Στα τρία χρόνια της πανδημίας καταφέραμε:
– να παρασκευάσουμε εμβόλιο για έναν συνεχώς μεταλλασσόμενο αναπνευστικό ιό, σε 6 μόλις μήνες
– να πείσουμε τους ανθρώπους ότι ήρθε το τέλος τους από έναν ιό με πολύ μικρή θνητότητα
– να πείσουμε τους ίδιους ανθρώπους ότι το εμβόλιο που θα τους σώσει είναι ασφαλές και αποτελεσματικό (ελάχιστοι μόλις μήνες μελέτης)
– να διαβεβαιώσουμε τους πάντες ότι οι ανεπιθύμητες ενέργειες, οι θάνατοι, οι αιφνίδιοι θάνατοι, η αύξηση των κακοηθειών και των αυτοανόσων νοσημάτων μετά το εμβόλιο είναι τυχαία ευρήματα που συνέβαιναν πάντα
– να ξαναγράψουμε την ιατρική λέγοντας πχ., ότι η φυσική ανοσία είναι πολύ υποδεέστερη της μέσω εμβολίου ανοσίας
– να διαγράψουμε τις έννοιες φυσιοπαθολογία, ανοσία, γενετική, επιγενετική
– να πείσουμε (το χειρότερο) τους γιατρούς για την ορθότητα των παραπάνω και ακόμη να πείσουμε (το πιο χειρότερο) τους παιδιάτρους να εμβολιάζουν βρέφη έξη μηνών και πάνω!
Όσοι διαχειρίστηκαν την πανδημία τα κατάφεραν καλά, και φαίνεται είχαν ισχυρά όπλα στα χέρια τους. Ή ίσως το αντίθετο. Βρήκαν ανίσχυρο τον πληθυσμό και με πολύ ελαστικές συνειδήσεις τους γιατρούς.
Ἱ. Καβαλιώτης – Παιδίατρος, Λοιμοξιωλόγος