π. Αντωνίου Αλεβιζοπούλου (+)
Απόσπασμα από το βιβλίο του «Αντιμετώπιση των Αιρέσεων. Προβληματική και Στρατηγική»
Η προσωπική σκέψη και κρίση σε θέματα που έχει πάρει θέση η εταιρεία «Σκοπιά», λογίζεται «τάση ατελών ανθρώπων», δηλαδή ατόμων που είναι ανώριμα πνευματικά. Η τάση αυτή, εμποδίζει την πνευματική πρόοδο, λέγει η «Σκοπιά» γι’ αυτό και απαγορεύεται! (Σκοπιά 1959, σ. 349, βλ. Α. Αλεβιζοπούλου, Πίσω από το προσωπείο της Σκοπιάς, σ. 44. Επίσης Μια δικτατορία στο Μπρούκλιν. Η λατρεία της Σκοπιάς, τόμος Β’, σ. 160-162).
Αν κάποιο θύμα τολμήσει να λειτουργήσει υπεύθυνα, σαν ελεύθερα σκεπτόμενο άτομο, «κινδυνεύει πνευματικά», γιατί οτιδήποτε κάνει η εταιρεία, «είναι για το καλό μας» ανταρσία σ’ αυτό που λέγει η κάνει η εταιρεία, λογίζεται «ανταρσία εναντίον του Ιεχωβά» (Σκοπιά 1956, σ. 270, βλ. Α. Αλεβιζοπούλου, Πίσω από το προσωπείο της Σκοπιάς, σ. 57. Πιο αναλυτικά βλ. «Μια δικτατορία στο Μπρούκλιν», σ. 150-239).
Στην περίπτωση τέτοιας «ανταρσίας» τίθενται σε εφαρμογή οι μηχανισμοί ψυχολογικής τρομοκρατίας και κοινωνικής εξουθένωσης του «αντάρτη». Αλλά ακόμη και στην περίπτωση που θα ήθελε κανείς να ερευνήσει, να μελετήσει προσεκτικά την Αγία Γραφή, δεν θα είχε τον απαιτούμενο χρόνο. Οι απαιτήσεις της εταιρείας και τα λεγόμενα «κατώτατα όρια» που αναφέρονται στην «απόδοση» στο από σπίτι σε σπίτι έργο, υπερβαίνουν τις δυνατότητες του ατόμου. Η «απόδοση» καταγράφεται σε ειδικό Δελτίο, που υποβάλλεται κάθε μήνα στη συνάθροιση.
Αν κάποιος δεν ανταποκριθεί στα «κατώτατα όρια», αυτό έχει συνέπειες για το «μέσο όρο» απόδοσης της συναθροίσεως στην οποία ανήκει και δέχεται ψυχολογική πίεση του «υπηρέτου αγρού», γιατί και εκείνος με τη σειρά του πιέζεται από τον ανώτερο του στην ιεραρχία, εκείνος από τον αμέσως ανώτερο κ. ο. κ. Κάθε «αδελφός» αξιολογείται και εκτιμάται μέσα στην οργάνωση ανάλογα με τα νούμερα που καταγράφονται στο ατομικό του «Αρχείο Ευαγγελιζομένων».
Το ότι οι απαιτήσεις της οργάνωσης υπερβαίνουν τις δυνατότητες και την αντοχή τού κάθε οπαδού, κατανοείται αν κανείς σκεφθεί πως υποχρεούται να μελετήσει τέσσερα τεύχη περιοδικών το μήνα, να προετοιμάσει πέντε εβδομαδιαίες συναθροίσεις, να λάβει μέρος σ’ αυτές, να καταναλώσει τουλάχιστον δέκα ώρες το μήνα στον «αγρό» και να διευθύνει μία τουλάχιστον «Γραφική μελέτη». Στις υποχρεώσεις αυτές προστίθενται οι συνελεύσεις περιοχής και περιφερείας και πολλές άλλες υποχρεώσεις. Ακόμη πρέπει κανείς να έχει ένα «κοσμικό επάγγελμα» για να συντηρηθεί ο ίδιος και η οικογένειά του. Η εταιρεία δεν αναλαμβάνει καμία υποχρέωση απέναντι στους σκλάβους της, οι οποίοι, σε αντίθεση με το παλαιό σύστημα δουλείας, υποχρεούνται να φροντίζουν και για τη συντήρησή τους.
Έτσι εξηγείται γιατί οι «μάρτυρες τού Ιεχωβά» ζουν στο άγχος να τα προλάβουν όλα και επειδή δεν το κατορθώνουν, δημιουργούνται μέσα τους ενοχές απέναντι στον «Ιεχωβά», που παρ’ όλα αυτά τους ανέχεται. Δεν έχουν λοιπόν χρόνο για πρόσθετη έρευνα. Η εταιρεία «Σκοπιά» χρειάζεται φανατικούς οπαδούς, ικανούς για όλα. Αυτός είναι ο λόγος που τους υποχρεώνει να προβούν σε πράξεις που συνδυάζονται με τρομακτικές προσωπικές ταλαιπωρίες και θέτουν σε κίνδυνο τη ζωή τους και τη ζωή των ανήλικων παιδιών τους. Εδώ ανήκει η άρνηση της στρατιωτικής θητείας και της μετάγγισης του αίματος.
ΑΠΟ ΤΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ «ΔΙΑΛΟΓΟΣ» ΤΕΥΧΟΣ 10