήλωση τοῦ Δημιουργοῦ.
Τὸ πρῶτο γράμμα τὸ Γιὸδ ἤ Ἰὸδ [συνεχίζουν οἱ Τέκτονες] λαμβανόμενον μόνον του σημαίνει τὸ Ἀπόλυτον Ὄν, τὴν ἀπόλυτον Μονάδα, τὸ Ὄντος Ὄν. Τὰ τρία ἄλλα γράμματα ἀποτελοῦν τὴν λέξιν ΕΒΕ=Εὔα, δηλαδὴ τὸ θῆλυ στοιχεῖον, τὴν ὕλην. Ἐκ τῆς συζεύξεως δὲ τοῦ Ἀπολύτου Ὄντος μὲ τὴν ὕλην [τὴν Εὔα] δημιουργοῦνται οἱ μορφικοὶ κόσμοι.
Τὸ Τετραγράμματον δηλαδὴ εἶναι ὁ Δημιουργὸς [ὡς ἄρρεν καὶ θῆλυ ὁμοῦ!]. (ΤΕ, λῆμμα Μέγας Ἀρχιτέκτων τοῦ Σύμπαντος, σελ. 596).
«’Αρσενικοθήλυκο» λοιπὸν -κατὰ τοὺς Μασόνους- εἶναι τὸ ἑβραϊκὸν ὄνομα τοῦ Θεοῦ Ἰεχωβᾶ
(Γιαχβέ=Ὁ «Κύριος» κατὰ τοὺς Ο΄)…
Γράφουν ἐπίσης οἱ μασόνοι τὰ ἑξῆς, σχετικῶς:
Τὸ ὄνομα Ἰεχωβᾶ μεταξὺ τῶν πολλῶν σημασιῶν ποὺ ἔχει, ἀποδεικνύει ὅτι εἶναι ἀνδρόγυνο, ἀποτελούμενο ἀπὸ τὸ γράμμα Ἰόδ, τῆς κατ’ ἐξοχὴν ἐνεργοῦ ἀντρικῆς ἀρχῆς καὶ τοῦ EVE, τὸ ὁποῖον εἶναι τὸ ὄνομα τοῦ θηλυκοῦ γένους, τοῦ παθητικοῦ.
(Τεκτονικὸ Δελτίο ΠΥΘΑΓΟΡΑΣ, τόμος ΙΕ΄, τεῦχος 60, σελ. 293, 1997).
– Ἀπὸ ποῦ ὅμως καὶ πῶς ἀντλοῦν οἱ μασόνοι αὐτὲς τὶς ἀλλόκοτες καὶ βλάσφημες διδασκαλίες τους;
– Μὰ ἀπὸ τοὺς Καββαλιστές! Ἀπὸ τὴν ἀρχαία ἐκείνη ἑωσφορικὴ «Σχολή», ποὺ διαστρέφει καὶ ἑρμηνεύει ἀνάστροφα τὴν Ἁγία Γραφή, ἰδιαίτερα κάποια κεφάλαια τῆς Γένεσης. Μᾶς τὸ λέγουν οἱ ἴδιοι οἱ τέκτονες! Ἰδοὺ ἀκριβῶς:
…Βέβαια ὅλα αὐτὰ ξενίζουν. Ἀπόκρυφες διδασκαλίες, ἀρχαῖες παραδόσεις. Ὅμως περὶ τῆς ἀνδρογύνου Ἀδαμικῆς φυλῆς ἔχουμε πληροφορίες κι ἀπὸ τὴ Βίβλο. Πράγματι οἱ Καββαλιστὲς ἀποδίδουν ἀνδρόγυνο σύσταση στὸ ὄνομα τοῦ Θεοῦ τοῦ Μωϋσῆ… (ὅπ. π.).
«Ἀνδρόγυνο» λοιπὸν τὸ «ὄνομα» τοῦ Θεοῦ, ἀνδρόγυνος καὶ ὁ Ἀδάμ!
Οἱ σχετικοὶ συνειρμοὶ ἀναποφεύκτως ἀκολουθοῦν…
Ὅλες λοιπὸν οἱ παραπάνω σκοτεινότατες διδασκαλίες διέβρωσαν σιγά-σιγά, ἐπὶ αἰῶνες, ὁλόκληρο τὸ οἰκοδόμημα καὶ ἐποικοδόμημα τῆς παγκόσμιας κοινωνίας, ἰδιαίτερα τὶς ἰθύνουσες τάξεις αὐτῆς. Τὰ ἀποτελέσματα τὰ βλέπουμε περισσότερο τώρα, στὶς ἡμέρες μας, ποὺ ὄχι μόνο ἡ ὁμοφυλοφιλία κραυγάζει καὶ ἀναφανδὸν διαδίδεται, ἀλλὰ καὶ ποὺ τώρα πιά, τώρα δά, ἐπιχειρεῖται ἀκόμη καὶ ὁ δημόσιος καὶ ὁ κρατικὸς «δοξασμός» της!
Ἡ Ἐκκλησία μας οὐδένα βεβαίως «λιθοβολεῖ» καὶ ὅλους τοὺς ἀγαπᾶ, ἀλλὰ τὰ προτεινόμενα ὑπ’ Αὐτῆς πρότυπα εἶναι ἄλλα καὶ ὄχι ὁ Σοδομισμός, παλαιὸς καὶ νεώτερος, μὲ τὰ μοντέρνα σήμερα ἐπικαλύμματα καὶ περιτυλίγματά του.
(Μὴ χάσετε τὸ ἑπόμενο φύλλο)
Μοναχὸς Ἀβέρκιος