Γράφει η Ελένη Παπαδοπούλου
Αυτό
είναι ένα τζαμί με άδεια σε μια υπόγα κοντά στην Ομόνοια. Με γελοία
νομοθετήματα ένας λατρευτικός χώρος μπορεί να πάρει άδεια. Πρέπει ωστόσο
να μαζέψει και διάφορα χαρτιά τα οποία, διαβάστε τώρα γελοιότητες, δεν
αποτελούν προϋπόθεση για να πάρει την άδεια, αλλά πρέπει να τα έχει αφού
έχει πάρει την άδεια, γιατί αν γίνει έλεγχος και δεν τα έχει θα του
πάρουν την άδεια.
Πρώτα
δηλαδή αδειοδοτούμε το τσαντίρι που θέλει να λέγεται χώρος λατρείας και
διαλύουμε τις γειτονιές και μετά ζητάμε τις πολεοδομικές, υγειονομικές,
πυροσβεστικές και άλλες άδειες.
Δεύτερον. Το τζαμί στο Βοτανικό έγινε υποτίθεται για να μην έχουμε αυτό το χάλι μέσα στις γειτονιές. Τι θα γίνει τώρα; Θα έχουμε και άλλα τζαμιά;
Τρίτον. Περνούσα από εκεί μια Παρασκευή. Η αθλιότητα που είδα δεν έχει προηγούμενο. Ένα σωρό άντρες που προκαλούν τρόμο και ήταν ντυμένοι καμηλερηδες είχαν κλείσει τον δρόμο μπαίνοντας και βγαίνοντας από την υπόγα.
Αυτά δεν είναι εικόνες ευρωπαϊκής πόλης. Και ο κόσμος στις γειτονιές δεν μπορεί να ζει σε τέτοιες εξευτελιστικές συνθήκες.
Αυτό θα κλείσει με τον νόμο. Και όποιο άλλο βρούμε, όπως κλείσαμε ένα σωρό στις γειτονιές μας.
Έχουμε γίνει Καμπούλ. Ήρθε η ώρα να ξαναγίνουμε Αθήνα.