Καὶ ὁ ἑωρακὼς μεμαρτύρηκε!
Γράφει ο Κωνσταντίνος Ι. Βαθιώτης
ΠΡΟΪΔΕΑΣΜΟΣ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΒΙΑΣΤΙΚΟΥΣ
Με αφορμή ένα θαυμαστό γεγονός που συντελέσθηκε στις 13 Απριλίου 2023 σε ιερό ναό της Ελλάδος και σε συνδυασμό με άλλα θαύματα που έχουν συμβεί εντός και εκτός ναών, επιχειρείται να προσδιορισθεί η παθολογία της σημερινής κοινωνίας που πιστεύει στα τεχνοεπιστημονικά, όχι όμως και στα θρησκευτικά θαύματα. Ξαναδιαβάζοντας προφητικές ρήσεις σπουδαίων πατέρων της εκκλησίας μας, συνειδητοποιούμε ότι το πιθανότερο είναι να βρισκόμαστε σε προχωρημένο στάδιο εσχάτων χρόνων. Η καρναβαλοποίηση των ιερών ναών από πιστούς και ιερείς που φορούν πουλόμασκες είναι ένα ισχυρό σημάδι ότι ο σατανάς έχει μεταχειριστεί όλα τα μέσα για να διαλύσει την εκκλησία, αφ’ ενός εμφανιζόμενος «με ῥάσα, μὲ ἄμφια, μὲ πατερίτσες καὶ μπαστοῦνες», αφ’ ετέρου έχοντας αλλάξει το φρόνημα των πιστών που καταφεύγουν στους ναούς.
«Θεός, τι Θεός; Θεός είνε σήμερα η επιστήμη»… Καὶ ὁ ἑωρακὼς μεμαρτύρηκε, καὶ ἀληθινὴ αὐτοῦ ἐστιν ἡ μαρτυρία, κἀκεῖνος οἶδεν ὅτι ἀληθῆ λέγει, ἵνα καὶ ὑμεῖς πιστεύσητε…
Με εγκύκλιο που είχε εκδώσει η Σύνοδος στις 20 Ιουνίου 2022 και είχε διαβασθεί στους ναούς, εκλήθησαν οι πιστοί να έχουν κατά νουν ότι:
«Ασφαλώς η Εκκλησία αναμφισβήτητα αποδέχεται και τα άγια αντικείμενα και τις άγιες Εικόνες και την εκδήλωση ποικίλων φαινομένων της θείας Χάριτος διά μέσου αυτών, όμως χρειάζεται επίσης πολλή προσοχή και διάκριση, ιδίως στην εποχή μας, στην οποία, με την κυριαρχία του διαδικτύου, τέτοιες καταστάσεις προβάλλονται ταχύτατα και γίνονται αμέσως γνωστές. Ο μεγάλος Άγιος και προφήτης των ημερών μας, ο γέροντας Πορφύριος, παρατηρούσε ότι “αυτά τα σημεία... δεν είναι όλα θεϊκά. Μερικά απ’ αυτά τα προκαλεί ο διάβολος μέσω των ανθρώπων. Χρειάζεται προσοχή”. Γι’ αυτό είναι ανάγκη να είμαστε πολύ προσεκτικοί σε ανάλογες περιπτώσεις, μήπως πίσω από αυτές δεν βρίσκεται το χέρι του Θεού, αλλά ο πονηρός και άνθρωποι που διακατέχονται από πνεύμα πλάνης και διάθεση αυτοπροβολής, αυτόκλητοι σωτήρες, που δεν υπηρετούν το θείο θέλημα, αλλά το ίδιον συμφέρον.
Έχοντας αυτά υπ’ όψιν εφιστούμε την προσοχή των πιστών της Εκκλησίας μας· να μην παρασύρονται από τους διαφόρων ειδών πλάνους και αγύρτες και ψευδοπροφήτες, οι οποίοι τους αποσπούν από τον κύριο σκοπό τους, την πρόοδο στην ορθόδοξη πίστη και την πνευματική ζωή, και στρέφουν την προσοχή τους σε αρρωστημένες καταστάσεις και σε δραστηριότητες και ενασχολήσεις που δεν ωφελούν σε τίποτε, αλλά μάλλον προξενούν θόρυβο και ταραχή και σκανδαλισμό και σχίσιμο του αρράφου χιτώνος της Εκκλησίας, δηλαδή του Χριστού»1.
Ότι η ανωτέρω εγκύκλιος ήταν υποκριτική προκύπτει ευχερώς από την παράλειψη ονομαστικής αναφοράς σε θαυμαστά φαινόμενα που τα τελευταία χρόνια, ιδίως μετά την έλευση του κορωνοϊού, συμβαίνουν εντός αλλά και εκτός ιερών ναών.
Αντιπροσωπευτικό παράδειγμα θαύματος εντός ιερού ναού αποτελεί η εικόνα της Παναγίας της Παρηγορήτριας στον Άγιο Δημήτριο του Βύρωνα Αττικής, η οποία έχει απαθανατισθεί πολλάκις την ώρα που δακρυρροεί.
Για τους «αρνητές των θαυμάτων» θα ήταν ιδιαιτέρως ωφέλιμο να παρακολουθήσουν –ει δυνατόν πολλές φορές, ώστε να το εμπεδώσουν– το βίντεο με την αφήγηση του θαύματος που πραγματοποίησε στις 19.4.2017 η Παναγία η Ακρωτηριανή Σερφιώτισσα στην Αρχιλοχία Βασιλική Πλεξίδα, σώζοντάς την μετά την συντριβή του στρατιωτικού ελικοπτέρου στο Σαραντάπορο Ελασσόνας.
Έκτοτε, η διασωθείσα Βασιλική διαλαλεί το θαύμα της με κάθε ευκαιρία, εκπληρώνοντας την επιθυμία της Παναγίας, η οποία της ζήτησε:
«να κηρύττει το θαύμα για να δυναμώσει η πίστη όλων για τα έσχατα γεγονότα τα οποία έρχονται».
Εν τούτοις, μέχρι σήμερα η Σύνοδος ουδόλως συγκινήθηκε, ώστε να βγάλει κάποια εγκωμιαστική και προπάντων αφυπνιστική-προειδοποιητική εγκύκλιο. Για προειδοποίηση περί των εσχάτων, φυσικά, ούτε λόγος να γίνεται. Φαίνονται όλα τόσο υπέροχα, που μέλημα του κ. Γιάννη Λιάπη (δηλ. του Αρχιεπισκόπου Αθηνών και πάσης Ελλάδος Ιερωνύμου) είναι να οργανώνει σουαρέ για την ονομαστική του εορτή, φωτογραφιζόμενος με καλεσμένους υπουργούς και αυτοδιοικητικούς στο ησυχαστήριό του στη Ζάλτσα Βοιωτίας (συνέβη τον Ιούνιο του 2022).
Δεν χρειάζεται ιδιαίτερη σοφία για να οδηγηθεί ο αναγνώστης στο εξής συμπέρασμα:
Εφόσον η θαυματουργικώς εμφανισθείσα Παναγία είπε το 2017 στην Βασιλική Πλεξίδα ότι η διάδοση του θαύματος είναι απαραίτητη για να δυναμώσει η πίστη του κόσμου για τα έσχατα γεγονότα που έρχονται, και από τότε μέχρι σήμερα έχει περάσει μία εξαετία, τότε είναι πολύ πιθανό ότι έχουμε ήδη εισέλθει σε ένα προχωρημένο στάδιο των εσχάτων καιρών.
Το συμπέρασμα αυτό ισχυροποιείται αν διαβάσουμε τι έλεγε, ήδη από την δεκαετία του ΄80 και του ΄90, ο μακαριστός Μητροπολίτης Φλωρίνης, Πρεσπών και Εορδαίας Αυγουστίνος Καντιώτης :
«Θα έρθουν χρόνια φοβερά, να είμεθα έτοιμοι. Θα πνεύσουν άνεμοι σατανικοί, που θα ξερριζώνουν τα δεντράκια και τα πλατάνια ακόμη, γι’ αυτό πρέπει να έχουμε βαθειά ρίζα, η δε βαθειά ρίζα είνε η πίστις.
Θα έρθουν χρόνια φοβερά και απαίσια και θα παρουσιαστή ο αντίχριστος. Ο Θεός να μας φυλάη για να μη ζήσουμε στις ημέρες του αντιχρίστου. Αν και εγώ πιστεύω, ότι θα έρθη στις μέρες μας. Από ώρα σε ώρα έρχεται. Έξω από τις πόρτες μας είνε ο αντίχριστος, και δεν το καταλάβαμε. Ο Θεός να μας φυλάη, να μας δίνη υπομονή, διότι έρχεται. Αυτά που ακούμε, αυτά που βλέπουμε, αυτά που αισθανόμεθα, το μαρτυρούν.
Να είμαστε έτοιμοι. Διότι θα είνε πάνοπλος ο αντίχριστος. Και θα κάνη πράγματα, τα οποία θα εντυπωσιάζουν και θα προξενούν κατάπληξι στον κόσμο και θα κλονίζουν την πίστι. Όπως συμβαίνει ήδη σήμερα. Πηγαίνετε στα χωριά να δήτε. Εγώ γυρίζω, πάω στα χωριά. Κι ακούω, ότι και τσοπαναραίοι ακόμα, και γεωργοί, και οι πάντε σου λένε: Θεός, τι Θεός; Θεός είνε σήμερα η επιστήμη… Φανταστήτε τότε τι θα γίνη, όταν παρουσιαστή κι ο αντίχριστος στον κόσμο, τι κατάπληξι θα τους κάνη.
Μπορεί επί των ημερών μας ο αντίχριστος να πάρη τους ανθρώπους και να τους πάη στο φεγγάρι. Μπορεί ακόμη να κάνη άλλα καταπληκτικά και φοβερά πράγματα· εκείνο που λέει φόβητρά τε καὶ σημεῖα ἀπ’ οὐρανοῦ μεγάλα ἔσται (Λουκ. 21. 11). Εγώ θεωρώ “σημεῖα ἀπ’ οὐρανοῦ“ τις ακτίνες του θανάτου. “Σημεία εν… σελήνη“, λέει (έ.α. 21, 25). Αποκλείεται ν’ ανεβούν επάνω στη σελήνη, να κάνουν σταθμό, και από ΄κει να πυροβολούν τη γη; Και άλλα φοβερά σημεία θα κάνη. Αυτός θα είνε ο αντίχριστος»2.
Ένα ακόμη θαύμα εντός ιερού ναού συνέβη την Μεγάλη Πέμπτη στις 13 Απριλίου 2023. Σε κάποια εκκλησία της Ελλάδος, ενώπιον του γράφοντος αλλά και εκατοντάδων άλλων, ο Εσταυρωμένος έσταζε αίμα και μύρο.
Κάποια στιγμή, ο ιερέας διέκοψε την θεία λειτουργία και είπε:
«Όταν έβγαλα τον Σταυρό, κοκκίνισαν οι παλάμες μου. Ο Σταυρός είναι γεμάτος αίματα».
Λίγη ώρα αργότερα, διέκοψε και πάλι την θεία λειτουργία για να μας ενημερώσει συντετριμμένος ότι:
«ο τοίχος του ιερού γέμισε αίματα και μύρο».
Εν συνεχεία, κάλεσε τον κόσμο να αγγίξει το αιμοστάλαχτο και μυροβλύζον ξύλο του Εσταυρωμένου, ώστε να βιώσει άμεσα το μεγάλο αυτό θαύμα.
Αυτό, όμως, που ακολούθησε είναι η απόλυτη απόδειξη της διανοητικής μόλυνσης που έχει κατακυριεύσει το μυαλό και την ψυχή πολλών Ελλήνων:
Παρότι, μπροστά στα μάτια των παρευρισκομένων, συντελείτο αυτό το μέγα θαύμα, πολλοί εκ των (κατ’ επίφασιν) πιστών προσέρχονταν ενώπιον του αιμοστάλαχτου και μυροβλύζοντος Εσταυρωμένου φορώντας την φρικτή πουλόμασκα, με την οποία ασπάζονταν (ορθότερα: προσποιούνταν ότι ασπάζονταν) τον Σταυρό.
Κάποιοι έβγαζαν την πουλόμασκα προτού προσκυνήσουν, αλλά μετά την ξαναφορούσαν σχεδόν αστραπιαίως.
Επίσης, δεν ήταν λίγοι εκείνοι που, αδιαφορώντας πλήρως για όσους περίμεναν να προσκυνήσουν, σκούπιζαν με ένα χαρτομάντηλο όλη την επιφάνεια τους Εσταυρωμένου, ώστε να μην αφήσουν σταγόνα αίματος ή μύρου για τους υπολοίπους. Ήταν, λοιπόν, αναμενόμενο μετά από τέτοια ασεβή συμπεριφορά των γιαλαντζί και αχόρταγων πιστών, ο Εσταυρωμένος να σταματήσει να αιμορροεί.
Με την ευκαιρία αξίζει να σημειωθεί ότι η πολύχρωμη μασκοφορία είχε την τιμητική της και την Κυριακή των Βαΐων σε άλλη εκκλησία: Εντός και εκτός ιερού ναού εντοπίσθηκε ηλικιωμένη κυρία να φορά πράσινη πουλόμασκα, ώστε να ταιριάζει χρωματικά με τα βάγια, αλλά και νεαρή γυναίκα να φορά μωβ πουλόμασκα, ώστε να είναι ταιριαστή με το χρώμα της τσάντας της.
Οι ανωτέρω περιγραφές δείχνουν ότι, στον Θαυμαστό Ανάποδο Κόσμο της εποχής του κορωνοϊού, πέρα από το γεγονός ότι τα θαύματα θεωρείται ότι συντελούνται πρωτίστως, αν όχι αποκλειστικώς, στο πεδίο της επιστήμης και της τεχνολογίας αλλά όχι της θρησκείας, οι θαυματουργές εικόνες ή ακόμη και ο Σταυρός μετατρέπονται σε δυνάμει μολυσματικά αντικείμενα, οπότε εφαρμόζεται η σοφή παροιμία του λαού μας «όποιος φυλάει τα ρούχα του έχει τα μισά».
Δηλαδή, όποιος πιστός θέλει να αποκλείσει το ενδεχόμενο να μολυνθεί από την θαυματουργή εικόνα της Παναγίας, από τον αιμοστάλαχτο και μυροβλύζοντα Εσταυρωμένο ή από οποιοδήποτε άλλο λατρευτικό και ευλογημένο αντικείμενο ενός ιερού ναού, προτού φέρει το πρόσωπό του σε άμεση επαφή με αυτό, θα πρέπει να φορέσει το εμβληματικό αξεσουάρ της Νέας Εποχής που κληρονομήσαμε μετά τον θάνατο της Παλιάς Εποχής, δηλαδή την μάσκα ΚΝ95 ή FFP2, ακριβέστερα: την πουλόμασκα, που παρέχει δήθεν αυξημένη προστασία!
Πάντως, το μεγαλύτερο μερίδιο ευθύνης γι’ αυτό το θλιβερό κατάντημα το φέρουν οι λυκοποιμένες, πολλοί εκ τους οποίων όχι μόνο δεν αποτρέπουν τους πιστούς από το να προσέρχονται μασκοφορεμένοι στην εκκλησία, αλλά δίνουν πρώτοι το κακό παράδειγμα, συμβάλλοντας στην καρναβαλοποίηση των ιερών ναών: Δεν είναι σπάνιο το φαινόμενο κάποιοι… μοντέρνοι ιερείς να φορούν την μάσκα τους όταν μεταδίδουν την Θεία Κοινωνία και, ακολούθως, να προσφέρουν το Αντίδωρο μέσα σε σακουλάκι!
Έτσι λοιπόν, ο μακαριστός π. Αντώνιος Αλεβιζόπουλος (1931-1996) είχε απόλυτο δίκιο, όταν έλεγε ότι:
«Η Νέα Εποχή δεν θέλει να αδειάσει τις εκκλησίες. Θέλει να αλλάξει το φρόνημα όσων καταφεύγουν σ’ αυτές»3.
Μεγάλο δίκιο, όμως, είχε και ο προαναφερθείς Μητροπολίτης Αυγουστίνος Καντιώτης, ο οποίος μετέφερε τα λόγια του επιστήθιου φίλου του Χριστόφορου Καλύβα:
«Ρὲ Αὐγουστῖνε, δὲν κατάλαβες τί θὰ γίνῃ; Ὁ σατανᾶς μεταχειρίστηκε ὅλα τὰ μέσα γιὰ νὰ διαλύσῃ τὴν Ἐκκλησία. Θὰ μεταχειριστῇ εἰς τοὺς ἐσχάτους καιροὺς καὶ ἕνα τελευταῖο ὅπλο· θὰ ντύσῃ παπᾶδες καὶ δεσποτάδες πρόσωπα τῆς ἐξουσίας του, θὰ τοὺς φορέσῃ ἐγκόλπια καὶ θὰ τοὺς δώσῃ πατερίτσες. Καὶ διὰ μέσου αὐτῶν τῶν ἀρχιερέων θὰ διαλύσῃ τὴν Ἐκκλησία». Ὁ σατανᾶς, κατέληγε ο διορατικός Μητροπολίτης, θὰ ἐμφανισθῇ μὲ ῥάσα, μὲ ἄμφια, μὲ πατερίτσες καὶ μπαστοῦνες!4
Επομένως, με όσα βιώνουμε στην εποχή του κορωνοϊού, μπορούμε να συμπληρώσουμε τα παραπάνω λόγια του σπάνιου αγωνιστή Αυγουστίνου Καντιώτη (ο οποίος, μάλιστα, είχε προβλέψει τον ερχομό «μεγάλης επιδημίας με ένα περίεργο όνομα που θα εκμηδενίσει, θα εξευτελίσει τους γιατρούς… έρχεται επιδημία που θα σαρώσει τον κόσμο ολόκληρο… σκούπα ηλεκτρική»· βλ. το βίντεο στο τέλος του κειμένου), προσθέτοντας την εξής διαπίστωση:
Εις τους εσχάτους καιρούς του Θαυμαστού Ανάποδου Κόσμου μας, οι πιστοί θα είναι άπιστοι και οι ιεροί ναοί ανίεροι, το δε θρησκευτικό θαύμα θα είναι ανάξιο λόγου, ενώ το τεχνοεπιστημονικό θαύμα θα είναι σημείο αναφοράς. Δώστε στον κόσμο εμβόλια για να γλυτώσει από επιδημίες και πάρτε του τις δακρυρροούσες εικόνες και τους αιμοστάλαχτους Εσταυρωμένους για να γλυτώσει η ψυχή του από το αβάσταχτο βάρος της διατήρησης της κατ’ εικόνα και καθ’ ομοίωσιν του Θεού υπόστασής του!
Όποιος, όμως, έχει διαβάσει το δοκίμιο του Νικολάι Αλεξάντροβιτς Μπερντιάεφ «Το πεπρωμένο του ανθρώπου στο σύγχρονο κόσμο»5,
εκδοθέν στην γλώσσα του πρωτοτύπου το 1934 (!), θα διαπίστωνε ότι ήδη από τότε γινόταν λόγος για την ανάποδη σχέση μεταξύ απιστίας απέναντι στο θρησκευτικό θαύμα και πίστης στο τεχνοεπιστημονικό θαύμα. Έγραφε ο πολύ σημαντικός Ρώσος θεολόγος και φιλόσοφος:
«Η ανθρωπότητα έγινε δούλη των επινοήσεων της τεχνικής και η εποχή μας ουσιαστικά τοποθετήθηκε κάτω από την εξουσία της που είναι η τελευταία κι η πιο μεγάλη αγάπη του ανθρώπου. Πραγματικά ο άνθρωπος συνεχίζει να πιστεύει στα θαύματα της επιστήμης και της τεχνολογίας, μια και δεν πιστεύει σε τίποτε άλλο».
Κι έτσι ο Μπερντιάεφ φέρνει στο προσκήνιο τον όρο του απανθρωπισμού:
«Ο απανθρωπισμός λοιπόν πρώτα απ’ όλα είναι η μηχανοποίηση της ανθρώπινης ζωής, η υποταγή στην τεχνική, η μεταμόρφωση του ανθρώπου σε μηχανή. Η μηχανική δύναμη διασπά την πληρότητα της ανθρώπινης εικόνας και η οικονομική ζωή φαίνεται ολότελα χωρισμένη από την πνευματική που εξωθείται όλο και πιο πολύ στο περιθώριο. Έτσι της αφαιρείται το δικαίωμα να κατευθύνει τη ζωή».
Σε άλλο σημείο του πονήματός του, ο συγγραφέας επισημαίνει ότι:
«Η μηχανή απανθρωπίζει τη ζωή κι ο άνθρωπος δεν επιθυμεί πια να είναι εικόνα και ομοίωση του Θεού, αλλά εικόνα και ομοίωση της μηχανής»6.