Γράφει ὁ Ἐλευθέριος Ἀνδρώνης
Ὅταν
ἕνα - οὐσιαστικά ἄχρηστο - μέτρο ὅπως ἡ ψηφιακή ταυτότητα, ἔχει μεγάλη
ἀπήχηση, τότε καταλαβαίνεις πώς ὁ κόσμος ἐθίστηκε στίς εὐκολίες - ἀκόμα
καί τίς εἰκονικές.
Ψηφιακή ταυτότητα:
Σάν «τρελοί» ἀποζητοῦν τήν ψηφιοποίηση τῶν προσωπικῶν ἐγγράφων τους οἱ
πολῖτες, στρεφόμενοι κατά χιλιάδες σέ μιά ἀνύπαρκτη ἄλλα ἀστραφτερή
«εὐκολία». Μέσα σέ δύο- μόλις - μέρες, πάνω ἀπό 128.000 εἶναι συνολικά
οἱ ψηφιακές ταυτότητες καί τά ψηφιακά διπλώματα ὁδήγησης πού «ἔχουν κατεβάσει» οἱ πολῖτες στήν ἐφαρμογή Gov.gr Wallet, ἡ ὁποία ἔκανε τήν πρεμιέρα της, τήν Τετάρτη.
Σύμφωνα
μέ τα- μέχρι στιγμῆς- στοιχεῖα, συνολικά ἔχουν «φορτωθεῖ» 128.853
ἀντίγραφα: 73.306 ἀστυνομικές ταυτότητες καί 55.547 διπλώματα ὁδήγησης.
Γιά ποιό λόγο; Γιά νά ξεφορτωθοῦν αὐτοί οἱ πολῖτες τά... 20 γραμμάρια πού ζυγίζει ἡ πολιτική τους ταυτότητα καί τό δίπλωμα τούς!
H
κυβέρνηση μπορεῖ νά μήν ἐνδιαφέρεται νά ξεκολλήσει τούς ἑλληνικούς
μισθούς ἀπό τόν πάτο τῆς ΕΕ, μπορεῖ οἱ ἀνασφάλιστοι νά ἀποκλείονται ἀπό
τήν ἄμεση πρόσβαση στήν ἰατροφαρμακευτική περίθαλψη, μπορεῖ οἱ πολῖτες
νά μήν δύνανται νά πληρώσουν καύσιμα, ρεῦμα καί κόστος διατροφῆς, ἄλλα
ὅλα κι ὅλα, τό κράτος μας... σώνει ἀπό τήν... κούραση νά κουβαλᾶμε
ταυτότητα καί δίπλωμα!
Δέν
ἔχεις ἀξιοπρεπῆ μισθό; Δέν ἔχεις βενζίνη στό αὐτοκίνητο; Δέν ἔχεις νά
πληρώνεις τούς λογαριασμούς ρεύματος; Δέν σοῦ φτάνουν τά χρήματα γιά τό
νοίκι; Τό super market ἔχει μετατραπεῖ σέ ἐφιάλτη σου; Μήν εἶσαι
«μίζερος», ὅπως λέει καί ὁ Ἄδωνις Γεωργιάδης. Μικρή σημασία ἔχουν ὅλα
αὐτά, ἀφοῦ πλέον ἔχεις τή δυνατότητα νά φιγουράρεις τά προσωπικά σου
στοιχεῖα στό ἀκριβό σου smartphone, ἔτσι ὅπως ἐκπαιδεύτηκες νά κάνεις μέ τό ψηφιακό «πάσο» ὑγειονομικῶν φρονημάτων!
Μιά ἀρρωστημένη ἐξάρτηση στίς εὐκολίες
Γιατί ὅμως οἱ πολῖτες καλωσορίζουν μιά τεχνολογική καινοτομία, ἀκόμα καί ἄν αὐτή εἶναι ἄχρηστη καί σέ μεγάλο βαθμό ὕποπτη;
Γιατί γιά δεκαετίες καλομάθαμε στίς ἀνέσεις καί τούς αὐτοματισμούς, καί
πλέον χάσαμε ἀκόμα καί τό κριτήριο τῆς πρακτικότητας. Γίναμε παθητικοί
καταναλωτές πού «καταπίνουν» ἀμάσητα ὅ,τι τούς πλασάρεται. Ό, τί
«γυαλίζει», ό, τί γοητεύει, ό, τί ἔχει «ἐκσυγχρονιστικό» μανδύα, γίνεται
θέλγητρο γιά τά ἀχόρταγα ἔνστικτα τῆς κοινωνίας.
Ζοῦμε
σέ μιά ἐποχή ὅπου θεοποιοῦνται οἱ εὐκολίες. Τό κοσμικό πνεῦμα ἔχει
κατακλύσει σέ τέτοιο βαθμό τήν κοινωνία μας, πού εἶναι ἀσυνήθιστο πλέον
νά βρεῖς ἄνθρωπο πού νά ἱεραρχεῖ κάποιο ὑψηλό ἰδανικό πάνω ἀπό τό βόλεμα
τοῦ. Καί ὅσο πολλαπλασιάζονται οἱ ἀνέσεις, ἀντίστοιχα πολλαπλασιάζονται
καί οἱ ἔγνοιες καί τό ἄγχος νά διατηρήσεις τά κεκτημένα σου, ἀκόμα καί
ἄν αὐτά σοῦ εἶναι ἐντελῶς περιττά. Ὅσο οἱ ἄνθρωποι ἀπομακρύνονται
ἀπό τόν Θεό, χάνουν τό πνευματικό τους αἰσθητήριο καί μένουν μέ ἕναν
βραδυκίνητο καί σκοτισμένο νοῦ πού ἑρμηνεύει ἐπιφανειακά τίς ἐξελίξεις
πού τόν ἀφοροῦν.
Ἡ
βολή πάνω ἀπό τήν ἰδιωτικότητα μᾶς, ἡ βολή πάνω ἀπό τήν ἀσφάλεια μᾶς, ἡ
βολή πάνω ἀπό τίς ἀντοχές τῆς τσέπης μας, ἡ βολή πάνω ἀπό τίς
διαπροσωπικές σχέσεις μας, ἡ βολή πάνω καί ἀπό τήν σχέση μας μέ τόν Θεό.
Πῶς νά μήν κάνουν θραύση οἱ ψηφιακές ταυτότητες σέ ἕναν κόσμο πού ἔχει
μετατρέψει τό «ἐγώ» του σέ μαγνήτη εὐκολιῶν;
Γίναμε
γενιά φυγόπονη πού ἀποφεύγει πάσῃ θυσίᾳ τόν κόπο, ἀποζητῶντας μιά
ἀφύσικη καί ἀρρωστημένη ἄνεση πού δέν συμβαδίζει μέ τήν ἀνθρώπινη φύση.
Ποιός ἔχει μάθει στίς μέρες μας νά ἐκτιμάει ἕνα καρβέλι ψωμί ἤ μιά
κομμένη ντομάτα στό τραπέζι; Ποιός δέν τά θεωρεῖ δεδομένα καί πόσοι
δοξάζουν τόν Θεό γιά τίς καθημερινές εὐλογίες του; Σπάνιο πιά νά
ἀκούσεις ἕνα «δόξα σοί ὁ Θεός».
Ὁ περισσότερος κόσμος ὄχι μόνο δέν αἰσθάνεται καμία εὐγνωμοσύνη γιά τά δῶρα τῆς ζωῆς, ἄλλα γογγύζει μέ τό παραμικρό,
μόλις κλονιστοῦν λίγο τά δεδομένα ἀποκτήματα τοῦ. Ἄν δέν ἐκτιμᾶς τά
δῶρα τοῦ Θεοῦ, δέν μπαίνεις στόν κόπο νά μάθεις τί ἐστί στέρηση. Ἄν δέν
στερεῖσαι, δέν ἀποκτᾶς φιλότιμο. Καί ἄν δέν ἔχεις φιλότιμο, μετατρέπεσαι
σέ ἕναν χοντρόπετσο φιλοτομαριστή. Σέ κάνει ἡ μαλθακότητα νά ἀποκτᾶς
μιά πάχυνση τοῦ νοῦ πού δέν ἀφήνει περιθώρια γιά δεύτερες σκέψεις, σέ
ὅσα σοῦ σερβίρονται.
Ἡ τεχνολογία νά ὑπηρετεῖ τόν ἄνθρωπο - ὄχι τό ἀντίστροφο
Ναί,
πολύ χρήσιμη καί ἀπαραίτητη ἡ τεχνολογία. Ἄλλα νά ὑπηρετεῖ ἡ τεχνολογία
τόν ἄνθρωπο καί ὄχι ὁ ἄνθρωπος τήν τεχνολογία. Τό ὅτι σοῦ ἐπιτρέπεται
νά χρησιμοποιεῖς ὅλες τίς ἀνέσεις, δέν σημαίνει πώς ὅλες οἱ
ἀνέσεις εἶναι ὠφέλιμες. Τό ψηφιακό φακέλωμα δέν ἔχει ἀπολύτως κανένα
ὄφελος γιά τόν πολίτη, ἀντιθέτως ἀνοίγει ὁρίζοντες γιά τήν καθιέρωση
μιᾶς πρωτοφανοῦς ψηφιακῆς δικτατορίας.
Ἐνόσῳ τό σκάνδαλο μέ τήν ἀπόπειρα παγίδευσης καί παρακολούθησης τοῦ κινητοῦ τοῦ Νίκου Ἀνδρουλάκη «τρέχει» ἀκόμα, καί ἡ Κομισιόν μιλᾶ ξεκάθαρα γιά ἐνδεχόμενη ἐμπλοκή
τῶν ἐθνικῶν ὑπηρεσιῶν ἀσφαλείας, πλήρως ἀποβλακωμένοι πολῖτες «τρέχουν»
γιά νά μποῦν στό ψηφιακό μαντρί καί νά πιάσουν πρώτη θέση στίς ταΐστρες
μέ τόν σανό.
Ἄν
στήν ἐποχή μας ἕνας ἀρχηγός πολιτικοῦ κόμματος μπορεῖ εὔκολα νά γίνει
θῦμα κακόβουλης παρακολούθησης, πόσο μᾶλλον ἕνας ἁπλός πολίτης! Δέν
προβληματίζεται ὁ κόσμος οὔτε ἀπό αὐτό ὅμως.
Τρέχουν
οἱ ἄνθρωποι πίσω ἀπό ὅλα τά νεοταξικά μηχανεύματα, γοητεύονται ἀπό ὅ,τι
τούς ὑπόσχεται εὐκολία καί ὅτι τούς ἀποσπᾶ τήν προσοχή. Εἶναι
διατεθειμένοι νά ἀκολουθήσουν τό ὁτιδήποτε, ἀρκεῖ νά μήν ἀναγκαστοῦν νά
γνωρίσουν τόν ἴδιο τόν ἑαυτό τους. Γιατί στό νά συγυρίσεις τόν ἔσω
ἄνθρωπο, ἐκεῖ βρίσκεται ὁ μεγαλύτερος κόπος ἀπό ὅλους...