Ὅταν «κολλάει» ὁ ὑπολογιστής μας, καλοί μου φίλοι, τί κάνουμε; Μὰ τὸ «restart», δηλαδὴ «ἐπανεκκίνηση» στὸν ὑπολογιστή μας. Ἔτσι τὸν θέτουμε σὲ ἐκ νέου κίνηση, ἐνῷ ἤδη βρίσκεται σὲ λειτουργία. Καὶ ἀμέσως μὲ τὴν ἐπανεκκίνηση αὐτὴ πηγαίνουν ὅλα καλὰ καὶ ἀκόμη καλύτερα. Τὸ ἴδιο κάνουμε καὶ σὲ ἄλλες ἠλεκτρονικὲς συσκευές, ὅπως στὸ κινητό μας γιὰ παράδειγμα. Εἶναι μία ἔξυπνη καὶ ταυτόχρονα μία σωτήρια κίνηση, γιὰ νὰ συνεχίσουμε νὰ κάνουμε τὴ δουλειά μας.
Ἀλλ’ αὐτὸ δὲν συμβαίνει μόνο στὸν ὑπολογιστὴ καὶ στὶς ἄλλες ἠλεκτρονικές μας συσκευές. Συμβαίνει καὶ στὴν ἴδια μας τὴ ζωή, ξέρετε. Καὶ πόσο δὲν εἶναι σωτήρια γι’ αὐτήν, μία κίνηση «restart»! Δηλαδή; Δέστε
* * *
Ὅταν ἐκεῖ ποὺ ξεκινήσουμε μὲ μεγάλο ἐνθουσιασμὸ γιὰ κάτι, κι ὕστερα παρατηροῦμε ὅτι ἀρχίζουν καὶ πέφτουν οἱ ἀρχικοί μας ρυθμοί, εἶναι μία κίνηση «restart» ποὺ μᾶς χρειάζεται!
Ὅταν ἐκεῖ ποὺ ἡ ὑλοποίηση τῶν στόχων μας πήγαινε μία χαρὰ μέχρι ἑνὸς σημείου, ὄχι ὅμως καὶ μετά, ὁπωσδήποτε ἡ κίνηση «restart» εἶναι ἐκείνη ποὺ μᾶς λείπει!
Ὅταν, πολὺ περισσότερο, ἀρχίζουμε καὶ ἀπογοητευόμαστε ἀπὸ κάτι δυσάρεστο ποὺ μᾶς συνέβη καὶ σκεφτόμαστε ἀκόμη καὶ νὰ τὰ παρατήσουμε, πόσο σωτήρια δὲν ἦταν ἡ κίνηση τοῦ «restart»!
Ναί, αὐτὸ ἀκριβῶς, ἀπαιτεῖται, ὅταν μάλιστα ἐμεῖς, ὅπως καὶ ὁ ὑπολογιστής μας, ἐξακολουθοῦμε νὰ ὑπάρχουμε, καὶ μὲ ὅλες τὶς ἰδιότητές μας βεβαίως (δηλαδὴ τὶς δυνατότητες, τὰ χαρίσματα καὶ τὶς δυνάμεις μας), ὅπως καὶ ἐκεῖνος
* * *
Ἐξάλλου, ἂν προσέξουμε καλά, πάντοτε ὁ Θεὸς μᾶς δίνει αὐτὴν ἀκριβῶς τὴν εὐκαιρία καὶ τὴ δυνατότητα τοῦ «restart»! Γιατί;
Τί εἶναι ἡ ἀρχὴ ἑνὸς ἔτους; Ἀσφαλῶς μία ἐξαιρετικὴ εὐκαιρία γιὰ ἐπανεκκίνηση!
Τί εἶναι ἡ ἀρχὴ μίας περιόδου, ὅπως ἡ σχολικὴ χρονιὰ γιὰ παράδειγμα, ἢ καὶ αὐτὲς οἱ περίοδοι τῶν ἐποχῶν (χειμώνα, ἄνοιξης, καλοκαιριοῦ, φθινοπώρου); Ἡ δυνατότητα ἐπανεκκίνησης καὶ πάλι!
Τί εἶναι ἀκόμη καὶ αὐτὲς οἱ ἑορταστικοὶ περίοδοι (τεσσαρακοστῆς, Πάσχα, Πεντηκοστῆς, δεκαπενταύγουστου, Χριστουγέννων κ.λπ.); Τὸ σύνθημα γιὰ νὰ πατήσουμε τὸ κουμπὶ τῆς ἐπανεκκίνησης!
Τί εἶναι ἡ ἀρχὴ τοῦ μήνα, τῆς ἑβδομάδας ἢ καὶ τῆς ἡμέρας ἀκόμη; Πάλι τὸ ἠχηρὸ μήνυμα τῆς ἐκ νέου ἐκκίνησης! Ἀκόμη καὶ «κάθε στιγμὴ εἶναι ἕνα καινούργιο ξεκίνημα», ὅπως ἔλεγε πολὺ σωστὰ ὁ Τ. Ἔλιοτ.
Μὲ ἄλλα λόγια, εἶναι οἱ τόσες εὐκαιρίες γιὰ ἀλλαγὴ ποὺ μᾶς δίνει ὁ καλός μας Θεός, εἶναι ἡ δική Του εὐλογημένη ὤθηση, γιὰ νὰ πᾶμε μπροστά, εἶναι οἱ νέες δυνατότητες, γιὰ νὰ ξαναμποῦμε στὸ δρόμο μας, ἂν λοξοδρομήσαμε, εἶναι ἀκόμη καὶ ὁ ἀνεφοδιασμὸς στὴν πορεία μας ὥσπου νὰ φθάσουμε καὶ νὰ μείνουμε αἰώνια μαζί Του! Στὴ θεολογικὴ γλώσσα αὐτὸ λέγεται «μετάνοια». Ναί!
Σπουδαῖος τοῦτος ὁ λόγος τοῦ Γάλλου ποιητῆ Πὼλ Βαλερύ: «Πάντα νὰ ξαναρχίζεις»!
Δόξα σοi Κύριε! Ἔκανες τὸ τέλος νὰ γίνεται καὶ πάλι ἀρχή!
* * *
Εἶναι ἀλήθεια ὅτι ὅπως στὰ ξεκινήματα, ἔτσι καὶ στὰ νέα ξεκινήματα, δὲν ὑπάρχει μόνο ἡ ἐλπίδα, ἀλλὰ κάποτε καὶ ὁ φόβος τοῦ νὰ μὴ μᾶς συμβεῖ αὐτὸ ἢ ἐκεῖνο καὶ ἀποτύχουμε. Ὅμως αὐτὸς ποὺ στηρίζεται στὸν Θεό, ξεκίνησε ἢ καὶ ἐπανεκκίνησε κατὰ Θεό, καὶ πορεύεται κατὰ τὸ θέλημά Του, δὲν ὑπάρχει περίπτωση ἐν τέλει νὰ ἀποτύχει, γιατί Ἐκεῖνος δὲν θὰ τὸν ἐγκαταλείψει!
Εἶναι ἀλήθεια ὅτι, ὁμοίως, ὑπάρχει τόσο ἡ σιγουριὰ ὅσο καὶ ἡ ἀνασφάλεια σ’ αὐτά. Ὅμως καὶ πάλι ἄδικα ἀγχωνόμαστε, γιὰ τὸν ἴδιο λόγο!
Εἶναι ἀλήθεια ὅτι ὅπως σταθερὰ προχωρᾶμε, ἔτσι καὶ κάποτε πισωπατᾶμε. Ὡστόσο δὲν θὰ μᾶς ἐγκαταλείψει Ἐκεῖνος ποὺ μᾶς ἔδωσε τὶς τόσες εὐκαιρίες τῆς ἐπανεκκίνησης, Ἐκεῖνος ποὺ πάντοτε μᾶς τροφοδοτεῖ καὶ μᾶς ἐνισχύει, πολὺ περισσότερο δέ, ὅταν Αὐτὸς εἶναι ἡ καταφυγή μας.
Ἀκόμη καὶ τότε ποὺ ἔχουμε μία καταφανῆ ἀποτυχία, ναί, ἀκόμη καὶ τότε, ὁ Θεὸς εἶναι ἐκεῖ καὶ μᾶς ὁδηγεῖ σὲ κάτι ἄλλο, μία μεγάλη ἐπιτυχία ποὺ οὔτε κἄν τὴν εἴχαμε φανταστεῖ! Ἔλεγε ὁ Χένρυ Φόρντ: «Ἡ ἀποτυχία εἶναι μία εὐκαιρία νὰ ξαναρχίσεις, ἀλλ’ αὐτὴ τὴ φορά πιὸ ἔξυπνα»!
Ἀκόμη καὶ τότε ποὺ ὅλα φαίνονται ὅτι εἶναι ἐναντίον μας, ἀξίζει νὰ σκεφτοῦμε ὅτι ὁ Θεὸς τὰ ἐπιτρέπει αὐτά, γιὰ νὰ γίνει ὅ,τι συμβαίνει μὲ τὰ πουλιά. Ὅταν παίζουν, πᾶνε ὅπως νὰ εἶναι μὲ τὸν ἀέρα. Ὅταν ὅμως θέλουν νὰ πᾶνε ψηλά, τότε πηγαίνουν κόντρα στὸν ἄνεμο!
Εἶναι πολὺ σημαντικὰ αὐτὰ ποὺ τονίζει ἐν προκειμένῳ ὁ Ἅγιος Ἰσαὰκ ὁ Σύρος: «Ὅταν θελήσεις νὰ κάνεις ἀρχὴ καλοῦ ἔργου, πρῶτα νὰ ἑτοιμάσεις τὸν ἑαυτό σου γιὰ τὴν ἀντιμετώπιση τῶν πειρασμῶν ποὺ πρόκειται νὰ ἔρθουν ἐναντίον σου. Γιατί ὁ ἐχθρός, ὅταν δεῖ κάποιον ν ἀρχίζει μὲ θερμὴ πίστη μία θεάρεστη ζωή, συνηθίζει νὰ τοῦ ἐπιτίθεται μὲ διάφορους καὶ φοβεροὺς πειρασμούς, ὥστε νὰ δειλιάσει ἀπ’ αὐτοὺς ὁ ἄνθρωπος καὶ νὰ ἐγκαταλείψει τὴν καλή του πρόθεση».
* * *
Νά, κι ἕνας ἀκόμη σπουδαῖος λόγος: «Ἂν θέλεις νὰ ἔχεις κάτι ποὺ ποτὲ πρὶν δὲν εἶχες, πρέπει νὰ κάνεις κάτι ποὺ ποτὲ πρὶν δὲν ἔκανες». Δηλαδή; Ἀπαντᾶμε ὡς ἑξῆς:
Ὁ Ἅγιος Κοσμᾶς ὁ Αἰτωλὸς κάθε μέρα ποὺ ξυπνοῦσε, πολὺ δὲ περισσότερο ὅταν εἶχε ἐκεῖνο τὸ τεράστιο ὅραμα τοῦ ἐπανευαγγελισμοῦ τῶν Ἑλλήνων, ἔκανε τούτη τὴ σύντομη προσευχή: «Πήγαινε Χριστὲ καὶ σήμερα μπροστά μου»! Καὶ τὸ ἔλεγε αὐτὸ σ’ Ἐκεῖνον ποὺ μᾶς εἶπε: «Ὅποιος θέλει ἂς μὲ ἀκολουθήσει»…
Ὁ Ἅγιος Γρηγόριος ὁ Θεολόγος γράφει στὰ ποιήματά του: «Ἀρχὴ σὲ ὅλα καὶ τέλος νὰ βάζεις τὸν Θεό». Ἤ καὶ αὐτὸ τὸ παρόμοιο: «Ἡ ἄριστη τάξη θέλει κάθε τι ποὺ ἀρχίζει, εἴτε λόγος εἴτε πρᾶγμα, ν’ ἀρχίζει ἀπὸ τὸν Θεὸ καὶ νὰ τελειώνει στὸν Θεό».
Ὁ Ἀββὰς Μᾶρκος ἔλεγε παρομοίως: «Σὲ κάθε προσπάθειά σου, βάλε ἀρχὴ τὸν Θεὸ ποὺ εἶναι ἡ ἀρχὴ κάθε ἀγαθοῦ, γιὰ νὰ γίνει κατὰ Θεόν, ἐκεῖνο ποὺ ἀποφάσισες νὰ κάνεις».
Τὸ ἴδιο ἔλεγε καὶ ὁ Ἅγιος Παΐσιος: «Τὸ κυριότερο εἶναι νὰ ξεκινᾶ κανεὶς ἀπὸ τὴν εὐλογία τοῦ Θεοῦ γιὰ ὅ,τι κάνει».
Καὶ ἀναρωτιέται κανείς: Μήπως ὁ Θεὸς ἔβαλε τελικὰ τὴν ἐπανεκκίνηση στὴ ζωή μας, ἀκριβῶς γι’ αὐτὸ τὸ λόγο καὶ τοῦτο, γιὰ νὰ ἐπιτύχουμε ὁπωσδήποτε καὶ ἐν τέλει νὰ φθάσουμε σ’ Ἐκεῖνον; Ἀξίζει τουλάχιστον νὰ τὸ σκεφτοῦμε!
* * *
Ἀδιαμφισβήτητα πολλὲς φορὲς ἦρθαν ἔτσι τὰ πράγματα στὴ ζωή μας ποὺ εἴπαμε: «Καὶ τώρα τί κάνω;». «Restart», εἶναι ἡ ἀπάντηση! Ἐπανεκκίνηση, δηλαδή. Ἢ ἁπλὰ «γύρισε τὴ σελίδα». Καὶ μάλιστα τώρα ἀμέσως! Γιατί, ἂν ἀκόμη καὶ ἀπὸ μικρὰ ξεκινήματα – ἐπανεκκινήσεις ἔρχονται μεγάλες ἀλλαγές, πόσο μᾶλλον ἀπ’ τὰ μεγάλα καὶ τὰ ἐπαναστατικά! Καὶ κάποια στιγμή, ὅπως τοῦ χρόνου σὰν τώρα γιὰ παράδειγμα, εἶναι σίγουρο ὅτι θὰ ποῦμε κάτι σὰν αὐτό: Εὐτυχῶς ποὺ ἔκανα ἐπανεκκίνηση, σ’ αὐτὸ καὶ σ’ ἐκεῖνο τὸ πρᾶγμα. Σ’ εὐχαριστῶ Θεέ μου!