Ἐντούτοις οἱ οἰκουμενισταὶ ἡγέτες ἐπιμένουν
στὸν διάλογο μὲ τοὺς ἑτεροδόξους. ᾿Αλλ᾽ ἐπειδὴ ὁ εὐσεβὴς λαὸς ἔχει ἀντιρρήσεις ὡς πρὸς τὸν διάλογο, καὶ γενικώτερα ὡς πρὸς τὶς θρησκευτικὲς σχέσεις καὶ τοὺς συγχρωτισμοὺς μὲ ἑτεροδόξους, καὶ πολλοὶ σκανδαλίζονται ἀπὸ τοὺς ἐναγκαλισμοὺς Ὀρθοδόξων καὶ αἱρετικῶν, γι᾿ αὐτὸ καὶ ἐμεῖς ζητοῦμε διάλογο τῶν οἰκουμενιστῶν ἡγετῶν τῆς ᾿Εκκλησίας, Πατριαρχῶν, ᾿Αρχιεπισκόπων, Μητροπολιτῶν καὶ λοιπῶν, μὲ ἐμᾶς τοὺς διαφωνοῦντες.
Οἱ ἡγέτες τῆς ᾿Εκκλησίας ὑπάρχουν προπάντων γιὰ τὸν εὐσεβῆ λαό᾽ γι αὐτοὺς ποὺ πιστεύουν στὴν ᾿Ορθοδοξία, προσεύχονται, ἐκκλησιάζονται τακτικῶς, ἐξομολογοῦνται τὶς ἁμαρτίες τους, κοινωνοῦν τὸν Κύριο, ἐκδηλώνουν ἐν λόγοις καὶ ἐν ἔργοις ἐνδιαφέρον γιὰ τὴν ᾿Εκκλησία καὶ φιλοῦν τὰ χέρια τῶν ποιμένων τῆς ᾿Εκκλησίας. ᾿Αφοῦ δὲ οἱ πιστοὶ διαφωνοῦν πρὸς τὸν Οἰκουμενισμό, καὶ μάλιστα πρὸς τὶς οἰκουμενιστικὲς ἀντιλήψεις, δηλώσεις καὶ ἐνέργειες ἡγετῶν τῆς ᾿Εκκλησίας, καὶ πολλοὶ σκανδαλίζονται ἐξ αἰτίας αὐτῶν, γι᾿ αὐτὸ οἱ οἰκουμενισταὶ ἡγέτες εἶνε ὑποχρεωμένοι ν᾿ ἀνοίξουν διάλογο μὲ ἐκπροσώπους τοῦ πιστοῦ λαοῦ, καὶ νὰ προσαγάγουν τὰ ἐπιχειρήματά τους γιὰ τὰ οἰκουμενιστικὰ φρονήματα καὶ τὴν οἰκουμενιστικὴ τακτική τους, καί, ἂν ἔχουν δίκαιο, νὰ πείσουν γι’ αὐτὸ τὸ λαὸ τοῦ Θεοῦ καὶ νὰ τὸν καθησυχάσουν, ἀλλὰ νὰ ἡσυχάσουν καὶ αὐτοὶ ἀπὸ τὶς ἀντιδράσεις τοῦ λαοῦ.
Παναγιώτατε, Μακαριώτατοι, Σεβασμιώτατοι καὶ πάντες οἱ οἰκουμενισταὶ ἡγέτες τῆς ᾿Εκκλησίας! Ἐμεῖς οἱ ἀντιοικουμενισταί, ἄλλοι ἄνθρωποι τοῦ λαοῦ καὶ ἄλλοι ἡγέτες, ἀπὸ τὴν ᾿Αγία Γραφὴ καὶ ἀπὸ τὴν Ἱστορία τῆς ᾿Εκκλησίας μαθαίνουμε πράγματα διαφορετικὰ καὶ ἀντίθετα πρὸς τὰ δικά σας φρονήματα καὶ τὶς δικές σας στάσεις καὶ πράξεις ἐν σχέσει μὲ τοὺς αἱρετικούς. Καὶ ἀποροῦμε πῶς ἄλλα διδάσκει ἡ ᾿Αγία Γραφὴ καὶ ἡ Ἱστορία τῆς ᾿Εκκλησίας, καὶ ἄλλα φρονεῖτε καὶ πράττετε ἐσεῖς.
Ὁ ᾿Αρχηγὸς τῆς Πίστεώς μας, ὁ Κύριος ἡμῶν ᾿Ιησοῦς Χριστός, τοῦ ὁποίου, ὅπως κατὰ κόρον τονίζετε, εἶσθε «εἰς τόπον καὶ τύπον», δίνει μεγάλη σημασία καὶ σ᾽ ἕνα «ἰῶτα» καὶ σὲ μία «κεραία», γραμμοῦλα, τοῦ λόγου τοῦ Θεοῦ, καὶ ἀποκλείει ἀπὸ τὴ βασιλεία τῶν οὐρανῶν ἐκεῖνον, ὁ ὁποῖος θὰ «λύσῃ», θ᾽ ἀκυρώσῃ, θ᾽ ἀπορρίψῃ καὶ «μίαν τῶν ἐλαχίστων ἐντολῶν» (Ματθ. 5:18,19). Ὁ Χριστὸς ἐπίσης συνιστᾷ νὰ προσέχωμε ἀπὸ τοὺς «ψευδοπροφήτας», τοὺς ψευδοδιδασκάλους, τοὺς αἱρετικούς, καὶ χαρακτηρίζει αὐτοὺς «λύκους ἐν ἐνδύμασι προβάτων», προβατοσχήμους λύκους (Ματθ. 7:15).
Καὶ ὁ ᾿Απόστολος Παῦλος χαρακτηρίζει τοὺς αἱρετικοὺς «λύκους βαρεῖς μὴ φειδομένους τοῦ ποιμνίου» (Πράξ. 20:29). Καὶ «μετὰ μίαν καὶ δευτέραν νουθεσίαν» συνιστᾷ νὰ τοὺς ἐγκαταλείπωμε ὡς διεστραμμένους (Τίτ. 3:10). Ἕνα δὲ διεστραμμένο, ποὺ διέστρεφε τὶς ἀλήθειες τοῦ Θεοῦ, ἤλεγξε μὲ αὐστηροτάτη γλῶσσα: «Ὦ πλήρης παντὸς δόλου καὶ πάσης ῥᾳδιουργίας, υἱὲ Διαβόλου, ἐχθρὲ πάσης δικαιοσύνης, οὐ παύσῃ διαστρέφων τὰς ὁδοὺς Κυρίου τὰς εὐθείας;:». Δὲν τὸν ἤλεγξε δὲ μόνο, ἀλλ᾽ ἐξήγγειλε καὶ ἄμεση τιμωρία του ἀπὸ τὸν Κύριο, τύφλωσι, πρὸς μετάνοιαν. Ὁ Παῦλος ἐξαπέλυεν ἀναθέματα ἐναντίον τῶν αἱρετικῶν (Γαλ. 1:8,9) καὶ ἀφώριζεν αἱρετικοὺς καὶ τοὺς παρέδιδε στὸ Σατανᾶ γιὰ νὰ βασανίζωνται πρὸς διόρθωσιν (Α΄ Τιμ. 1:20).
Ὁ ᾽Απόστολος Πέτρος ὁμιλεῖ γιὰ «αἱρέσεις ἀπωλείας» (Β΄ Πέτρ. 2:1). Συμφώνως πρὸς τὸν ἀποστολικὸ τοῦτο λόγο, οἱ αἱρέσεις εἶνε διδασκαλίες, ποὺ ὁδηγοῦν στὴν ἀπώλεια, στὴν κόλασι, στὴν αἰώνια δυστυχία. Χαρακτηρίζει δὲ καὶ ὁ Πέτρος τοὺς αἱρετικοὺς μὲ αὐστηροτάτη γλῶσσα, «κατάρας τέκνα!» (Β΄ Πέτρ. 2:14).
Καὶ ὁ ᾿Απόστολος Ἰωάννης, ὁ μαθητὴς τῆς ἀγάπης, εἶνε αὐστηρότατος ἀπέναντι τῶν αἱρετικῶν. Τοὺς χαρακτηρίζει «ἀντιχρίστους» (Α΄ ᾿Ιωάν. 2:18, Β΄ Ἰωάν. 7). Καὶ διδάσκαλο αἱρέσεως συνιστᾷ νὰ μὴ δεχώμεθα στὸ σπίτι μας καὶ νὰ μὴ τὸν χαιρετίζωμε, ἀλλιῶς γινόμεθα συνένοχοί του (Β΄ Ἰωάν. 10-11).
Καὶ ὁ ἀδελφόθεος ᾿Ιούδας εἶνε καταπέλτης ἐναντίον τῶν αἱρετικῶν. Ἡ Ἐπιστολή του εἶνε γεμάτη ἀστροπελέκια κατ᾽ αὐτῶν.
Ὅπως δὲ οἱ ἅγιοι ᾿Απόστολοι, ἔτσι καὶ οἱ ἅγιοι Πατέρες τῆς ᾿Εκκλησίας ἦταν σφοδροὶ πολέμιοι τῶν αἱρέσεων καὶ ἐκφράζονταν μὲ τὴ μεγαλύτερη αὐστηρότητα γιὰ τοὺς αἱρετικούς. Χαρακτηριστικῶς ἀναφέρουμε, ὅτι ὁ ἅγιος Κοσμᾶς ὁ Αἰτωλός, ὁ μεγαλύτερος προφήτης τῆς ᾽Ορθοδοξίας, σὲ στιγμὴ προφητικῆς ἐμπνεύσεως εἶπε γιὰ τὸν Πάπα: «Τὸν Πάπα νὰ τὸν καταρᾶσθε. Εἶνε ἀντίχριστος. Θὰ εἶνε ἡ αἰτία τοῦ κακοῦ». Ἢ τελευταία φράσι, «θὰ εἶνε ἡ αἰτία τοῦ κακοῦ», δεικνύει, ὅτι ὁ ἅγιος Κοσμᾶς μίλησε γιὰ τὸν Πάπα ὡς προφήτης, καὶ ἄρα θεοπνεύστως καὶ ἀλαθήτως.
Παναγιώτατε, Μακαριώτατοι, Σεβασμιώτατοι καὶ λοιποὶ οἰκουμενισταὶ ἡγέτες τῆς Ἐκκλησίας! Ἐμεῖς οἱ ἀντιοικουμενισταὶ ζητοῦμε διάλογο μαζί σας, γιὰ νὰ μᾶς λύσετε τὶς ἀπορίες μας. Γιατί ὁ Χριστός, οἱ ᾿Απόστολοι καὶ οἱ Πατέρες ἦταν αὐστηρότατοι ἀπέναντι τῶν αἱρετικῶν καὶ σφοδροὶ πολέμιοί των, ἐνῷ ἐσεῖς ἔχετε ἄλλες ἀντιλήψεις καὶ ἐγκάρδιες σχέσεις μὲ τοὺς αἱρετικούς; Μήπως ἐσεῖς ἀντιλαμβάνεσθε ὀρθῶς τὸ Χριστό, τοὺς ᾿Αποστόλους καὶ τοὺς Πατέρες, ἐμεῖς δὲ τοὺς ἀντιλαμβανόμεθα ἐσφαλμένως; Ἢ μήπως ἐκεῖνοι εἶχαν στενὸ πνεῦμα, ἐσεῖς δὲ ἔχετε εὐρύ, ἐκεῖνοι ἐπίσης εἶχαν λιγώτερη ἀγάπη, ἐσεῖς δὲ ἔχετε μεγαλύτερη; Ἢ μήπως τὸ Εὐαγγέλιο δὲν ἔχει διαχρονικὴ σημασία, οἱ καιροὶ ἄλλαξαν (Νέα γὰρ ἐποχή), καὶ πρέπει ν᾿ ἀλλάξῃ καὶ τὸ Εὐαγγέλιο; Ζητοῦμε διάλογο, δημόσιο διάλογο, διὰ τοῦ Τύπου ἢ τῆς Ραδιοφωνίας ἢ τῆς Τηλεοράσεως ἢ καὶ ὅλων τῶν μέσων τῆς δημοσιότητος, γιὰ νὰ μᾶς λύσετε τὶς ἐν λόγῳ ἀπορίες καὶ ἄλλες σχετικές, καί, ἂν λύσετε τὶς ἀπορίες, νὰ ἡσυχάσωμε ἐμεῖς ἀπὸ σᾶς καὶ ἐσεῖς ἀπὸ μᾶς.
Ὁ Χριστὸς ἔκανε διάλογο καὶ μὲ μιὰ ἁμαρτωλὴ γυναῖκα, ἀκόμη καὶ μὲ τοὺς θανασίμους ἐχθρούς του. Οἱ οἰκουμενισταὶ ἡγέτες, οἱ φέροντες στὰ ἐγκόλπιά τους τὸ Χριστὸ καὶ φερόμενοι ὡς ἀντιπρόσωποι τοῦ Χριστοῦ, δὲν θὰ καταδεχθοῦν νὰ κάνουν διάλογο μὲ τὸν πιστὸ λαό; Ο Χριστὸς εἶπε, «Μὴ καταφρονήσητε ἑνὸς τῶν μικρῶν τούτων» (Ματθ. 18:10). Οἱ ἀντιπρόσωποι τοῦ Χριστοῦ θὰ καταφρονήσουν ὁλόκληρο πιστὸ λαό; Ὁ Χριστὸς εἶπε, «Ὃς ἂν σκανδαλίσῃ ἕνα τῶν μικρῶν τούτων τῶν πιστευόντων εἰς ἐμέ, συμφέρει αὐτῷ ἵνα κρεμασθῇ μύλος ὀνικὸς εἰς τὸν τράχηλον αὐτοῦ καὶ καταποντισθῇ ἐν τῷ πελάγει τῆς θαλάσσης» (Ματθ. 18:6). Φοβερὸς λόγος! Πολὺ σοβαρὸ τὸ νὰ σκανδαλίσῃ κανεὶς σὲ θέμα ἠθικῆς. ᾿Αλλὰ πολὺ σοβαρώτερο τὸ νὰ σκανδαλίσῃ κανεὶς σὲ θέμα πίστεως. Οἱ οἰκουμενισταὶ ἡγέτες τῆς ᾿Εκκλησίας μὲ τὸν οἰκουμενισμό τους ἔχουν σκανδαλίσει ἀναριθμήτους σὲ θέματα πίστεως. Καὶ δὲν θὰ θελήσουν νὰ ἄρουν τὸν σκανδαλισμὸ ἀναριθμήτων ψυχῶν; Καὶ ἂν θεωροῦν τοὺς ἑαυτούς των σοφοὺς καὶ ἐμᾶς ἀνοήτους, πάλιν εἶνε ὑποχρεωμένοι νὰ κάνουν διάλογο μαζί μας, διότι ὁ ᾿Απόστολος λέγει: «Σοφοῖς τε καὶ ἀνοήτοις ὀφειλέτης εἰμί» (Ρωμ. 1:14).
᾿Εκπρόσωποι τοῦ πιστοῦ λαοῦ, κληρικοὶ καὶ λαϊκοί, μετὰ χαρᾶς θὰ μετάσχουν στὸν προτεινόμενο διάλογο. ᾿Εμπρὸς λοιπόν, οἰκουμενισταὶ ἡγέτες τῆς ᾿Εκκλησίας! «Δεῦτε καὶ διαλεχθῶμεν»! Καὶ ἂν ἀπὸ τὸν διάλογο ἀποδειχθῇ, ὅτι ἔχετε δίκαιο, θὰ σᾶς ἀκολουθήσωμε. ᾿Αλλ᾽ ἂν ἀποδειχθῇ, ὅτι ἔχετε ἄδικο, τότε νὰ ἐγκαταλείψετε τὸν ὀλισθηρὸ δρόμο τοῦ Οἰκουμενισμοῦ καὶ νὰ ἐπανενταχθῆτε ἀκριβῶς στὶς αἰώνιες γραμμὲς τῆς Ορθοδοξίας, γιὰ νὰ εἶσθε ἄξιοι ἡγέτες τῆς ᾿Εκκλησίας, καὶ ἄξιοι τιμῆς καὶ ὑπολήψεως ἀπὸ τὸν πιστὸ λαό.
Καὶ ὁ ᾿Απόστολος Παῦλος χαρακτηρίζει τοὺς αἱρετικοὺς «λύκους βαρεῖς μὴ φειδομένους τοῦ ποιμνίου» (Πράξ. 20:29). Καὶ «μετὰ μίαν καὶ δευτέραν νουθεσίαν» συνιστᾷ νὰ τοὺς ἐγκαταλείπωμε ὡς διεστραμμένους (Τίτ. 3:10). Ἕνα δὲ διεστραμμένο, ποὺ διέστρεφε τὶς ἀλήθειες τοῦ Θεοῦ, ἤλεγξε μὲ αὐστηροτάτη γλῶσσα: «Ὦ πλήρης παντὸς δόλου καὶ πάσης ῥᾳδιουργίας, υἱὲ Διαβόλου, ἐχθρὲ πάσης δικαιοσύνης, οὐ παύσῃ διαστρέφων τὰς ὁδοὺς Κυρίου τὰς εὐθείας;:». Δὲν τὸν ἤλεγξε δὲ μόνο, ἀλλ᾽ ἐξήγγειλε καὶ ἄμεση τιμωρία του ἀπὸ τὸν Κύριο, τύφλωσι, πρὸς μετάνοιαν. Ὁ Παῦλος ἐξαπέλυεν ἀναθέματα ἐναντίον τῶν αἱρετικῶν (Γαλ. 1:8,9) καὶ ἀφώριζεν αἱρετικοὺς καὶ τοὺς παρέδιδε στὸ Σατανᾶ γιὰ νὰ βασανίζωνται πρὸς διόρθωσιν (Α΄ Τιμ. 1:20).
Ὁ ᾽Απόστολος Πέτρος ὁμιλεῖ γιὰ «αἱρέσεις ἀπωλείας» (Β΄ Πέτρ. 2:1). Συμφώνως πρὸς τὸν ἀποστολικὸ τοῦτο λόγο, οἱ αἱρέσεις εἶνε διδασκαλίες, ποὺ ὁδηγοῦν στὴν ἀπώλεια, στὴν κόλασι, στὴν αἰώνια δυστυχία. Χαρακτηρίζει δὲ καὶ ὁ Πέτρος τοὺς αἱρετικοὺς μὲ αὐστηροτάτη γλῶσσα, «κατάρας τέκνα!» (Β΄ Πέτρ. 2:14).
Καὶ ὁ ᾿Απόστολος Ἰωάννης, ὁ μαθητὴς τῆς ἀγάπης, εἶνε αὐστηρότατος ἀπέναντι τῶν αἱρετικῶν. Τοὺς χαρακτηρίζει «ἀντιχρίστους» (Α΄ ᾿Ιωάν. 2:18, Β΄ Ἰωάν. 7). Καὶ διδάσκαλο αἱρέσεως συνιστᾷ νὰ μὴ δεχώμεθα στὸ σπίτι μας καὶ νὰ μὴ τὸν χαιρετίζωμε, ἀλλιῶς γινόμεθα συνένοχοί του (Β΄ Ἰωάν. 10-11).
Καὶ ὁ ἀδελφόθεος ᾿Ιούδας εἶνε καταπέλτης ἐναντίον τῶν αἱρετικῶν. Ἡ Ἐπιστολή του εἶνε γεμάτη ἀστροπελέκια κατ᾽ αὐτῶν.
Ὅπως δὲ οἱ ἅγιοι ᾿Απόστολοι, ἔτσι καὶ οἱ ἅγιοι Πατέρες τῆς ᾿Εκκλησίας ἦταν σφοδροὶ πολέμιοι τῶν αἱρέσεων καὶ ἐκφράζονταν μὲ τὴ μεγαλύτερη αὐστηρότητα γιὰ τοὺς αἱρετικούς. Χαρακτηριστικῶς ἀναφέρουμε, ὅτι ὁ ἅγιος Κοσμᾶς ὁ Αἰτωλός, ὁ μεγαλύτερος προφήτης τῆς ᾽Ορθοδοξίας, σὲ στιγμὴ προφητικῆς ἐμπνεύσεως εἶπε γιὰ τὸν Πάπα: «Τὸν Πάπα νὰ τὸν καταρᾶσθε. Εἶνε ἀντίχριστος. Θὰ εἶνε ἡ αἰτία τοῦ κακοῦ». Ἢ τελευταία φράσι, «θὰ εἶνε ἡ αἰτία τοῦ κακοῦ», δεικνύει, ὅτι ὁ ἅγιος Κοσμᾶς μίλησε γιὰ τὸν Πάπα ὡς προφήτης, καὶ ἄρα θεοπνεύστως καὶ ἀλαθήτως.
Παναγιώτατε, Μακαριώτατοι, Σεβασμιώτατοι καὶ λοιποὶ οἰκουμενισταὶ ἡγέτες τῆς Ἐκκλησίας! Ἐμεῖς οἱ ἀντιοικουμενισταὶ ζητοῦμε διάλογο μαζί σας, γιὰ νὰ μᾶς λύσετε τὶς ἀπορίες μας. Γιατί ὁ Χριστός, οἱ ᾿Απόστολοι καὶ οἱ Πατέρες ἦταν αὐστηρότατοι ἀπέναντι τῶν αἱρετικῶν καὶ σφοδροὶ πολέμιοί των, ἐνῷ ἐσεῖς ἔχετε ἄλλες ἀντιλήψεις καὶ ἐγκάρδιες σχέσεις μὲ τοὺς αἱρετικούς; Μήπως ἐσεῖς ἀντιλαμβάνεσθε ὀρθῶς τὸ Χριστό, τοὺς ᾿Αποστόλους καὶ τοὺς Πατέρες, ἐμεῖς δὲ τοὺς ἀντιλαμβανόμεθα ἐσφαλμένως; Ἢ μήπως ἐκεῖνοι εἶχαν στενὸ πνεῦμα, ἐσεῖς δὲ ἔχετε εὐρύ, ἐκεῖνοι ἐπίσης εἶχαν λιγώτερη ἀγάπη, ἐσεῖς δὲ ἔχετε μεγαλύτερη; Ἢ μήπως τὸ Εὐαγγέλιο δὲν ἔχει διαχρονικὴ σημασία, οἱ καιροὶ ἄλλαξαν (Νέα γὰρ ἐποχή), καὶ πρέπει ν᾿ ἀλλάξῃ καὶ τὸ Εὐαγγέλιο; Ζητοῦμε διάλογο, δημόσιο διάλογο, διὰ τοῦ Τύπου ἢ τῆς Ραδιοφωνίας ἢ τῆς Τηλεοράσεως ἢ καὶ ὅλων τῶν μέσων τῆς δημοσιότητος, γιὰ νὰ μᾶς λύσετε τὶς ἐν λόγῳ ἀπορίες καὶ ἄλλες σχετικές, καί, ἂν λύσετε τὶς ἀπορίες, νὰ ἡσυχάσωμε ἐμεῖς ἀπὸ σᾶς καὶ ἐσεῖς ἀπὸ μᾶς.
Ὁ Χριστὸς ἔκανε διάλογο καὶ μὲ μιὰ ἁμαρτωλὴ γυναῖκα, ἀκόμη καὶ μὲ τοὺς θανασίμους ἐχθρούς του. Οἱ οἰκουμενισταὶ ἡγέτες, οἱ φέροντες στὰ ἐγκόλπιά τους τὸ Χριστὸ καὶ φερόμενοι ὡς ἀντιπρόσωποι τοῦ Χριστοῦ, δὲν θὰ καταδεχθοῦν νὰ κάνουν διάλογο μὲ τὸν πιστὸ λαό; Ο Χριστὸς εἶπε, «Μὴ καταφρονήσητε ἑνὸς τῶν μικρῶν τούτων» (Ματθ. 18:10). Οἱ ἀντιπρόσωποι τοῦ Χριστοῦ θὰ καταφρονήσουν ὁλόκληρο πιστὸ λαό; Ὁ Χριστὸς εἶπε, «Ὃς ἂν σκανδαλίσῃ ἕνα τῶν μικρῶν τούτων τῶν πιστευόντων εἰς ἐμέ, συμφέρει αὐτῷ ἵνα κρεμασθῇ μύλος ὀνικὸς εἰς τὸν τράχηλον αὐτοῦ καὶ καταποντισθῇ ἐν τῷ πελάγει τῆς θαλάσσης» (Ματθ. 18:6). Φοβερὸς λόγος! Πολὺ σοβαρὸ τὸ νὰ σκανδαλίσῃ κανεὶς σὲ θέμα ἠθικῆς. ᾿Αλλὰ πολὺ σοβαρώτερο τὸ νὰ σκανδαλίσῃ κανεὶς σὲ θέμα πίστεως. Οἱ οἰκουμενισταὶ ἡγέτες τῆς ᾿Εκκλησίας μὲ τὸν οἰκουμενισμό τους ἔχουν σκανδαλίσει ἀναριθμήτους σὲ θέματα πίστεως. Καὶ δὲν θὰ θελήσουν νὰ ἄρουν τὸν σκανδαλισμὸ ἀναριθμήτων ψυχῶν; Καὶ ἂν θεωροῦν τοὺς ἑαυτούς των σοφοὺς καὶ ἐμᾶς ἀνοήτους, πάλιν εἶνε ὑποχρεωμένοι νὰ κάνουν διάλογο μαζί μας, διότι ὁ ᾿Απόστολος λέγει: «Σοφοῖς τε καὶ ἀνοήτοις ὀφειλέτης εἰμί» (Ρωμ. 1:14).
᾿Εκπρόσωποι τοῦ πιστοῦ λαοῦ, κληρικοὶ καὶ λαϊκοί, μετὰ χαρᾶς θὰ μετάσχουν στὸν προτεινόμενο διάλογο. ᾿Εμπρὸς λοιπόν, οἰκουμενισταὶ ἡγέτες τῆς ᾿Εκκλησίας! «Δεῦτε καὶ διαλεχθῶμεν»! Καὶ ἂν ἀπὸ τὸν διάλογο ἀποδειχθῇ, ὅτι ἔχετε δίκαιο, θὰ σᾶς ἀκολουθήσωμε. ᾿Αλλ᾽ ἂν ἀποδειχθῇ, ὅτι ἔχετε ἄδικο, τότε νὰ ἐγκαταλείψετε τὸν ὀλισθηρὸ δρόμο τοῦ Οἰκουμενισμοῦ καὶ νὰ ἐπανενταχθῆτε ἀκριβῶς στὶς αἰώνιες γραμμὲς τῆς Ορθοδοξίας, γιὰ νὰ εἶσθε ἄξιοι ἡγέτες τῆς ᾿Εκκλησίας, καὶ ἄξιοι τιμῆς καὶ ὑπολήψεως ἀπὸ τὸν πιστὸ λαό.
ΝΙΚΟΛΑΟΥ Ι. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ Θεολόγου - Φιλολόγου «ἈΝΤΙΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΙΚΑ», ΕΚΔΟΣΙΣ Β΄, Ἔκδοσις ᾿Ορθοδόξου Ἱεραποστολικῆς ᾿Αδελφότητος «Ο ΣΤΑΥΡΟΣ», ΑΘΗΝΑΙ 2005