Μια εξωφρενική δήλωση της Επιτρόπου Προστασίας Δικαιωμάτων του Παιδιού, έχει προκαλέσει σφοδρές αντιδράσεις στην κοινωνία της Κύπρου, άλλα και στην Ελλάδα που η Παιδεία της ακολουθεί τον ίδιο καταστροφικό δρόμο.
Η Δέσπω Μιχαηλίδου σε δηλώσεις της σε γνωστό Κυπριακό κανάλι, επεσήμανε ότι «κανένα παιδί δεν θα εξαιρεθεί από το μάθημα της σεξουαλικής διαπαιδαγώγησης» και ουσιαστικά υποστήριξε πως τα «παιδιά δεν ανήκουν στους γονείς», περισσότερο από όσο ανήκουν στο κράτος!
«Πώς προστατεύονται τα παιδιά; Με γνώση προστατεύονται τα παιδιά. Γιατί αφήνοντάς τα στην άγνοια, απληροφόρητα, τα αφήνουμε αποδυναμωμένα, χωρίς να γνωρίζουν πού θα αποταθούν, ποιο είναι το σώμα τους, μέχρι πού τα αγγίγματα επιτρέπονται, ποιους θα πρέπει να εμπιστεύονται», είπε η κυρία Μιχαηλίδου.
Και συμπλήρωσε:
«Υπάρχει απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου, κανένα παιδί δεν μπορεί να εξαιρεθεί από το μάθημα της σεξουαλικής διαπαιδαγώγησης, επειδή οι γονείς του δεν το επιθυμούν. Δεν έχει να κάνει με τις πεποιθήσεις των γονέων. Οι γονιοί στο σπίτι τους, μπορεί να κατευθύνουν τα παιδιά τους ανάλογα με τις δικές τους πεποιθήσεις και αντιλήψεις, είναι δικαίωμα των γονιών. Αλλά είναι και δικαίωμα των παιδιών να μπορέσουν να αυτοπροστατευθούν και να τους προστατεύσουμε. Και δεν μπορεί να αφήνουμε τα παιδιά μας απροστάτευτα. Τα παιδιά δεν ανήκουν στους γονείς».
Ξεκινάμε με την παραδοχή πως τα παιδιά όντως δεν ανήκουν στους γονείς τους. Ανήκουν στον Θεό, ο οποίος είναι δωρητής κάθε ζωής. Τα παιδιά είναι ένα ανεκτίμητο δώρο του Θεού στον άνθρωπο, και ο κάθε γονιός αναλαμβάνει να διαφυλάξει ως κόρη οφθαλμού αυτό το έμψυχο δώρο που είναι σάρκα από τη σάρκα του. Κανένας άνθρωπος δεν ανήκει σε κανέναν άλλο άνθρωπο, άλλα ούτε και στο κράτος. Και αφού τα παιδιά ανήκουν στον Θεό, ο άνθρωπος θα έπρεπε να κάνει ό,τι είναι δυνατόν για να προστατέψει την άδολη φύση του παιδιού, έτσι όπως την έχει προικίσει ο Θεός να λειτουργεί. Όχι να καταλαμβάνεται από εωσφορική μανία για να διαφθείρει και το τελευταίο ίχνος αγνότητας που έχει απομείνει σε αυτόν τον κόσμο.
«Τα παιδιά προστατεύονται με τη γνώση», μας είπε η κυρία Μιχαηλίδου από το τηλεπαράθυρο ανάβοντας ένα… τσιγάρο στον αέρα (!) την ώρα που αράδιαζε το νεοταξικό ποίημα της, προσφέροντας σε όσα παιδιά την είδαν, τη «γνώση» πως το κάπνισμα είναι μια «ωραία» συνήθεια προς μίμηση. Εδώ δεν μπορούν να συμμαζέψουν το πάθος τους ούτε για 5 λεπτά για τις ανάγκες μιας ζωντανής σύνδεσης, και θα βάλουν σε… τάξη την επιμόρφωση των παιδιών. Γι’ αυτό λέμε και ξαναλέμε, πως χωρίς πνευματική βάση τίποτε δεν δουλεύει και τίποτε δεν καρποφορεί.
Ποιά γνώση και απο ποιούς;
Η γνώση ως απόκτηση μιας πληροφορίας, δεν είναι κάτι που οπωσδήποτε οδηγεί σε καλό. Υπάρχει καλή γνώση, υπάρχει κακή γνώση, υπάρχει και άχρηστη γνώση. Δεν είναι όλες οι γνώσεις για καλό μας. Και δεν είναι όλες οι γνώσεις κατάλληλες για όλες τις ηλικίες. Και δεν είναι όλοι οι χαρακτήρες ίδιοι, για να επεξεργάζονται την εκάστοτε πληροφορία με τον ίδιο τρόπο. Υπάρχει γνώση που προστατεύει, υπάρχει και γνώση που ωθεί τον αποδέκτη της σε κίνδυνο.
Παραδείγματος χάριν, θα ήταν εξωφρενικό να μάθεις σε ένα μικρό παιδί πώς να οδηγεί μοτοσυκλέτα ή πώς να ανάβει μια φωτιά. Ακόμα πιο διεστραμμένο είναι λοιπόν, να μεταφέρεις άχρηστες γνώσεις στο άγουρο και αθώο μυαλό ενός παιδιού, που δεν απειλούν μόνο το σώμα του, άλλα και την ψυχική υγεία του.
Όσον αφορά τη σεξουαλική διαπαιδαγώγηση συγκεκριμένα, το θέμα είναι τι γνώσεις μεταδίδονται στα παιδιά, ποιό σύστημα Παιδείας μεταδίδει αυτές τις γνώσεις και σε τι ηλικία τους τις μεταδίδει. Τα παιδιά καλώς βρίσκονται σε άγνοια για όσο το ορίζει η ηλικία τους και η φύση τους. Το θέμα είναι να αλλάξει προς το καλύτερο ο διεστραμμένος κόσμος των μεγάλων, και όχι να διαφθείρουμε τα παιδιά, για να τα εγκλιματίσουμε καλύτερα στα Σόδομα και τα Γόμορρα των ενηλίκων.
Tο θέμα της σεξουαλικής διαπαιδαγώγησης αποτελεί – αυστηρά – θέμα των γονιών του μαθητή και όχι του κάθε ελεεινού γκεμπελίσκου που κρύβεται πίσω από έναν «επιστημονικό» φορέα, κάνοντας εισηγήσεις για μαθήματα που προάγουν ολόκληρη τη νεοταξική ατζέντα, ώστε να αποπερατωθεί η αποκτήνωση της νεολαίας.
Κάθε παιδί ζει σε διαφορετικό οικογενειακό περιβάλλον, έχει διαφορετική ανάπτυξη, διαφορετικό χαρακτήρα, διαφορετική αντίληψη των πραγμάτων, διαφορετικά βιώματα. Πάνω σε αυτά, και με εξειδικευμένο τρόπο για κάθε άτομο, πρέπει να προσαρμοστεί η σεξουαλική διαπαιδαγώγηση του παιδιού. Και αυτά τα γνωρίζουν μόνο οι γονείς του κάθε παιδιού. Κανένας άλλος.
Κι όμως, η Νέα Τάξη Πραγμάτων έχει αρχίσει να διακηρύττει ανοιχτά την στρατολόγηση των παιδιών σε αυτόν τον ανίερο κόσμο που ετοιμάζουν. Τι είπε ουσιαστικά η Επίτροπος Προστασίας Δικαιωμάτων στον λαό της Κύπρου, και τι θα μας λένε κι εμάς στην Ελλάδα αντίστοιχα;
Είναι σαν να είπε με άλλα λόγια: «Γονείς, τα παιδιά σας είναι “λευκά χαρτιά” για εμάς, όσο είναι και για εσάς, και θα τα “μουντζουρώσουμε” με τη νεοταξική προπαγάνδα μας, θέλετε – δεν θέλετε.
Όποια ανατροφή και αν δίνετε στο παιδί σας, ακόμα και αν φυλάτε ως κόρη οφθαλμού την αγνότητά του, ακόμα και αν μεγαλώνει σε μια οικογένεια με χριστιανικά ήθη και αξίες, εμείς θα αποφασίσουμε την ώρα που θα σκοτώσουμε την αθωότητα του, εμείς θα κρίνουμε πότε θα ανακαλύψει τον “θαυμαστό κόσμο” του σεξ, της διαδικασίας της στύσης, του αυνανισμού, της διαφορετικότητας, της ομοφυλοφιλίας, της παρενδυσίας κ.ο.κ».
Το κράτος μπαίνει πάνω από τις θρησκευτικές πεποιθήσεις, πάνω από ηθικούς φραγμούς, πάνω από τον κώδικα επικοινωνίας της κάθε οικογένειας. Και γιατί όλα αυτά; Γιατί το λένε οι «ειδικοί». Ποιοι «ειδικοί»; Αυτοί που παίρνουν ντιρεκτίβες από το WEF και διαμορφώνουν εκπαιδευτικά προγράμματα που προωθούν τη διεφθαρμένη ατζέντα του πανσεξουαλισμού.
Αφού πρώτα φρόντισαν με ποικίλους τρόπους να ξεχαρβαλώσουν το βασικό κύτταρο μιας υγιούς κοινωνίας που είναι ο θεσμός της οικογένειας, τώρα αρχίζουν να τον παραμερίζουν και να τον υποτάσσουν κάτω από ένα πατερναλιστικό κράτος που οδηγεί υποχρεωτικά τα παιδιά σε μια βιομηχανία εκμαυλισμού.
Για να εξυπηρετήσουν τους μιαρούς σκοπούς τους, ρίχνουν όλο το βάρος στην πρόωρη σεξουαλικοποίηση των παιδιών. Συμπεριφέρονται σαν να είναι η σεξουαλική «αφύπνιση» το υπέρτατο (και μοναδικό) «εφόδιο» στην ανάπτυξη ενός παιδιού, και την ίδια στιγμή στέλνουν την πνευματική αφύπνηση στην οδό της αποχαύνωσης. Γι’ αυτό το λόγο δεν έχουν κανένα πρόβλημα να κάνουν τα θρησκευτικά προαιρετικό μάθημα (και να τα καταργήσουν κάποια στιγμή), άλλα τη σεξουαλική διαπαιδαγώγηση θέλουν να την έχουν υποχρεωτική για όλα τα παιδιά. Άλλωστε το σεξ είναι μία από τις «θρησκείες» της Νέας Εποχής. Και το κράτος ξεκίνησε να συλλέγει πιστούς…