Τό ἔργο τῆς τέλειας μεταστροφῆς καί ἀληθινῆς μετανοίας δύσκολα τό
κάνουν οἱ «καλοί» χριστιανοί, δηλαδή ὅσοι εἶναι τάχα καλοί χριστιανοί,
ἐπειδή ἀκριβῶς ἡ ὅλη καλή τους χριστιανική ζωή εἶναι τέτοια, πού ἔχουν
βολέψει τή ζωή τους σ᾿ αὐτόν τόν κόσμο. Δέν ἔχουν ἀποφασίσει ποτέ
νά ἀπαρνηθοῦν ἐσωτερικά ὅλα τά εἴδωλα, καί νά ἀρχίσει ἡ ψυχή τους νά
λατρεύει τόν Θεό.
Λατρεύουν χίλια δυό ἄλλα πράγματα, καί τόν Θεό τόν χρησιμοποιοῦν ἁπλῶς γιά νά βοηθήσει γι᾿ αὐτά τά ἄλλα.
Ὅσοι θεωροῦμε τόν ἑαυτό μας καλό χριστιανό, νά σκεφθοῦμε μήπως δέν ἔχει γίνει μέσα μας αὐτή ἡ ἀλλαγή,
αὐτός ὁ σεισμός, μήπως δέν ἔχει συντελεσθεῖ αὐτή ἡ μετάνοια, ἡ
μεταστροφή, ὥστε νά νιώσουμε ὅτι ἐγκαταλείπουμε ὁριστικά τά ὅποια
εἴδωλα, πού λατρεύουμε μιά ὁλόκληρη ζωή, καί ἀρχίζουμε νά λατρεύουμε τόν
Θεό καί πορευόμαστε ὅπου καί ὅπως μᾶς ὁδηγήσει ὁ Θεός.