Με τη νοοτροπία «ότι δεν μου αρέσει το καταργώ», ο πρωθυπουργός εξήγγειλε από του βήματος της ΔΕΘ την υπαγωγή της ΕΜΥ και του Εθνικού Αστεροσκοπείου Αθηνών στο Υπουργείο Πολιτικής Προστασίας. Με απλά λόγια από τούδε και στο εξής ΕΜΥ και ΕΑΑ δεν θα μπορούν να βγάζουν ανακοινώσεις που θα θέτουν σε κίνδυνο το κυβερνητικό αφήγημα και θα επισύρουν πολιτικές ευθύνες. Ενημερώσεις για κακοκαιρίες, λεπτομέρειες για κυβικά νερού, ριπές και εντάσεις ανέμων, εκτάσεις καμένης γης και οτιδήποτε άλλο μπορεί να εκθέσει το επιτελικό κράτος, θα περνάει πρώτα μέσα από τα γρανάζια της λογοκρισίας των αρίστων του Υπουργείο Πολιτικής Προστασίας, δηλαδή του Μαξίμου. Όπως αναμενόταν ο Διευθυντής και Πρόεδρος του ΔΣ του ΕΑΑ, καθηγητής Μανώλης Πλειώνης, εναντιώθηκε στην εν λόγω μεθόδευση δηλώνοντας ότι «Θα ήταν κοινοτοπία να αναφέρω την κατάκτηση του Δυτικού Πολιτισμού ότι η επιστήμη και η ερευνητική διαδικασία απαιτεί ελεύθερο ακαδημαϊκό περιβάλλον για να πραγματωθεί». Ας αναρωτηθούμε όμως, είναι η πρώτη φορά που επιχειρείται χειραγώγηση του επιστημονικού λόγου;
Η αρχή έγινε – άκρως επιτυχημένα θα πρέπει να ομολογήσουμε – ήδη από την εποχή της πανδημίας. Τηλεμαϊντανοί, δημοσιογράφοι, πολιτικοί και ακαταδίωκτοι ανέλαβαν ως άλλο μεσαιωνικό ιερατείο να ερμηνεύουν, να συστήνουν και να επιβάλλουν στάσεις και συμπεριφορές χωρίς τις περισσότερες φορές ίχνος επιστημονικής τεκμηρίωσης. Ο διάλογος, η αμφισβήτηση, η έρευνα, η τεκμηρίωση, προϋποθέσεις απαραίτητες για την εξέλιξη και την πρόοδο της κάθε επιστήμης εκδιώχθηκαν πολιτικά, δημοσιογραφικά, κοινωνικά και δικαστικά. Κάθε γνώμη, διαφορετική του επίσημου κυβερνητικού αφηγήματος, ακόμα και αν είχε επιστημονική τεκμηρίωση, φιμώνονταν, ενώ ο κάτοχος της αντιμετώπιζε νομικές απειλές για «διασπορά ψευδών ειδήσεων», διασύρονταν και «δολοφονούνταν» ως προσωπικότητα και ως επιστήμονας με το χαρακτηρισμό «ψεκασμένος». Η ίδια πολιτική που εφαρμόστηκε για τους επιστήμονες της υγείας, έρχεται τώρα να εφαρμοστεί ακριβώς με την ίδια απαξίωση και για τους επιστήμονες της ΕΜΥ και του ΕΑΑ. Και δεν θα σταματήσει εδώ. Έπονται και έτεροι επιστημονικοί χώροι. Το τέρας του φασισμού είναι αδηφάγο και δεν επιτρέπει διαφοροποιήσεις και ελευθερίες. Όσο ο επιστημονικός κόσμος σιωπά τόσο ο σκοταδισμός που μας πνίγει σαν χώρα θα μεγαλώνει. Το πολιτικό ιερατείο μεθοδευμένα, κατακερματίζει τον επιστημονικό κόσμο, στην προσπάθειά του να τον ελέγξει. Οι μεμονωμένες φωνές αντίδρασης πνίγονται εύκολα από τα συστημικά ΜΜΕ αλλά και από την απροθυμία, το φόβο ή και την ελπίδα του συνόλου πως «όσο δεν προκαλώ ίσως και να μη με αγγίξουν». Φευ…
«Όταν οι ναζιστές ήρθαν για να πάρουν τους κομμουνιστές, σιώπησα επειδή δεν ήμουν κομμουνιστής.
Όταν φυλάκισαν τους σοσιαλδημοκράτες, σιώπησα γιατί δεν ήμουν σοσιαλδημοκράτης.
Όταν ήρθαν να πάρουν τους συνδικαλιστές, σιώπησα γιατί δεν ήμουν συνδικαλιστής.
Όταν ήρθαν να πάρουν τους Εβραίους σιώπησα γιατί δεν ήμουν Εβραίος.
Όταν ήρθαν να συλλάβουν εμένα, δεν υπήρχε πια κανείς για να διαμαρτυρηθεί».
//
(Martin Niemoeller, 1892-1984)
Όμως η ιστορία δεν ξεχνά και αποδίδει πάντα τα του Καίσαρος τω Καίσαρι. Η φωνή των πνευματικών και σκεπτόμενων ανθρώπων θα είναι πάντα απειλή για κάθε πολιτικό μόρφωμα ακριβώς γιατί θα μπορεί να αποκαλύπτει τη γύμνια και την απληστία του.
Αγωνιζόμενοι δίπλα στους συναδέλφους
που εξακολουθούν να υπερασπίζονται την επιστήμη τους
Με τιμή
Υγειονομικοί κατά της Υποχρεωτικότητας