Μὲ πολλοὺς τρόπους παρουσιάζεται στὴ ζωή μας ἡ ἁμαρτία, καλοί μου φίλοι. Τώρα χρησιμοποιεῖ ἕναν ἄλλο, ἐντελῶς σύγχρονο καὶ τέλεια ἐπικίνδυνο τρόπο. Ὅτι τάχα αὐτὴ εἶναι «γοῦστο μας καὶ καπέλο» μας, ὅπως λέμε, δηλαδὴ δικαίωμά μας! Καὶ μάλιστα ἀναφαίρετο (= δὲν μπορεῖ νὰ μᾶς τὸ ἀφαιρέσει κανείς)!
* * *
Ἆραγε τί σημαίνει αὐτὸ ἀκριβῶς; Σημαίνει ὅτι, ὡς δικαίωμα ποὺ θέλει νὰ πιστεύουμε ὅτι εἶναι ἡ ἁμαρτία…
• Τὴν διεκδικοῦμε!
• Ἀπορρίπτουμε καθένα ποὺ θὰ ἐπιχειροῦσε νὰ μᾶς τὴν …ἀφαιρέσει!
• Ἀπεχθανόμαστε ὁποιονδήποτε θελήσει ἀκόμη καὶ νὰ μᾶς συμβουλεύσει!
• Δὲν «ἐπιτρέπουμε» οὔτε καὶ στὸν ἑαυτό μας νὰ νοιώθει τύψεις γιὰ ὅ,τι (ἁμαρτωλὸ) κάνει!
• Δὲν λογοδοτοῦμε σὲ κανένα, ἑπομένως οὔτε καὶ στὸν Θεό!
Κι ἀφοῦ ἔτσι ἔχουν τὰ πράγματα, γιατί νὰ μετανοήσουμε; Δὲν ὑπάρχει ἀπολύτως κανένας λόγος! Ἂν θελήσουμε νὰ κάνουμε κάτι τέτοιο, εἶναι σὰν νὰ παραδεχόμαστε ὅτι ἡ ἁμαρτία (καὶ τὸ ὅποιο πάθος ποὺ μᾶς διακατέχει), εἶναι κάτι κακὸ καὶ πρέπει ὁπωσδήποτε καὶ ἄμεσα νὰ τὸ διορθώσουμε καὶ νὰ τὸ ἀποβάλλουμε ἀπ’ τὴ ζωή μας. Ἑπομένως ἡ μετάνοιά μας δὲν εἶναι τίποτ’ ἄλλο τελικά, παρὰ ἡ ἄρνηση αὐτοῦ ἀκριβῶς τοῦ «δικαιώματός» μας!
Νὰ γιατί…
• Οἱ προγαμιαῖες σχέσεις εἶναι ὁπωσδήποτε… ὀρθές!
• Οἱ ἐξωσυζυγικὲς εἶναι κάτι τό… πολὺ μοντέρνο!
• Οἱ ἀμβλώσεις εἶναι ἡ… ἀπελευθέρωσή μας!
• Ἡ ὁμοφυλοφιλία εἶναι ἡ… ὑπερηφάνειά μας!
• Τὰ θεάματα τῆς διαφθορᾶς εἶναι ἡ… ψυχαγωγία μας!
• Οἱ «οὐσίες» εἶναι ὁ… παράδεισός μας!
• Οἱ ἐξαρτήσεις εἶναι τά… χόμπι μας!
• Οἱ ἐξαλλοσύνες τῶν γηπέδων εἶναι ἡ… ἐκτόνωσή μας!
• Τὸ ἁμαρτωλὸ ξενύκτι εἶναι ἡ… λύτρωσή μας!
Ἐξ ἄλλου «ἔτσι κάνουν ὅλοι» κι ἐμεῖς γιατὶ νά …ἀποτελοῦμε ἐξαίρεση;
Ἐχθρός μας πλέον εἶναι ὁποιοσδήποτε ἀντιτίθεται σ’ αὐτό μας τὸ «δικαίωμα», ἑπομένως καὶ ὁ Χριστὸς καὶ οἱ ἐντολές Του καὶ ἡ Ἐκκλησία Του!
Ἐχθροί μας εἶναι καὶ ὅλοι ἐκεῖνοι ποὺ λένε νὰ ἀρνηθοῦμε τὴν ἁμαρτία, συγγνώμη αὐτὸ τὸ «δικαίωμα» ἤθελα νὰ πῶ!
Ἐχθροὶ γίνονται καὶ οἱ γονεῖς μας ποὺ μὲ τίποτα δὲν λένε νὰ καταλάβουν τὸ … μεγάλο αὐτὸ δικαίωμά μας!
Πάνω σ’ αὐτὴ τὴ «λογικὴ» εἶναι στημένο ὅλο τὸ παιχνίδι τῆς διαφθορᾶς καὶ τῆς κατάπτωσης. Αὐτὸ προβάλλεται ἀπὸ τὰ μέσα ἐνημέρωσης, μὲ αὐτὸ γαλουχεῖται ἡ «κοινὴ γνώμη» καὶ ὁ κάθε νέος φυσικά.
* * *
Ἂς προσέξουμε δύο σημαντικὲς ἐπισημάνσεις τοῦ ἱ. Χρυσοστόμου.1
Στὴν πρώτη ἀναφέρει παραστατικά: «Ὅπως οἱ δίκαιοι, μετὰ τὴν ἐπιτέλεση τῶν ἐντολῶν, συνηθίζουν νὰ εἶναι μετριόφρονες, ἔτσι καὶ οἱ κακοί, μετὰ τὴ διάπραξη τῶν κακῶν, ὑπερηφανεύονται»!
Στὴ δεύτερη τονίζει τοῦτο: «Εἶναι φοβερὸ πρᾶγμα τὸ ν’ ἁμαρτάνει κανείς, ἀλλὰ πολὺ πιὸ φοβερὸ τὸ νὰ μεγαλοφρονεῖ γιὰ τ’ ἁμαρτήματά του. Πραγματικά, ἂν τὸ νὰ ὑπερηφανευόμαστε γιὰ τὴν ἀρετή μας ἀποτελεῖ στέρηση τῆς ἀρετῆς, πολὺ περισσότερο ὅταν αὐτὸ συμβαίνει γιὰ τ’ ἁμαρτήματά μας θὰ μᾶς προξενήσει τὴν πιὸ χειρότερη βλάβη καὶ θὰ εἶναι ἡ κατηγορία μεγαλύτερη κι ἀπ’ τὰ ἴδια τὰ ἁμαρτήματα».
* * *
Δὲν τὸ συζητᾶμε, πρόκειται ἀσφαλῶς γιὰ διαβολικὴ κατάντια! Κι αὐτὸ γιατί ἡ ἁμαρτία μὲ τὸν τρόπο αὐτὸ κατορθώνει…
• Νὰ ἀμβλύνει τὴ συνείδηση!
• Νὰ σχετικοποιεῖ τὸ καλὸ καὶ τὸ κακό, ἀφοῦ τὸ καλὸ ὑποβαθμίζεται, τὸ δὲ κακὸ παύει νὰ θεωρεῖται ὡς τέτοιο!
• Νὰ κάνει ὅλο καὶ πιὸ δυσδιάκριτα τὰ ὅρια μεταξὺ αὐτοῦ τοῦ καλοῦ καὶ τοῦ κακοῦ!
• Νὰ περιθωριοποιεῖ τὴν ἀρετή!
• Νὰ παρουσιάζει τὴν ἐν Χριστῷ ζωὴ ὡς ἀποκρουστική, βασανιστική, θλιβερή, ὑπερβολική, ἐνοχλητική, ἀναχρονιστική!
• Νὰ χλευάζει ἐπιδεικτικὰ κάθε ἀγωνιζόμενο!
Εἶναι ἀλήθεια πὼς ὅποιος νέος σήμερα θέλει νὰ ζήσει ἐν Χριστῷ, δὲν εἶναι μόνο ὅτι πρέπει φυσικὰ νὰ ἀρνηθεῖ ὅλες τὶς προκλήσεις κι αὐτὲς ἀκόμη τὶς παρορμήσεις τοῦ ἑαυτοῦ του, ἀλλὰ ἔχει νὰ πάει κόντρα καὶ μὲ ὅλο τοῦτο τὸ διαβολικὸ πνεῦμα, αὐτὸ ποὺ θέλει τὴν ἁμαρτία νὰ εἶναι… δικαίωμά μας! Ἆραγε πόσο εὔκολο εἶναι αὐτό;
Σὲ κάθε περίπτωση τοῦτο θέλει ἀγώνα πολύ. Ὁ Θεὸς ὅμως πάντοτε ἐνισχύει τοὺς ἀγωνιστὲς καὶ εὐλογεῖ τοὺς ἀγῶνες τους. Ὅπως ἐνίσχυσε καὶ τοὺς νέους τῶν διωγμῶν καὶ ἀντιπαρῆλθαν νικηφόρα ὅλα ἐκεῖνα τὰ φρικώδη μαρτύρια.
Ὑπόψη μας αὐτὸ ποὺ τονίζει ὁ Ἅγιος Σωφρόνιος τοῦ Ἔσσεξ: «Ἐπειδὴ ζοῦμε σὲ δύσκολους καιρούς, θὰ λάβουμε μισθὸ περισσότερο ἀπὸ ἄλλους ἀνθρώπους ποὺ ἔζησαν τὶς παλαιότερες ἐποχὲς καὶ κράτησαν τὴν πίστη»
Ὄχι, ἡ ἁμαρτία δὲν εἶναι κάτι τὸ ἁπλό, ὅπως θέλει νὰ δεχθοῦμε, οὔτε καὶ κάτι τὸ ἀκίνδυνο γιά μᾶς!
Ὄχι, ἡ ἁμαρτία δὲν εἶναι κάτι τὸ μεγάλο καὶ τὸ σημαντικό, ὅπως θέλει νὰ πιστεύουμε, ὥστε νὰ τὴν διεκδικοῦμε κιόλας!
Ὄχι, δὲν εἴμαστε ἀφελεῖς, γιὰ νὰ πιστεύουμε πὼς ἡ ἁμαρτία δὲν ἔχει ὡς μοναδικὸ σκοπό της νὰ μᾶς βλάψει καίρια καὶ ἀποτελεσματικά, μὲ κάθε τρόπο!
Σὲ κάθε περίπτωση, ὅπως κι ἂν θέλει νὰ ὀνομάζεται, ὅπως καὶ νὰ παρουσιάζεται στὴ ζωή μας, τελικὰ θάνατος εἶναι καὶ ἐξαχρείωση! Καὶ τί λύπη νοιώθουμε γι’ αὐτήν, ὅταν δὲν τὴν ἀντιμετωπίζουμε ὅπως πρέπει, δηλαδὴ μὲ τὴν μετάνοια καὶ τὴν ἐξομολόγηση! Τίποτα δὲν μπορεῖ νὰ μᾶς ἀπαλλάξει ἀπ’ αὐτὸ τὸ φοβερὸ συναίσθημα, τὸ μόνιμο, οὔτε καὶ οἱ νόμοι ποὺ κάθε φορὰ ψηφίζονται, γιὰ νὰ τὴν ὑπερασπιστοῦν! Καὶ μάλιστα σὲ διεθνὲς ἐπίπεδο!!
* * *
Ὅπως καὶ νὰ τὸ κάνουμε, ἡ ἁμαρτία θὰ εἶναι πάντοτε παρέκκλιση! Εἶναι ἡ ἐναντίωση στὸ νόμο καὶ τὸ θέλημα τοῦ Θεοῦ καὶ γι’ αὐτὸ θὰ μᾶς χωρίζει πάντοτε ἀπὸ Αὐτόν, ὅ,τι κι ἂν θέλει νὰ πιστεύουμε γι’ αὐτήν! Ἡ τυχὸν ἐμμονή μας σ’ αὐτὴν θὰ εἶναι σαφῶς ἡ καταστροφή μας. Μόνο ἡ μετάνοια εἶναι ὁ μοναδικὸς δρόμος γιὰ τὴν σωτηρία μας. Ὁ Χριστὸς συγχωρεῖ κάθε ἁμαρτωλό, ἀρκεῖ νὰ δέχεται τὸ σφάλμα του καὶ νὰ ἀγωνίζεται νὰ μὴ τὸ ἐπαναλάβει. Δὲν κάνει ὅμως τὸ ἴδιο γιὰ ἐκεῖνον ποὺ φθάνει στὸ σημεῖο νὰ θεωρεῖ τὴν ἁμαρτία καὶ τὰ ὅποια πάθη του ὡς δικαίωμά του, γιατί αὐτὸς εἶναι πεισματικὰ ἀμετανόητος. Εἶναι ἐκεῖνος ποὺ ἔχει ἀποφασίσει νὰ ζεῖ οὕτως ἢ ἄλλως μακριά Του…
Σημείωσις:
1. Ἀπὸ τὸ ἔργο μας «ΡΟΔΟΣΤΑΓΜΑ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΙΚΗΣ ΣΟΦΙΑΣ».