Η ΤΑΞΗ ΤΟΥ ΑΡΧΗΓΟΥ

 

Μάρτυρες του Ιεχωβά - Χιλιαστές

Άννας Μπουρδάκου

 Η εταιρεία των «μαρτύρων τού Ιεχωβά» παρα­σκεύασε μία νέα τροφή για τα πολλά πρόβατά της.

Από την εποχή τού Ρόδερφοδ, που την χαρακτη­ρίζουν οι πολλές αλλαγές, κάθε «μάρτυρας» γνωρί­ζει καλά, ότι θα τρέφεται θεοκρατικά από τον «πιστό και φρόνιμο δούλο», το κανάλι τού Θεού. Μελετούσε τις εκδόσεις της εταιρείας και δεχόταν δίχως αντίρρηση, πράγμα που κάνει μέχρι σήμερα, ό,τι τού προσφέρει η Σκοπιά. Έτσι γνώριζε και προσδοκούσε ότι «εις κόσμος από Εδέμ έως κατακλυσμού, ος απώλετο εις το τέλος τού κατακλυσμού, εις νέα ήρχισεν και αυτός θα τελειώση. Αυτή είναι η περίοδος από κατακλυσμού έως της ελεύσεως της βασιλείας τού Μεσσίου. Η δε βασιλεία θα σημειώση την αρχή ενός νέου κόσμου ή τάξης πραγμάτων. Ο δεύτερος κόσμος τελείωσε το 1914, η νέα τάξις εισέρχεται όπως καταλάβει την θέσιν του. Όλα ταύτα θέλουσι λάβει χώρα προ της παρελεύσεως της παρούσης γε­νεάς και ως εκ τούτου υπάρχουν εκατομμύρια ανθρώπων ζώντων σήμερον επί της γης οίτινες θα ‘δωσι ταύτα εκπληρούμενα» (1920. Εκατομμύρια ζώ­ντων ήδη ουδέποτε θα αποθάνωσι σελ. 10-11).

 Έτσι, το 1920 οι οπαδοί της Σκοπιάς πληροφορούνται ότι εκατομμύρια που ζουν τώρα δεν πρόκειται να πεθάνουν προ της εκπληρώσεως τού ερχομού της νέ­ας τάξεως πραγμάτων, δηλαδή την έλευση της βασιλείας τού Μεσσίου. Η «ενημέρωση» συνεχίζεται σταθερά:

-1948. «Έστω ο Θεός αληθής» σελ. 258: «Γρα­φική προφητεία δείχνει ότι η επιστροφή των προ­φητών ως δικαίων αρχόντων της γης θα γίνει στό άμεσο προσεχές μέλλον σ’ αυτή την δική μας γενεά».

-1958. «Απολεσθέντα Παράδεισο» σελ. 205: «Πολλοί είναι οι άνθρωποι που ζουν από το έτος 1914 και οι οποίοι θα ζουν ακόμη, όταν θα είναι καιρός ν’ αρχίση ο Αρμαγεδδώνας».

-1968. «Η αλήθεια που οδηγεί στην αιώνια ζω­ή», σελ. 94: «Ματθ. ΚΔ’ 34, ποια γενεά εννοούσε; Ο Ιησούς αναφέρθηκε ακριβώς σε άτομα που θα έβλε­παν «πάντα ταύτα», είναι τα γεγονότα που έλαβαν χώρα από το έτος 1914 και εκείνα που θα συμβούν ακόμη ως το τέλος τού πονηρού συστήματος. Άνθρωποι που γεννήθηκαν έστω και πενήντα χρόνια πριν δεν θα μπορούσαν να ιδούν «πάντα ταύτα». Αυτοί ήλθαν επί σκηνής, αφού τα προειπώμενα γεγονότα ήσαν ήδη εν προόδω. Αλλ’ υπάρχουν άνθρωποι που ζουν ακόμη και οι οποίοι ήσαν Αρκετά ενήλικοι ώστε να ενθυμούνται τα γεγονότα εκείνα. Αυτή η γενεά είναι τώρα αρκετά προχωρημένη στά χρόνια».

 Εδώ μας λέει η Σκοπιά ότι το 1968, οι άνθρω­ποι των 50 ετών, οι γεννημένοι το 1918, δεν θα ιδούν τα γεγονότα διότι είναι νέοι.

 -1973. «Αληθινή ειρήνη» σελ. 88: «Αυτοί που ενθυμούνται τα γεγονότα τού 1914 είναι αρκετά ηλικιωμένοι τώρα. Πολλοί απ’ αυτούς έχουν ήδη πεθά­νει. Αλλ’ ο Ιησούς μας διαβεβαιώνει ότι εντός της γενεάς ταύτης, πριν πεθάνουν όλοι, θα έλθη η καταστροφή τού πονηρού συστήματος».

Τι παρατηρούμε; Ο Ιησούς μας διαβεβαιώνει… το «κανάλι» ομιλεί εν ονόματι τού Ιησού…

 -1982. «Μπορείτε να ζήτε για πάντα… » σελ. 154: «Ποια γενεά εννοούσε ο Χριστός; Εννοούσε την γε­νιά των ανθρώπων που θα ζούσαν το 1914. Οι άνθρωποι που απομένουν ακόμη από εκείνη τη γε­νιά είναι πολύ ηλικιωμένοι. Ωστόσο ορισμένοι από αυτούς θα είναι ακόμη ζωντανοί για να δουν το τέ­λος τού πονηρού αυτού συστήματος».

Αρχίζουν να εμφανίζονται τα πρώτα σημάδια της παρακμής της γενιάς, διότι από τα εκατομμύρια ήδη ζώντων τού 1920 τώρα έγιναν ορισμένοι.

 -1984. «Επιβίωση» σελ. 184-185: «Είναι τόσο κοντά στον Αρμαγεδδώνα, ώστε άνθρωποι που ζούσαν το 1914 και οι οποίοι είναι αρκετά προχω­ρημένοι ατά χρόνια τώρα, δεν θα παρέλθουν όλοι από την σκηνή πριν συμβούν τα συγκινητικά γεγο­νότα που χαρακτηρίζουν την διεκδίκηση της κυριαρ­χίας τού Ιεχωβά».

 -1993. «Ποίος είναι ο σκοπός της ζωής» σελ. 28: «Ο Ιησούς είπε σχετικά με την αρχήν των βασανιστικών πόνων από το 1914 και μετά: «Αυτή η γενιά δεν πρόκειται να παρέλθει. Επομένως όλα τα χαρακτηριστικά των τελευταίων ημερών πρέπει να λάβουν χώρα μέσα στη διάρκεια μιας γενιάς της γενιάς τού 1914. Μερικοί άνθρωποι λοιπόν που ήταν ζωντανοί το 1914 θα εξακολουθήσουν να είναι ζωντανοί όταν τελειώσει αυτό το σύστημα. Αυτή η γενιά ανθρώπων είναι τώρα πολύ προχωρημένης ηλικίας κάτι που υποδεικνύει ότι δεν απομένει πολύς καιρός ώσπου ο Θεός να θέσει τέρ­μα σε αυτό το παρόν σύστημα πραγμάτων».

 Σε όλες λοιπόν τις εκδόσεις ο «πιστός και φρό­νιμος δούλος» ως «προφήτης» τού Θεού εφιστούσε την προσοχή στους «μάρτυρες τού Ιεχωβά» στο σύντομο, στο άμεσο, στο απειλητικό τέλος, τον φο­βερό και καταστρεπτικό Αρμαγεδδώνα, τώρα σ’ αυτή τη γενιά τού 1914. 

Όμως ο χρόνος κυλάει, η γενιά παρέρχεται και ο «δούλος» πιέζεται ασφυκτικά. Ήδη με την «έκλαμψη» φωτός που εδέχθει το 1995, μας λέει ότι: «η γενιά που μας διαβεβαίωνε ο Ιησούς Χριστός δεν ήταν τού 1914 αλλά κάθε πονηρή και μοιχαλίδα γενεά που πά­ντοτε υπήρχε και θα υπάρχει». Δεν άλλαξε όμως την εγκατάσταση τού «πιστού και φρόνιμου δούλου» το 1918, αφού τότε ήλθε ο Ιεχωβά με τον Ιησού στον ναό του και τον καθάρισαν. Τοποθέτησαν τότε τον «πιστό και φρόνιμο δούλο» κύριο των υπαρχόντων τους, για να διανέμει την τροφή εν καιρώ. Επομένως το «πιστόν υπόλοιπον», ακόμη και εάν υπάρχει, είναι ελάχιστοι και άνω των 100 ετών έκαστος. Πολύ γηρασμένο το «κανάλι τού Θεού», χρειάζεται νέο αίμα. Η «Σκοπιά» το γνωρίζει αυτό πολύ καλά, όπως ξέ­ρει ότι πρέπει οι εκδόσεις, «τροφή» των οπαδών της και όχι μόνον, να συνεχίσουν αλλά και να αυξηθούν. Έτσι προβάλλει τώρα την «τάξη τού αρχηγού».

 Ο «πολύς όχλος» των «μαρτύρων τού Ιεχωβά» ανήκει, λένε, στην Παλαιά Διαθήκη. Αυτό το γνωρί­ζει κάθε «πιστός μάρτυρας», ότι είναι Γαβαωνίτης, Ιωαναδαβίτης, παιδί δούλου, δεν είναι παιδί τού Θεού, δεν είναι αναγεννημένο άτομο, δεν ανήκει ατό σώμα τού Χριστού, ούτε είναι κληρονόμος της ουρανίου βασιλείας. Όχι, αυτά ανήκουν στους 144.000. Ο «πολύς όχλος» θα ζήσει στην γη κάποτε, εάν και όταν, θα το κρίνουν πάλι οι 144.000, θα γίνουν «εγγόνια» τού Θεού, διότι θα τους υιοθετήσει παιδιά του ο Ιησούς. Τώρα, λοιπόν, κάνει την εμφάνισή της η τάξη τού αρχηγού, από την Παλαιά Διαθήκη, τον «φυσικό» χώρο τού πολλού όχλου! Η εταιρία ανατρέχει στον Ιεζεκιήλ ΜΔ’3 και μας την παρουσιάζει στην Σκοπιά της 1-2-99 σελ.18: «Η έκθεση βιβλίου Έτους των «μαρτύρων τού Ιεχωβά» για το 1939 (στην Αγγλική) ανέφερε: Οι χρισμένοι ακόλουθοι τού Χριστού ‘Ιησού που βρίσκονται τώρα στή γη είναι λί­γοι σε αριθμό και ο αριθμός τους ποτέ δεν θα γίνει μεγαλύτερος».

 Και συνεχίζει στην σελίδα 19: «Καθώς ο αριθμός τού χρισμένου υπολοίπου στη γη, έχει μειω­θεί, η πνευματική επίβλεψη όλων των εκκλησιών παγκόσμια έχει ανατεθεί σε ώριμους αδελφούς από το μεγάλο πλήθος και καθώς οι τελευταίοι ηλικιωμένοι χρισμένοι μάρτυρες ολοκληρώνουν την επίγεια πορεί­α τους, άρχοντες σαρίμ από τα άλλα πρόβατα, θα είναι καλά εκπαιδευμένοι για να εκτελούν διαχειριστικά καθήκοντα ως η τάξη του αρχηγού στη γη». Έχει και συνέχεια στην Σκοπιά 1-3-99 σελ. 10: «Αν και δεν ανήκει στην ιερατική τάξη ο αρχηγός, είναι δραστήριος με εξέχοντα τρόπο στην αγνή λατρεία. Μπαίνει και βγαίνει από την εξωτερική αυλή μαζί με τις ιερατικές φυλές, κάθεται στά προπύλαια της Ανατολικής Πύλης και προμηθεύει μερικές από τις θυσίες που προσφέρει ο λαός». Ιεζεκιήλ ΜΔ’2,3.

 Παρατηρούμε λοιπόν ότι το «Κυβερνών σώμα», προ τού αδιεξόδου που βρίσκεται με τους «χρισμένους», αφού από αυτούς αποτελείται και το ίδιο, εισάγει την τάξη τού αρχηγού ως διάδοχο κατάσταση, αναγκαστικά για την συνέχεια των εκδόσεων -τροφή. Όμως αφού η τάξη τού αρχηγού δεν είναι ιερατική δηλαδή δεν είναι «αγωγός τού Θεού», τι είδους τροφή θα δίνει; Εδώ ο ίδιος ο «δούλος» έχει προφητεύσει ψευδείς προφητείες στο παρελθόν πολ­λές, τι θα κάνει τώρα ο «αρχηγός»; Τι περιμένει τους δυστυχείς «μάρτυρες»! Τα γνωστά: τρέξιμο, έργο-έργο στα σπίτια στους δρόμους, με «απόδοση» βιβλία, βι­βλιάρια, γραφικές μελέτες, συμπλήρωση δελτίων με ώρες αγρού κλπ. Και όλα αυτά γιατί; Διότι ατό δρόμο τους βρέθηκε μια Εταιρία που από παιδιά τού Θεού ελεύθερα τους κατάντησε σκλάβους και δού­λους «αμπελουργούς» και «ξυλοκόπους».

Από το περιοδικό ΔΙΑΛΟΓΟΣ  τεύχος 16