Υπάρχει μία μαρτυρία ότι κάποτε προσευχόμενος ο όσιος Σεραφείμ υψώθηκε στον αέρα. Όπως διηγήθηκε η πριγκίπισσα Ε.Σ., συνέβησαν τα εξής:
Ήλθε σ’ αυτήν από την Πετρούπολη ο άρρωστος ανεψιός της. Εκείνη τον πήγε στο Σαρώφ, στον όσιο Σεραφείμ. Ο νεαρός ήταν τόσο άρρωστος και αδύναμος που τον έφεραν στην αυλή της μονής επάνω στο κρεβάτι του. Την στιγμή εκείνη ο όσιος Σεραφείμ ήταν στην πόρτα του κελιού του σαν να περίμενε να προϋπαντήσει τον εξαντλημένο επισκέπτη.
Αμέσως διέταξε να τον φέρουν στο κελί του. Και αφού στράφηκε προς τον ασθενή, του λέει: «Συ, χαρά μου, προσεύχου· και εγώ θα προσεύχομαι για σένα· μόνο πρόσεχε· μένε όπως είσαι ξαπλωμένος και μη γυρίσεις στο άλλο σου πλευρό».
Υπακούοντας ο ασθενής έμεινε ξαπλωμένος έτσι επί πολύ. Αλλ’ η υπομονή του εξαντλήθηκε και η περιέργεια τον παρακίνησε να δει τι κάνει ο όσιος. Όταν γύρισε προς τα πίσω, τον είδε να προσεύχεται χωρίς να ακουμπά στη γη· από το απροσδόκητο και ασυνήθιστο αυτό θέαμα φώναξε πολύ δυνατά.
Αφού τελείωσε την προσευχή ο όσιος Σεραφείμ, τον πλησίασε και του είπε: «Σίγουρα τώρα εσύ θα λες σε όλους ότι ο Σεραφείμ είναι άγιος και προσεύχεται στον αέρα… Ο Κύριος θα σε ελεήσει… Πρόσεχε όμως. Περίφραξε τον εαυτό σου με σιωπή και μη πεις τίποτε σε κανένα μέχρι την ημέρα της εκδημίας μου· διαφορετικά η ασθένειά σου θα επιστρέψει πάλι σε σένα».
Ο ασθενής σηκώθηκε από το κρεβάτι και στηριζόμενος σε άλλους βγήκε από το κελί περπατώντας.
Στον ξενώνα της μονής απ’ όλες τις πλευρές τον ενοχλούσαν έντονα με ερωτήσεις, τι έκανε και τι είπε ο π. Σεραφείμ. Εκείνος όμως προς κατάπληξη όλων δεν έβγαλε ούτε μία λέξη από το στόμα του. Έτσι, θεραπευμένος εντελώς αναχώρησε για την Πετρούπολη.
Μετά από κάποιο χρονικό διάστημα πήγε πάλι στην θεία του, την πριγκίπισσα Ε.Σ. Εκεί έμαθε ότι ο μακάριος γέροντας Σεραφείμ αναπαύθηκε από τους κόπους του. Τότε ο νεαρός διηγήθηκε για την θαυμαστή προσευχή του οσίου.
Από το βιβλίο: Αρχιμ. Ιουστίνου Πόποβιτς, Οσίου Σεραφείμ του Σαρώφ Βίος, Εκδόσεις «Το Περιβόλι της Παναγίας», Θεσσαλονίκη 1991, σελ. 76.