Mετάφραση για την ΕΝΩΜΕΝΗ ΡΩΜΗΟΣΥΝΗ
Ναι, όταν έρχονται αντιμέτωπες με την ερώτηση, οι περισσότερες γυναίκες θα προτιμούσαν να μην είχαν κάνει έκτρωση και οι περισσότερες βιώνουν συναισθήματα θλίψης, ενοχής και μεταμέλειας μετά το γεγονός.
Αυτά είναι τα αποτελέσματα μιας μελέτης που δημοσιεύτηκε τον Μάιο του 2023 στο περιοδικό Cureus, ένα περιοδικό της διάσημης εταιρείας επιστημονικών εκδόσεων Springer Nature Group.
Η έρευνα, στην οποία ηγήθηκαν οι David C. Reardon του Ινστιτούτου Elliot στο St Peters, Missouri, Katherine A. Rafferty του Πανεπιστημίου της Αϊόβα στο Ames και η Tessa Longbons του Ινστιτούτου Charlotte Lozier στο Arlington της Βιρτζίνια, διαπίστωσε ότι το 60% των γυναικών που έκαναν εκτρώσεις θα προτιμούσαν να μην είχαν κάνει άμβλωση και ότι αυτές οι γυναίκες βίωσαν αρνητικές συναισθηματικές και ψυχικές συνέπειες που συνδέονται με την έκτρωση.
«Το 60% ανέφερε ότι θα προτιμούσε να γεννήσει αν είχε λάβει περισσότερη υποστήριξη από άλλους ή είχε μεγαλύτερη οικονομική ασφάλεια», διαπίστωσαν οι ερευνητές.
Από τις 226 γυναίκες που συμμετείχαν στην έρευνα που είχαν κάνει αμβλώσεις, το 33% αναγνώρισε την έκτρωση ως επιθυμητή, το 43% ως αποδεκτή αλλά ασύμφωνη με τις αξίες και τις προτιμήσεις τους και το 24% θεώρησε την άμβλωση ανεπιθύμητη ή εξαναγκαστική.
Μόνο οι γυναίκες που θεωρούσαν την έκτρωση επιθυμητή και ότι συνάδει με τις αξίες τους συσχετισαν θετικά συναισθήματα και κέρδη στην ψυχική υγεία μετά την απόφασή τους να κάνουν άμβλωση.
«Όλες οι άλλες ομάδες απέδωσαν περισσότερα αρνητικά συναισθήματα και αποτελέσματα ψυχικής υγείας στις εκτρώσεις τους», διαπίστωσαν οι ερευνητές.
Η μελέτη, «Οι επιπτώσεις της ορθότητας και του τύπου απόφασης για την άμβλωση στην ικανοποίηση και την ψυχική υγεία των γυναικών», αμφισβήτησε τα αποτελέσματα μιας μελέτης του 2015 που υποτίθεται ότι έδειξε ότι το 99% των γυναικών δεν μετανιώνουν για την άμβλωση. Αυτή η μελέτη είχε διεξαχθεί από την ομάδα υπέρ των αμβλώσεων Advancing New Standards in Reproductive Health (ANSIRH), η οποία ανέφερε ότι το 99% των γυναικών ήταν ικανοποιημένες με τις αμβλώσεις τους τρία χρόνια αργότερα. Το εύρημα βασίστηκε σε μια ερώτηση: «Δεδομένης της κατάστασής σας, ήταν η απόφαση να κάνετε έκτρωση η σωστή απόφαση για εσάς;» Οι ερευνητές του ANSIRH είχαν αρνηθεί, σύμφωνα με τον Reardon και τους συνεργάτες του, να μοιραστούν τα δεδομένα τους με άλλους ερευνητές για τη διεξαγωγή μιας ανεξάρτητης ανάλυσης.
Σε αντίθεση με την έρευνα ANSIRH, η νέα μελέτη διαπίστωσε ότι η ικανοποίηση με την απόφασή τους να κάνουν έκτρωση ισχύει μόνο για μια μειοψηφία γυναικών.
«Το ένα τρίτο των γυναικών για τις οποίες η άμβλωση είναι επιθυμητή και σύμφωνη με τις αξίες και τις προτιμήσεις τους είναι πολύ πιθανό να υπερεκπροσωπείται σε μελέτες που ξεκίνησαν σε κλινικές αμβλώσεων», κατέληξαν οι ερευνητές. «Χρειάζεται περισσότερη έρευνα για την καλύτερη κατανόηση της εμπειρίας των δύο τρίτων των γυναικών για τις οποίες η άμβλωση είναι ανεπιθύμητη, εξαναγκασμένη ή δεν συνάδει με τις δικές τους αξίες και προτιμήσεις», διαπίστωσε η μελέτη του 2023.
Νωρίτερα τον Ιανουάριο, οι Reardon, Rafferty και Longbons είχαν δημοσιεύσει στο Cureus μια ανάλυση της ίδιας έρευνας που επικεντρωνόταν στη σχέση μεταξύ της πίεσης για έκτρωση και των αρνητικών ψυχικών και συναισθηματικών επακόλουθων. Τα ευρήματα ήταν ξεκάθαρα:
Η πίεση για έκτρωση συσχετίστηκε σημαντικά με πιο αρνητικά συναισθήματα, μεγαλύτερη διαταραχή της καθημερινής ζωής, της εργασίας ή των σχέσεων, πιο συχνές σκέψεις, όνειρα ή αναδρομές στην άμβλωση, πιο συχνά αισθήματα απώλειας, θλίψης ή θλίψης για την άμβλωση, περισσότερη ηθική και μητρική σύγκρουση σχετικά με την απόφαση για την άμβλωση, μείωση της συνολικής ψυχικής υγείας που αποδίδουν στις αμβλώσεις τους, περισσότερη επιθυμία ή ανάγκη για βοήθεια για να αντιμετωπιστούν τα αρνητικά συναισθήματα σχετικά με την άμβλωση.
Και οι δύο μελέτες του 2023 Cureus έρχονται σε αντίθεση με τα αποτελέσματα της μελέτης του 2015: ένας λόγος μπορεί να είναι ότι οι δύο νέες μελέτες επέτρεψαν στις γυναίκες να αναφέρουν ένα ευρύ φάσμα σκέψεων και συναισθημάτων σχετικά με την απόφασή τους για άμβλωση.
Οι ερευνητές ζήτησαν να γίνουν μελέτες για τις αμβλώσεις, ώστε να συμπεριληφθούν εκείνες και στις δύο πλευρές της συζήτησης και να αντιμετωπιστεί ένα πλήρες φάσμα γυναικείων αναπαραγωγικών και κοινωνικών εμπειριών.
Ιδανικά, το πλήρες φάσμα των αλληλεπιδράσεων μεταξύ των εμπειριών αναπαραγωγικής υγείας, συμπεριλαμβανομένων των αμβλώσεων, των φυσικών απωλειών, της στειρότητας, των προσαρμογών μετά τον τοκετό, των αναπηριών των νεογνών και άλλων αλληλεπιδράσεων μεταξύ αυτών των αναπαραγωγικών εμπειριών, της ψυχικής υγείας και της κοινωνικοοικονομικής ευημερίας θα συζητηθεί σε μια ειδική μελέτη.