Από
το 2015 τουλάχιστον, η Τουρκία προωθεί ανοιχτά μουσουλμάνους εισβολείς
και εποικίζει με αυτούς όλες τις ακριτικές περιοχές της Ελλάδας. Αύριο,
με πρόσχημα την ”προστασία” αυτών των ομόθρησκων της, θα ελέγχει τους
μουφτήδες στη Χίο, στη Σάμο, στη Λέσβο, στα Δωδεκάνησα, ενδεχομένως σε
όλη την Ελλάδα, όπως ήδη κάνει στη Θράκη. Αμέσως μετά θα ζητήσει
προξενεία σ’ αυτές τις περιοχές. Από κει και πέρα, από μια σειρά
γεγονότα όπως η σημερινή προβοκάτσια στην Ξάνθη, ξέρουμε τι θα συμβεί.
Μέσα από αυτές τις υπερφορτωμένες καραβιές, η Τουρκία έχει ήδη
”εισβάλει” στη χώρα.
Τι είδους συναίσθημα είναι λοιπόν αυτό που μας υποτάσσει στην κυρίαρχη πλύση εγκεφάλου και που εκβιάζει τη λύπη μας για τα πλήθη των εισβολέων ως ”κατατρεγμένων”! Από που προκύπτει ότι όλοι αυτοί οι μάχιμοι άντρες, σε ηλικίες ικανές για κάθε είδους στράτευση, είναι κατατρεγμένοι; Και ποιος τους κατατρέχει; Τα μέλη πχ της πακιστανικής κοινότητας ποιος τα κατατρέχει, όταν βρίσκονται σε απευθείας σύνδεση με τη χώρα τους, με τους ηγέτες τους, και παίρνουν σταθερά γραμμή από αυτούς;.
Έφυγαν και οι Ισπανοί από τη χώρα τους λόγω του εμφυλίου, αλλά ήταν πράγματι κατατρεγμένοι! Το ίδιο και οι Αρμένιοι, οι Έλληνες και τόσοι άλλοι, αλλά δεν πήραν καλάσνικοφ να θερίζουν τους ντόπιους στις χώρες που τους υποδέχθηκαν, δεν μίσησαν τους ντόπιους, δεν δούλεψαν για συμφέροντα άλλων. Δεν έγιναν το φίδι που τρέφει στον κόρφο της μια κοινωνία. Τουναντίον, ενσωματώθηκαν, αγάπησαν την ξένη χώρα σαν πατρίδα και δεν ξεχωρίζουν από τον υπόλοιπο πληθυσμό. Αυτοί είναι οι πρόσφυγες και οι κατατρεγμένοι και όχι οι μαντήλες και οι γενειάδες, σύμβολα του ριζοσπαστικού ισλάμ και της τρομοκρατίας, τα οποία διατηρούν προκλητικά αρκετοί εισερχόμενοι.
Δεν μπορούμε επομένως να αποκαλούμε ”κατατρεγμένους” εκείνους που έρχονται εφοδιασμένοι με ακριβά κινητά και ακόμα ακριβότερα ”εισιτήρια”, με την ιδεολογία του ισλάμ του μίσους και της έχθρας εναντίον των ”απίστων” της Ευρώπης, έτοιμοι να εκτελέσουν όποιες εντολές λαμβάνουν στο κινητό τους, όπως έγινε και έκαψαν δυο φορές τη Μόρια της Λέσβου, βανδάλισαν όλα τα ξωκλήσια και στη Σάμο έκαναν το ίδιο!
Ούτε μπορούμε να αφαιρούμε την ατομική ευθύνη (ανεκτικότητα που δεν δείχνουμε ούτε στα παιδιά μας) και να αντιμετωπίζουμε σαν νήπια, σαν ανεύθυνους μπεμπέδες, αυτούς που μπαίνουν στα σαπιοκάραβα για να φτάσουν στο….Ελντοράντο του πλούτου, ακόμα κι αν θεωρήσουμε ότι έρχονται σαν οικονομικοί μετανάστες και όχι σαν στρατιώτες.
Κανείς δεν έκλαψε ποτέ τους χρυσοθήρες του παρελθόντος που χάνονταν αναζητώντας τη μεγάλη ζωή. Δικαίωμα τους να το κάνουν, αλλά με δική τους ευθύνη για το αν θα επιβιώσουν και αν θα βρουν την καλή ζωή, ή την…πόρτα εξόδου.
Κανείς δεν λέει να χαρούμε για όποιον πνίγεται. Ας φυλάξουμε όμως τη λύπη για την έρμη τη χώρα μας, για τους νέους μας που ξενιτεύτηκαν, για τα παιδιά που δολοφονήθηκαν στα Τέμπη, για τους ανθρώπους μας που έχασαν τη ζωή τους μέσα στα νοσοκομεία κατά την πανδημία, για κάθε χειμαζόμενο συμπατριώτη μας.
Άλλωστε αρκεί να δούμε ποιοι εξέφρασαν την ”λύπη” την ”οδύνη” και τον ”πόνο” τους: Εκτός από τους εγχώριους της αθλιότητας, η Φον Ντερ Λαιεν, η Διεθνής Αμνηστία, διάφορα ιδρύματα, διάφοροι κλεπταποδόχοι των διακινητών και όσοι ζουν από το ”μεταναστευτικό” Αυτοί οι…πονεμένοι αρκούν.
Τι είδους συναίσθημα είναι λοιπόν αυτό που μας υποτάσσει στην κυρίαρχη πλύση εγκεφάλου και που εκβιάζει τη λύπη μας για τα πλήθη των εισβολέων ως ”κατατρεγμένων”! Από που προκύπτει ότι όλοι αυτοί οι μάχιμοι άντρες, σε ηλικίες ικανές για κάθε είδους στράτευση, είναι κατατρεγμένοι; Και ποιος τους κατατρέχει; Τα μέλη πχ της πακιστανικής κοινότητας ποιος τα κατατρέχει, όταν βρίσκονται σε απευθείας σύνδεση με τη χώρα τους, με τους ηγέτες τους, και παίρνουν σταθερά γραμμή από αυτούς;.
Έφυγαν και οι Ισπανοί από τη χώρα τους λόγω του εμφυλίου, αλλά ήταν πράγματι κατατρεγμένοι! Το ίδιο και οι Αρμένιοι, οι Έλληνες και τόσοι άλλοι, αλλά δεν πήραν καλάσνικοφ να θερίζουν τους ντόπιους στις χώρες που τους υποδέχθηκαν, δεν μίσησαν τους ντόπιους, δεν δούλεψαν για συμφέροντα άλλων. Δεν έγιναν το φίδι που τρέφει στον κόρφο της μια κοινωνία. Τουναντίον, ενσωματώθηκαν, αγάπησαν την ξένη χώρα σαν πατρίδα και δεν ξεχωρίζουν από τον υπόλοιπο πληθυσμό. Αυτοί είναι οι πρόσφυγες και οι κατατρεγμένοι και όχι οι μαντήλες και οι γενειάδες, σύμβολα του ριζοσπαστικού ισλάμ και της τρομοκρατίας, τα οποία διατηρούν προκλητικά αρκετοί εισερχόμενοι.
Δεν μπορούμε επομένως να αποκαλούμε ”κατατρεγμένους” εκείνους που έρχονται εφοδιασμένοι με ακριβά κινητά και ακόμα ακριβότερα ”εισιτήρια”, με την ιδεολογία του ισλάμ του μίσους και της έχθρας εναντίον των ”απίστων” της Ευρώπης, έτοιμοι να εκτελέσουν όποιες εντολές λαμβάνουν στο κινητό τους, όπως έγινε και έκαψαν δυο φορές τη Μόρια της Λέσβου, βανδάλισαν όλα τα ξωκλήσια και στη Σάμο έκαναν το ίδιο!
Ούτε μπορούμε να αφαιρούμε την ατομική ευθύνη (ανεκτικότητα που δεν δείχνουμε ούτε στα παιδιά μας) και να αντιμετωπίζουμε σαν νήπια, σαν ανεύθυνους μπεμπέδες, αυτούς που μπαίνουν στα σαπιοκάραβα για να φτάσουν στο….Ελντοράντο του πλούτου, ακόμα κι αν θεωρήσουμε ότι έρχονται σαν οικονομικοί μετανάστες και όχι σαν στρατιώτες.
Κανείς δεν έκλαψε ποτέ τους χρυσοθήρες του παρελθόντος που χάνονταν αναζητώντας τη μεγάλη ζωή. Δικαίωμα τους να το κάνουν, αλλά με δική τους ευθύνη για το αν θα επιβιώσουν και αν θα βρουν την καλή ζωή, ή την…πόρτα εξόδου.
Κανείς δεν λέει να χαρούμε για όποιον πνίγεται. Ας φυλάξουμε όμως τη λύπη για την έρμη τη χώρα μας, για τους νέους μας που ξενιτεύτηκαν, για τα παιδιά που δολοφονήθηκαν στα Τέμπη, για τους ανθρώπους μας που έχασαν τη ζωή τους μέσα στα νοσοκομεία κατά την πανδημία, για κάθε χειμαζόμενο συμπατριώτη μας.
Άλλωστε αρκεί να δούμε ποιοι εξέφρασαν την ”λύπη” την ”οδύνη” και τον ”πόνο” τους: Εκτός από τους εγχώριους της αθλιότητας, η Φον Ντερ Λαιεν, η Διεθνής Αμνηστία, διάφορα ιδρύματα, διάφοροι κλεπταποδόχοι των διακινητών και όσοι ζουν από το ”μεταναστευτικό” Αυτοί οι…πονεμένοι αρκούν.