Οάνα Ιφτίμε – Αλέξανδρος Ιφτίμε
Απόσπασμα από το εξαιρετικό βιβλίο: «ΟΜΟΙΟΠΑΘΗΤΙΚΗ, Επιστήμη; Πίστη; Ιατρική; Μαγεία;»
Η επανεξέταση της αρχής των «ομοιών» και των προερχόμενων από αυτήν λειτουργικών χαρακτηριστικών της ομοιοπαθητικής θα αποκαλύψη ότι η εσφαλμένη παγανιστική διδασκαλία της ομοιοπαθητικής αποδεικνύει εαυτήν ως μία μορφή συμπαθητικής μαγείας. Υπό αυτήν την προοπτική, ας εξετάσουμε μαζί την, αποτελούμενη από τέσσερις ενότητες, ακόλουθη ανάλυση.
Τι είναι μαγεία; Ένας σύντομος και περιεκτικός ορισμός της μαγείας θα περιλάμβανε μεθόδους οι οποίες με κάποιον τρόπο διαμεσολαβούν με το υπερφυσικό και με τις οποίες οι άνθρωποι μπορούν να επιφέρουν ιδιαίτερα αποτελέσματα.
Είναι η ομοιοπαθητική μαγεία; Η ομοιοπαθητική έχει αποτελέσματα, παρά το γεγονός της εμφανούς αδυναμίας οποιασδήποτε φυσικής δράσεως των ομοιοπαθητικών φαρμάκων. Το γεγονός αυτό αποκλείει την πιθανότητα να είναι η αρχή των ομοίων (αυτό, όπως θα δούμε στη συνέχεια, είναι κεντρικό σημείο στη συμπαθητική μαγεία) μόνο μία ανάμνηση του αντιεπιστημονικού τρόπου σκέπτεσθαι, προσκολλημένη σε μία επιστημονική μορφή ιατρικής. Έτσι, η ομοιοπαθητική μπορεί πολύ καλά να συμπεριληφθή μεταξύ των μεθόδων, οι οποίες με κάποιον τρόπο διαμεσολαβούν με το υπερφυσικό, δηλαδή με το βασίλειο της μαγείας.
Τι είναι συμπαθητική μαγεία; Η συμπαθητική μαγεία είναι μία μορφή μαγείας, η οποία βασίζεται επί της ομοιότητος μεταξύ των στοιχείων τα οποία ενσωματώνονται στην τελούμενη τελετουργία και στο γεγονός το οποίο πρόκειται να συμβή (μέσω της μαγικής πράξεως). Ο Sir George Frazer (1854- 1941), ο πατέρας της σύγχρονης πολιτισμικής ανθρωπολογίας, διατύπωσε το «Νόμο της Ομοιότητος» στο σχεδίασμα της διδακτορικής διατριβής του επί της συμπαθητικής μαγείας: «Εάν αναλύσουμε τις αρχές της σκέψεως επί των οποίων βασίζεται η μαγεία, πιθανώς θα ανευρεθή ότι αυτές διακρίνονται σε δύο: η πρώτη αρχή είναι ότι το όμοιον παράγει όμοιον ή ότι το αποτέλεσμα προσομοιάζει προς την αιτία του· η δεύτερη αρχή είναι, ότι πράγματα, τα οποία έχουν άπαξ έλθει εις επαφή μεταξύ τους, συνεχίζουν να αλληλεπιδρούν από απόσταση, μετά τη διακοπή της φυσικής επαφής. Η πρώτη αρχή μπορεί να ονομασθή Νόμος της Ομοιότητος, η δεύτερη Νόμος της Επαφής ή της Μεταδόσεως. Από την πρώτη εξ αυτών των αρχών, δηλαδή από το νόμο της Ομοιότητος, ο μάγος συμπεραίνει ότι μπορεί να παράγη οποιοδήποτε αποτέλεσμα, το οποίο επιθυμεί, απλώς απομιμούμενος αυτό (…) Μάγια βασιζόμενα εις το Νόμο της Ομοιότητος είναι δυνατόν να αποκληθούν Ομοιοπαθητική η Απομιμητική Μαγεία». Συνοπτικά, η συμπαθητική μαγεία είναι η μαγεία των ομοίων.
Είναι η ομοιοπαθητική συμπαθητική μαγεία; Επιπροσθέτως προς τη θεωρητική βασική αρχή των ομοίων, η οποία εξισώνεται προς την παραδοσιακή συμπαθητική μαγεία, η ομοιοπαθητική σαφώς προχωρεί στην εξάλειψη ορισμένων στοιχείων (συμπτωμάτων), προσφεύγοντας σε απομιμητικά μέσα (χρησιμοποιώντας φάρμακα, τα οποία είναι ικανά να επάγουν συμπτώματα παρόμοια με εκείνα που πρόκειται να εξαλειφθούν). Αυτό το γεγονός παρατηρήθηκε και σχολιάσθηκε (στη Ρουμανία) πολύ πριν γραφή αυτό το βιβλίο, από τον μελετητή της Λαϊκής παραδόσεως Ι-Α Candrea: «Η απομιμητική μαγεία συσχετίζεται στενά με την αρχή τα όμοια υπό των ομοίων θεραπεύονται, η οποία διατυπώθηκε από ιατρούς του Μεσαίωνος και οι εφαρμογές της ευρίσκονται στην εμπειρική ιατρική όλων των ανθρώπων. Η διατύπωση τα όμοια ομοίοις ιώνται, η οποία επί λέξει σημαίνει «τα όμοια θεραπεύονται υπό των ομοίων» έχει το άριστο ισοδύναμό της στην παροιμία «adamas adamanti scalpuntur» («το διαμάντι χαράσσεται από το διαμάντι»). Σύμφωνα με την αρχή αυτή, οποιαδήποτε νόσος ή τραύμα μπορεί να θεραπευθή από τα ανάλογα φάρμακα, δηλαδή από αυτά (τα φάρμακα), τα οποία παρουσιάζουν ορισμένη ομοιότητα με την εμφάνιση νόσου ή τραύματος σε κάποιον, με την εντόπιση, την αιτία ή τις ποικίλες εκδηλώσεις Αυτή η παράξενη θεραπευτική, η οποία θεμελιώνεται σε κάποιου είδους συμπαθητική συγγένεια μεταξύ της νόσου και των αίτιών της, ή παρόμοιων θεωρήσεων του εξωτερικού κόσμου, των ζώων ή τμημάτων του σώματός τους, φυτών, μετάλλων κ.ο.κ. Προωθήθηκε από τους πανάρχαιους χρόνους, από τους πρώτους χρόνους του ανθρώπινου είδους. Από τους αρχαίους χρόνους όλοι πίστευαν σε αυτήν, επίσης κατά τους χρόνους του Μεσαίωνας και ακόμη σήμερα συνιστάται όχι μόνον από ιατρούς, αλλά επίσης από ομοιοπαθητικούς θεραπευτές, οι οποίοι κατοικούν εδώ και εκεί».
Επίσης, η θεωρούμενη μεταφορά των ιδιοτήτων από την Ιατρική ύλη στο νερό προσαρμόζεται με επιτυχία στο Νόμο της Επαφής του Frazer. Στο μαγικό τρόπο σκέψεως θεωρείται ότι επιμένουν ορισμένοι δεσμοί μεταξύ προσώπων και αντικειμένων ή αντικειμένων και αντικειμένων, τα οποία έρχονται σε επαφή, καθώς οι δεσμοί θεωρούνται ότι είναι ικανοί να διαμεσολαβούν μαγικές επιδράσεις (ο νόμος της Επαφής ή της Μεταδόσεως).
Μερικοί υποστηρίζουν ότι η ομοιοπαθητική δεν μπορεί να είναι μαγική, δεδομένου ότι η παρασκευή των φαρμάκων δεν απαιτεί την τελετουργική αναφορά του ομοιοπαθητικού στον διάβολο. Τέτοιες αντιρρήσεις είναι ανεπιτυχείς και προϊόν μερικών παρανοήσεων, οι οποίες είναι ευρέως διαδεδομένες μεταξύ των συγχρόνων. Δυστυχώς, κάτω από τη γενικευμένη επίδραση του υλισμού, του σχετικισμού και των μέσων μαζικής ενημερώσεως, οι σύγχρονοι άνθρωποι -ακόμη και οι Ορθόδοξοι- τείνουν να λησμονούν ότι η μαγεία δεν περιλαμβάνει μόνο τους καθιερωμένους μάγους ή μάγισσες που ψελλίζουν μαγικά ξόρκια. Μετά η άνευ εκπλήξεως, η πολιτισμική ανθρωπολογία με έμφαση επιβεβαιώνει αυτό το οποίο και οι Ορθόδοξοι ακόμη φαίνεται να αγνοούν. Βασιζόμενη στην εξέταση των πραγματικών πρακτικών στον κόσμο, η ανθρωπολογία αναγνωρίζει δύο μορφές μαγείας: την «εμπνευσμένη μαγεία», η οποία εκτελείται από τους μυημένους, και μία δεύτερη κατηγορία που ονομάζεται «μη εμπνευσμένη» ή «λαϊκή μαγεία», η οποία εκτελείται από ανθρώπους που δεν είναι αφιερωμένοι στα πνεύματα και ίσως ακόμη δεν πιστεύουν στο υπερφυσικό. Ένα τυπικό παράδειγμα της «μη εμπνευσμένης μαγείας» είναι οι πολλές μορφές της μαντείας που εφαρμόζονται σε όλο τον κόσμο, π. χ., ερμηνεία των οιωνών και των ονείρων, αστρολογία, ράβδο μαντεία, καρτομαντεία (μαντεία με τη χρήση ταρώ και άλλων καρτών), χρήση των πινάκων Quija, χειρομαντεία, καφεμαντεία («διάβασμα» των κατακαθιών του καφέ) κ.τ.λ. Τέτοιες πρακτικές είναι προσβάσιμες σε εμπνευσμένους μάγους (π.χ. Η χειρομαντεία και η καρτομαντεία περιλαμβάνονται μεταξύ των συνήθων πρακτικών των μυημένων Roma -Γύφτων- μάγων), αλλά ασκούνται συχνά και από μη μυημένους, τουλάχιστον στα Βαλκάνια και στη Μέση Ανατολή. Μπορούν να προστεθούν πολλά άλλα παραδείγματα λαϊκής μαγείας, εκτός από την μαντεία- επιλέξαμε να παρουσιάσουμε αυτές εξαιτίας της οικειότητας του σύγχρονου Ευρωπαίου αναγνώστου με αυτές.
Είναι, επίσης, ανεπιτυχές να υποστηρίζεται ότι η μαγεία πρέπει να περιλαμβάνη τη σαφή, φωνητική επίκληση των δαιμόνων. Μία σειρά χειρονομιών ή στάσεων (η οποία μπορεί να είναι πολύ διαφορετική και ίσως να φαίνεται απλή, τελείως μη ειδική ή μη «θεαματική») μπορεί πολύ καλά να χρησιμεύση για την ίδια λειτουργία της «επαφής με τον πνευματικό κόσμο», όπως ένα λεπτομερώς γραμμένο ξόρκι, με το οποίο κάποιος επικαλείται τον δαίμονα με το όνομά του. Η ατένιση της παλάμης κάποιου δεν είναι ούτε περίπλοκη ούτε θεαματική ούτε περιλαμβάνει τελετουργική επίκληση των πονηρών πνευμάτων. Παρ’ όλα αυτά, η χειρομαντεία είναι μία μορφή μαγείας και τόσο η πολιτισμική ανθρωπολογία όσο και η Εκκλησία την εκλαμβάνουν ως τέτοια (ως μορφή μαγείας). Στις ημέρες μας υπάρχει μαντεία βασιζόμενη σε ηλεκτρονικό υπολογιστή, η οποία δεν περιλαμβάνει ούτε καν ανθρώπινο χειριστή -γεγονός που δεν σημαίνει ότι δεν είναι μαντεία και κακό. Όλα τα δεδομένα έχουν δοθή από πρόσωπα στον ηλεκτρονικό υπολογιστή και η όλη λειτουργία βασίζεται σε ανθρώπινη πράξη, που παρεμβαίνει σε κάποιο σημείο. Το ίδιο συμβαίνει με τα ομοιοπαθητικά φάρμακα, τα οποία παρασκευάζονται με βιομηχανικά μέσα -η μηχανή που κάνει τη δυναμοποίηση σχεδιάσθηκε από ανθρώπους, οι οποίοι πιστεύουν ότι τα (ομοιοπαθητική) φάρμακα με μαγικό τρόπο θεραπεύουν βάσει του νόμου των ομοιοτήτων.
Περαιτέρω, δεν είναι απολύτως αναγκαίο για αυτούς οι οποίοι εκτελούν μαγικές πράξεις να πιστεύουν σε πνεύματα ή να είναι ενήμεροι ότι συνεργάζονται με δαίμονες. Αυτό είναι ορατό σε ανθρωπολόγους στον πραγματικό κόσμο και -σε επίπεδο καθαρής λογικής- λειτουργεί τόσο ως πρόταση συλλογισμού όσο και ως συνέπεια του γεγονότος ότι υπάρχει εμπνευσμένη και μη εμπνευσμένη μαγεία. Ακόμη και οι μυημένοι μάγοι υποστηρίζουν ότι δεν είναι απαραίτητο για τους πελάτες τους, καθώς και για τους ίδιους τους ασκούντες τη μαγεία να πιστεύουν στα πνεύματα. Μόνον πρέπει να αποδέχωνται ότι με κάποιο τρόπο αυτή η δραστηριότητά τους «λειτουργεί» και να τη χρησιμοποιούν.
Ο Ούγγρος νεο-σαμανιστής Orsolya Czaga γράφει: «Μπορώ να πω ότι δεν είναι απαραίτητο να πιστεύη κάποιος στην πρακτική του σαμανισμού. Τι είναι απαραίτητο; Είναι ο τρόπος με τον οποίον η πνευματική εμπειρία γίνεται πραγματικότητα στη ζωή κάποιου». Έτσι εξηγείται γιατί και πως ορισμένοι ανθρωπολόγοι είχαν εμπειρίες του «πνευματικού (παγανιστικού) κόσμου» και ήλθαν σε επαφή με πνεύματα (δαίμονες) μόνον με την παρακολούθηση -χωρίς καν να πιστεύουν- μερικών (αρχέγονων) δραστηριοτήτων διαφόρων φυλών. Έτσι, ο Michael Harner απέκτησε πνευματικές εμπειρίες, όταν παρακολούθησε τις σαμανικές πρακτικές των Περουβιανών φυλών. Με τον ίδιο τρόπο, η Felicity Goodman και οι βοηθοί της έφθασαν σε έκσταση, απλώς ακούγοντας το κροτάλισμα ενός φλασκιού, και έλαβαν εμπειρία σωματικών και διανοητικών καταστάσεων με την υιοθέτηση σαμανικών στάσεων, όπως αυτές απεικονίζονται στην αρχαία φυλετική τέχνη.
Μερικοί μπορεί να παραξενευθούν από το γεγονός ότι η ομοιοπαθητική είναι μία μορφή μαγείας, την οποίαν ο Hahnemann καθιέρωσε μόνος του σαν ένα τμήμα παραδόσεως, όχι όμως παγανιστικής. Πρώτον, όπως έχει λεχθή από μερικούς συγγραφείς και όπως προκύπτει από το κυρίως περιεχόμενο των διδασκαλιών του, ο Hahnemann ίσως να είχε επηρεασθή από συγγράμματα αλχημιστών. Δεύτερον (το οποίο είναι και σπουδαιότερο), δεν υπάρχει απόλυτη ανεξαρτησία ή «ανοσία» του ανθρώπινου νου κατά των εσφαλμένων θρησκευτικών διδασκαλιών, ακόμη και όταν απουσιάζουν οι κανονικοί τρόποι λήψεως της πληροφορίας. Δεν είναι αναγκαίο να ανακαλύψουν τέτοιες ιδέες σε βιβλία ή να ακούσουν από άλλους ανθρώπους· οι παγανιστικές ιδέες είναι δυνατόν να εμφανισθούν αυτομάτως στο νου κάποιου, όπως αυτές μπορούν να «ψιθυριστούν» σε οποιονδήποτε από δαιμονικά πνεύματα οποιαδήποτε στιγμή. Για τον Ορθόδοξο τέτοια φαινόμενα δεν πρέπει να αποτελούν έκπληξη, καθώς πολύ καλά γνωρίζουμε στην Εκκλησία ότι οι δαίμονες έχουν τη δική τους θέληση, μπορούν να διασπείρουν ο,τιδήποτε θέλουν και να διδάξουν οποιονδήποτε θέλουν με πολλούς διαφορετικούς τρόπους. Αυτός είναι ο τρόπος με τον οποίον εμφανίσθηκε κάθε παγανιστική πρακτική και με τον οποίον εμφανίζεται κάθε ένας εξαπατημένος (από τους δαίμονες) άνθρωπος -με «προσωπική» δαιμονική διδασκαλία. Εδώ πρέπει να προσθέσουμε ότι ο Hahnemann μας πληροφορεί ότι η ομοιοπαθητική «αποκαλύφθηκε» σε αυτόν». Αυτός δεν είναι ο μόνος μεταξύ των μοντέρνων που απατήθηκαν, λαμβάνοντας κάποια ημέρα μία προσωπική αποκάλυψη. Η θεωρούμενη αποκάλυψη οδήγησε στην επινόηση μιας καινούργιας μεθόδου θεραπείας, η οποία δεν έχει επιστημονικό νόημα· με κάποιο, όμως, τρόπο «λειτουργεί», ενώ διατηρεί τα τυπικά χαρακτηριστικά του παγανιστικού συστήματος, τόσο στη θεωρία όσο και στην πράξη. Για εύκολη κατανόηση, αναφέρουμε το παράδειγμα του Bach και της τεχνικής των Bowen και Bowen53. Δεν ήταν απαραίτητο να εμφανισθή και να μιλήση σε οποιονδήποτε από αυτούς ο διάβολος- τους είχε εμβάλει μόνον ιδέες, αισθήσεις και «ικανότητες» και λειτούργησε στο περιβάλλον κατάλληλα, όπως συνήθως συμβαίνει στις εμπειρίες των εξαπατημένων και στη λαϊκή μαγεία. Οι πλείστες μέθοδοι της εναλλακτικής ιατρικής, όταν απεκδυθούν το «επιστημονικό» τους περικάλυμμα, αποκαλύπτονται να συμπίπτουν με αρχαίες παγανιστικές πεποιθήσεις και πρακτικές, καθώς και εσφαλμένες διδασκαλίες για την ζωή, το θάνατο και τις δοκιμασίες, συγχρόνως, συνοδεύονται από αντίστοιχες μαγικές πρακτικές, τελείως ασύμβατες με την Ορθόδοξη Χριστιανική πίστη. Δεν υπάρχει κάτι νέο σχετικά με αυτές, εκτός από το «περικάλυμμα»· οι ίδιες παλιές παγανιστικές ιδέες παρουσιάζονται κάτω από νέα προσωπεία.
Η ονομαστική θρησκεία αυτού ο οποίος ασκεί την μαγεία δεν προσθέτει τίποτε στη συνάφεια αυτή. Η τελετουργία της πυροβασίας, π. χ. , εκτελείται από εξαπατημένους μεταξύ των Ορθοδόξων στη Νότιο Βουλγαρία και στη Βόρειο Ελλάδα, από ανθρώπους διαφόρων άλλων θρησκειών, όπως και από μερικούς Αμερικανούς ψυχολόγους (σε συμφωνία με τις πεποιθήσεις τους της Νέας Εποχής). Η σαμανική έκσταση, επίσης προωθούμενη από την ψυχοθεραπεία της Νέας Εποχής, δοκιμάζεται από ανθρώπους με ποικίλα πνευματικά υποστρώματα. Σε αυτό το σημείο θα φέρουμε προς συζήτηση μία επικίνδυνη πεποίθηση, η οποία κυκλοφορείται μεταξύ των Ορθοδόξων, ότι, δηλαδή, η ομοιοπαθητική δεν είναι δυνατόν να είναι παγανιστική, δεδομένου ότι μερικοί Άγιοι την ενέκριναν.
Stein Franke, R. L., Stein, P. L., 2005. 6. Magic and Divination, in Anthropology of religion, magic and witchcraft. Allyn & Bacon ed., Boston, MA, p. 136.
Επιστήμη, ή οποία μελετά τίς πολιτιστικές ποι- κιλομορφίες μεταξύ των πληθυσμών τού κόσμου.
Frazer, The Golden Bough, 1922, III. Sympathetic Magic, § 1. The Principles of Magic, p. 1, διαθέσιμο στη διεύθυνση http: www.bartleby.com/196/6.html.
Το γεγονός αυτό ανακαλύψαμε μετά την συναγωγή των ιδικών μας συμπτωματικών συμπερασμάτων επί τής ομοιοπαθητικής.
Candrea, I.-A., Folclorul medical roman comparat (Comparative Romanian Medicine Folklore), partea a ΙΙ-a, Medicina magicá (Part 2. Magic Medicine), Cap. I., Simbolismul in terapéutica populará (Chapter I., Symbolism in folk therapeutics) Similia similibus curantur, par. 171, Casa §coalelor, Bucurejti, 1944, 2nd edition, Polirom, Bucuregti, 1999, pp. 303-304 (μεταφρασθέν υπό τής O. II lime).
BA. Stein Franke, R. L., Stein, P. L. (2005) 6. Magic and Divination, in Anthropology of religion, magic and witchcraft. Allyn & Bacon ed., Boston, MA, p. 136.
Η στάση («πόζα»), καθ’ εαυτή, είναι η τελετουργία, βασιζόμενη στο σώμα μάλλον παρά στην διάνοια, προκειμένου να αποδειχθή η πρόθεση για την απόκτηση της εμπειρίας. Για πολλούς ανθρώπους αυτό είναι δύσκολο να κατανοηθή. «Εξαιτίας τού γεγονότος ότι το σώμα εκτελεί την τελετουργία απλώς μέσω των λεπτομερειών τής στάσεως, δεν παρεμποδιζόμαστε από τίς διαφορές τής γλώσσης και τού πολιτισμού. Η ομοιότητα στην αρχιτεκτονική τού σώματος επιτρέπει στους μεταμοντέρνους κατοίκους των πόλεων να έχουν την ίδια εμπειρία των καταστάσεων της μη συνηθισμένης συνειδήσεως, όπως οι μάγισσες τής Νεολιθικής εποχής ή οι προ-Κολομβιανοί Μεξικανοί shamans» : Gore, Β., 2004, The Ecstatic Path To Healing In Psychotherapy, Music Therapy Today (online) Vol. V, Issue 2, διαθέσιμο στη διεύθυνση http:/ /musictherapyworld.net].
Lazar, I. (2006) Tdltos healers, Neoshamans and multiple medical realities in modern Hungary, in Johannessen, H., Lazar, I. (ed.), Multiple medical realities: patients and healers in biomedical, alternative and traditional medicine. EASA series, vol. 4, Bergmann Books, pp. 35-53.
My Path in Shamanism. Interview with Michael Harner. © Michael Harner, 1998,2005. Published in Higher Wisdom by R. Walsh and Ch. S. Grob. Albany: State University of New York Press, ©2005. διαθέσιμο στή διεύθυνση http: www.shamanism.org/articles/articlel6.html.
Ένα απλό όργανο (αρχέγονης) φυλής αποτελούμενο από ένα νεροκολοκύθα, στο οποίο υπάρχουν σπόροι, φασόλια ή μικρά βότσαλα. Χρησιμοποιείται για να παράγη ρυθμικούς ήχους, πού αποτελούν ένα παραδοσιακό περιβάλλον για σαμανιστικές εμπειρίες.
Βλ. Goodman F. F. (1990) Where the Spirits Ride the Wind, Indiana University Press, IN, USA, 240 p., also Lazar, I., 2006, op. cit. «Όταν χρησιμοποιούσαν μόνον το κουδούνισμα, συνέβησαν καταστάσεις εκστάσεως με πληθώρα αισθήσεων, οράσεων κ.ο.κ., αλλά το περιεχόμενο των εμπειριών ήταν ποικίλο, μη ειδικό. Ή Goodman πιθανολόγησε ότι είναι δυνατόν να εκδηλωθή ειδικό περιεχόμενο εμπειριών, όταν υπάρχουν ειδικά πολιτιστικά (πνευματικά) στοιχεία, ακόμη και όταν αυτά δεν αποτελούν κτήμα των μετεχόντων. Έτσι, αυτή έδειξε στους ανθρώπους της σχέδια σαμανικών στάσεων, χωρίς επεξηγήσεις σέ αυτά. Η απομίμηση αυτών των στάσεων είχε ως αποτέλεσμα να έχουν οι άνθρωποι παρόμοιες εμπειρίες, ειδικές για κάθε στάση».
«Σάς ευχαριστώ για τίς καλοπροαίρετες, καλές ευχές σας με την ευκαιρία τής 70ής επετείου των γενεθλίων μου και συγχρόνως αυτή την ημέρα έχω την όμορφη ευχαρίστηση για τη δράση και την ένθερμη βοήθεια, με την οποία ο ακάματος ενθουσιασμός σας έχει μέχρι τώρα συνεισφέρει στην ανάπτυξη και εγκαθίδρυση τής ευλογημένης τέχνης, την όποια, αληθώς σάς λέγω, απεκάλυψε σε μένα ο Θεός, και μπορώ να αναγνωρίσω αυτό με συγκίνηση και ευγνωμοσύνη» (Επιστολή στον Stapf, Hom. World, Vol. XXIV, p. 500. «Annals Brit. Hom. Society,” Vol. II, p. 249, apud Bradford Th. L., The Life and Letters of Dr. Samuel Hahnemann, Chapter 35. Existence of the itch insect known to Hahnemann-Letter on birthday to Stapf http:/ Zwww.homeoint.org/books4/ bradford / chapter35.htm)-.
(Αφού διατέλεσε) πρώτα ιατρός, κατόπιν ομοιοπαθητικός, ο Dr. Edward Bach τελικώς επεξεργάστηκε το δικό του σύστημα, «το δι’ ανθέων θεραπευτικό σύστημα τού Bach». Θεωρηθείς από μερικούς «ένας δεύτερος Hahnemann», το μη επιστημονικό παγανιστικό δόγμα του, καθώς και η υπερηφάνεια του πραγματικά υπενθυμίζουν (τη ακόλουθο) τού επιφανούς προκατόχου του: «Αυτό τη σύστημα θεραπείας είναι το πλέον τέλειο, το οποίο έχει δοθή στο ανθρώπινο γένος απ’ όσο μπορεί κάποιος να θυμηθή. […] Αυτό το σύστημα θεραπείας, το οποίο με θεία αποκάλυψη δόθηκε σ’ εμάς…» (Bach Ε., The Twelve Healers, electronic edition © 2009 The Bach Centre, pp. 3-4). «Τα πλείστα από τα πλέον λεπτά και ευαίσθητα άνθη προετοιμάζονται χρησιμοποιώντας τη μέθοδο του ήλιου. Αυτό περιλαμβάνει την επίπλευση των κορυφών των φυτών σε καθαρό νερό για τρεις ώρες, σε άμεσο ηλιακό φως. Τα πλέον ξυλώδη φυτά και εκείνα, τα οποία ανθίζουν όταν ο ήλιος είναι αδύνατος, γενικώς παρασκευάζονται με την μέθοδο του βρασμού -δηλαδή, βράζοντας τα ανθισμένα μέρη του φυτού για μισή ώρα σε καθαρό νερό. Και στις δύο περιπτώσεις, άπαξ και η θερμότητα έχει μεταφέρει την ενέργεια των ανθέων στο νερό, το ενεργοποιηθέν νερό αναμιγνύεται με ίση ποσότητα κονιάκ» (The Bach Centre, How remedies are made, http:www. Bachcentre. Com/centre/tincture. Htm). (…) «αυτά τα ωραία φάρμακα, τα οποία έχουν εμπλουτισθή θεϊκά με θεραπευτικές δυνάμεις, θα χορηγηθούν, για να ανοίξουν αυτά τα κανάλια προκειμένου να επιτρέψουν την είσοδο περισσότερου φωτός της Ψυχής, ώστε ο ασθενής να πλημμυρίση με θεραπευτική δύναμη. Η δράση αυτών των φαρμάκων είναι να αυξήση τις δονήσεις μας καινά διάνοιξη τα κανάλια μας για την υποδοχή του Αληθινού Εαυτού μας, να πλημμυρίση τις φύσεις μας με την ιδιαίτερη δύναμη που χρειαζόμαστε, και να μας ξεπλύνη από τα σφάλματα, τα οποία προκαλούν βλάβη. Αυτά θεραπεύουν όχι με την επίθεση στη νόσο, αλλά με το να πλημμυρίζουν τα σώματά μας με τις όμορφες δονήσεις της Υψηλότερης Φύσεως με την παρουσία των οποίων η νόσος λιώνει, όπως το χιόνι στο ηλιακό φως» (Bach Ε., Ye Suffer from Yourselves, An address given at Southport, February 1931, republished electronically by the Bach Flower Research Programme 2006, http:www. Edwardbach. Org / Library / CollectedWorks / YeSuffer / YeSuffer. Pdf, p. 5- μία διάλεξη, η οποία επίσης ομιλεί για τον Χριστό -με έναν νεο-εποχίτικο τρόπο: «Εάν ακούσης τις διδασκαλίες του Κρίσνα, του Βούδα ή του Χριστού, θα βρης πάντοτε τις διδασκαλίες για το αγαθό που υπερνικά το κακό -η υγεία είναι θεϊκής προελεύσεως και μπορεί να αποκατασταθή μόνον με θεϊκά μέσα (δηλαδή, φυσικά, με τα δι’ ανθέων φάρμακα του Bach)». Ο Bach «ανακάλυψε» τα φάρμακά του «διαισθητικά», ενώ η κατάσταση της δαιμονικής του εξαπατήσεως προχωρούσε κατά τη διάρκεια των ετών: «Σε κάθε περίπτωση ήταν ικανός να εμφανίση την εικόνα του τι αναζητούσε και ερευνούσε για την εξισορροπούσα δύναμη Αλλά καθώς η έρευνα προχωρούσε, κατά τα έτη 1934-35, φαίνεται να είχε παρασυρθή σε διανοητικές καταστάσεις, οι οποίες δεν αποτελούσαν τμήμα του θεωρητικού σχήματός του. Δεν γνώριζε την φύση των ποικίλων συναισθηματικών καταστάσεων που επρόκειτο να ευρεθούν, ακόμη λιγότερο (δεν γνώριζε) το αντίδοτο. Βίωνε με μεγάλη ένταση το αίσθημα της ψυχικής οδύνης ή καταθλίψεως και τότε οδηγείτο να ερευνήση για το Γλυκό Κάστανο και τα άνθη της Μουστάρδας, για να τα εξουδετερώση. Συνολικά βρήκε 19 νέα φάρμακα το έτος 1935 , βιώνοντας έντονα κάθε ψυχική διάθεση για δύο-τρεις ημέρες, πριν βρη το φάρμακο». (Barnard J., Patterns of Life Force, Bach Educational Programme, 1987, republished electronically by the Bach Flower Research Programme 2003, http:www. Edwardbach. Org/Library / LifeForces / _LifeForce. Pdf).
ΒΛ. The Anastenaria of Greece and the American Firewalking Movement, Princeton Univ. Press, 1989.
«Μερικοί άνθρωποι συσχετίζουν (αυτήν) καλύτερα με την ιδέα των αγγέλων, άλλοι με την έννοια των αρχετύπων και άλλοι αισθάνονται περισσότερο άνετα αναγνωρίζοντας (αποδεχόμενοι) τα πνεύματα των δένδρων, των ζώων και άλλων στοιχείων τού φυσικού κόσμου. Η ομορφιά τής εργασίας μας με την έκσταση είναι ότι δεν διδάσκουμε ένα δόγμα, αλλά μόνο μιά μέθοδο. Οι άνθρωποι έχουν την ευκαιρία να αποδίδουν νόημα στις εμπειρίες τους, οπωσδήποτε, όπως επιθυμούν» (Gore, Β. , 2004, The Ecstatic Path To Healing In Psychotherapy, Music Therapy Today (online) Vol. V, Issue 2, available at http://musictherapyworld.net). Επίσης: «Οι στάσεις της εκστάσεως απέδωσαν για κάθε έναν, ανεξαρτήτως τής θεωρήσεώς τους για τον κόσμο ή των συστημάτων τής πίστεώς τους. Σύμφωνα με τα λόγια τής Belinda Gore, ακόμη και αγνωστικιστές προγραμματιστές ηλεκτρονικών υπολογιστών μπορούσαν να υποστούν μία σαμανική απόσπαση μελών τού σώματός τους κατά την διάρκεια της δεκαπεντάλεπτης εκστατικής συνεδρίας» (Heave R., 2012, Medicine for the Soul: The Complete Book of Shamanic Healing, John Hunt Publishing, UK, p. 64).
ΨΗΦΙΟΠΟΙΗΣΗ: Ι.Ν.ΑΓΙΩΝ ΤΑΞΙΑΡΧΩΝ ΙΣΤΙΑΙΑΣ