Ὁ μελετητής καὶ ἐρευνητὴς κ. Χρῆστος Μαντζιάρης ἀποκάλυψε πὼς «Ὁ Χίτλερ πίστευε στὴ συμφωνία μεταξὺ τῶν ἀξιῶν καὶ τῶν ἀρχῶν, ποὺ ὑποστήριζε τὸ Ἰσλὰμ καὶ τὸ ὅραμά του γιὰ τὸν “Ubermensch”, τὸν “ὑπεράνθρωπο”, τοῦ Νίτσε. Εἶχε πεῖ ὁ Χίτλερ στὸν ὁμόσταυλό του Α. Σπέερ:
“Ἦταν ἀτυχία μας νὰ ἔχουμε λάθος θρησκεία. Γιατί ἔπρεπε νὰ εἶναι ὁ Χριστιανισμός, μὲ τὴν πραότητά του καὶ πλαδαρότητά του θρησκεία μας; Τὸ Ἰσλὰμ εἶναι μία θρησκεία τῶν ἀνδρῶν, καὶ ἐπίσης ἐπιβάλλει τὴν ὑγιεινή. Οἱ “στρατιῶτες τοῦ Ἰσλὰμ ἔλαβαν τὸν παράδεισο τοῦ πολεμιστῆ, ἕνα πραγματικὸ ἐπίγειο παράδεισο”. Αὐτὸ ποὺ ὑποστήριζε ὁ Χίτλερ, ταίριαζε περισσότερο στὴν γερμανικὴ ἰδιοσυγκρασία ἀπὸ τὸν ἰουδαϊσμὸ καὶ χριστιανισμό. Ὁ Χίτλερ εἶχε δηλώσει ἐπίσης ὅτι “ἡ μόνη θρησκεία, ποὺ σέβομαι, εἶναι τὸ Ἰσλάμ. Τὸν μόνο προφήτη, ποὺ θαυμάζω, εἶναι ὁ Μωάμεθ”. Καὶ τὸν Ἀπρίλιο τοῦ 1942, ὁ πρῶτος Εὐρωπαῖος ἡγέτης, ποὺ εἶπε ὅτι τὸ Ἰσλὰμ εἶναι “ἀνίκανο γιὰ τρομοκρατία” ἦταν πάλι ὁ Χίτλερ. Ὁ ἴδιος ἔδωσε ἐντολὴ στοὺς δημοσιογράφους νὰ ἐπαινοῦν “τὸν ἰσλαμικὸ κόσμο ὡς πολιτιστικὸ παράγοντα”, ἀποφεύγοντας τὴν κριτικὴ στὸ Ἰσλὰμ καὶ ν’ ἀντικαταστήσουν τὸ “ἀντιεβραϊκὸ” μὲ τὸ “ἀντισημιτικό”. Σᾶς θυμίζουν κάτι αὐτὰ σήμερα; Ὁ Χίτλερ εἶχε ἱδρύσει στρατὸ ἰσλαμιστῶν ναζί, ὅσο καὶ ἂν αὐτὸ φαντάζει σήμερα παράξενο. Ἰσλαμιστὲς μὲ φέσι καὶ τὰ διακριτικὰ τῶν ναζὶ ἐπάνω στὰ φέσια τους…» (Ἱστ. Ξυπνῆστε Ρέ)! Νὰ προσθέσουμε ἐμεῖς πὼς ἡ φιλοϊσλαμικὲς ρίζες τοῦ παρανοϊκοῦ δικτάτορα βρίσκονται στὸν «εὐρωπαϊκὸ διαφωτισμό», ὁ ὁποῖος εἶχε ἐκδηλώσει τὴ συμπάθειά του γιὰ τὸ «ὀρθολογικὸ» Ἰσλάμ!