Εκλογές 2023 – Σέρρες – Καραμανλής: Οι κάλπες της 21ης Μαΐου έδωσαν όντως κάποια ηχηρά μηνύματα, άλλα δεν είναι αυτά που διέκριναν οι νικητές και οι ηττημένοι της πεντακομματικής Βουλής. Ο ελληνικός λαός έδειξε πως παραπαίει μεταξύ ολικής διαφθοράς και αδιαφορίας, και απλά εξέλεξε τον Κυριάκο Μητσοτάκη ως τον πιο σταθερό και δοκιμασμένο διαφθορέα του.
Η πλειοψηφία αυτών που πήγαν να ψηφίσουν «συναισθηματικά», έκριναν πως ο ΣΥΡΙΖΑ δεν διαφέρει σε τίποτα από τη ΝΔ. Έτσι, συμπαρατάχθηκαν με τον γαλάζιο κομματικό στρατό (και με τον πράσινο δευτερευόντως), και με την αμέριστη βοήθεια των «καναπεδάτων» της αποχής, εκτίναξαν τα νούμερα της ΝΔ, αφού δεν διέκριναν δεύτερο πόλο που να αξιώνει τον ρόλο της αντιπολίτευσης.
Ο πραγματικός δεύτερος πόλος απέναντι σε όλο αυτό το σύστημα του διαφθαρμένου πολιτικού σκηνικού, βρίσκεται στο τεράστιο ποσοστό που συγκέντρωσαν τα κόμματα εκτός Βουλής (16%). Στις προηγούμενες βουλευτικές εκλογές, το ποσοστό αυτό ήταν στο 8,06%.
Αν με την ευρεία έννοια χαρακτηρίσουμε ως αντισυστημική την ψήφο σε κόμματα εκτός Βουλής (χωρίς να παραγνωρίζουμε βέβαια πως πολλά εξωκοινοβουλευτικά κόμματα είναι γρανάζια του συστήματος), τότε βλέπουμε πως το ποσοστό αυτής της τάσης ξεπέρασε το τρίτο κόμμα (ΠΑΣΟΚ) και έφτασε κοντά στα ποσοστά της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης. Αυτό είναι ένα ηχηρό μήνυμα από μόνο του, που δεν πρέπει να επισκιάζεται από την τραγική εικόνα της «μοναρχίας» Μητσοτάκη.
Αν μη τι άλλο, το αποτέλεσμα των εκλογών μαρτυρά τη βαθιά σήψη που έχει απλωθεί στο εκλογικό σώμα, αλλά και το γεγονός ότι ο ελληνικός λαός – σε τεράστιο βαθμό – είναι ανίκανος πλέον να παράγει πολιτική σκέψη.
Μία δεκαετία μνημονίων και μια διετία πανδημίας, έχουν δημιουργήσει νοητικά «ανάπηρες» μάζες που λειτουργούν ως κοπάδια βραχυπρόθεσμης «επιβίωσης», και δεν τους ενδιαφέρει ούτε αν παρακολουθείται η μισή Ελλάδα, ούτε οι 35.000 νεκροί που έσβησαν σε ένα διαλυμένο σύστημα Υγείας, ούτε τα lockdown, τα πρόστιμα και οι υποχρεωτικότητες, ούτε η επέλαση των funds στις περιουσίες των Ελλήνων, ούτε η ιδιωτικοποίηση του νερού, ούτε τα καρτέλ που οργιάζουν σε τρόφιμα και βενζίνη, ούτε οι Πρέσπες του Αιγαίου και ο αφοπλισμός των νησιών, ούτε η χειραγώγηση του Τύπου, ούτε το ξεπούλημα των κρατικών δομών και υπηρεσιών, ούτε το έγκλημα στα Τέμπη, ούτε… ούτε… ούτε.
Και αν ακόμα μπορεί να «καταπιεί» κάποιος την εμφατική νίκη της ΝΔ, αυτό που δεν χωνεύεται με τίποτα, είναι το όνειδος που συνέβη στις Σέρρες. Εκεί μπήκε η ταφόπλακα στην αξιοπρέπεια του σημερινού Έλληνα. Για το αίσχος των ψηφοφόρων του έμπλεου «αξιοπρέπειας» πρώην Υπουργού Μεταφορών, Κώστα Αχ. Καραμανλή, στις Σέρρες, οι λέξεις πραγματικά ωχριούν.
Μιλάμε για τον άνθρωπο ο οποίος σήκωσε αμέσως και «αυθόρμητα» την ευθύνη που του αναλογούσε για το προδιαγεγραμμένο θάνατο 57 (τουλάχιστον) αθώων συμπολιτών μας, στα Τέμπη – αφού φυσικά πρώτα τον έκραξε το πανελλήνιο σε όλες τις πλατφόρμες των social – ο οποίος τότε παραιτήθηκε μόνο και μόνο για να ρίξει στάχτη στα μάτια του κόσμου και τον οποίο δεν ντράπηκε να συμπεριλάβει στα ψηφοδέλτια της ΝΔ ο Κυριάκος Μητσοτάκης, λίγες μέρες μετά, ως εκ νέου υποψήφιου βουλευτή νομού Σερρών.
Κι αν κινήσεις σαν κι αυτή, που τις χαρακτηρίζει η παντελής έλλειψη ενσυναίσθησης και αξιοπρέπειας, δεν μας δημιουργούν καμία εντύπωση όταν προέρχονται από επαγγελματίες πολιτικούς οι οποίοι – λίγο-πολύ – ξέρουμε τι ακριβώς πρεσβεύουν και για ποιους δουλεύουν, δυστυχώς δεν μπορούμε να πούμε το ίδιο και για τους ψηφοφόρους, πολίτες, ανθρώπους (ναι, με αυτή τη σειρά, όπως οι ίδιοι απέδειξαν) της ΝΔ του νομού Σερρών.
Το ανατριχιαστικό θέαμα πωρωμένων κομματόσκυλων να επευφημούν τον Κώστα Αχ. Καραμανλή, ο οποίος ήρθε πρώτος σε ψήφους στην εκλογική του περιφέρεια, φωνάζοντας «Άξιος! Άξιος» σε έναν άνθρωπο που έχει ακόμη νωπό το αίμα στα χέρια του τόσων αθώων συνανθρώπων μας, μόνο φρίκη μπορεί να προκαλέσει σε όποιον δεν έχει απεμπολήσει ακόμη την ανθρώπινή του ιδιότητα.
«Τα κάστρα δεν πέφτουν» είπε ο Κώστας Αχ. Καραμανλής ανάμεσα σε χειροκροτητές που τον αποθέωναν για την επανεκλογή του. Όντως, στον οίκο ανοχής που κάποτε ονομαζόταν Ελλάδα, τα παλαιοκομματικά κάστρα και οι οικογενειοκρατίες, δεν πέφτουν. Τα κάστρα της ανερυθρίαστης ξετσιπωσιάς, έχουν δυστυχώς γερά ερείσματα στην ταλαίπωρη πατρίδα μας. Αυτά που «πέφτουν» με μεγάλη ευκολία, είναι τα κορμιά αδικοσκοτωμένων Ελλήνων που ρίχνονται βορά στον βωμό του κέρδους.
Δικαιώθηκαν απόλυτα οι «Πορτοσάλτε» του συστήματος, που έβλεπαν τα παιδιά που σκοτώθηκαν στα Τέμπη ως «θυσία» για την ανάπτυξη. Να η ανάπτυξη λοιπόν, ξεκίνησε από τις Σέρρες και χτίζεται πάνω σε 57 φέρετρα.
Στη χώρα των τυφλών, βασιλεύει ο μονόφθαλμος, λέει το λατινικό ρητό. Η πραγματικότητα είναι ζοφερότερη, αφού έχουμε καταφέρει να ξεπεράσουμε προ πολλού αυτό το σημείο. Η κομματοκρατία, τα ρουσφέτια, ο ωχαδελφισμός, ο κοινωνικός αυτοματισμός, η απόλυτη απαξίωση κάθε αξίας, αρκεί να γίνει η δουλίτσα μας, να βολευτούμε και «απ’ έξω απ’ την αυλή μου, ας είν’ κι η αδερφή μου», όπως μας θυμίζει η γνωστή παροιμία του σοφού λαού μας.
Μιλώντας για τον σοφό λαό, περιμένουμε ακόμη την αφύπνιση του, αφού δεν παύει να αποδεικνύει με τις επιλογές του, ότι ακόμη καθεύδει και μυρίζει αποσύνθεση. Και μιας και περί ύπνου ο λόγος, ψηφοφόροι του άξιου τέκνου της περιοχής σας εκεί στις Σέρρες, κοιμηθήκατε καλά χθες βράδυ;