Καὶ ἄκουσα φωνὴ μεγάλη στὸν οὐρανὸ ποὺ ἔλεγε: «Τώρα ἦλθε ἡ σωτηρία καὶ ἡ δύναμι καὶ ἡ βασιλεία τοῦ Θεοῦ μας καὶ ἡ ἐξουσία τοῦ Χριστοῦ του, διότι κατερρίφθη ὁ κατήγορος τῶν ἀδελφῶν μας, ποὺ τοὺς κατηγορεῖ ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ μας ἡμέρα καὶ νύκτα. Αὐτοὶ δὲ τὸν νίκησαν χάρις στὸ αἷμα τοῦ ᾿Αρνίου καὶ χάρις στὸ λόγο τῆς μαρτυρίας τους (γιὰ τὸ Χριστό), καὶ διότι ἀπαρνήθηκαν τὸν ἑαυτό τους μέχρι θανάτου. Γι᾿ αὐτὸ νὰ εὐφραίνεσθε, οὐρανοὶ καὶ ὅσοι κατοικεῖτε σ᾽ αὐτούς. ᾿Αλλοίμονό σας, γῆ καὶ θάλασσα, διότι κατέβηκε ὁ Διάβολος σὲ σᾶς ἔχοντας θυμὸ μεγάλο, ἐπειδὴ γνωρίζει, ὅτι λίγος καιρὸς τοῦ ἀπομένει».
----------------------
Καὶ ἤκουσα φωνὴν μεγάλην ἐν τῷ οὐρανῷ λέγουσαν· Ἄρτι ἐγένετο ἡ σωτηρία καὶ ἡ δύναμις καὶ ἡ βασιλεία τοῦ Θεοῦ ἡμῶν καὶ ἡ ἐξουσία τοῦ Χριστοῦ αὐτοῦ, ὅτι ἐβλήθη ὁ κατήγορος τῶν ἀδελφῶν ἡμῶν, ὁ κατηγορῶν αὐτῶν ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ ἡμῶν ἡμέρας καὶ νυκτός. Καὶ αὐτοὶ ἐνίκησαν αὐτὸν διὰ τὸ αἷμα τοῦ ᾿Αρνίου καὶ διὰ τὸν λόγον τῆς μαρτυρίας αὐτῶν, καὶ οὐκ ἠγάπησαν τὴν ψυχὴν αὐτῶν ἄχρι θανάτου. Διὰ τοῦτο εὐφραίνεσθε, οὐρανοὶ καὶ οἱ ἐν αὐτοῖς σκηνοῦντες. Οὐαὶ τὴν γῆν καὶ τὴν θάλασσαν, ὅτι κατέβη ὁ Διάβολος πρὸς ὑμᾶς ἔχων θυμὸν μέγαν, εἰδὼς ὅτι ὀλίγον καιρὸν ἔχει.
(Ἀποκ. 12, 10-12)
* (Μετάφραση Νικολάου Σωτηροπούλου)