«Μεγάλο εἶναι τὸ μυστήριο ποὺ σεβόμαστε. Θεὸς φανερώθηκε σαρκωμένος».
(Α΄ Τιμ. γ΄16)
Ὅ,τι καὶ ἄν εἶναι ὁ οὐρανὸς τῶν οὐρανῶν, ὅ,τι καὶ ἄν εἶναι τὰ ὑπερῶα ὕδατα ποὺ στεγάζουν τὰ οὐράνια, ὅποιος καὶ ἄν εἶναι ὁ ὑπερκόσμιος τόπος ἤ στάση ἤ τάση, δὲν ὑπάρχει τίποτε θαυμασιώτερο καὶ τιμιώτερο ἀπὸ τὸ σπήλαιο καὶ τὴ φάτνη, καὶ ἀπὸ τὰ βρεφικὰ ραντιστήρια καὶ σπάργανα. Διότι τίποτε ἀνάμεσα σὲ ὅσα ἔγιναν ἀνὰ τοὺς αἰῶνες ἀπὸ τὸ Θεὸ δὲν εἶναι κοινωφελέστερο ἤ θειότερο ἀπὸ τὰ γενέθλια τοῦ Χριστοῦ, τὰ ὁποῖα ἑορτάζουμε σήμερα.
Ἁγίου Γρηγορίου τοῦ Παλαμᾶ