Θέλεις να αναθρέψεις επάξια τα παιδιά σου – να είσαι το παράδειγμα
Ο Όσιος Ξενοφών και η σύζυγός του Μαρία είχαν δύο γιους, τον Αρκάδιο και τον Ιωάννη. Τα παιδιά μεγάλωναν παρατηρώντας τον μπαμπά και τη μαμά, δυο απλούς και αγαθούς ανθρώπους, αν και ευγενείς. Αυτό βοήθησε τα αγόρια ώστε στο μέλλον να μην χαθούν στη ζωή, όταν αντιμετώπισαν σοβαρές βιοτικές δυσκολίες και βρέθηκαν ουσιαστικά μόνοι τους στον κόσμο.
Να εμπιστεύεστε τα παιδιά στον Θεό
Η υπερπροστασία δεν προστατεύει τα παιδιά, αλλά καταστρέφει τον εσωτερικό τους κόσμο, τους κάνει πιο ευάλωτους μπροστά στις προκλήσεις της ζωής, τους εκθέτει σε χειρισμούς από τη μεριά ανέντιμων ανθρώπων και βάζει ωρολογιακή βόμβα στις σχέσεις τους με τους γονείς τους. Αν το εξετάσουμε βαθύτερα, θα διαπιστώσουμε ότι στην υπερπροστασία δεν υπάρχει καθόλου αγάπη, παρόλο που οι υπερπροστατευτικοί γονείς (πιο συχνά μαμάδες και γιαγιάδες) είναι βέβαιοι για το αντίθετο. Υπάρχει όμως άφθονος γονεϊκός εγωισμός, υπερηφάνεια και έλλειψη εμπιστοσύνης στον Θεό, ο Οποίος έχει για τον καθένα μας σχέδιο. Μην εξοργίζετε τον Θεό. Να προσεύχεστε για τα παιδιά, να τα ανατρέφετε ώστε να γίνουν άξιοι άνθρωποι και να προσανατολίζεστε στο να είστε ισορροπημένοι και ταπεινοί στη ζωή σας: και όλα θα πάνε καλά με το γιο ή την κόρη σας.
Όταν ο Αρκάδιος και ο Ιωάννης πήγαν με την ευλογία των γονιών τους για σπουδές στη Βυρηττό, το πλοίο ναυάγησε. Όμως, και τα δύο αδέρφια επέζησαν, αν και η φουρτούνα τους ξέβρασε σε διαφορετικό μέρος. Και οι δύο εκάρησαν μοναχοί και ζούσαν ήρεμα για πολλά χρόνια σε Μονές των Ιεροσολύμων. Ο Όσιος Ξενοφών, παρά τις ανησυχίες της γυναίκας του, είχε σταθερή ελπίδα ότι ο Θεός είχε σώσει τις ζωές των παιδιών τους. Κάτι που έγινε: στη διάρκεια προσκυνήματος αυτός και η σύζυγός του συνάντησαν στους Αγίους Τόπους και τους δύο γιους τους και ευχαρίστησαν τον Κύριο για τη θαυμαστή επανένωση της οικογένειάς τους.
Να σέβεστε τις επιλογές των παιδιών σας
Νομίζουμε ότι ξέρουμε καλύτερα τα παιδιά μας, με τι πρέπει να ασχολούνται στη ζωή τους και πώς ουσιαστικά να ζουν. Οι συμβουλές μας και η υποστήριξή μας, η βοήθειά μας στο να επιλέξουν το δρόμο της ζωής τους, είναι πράγματι πολύ ωφέλιμες. Όμως, η αυταρχική και απόλυτη άποψη για τη ζωή τους δεν προσφέρεται σε καμιά περίπτωση. Να μάθετε να εντοπίζετε την επιθυμία των παιδιών σας και, αν αυτή είναι ανίσχυρη ή διστακτική, τότε βοηθήστε αυτήν την επιθυμία τους να βλαστήσει, και το παιδί να συνειδητοποιήσει ότι πρέπει να ακούει τη φωνή της καρδιάς του. Αν η επιθυμία είναι ισχυρή, τότε ακόμα καλύτερα: το τέκνο σας γνωρίζει τι θέλει και δε θα χαθεί στη ζωή. Γενικά δεν πρέπει να κόβετε τα φτερά του παιδιού. Η ζωή είναι δική του και όχι δική σας. Έχει δικό του δρόμο.
Όταν ο Ξενοφών και η Μαρία συνάντησαν στα Ιεροσόλυμα τους γιους τους, παρά τον μακρύ και οδυνηρό χωρισμό, δεν έσπευσαν να τους πείσουν να επιστρέψουν σπίτι, ούτε πρότειναν να μείνουν όλοι μαζί στα Ιεροσόλυμα ώστε να είναι πιο κοντά ο ένας στον άλλον. Ο Αρκάδιος και ο Ιωάννης επέλεξαν το δρόμο του ερημιτισμού, κάτι για το οποίο δεν στάθηκαν εμπόδιο οι γονείς. Μόνο να το φανταστούμε: συνάντησαν τα παιδιά τους, τα οποία θεωρούσαν πεθαμένα και τώρα ξανά χωρισμός! Ιδού το ύψος της ταπείνωσης και του σεβασμού στην επιλογή του άλλου. Εξάλλου, και ο Θεός, ως Πατέρας που μας αγαπάει, μας σέβεται και μας επιτρέπει να κτίζουμε τη ζωή μας έτσι όπως επιθυμούμε εμείς οι ίδιοι.