Κρινιώ Καλογερίδου
Η παγερή αδιαφορία της ελληνικής Πολιτείας για τον εκτός Ελλάδας Ελληνισμό έγινε κανόνας. Με δεδομένο αυτό, έμεινε αναπάντητη απ’ την κυβέρνηση ΓΑΠ η αλβανική πρόκληση σε αθλητικό πανό (”CYPRO — αντί CYPRUS — is Turkey”) στα Τίρανα, όπως και η ανύψωση τουρκικής σημαίας στον ποδοσφαιρικό αγώνα της Σκεντερμπέου με το ΑΠΟΕΛ (για τον Γ΄ προκριματικό του Τσάμπιονς Λιγκ) κατά παράβαση των κανόνων της ΟΥΕΦΑ και της FIFA (Ιούλιος 2011).
Το ίδιο επώδυνες αναμνήσεις είναι και οι μη καταδικαστέες απ’ την κυβέρνηση Τσίπρα το 2016 αλβανικές μεθοδεύσεις αυθαιρεσιών σε βάρος των Βορειοηπειρωτών αδελφών μας, που ζητούσαν μάταια βοήθεια από την μάνα Ελλάδα βλέποντας τις περιουσίες και τα σπίτια τους να δημεύονται και να γκρεμίζονται απ’ την αλβανική αστυνομία υπό την απειλή βίας.
Και σαν να μην έφτανε αυτό, αντί να καταγγείλουμε τότε τον Έντι Ράμα για την ανθελληνική πολιτική του σε βάρος της ελληνικής μειονότητας της Αλβανίας, διακηρύτταμε πανηγυρικά σ’ όλα τα forum την καθολική υποστήριξη της Ελλάδας στην προοπτική ένταξης της γειτονικής χώρας στην Ε.Ε, με τρέχουσες τις διαδηλώσεις των Τσάμηδων έξω από το αλβανικό ΥΠΕΞ υπό την καθοδήγηση του προέδρου του τσαμικού κόμματος PDIU και αντιπροέδρου της αλβανικής Βουλής Σπετίμ Ιντρίζι…
Τα πολεμικά τύμπανα που άρχισαν να χτυπούν εκκωφαντικά απ’ το 2015 σε βάρος των ομογενών μας δεν τα άκουγε, προφανώς, η τότε κυβέρνηση, έστω κι αν οι ανθέλληνες Τσάμηδες είχαν προσφύγει κατά της χώρας μας στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης με τις ευλογίες της αλβανικής κυβέρνησης.
Το αποτέλεσμα της υπέρ το δέον ανεκτικότητας της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ για τα όσα συνέβαιναν στη Βόρεια Ήπειρο σε βάρος της ελληνικής μειονότητας φάνηκε το 2018 με αφορμή τα έκτροπα σε βάρος του Βορειοηπειρωτικού Ελληνισμού (παραβιάσεις των ανθρωπίνων και μειονοτικών δικαιωμάτων του) που είχαν αποκορύφωμα τη δολοφονία του Κωνσταντίνου Κατσίφα.
Η καθυστερημένη, αμήχανη και ανεπαρκής στάση της ελληνικής πολιτικής ηγεσίας ήταν εμφανής, όπως και η παντελής αδιαφορία της για τις αλβανικές βιαιότητες που ακολούθησαν σε βάρος των Βορειοηπειρωτών πριν και μετά την κηδεία, με στόχο να αμαυρώσουν τη μνήμη του ήρωα ομογενή μας.
Σας ακούω να αναρωτιέστε φωναχτά, αν έγιναν μαθήματα στη συνέχεια για τους επόμενους κάποια απ’ τα τότε παθήματα των πρώην κυβερνητικών μας στις σχέσεις της Ελλάδας με την Αλβανία όσον αφορά τα βορειοηπειρωτικά θέματα.
Σας απαντώ ευθέως ”Όχι” και καθόλου τυχαία ή… κινδυνολογικά. Ο φόβος φυλούσε τα έρμα και το ’19 στα μειονοτικά χωριά και τις πόλεις της Βορείου Ηπείρου. Και αυτό διαιωνίζεται μέχρι σήμερα.
Οι παραβιάσεις των ανθρωπίνων και των μειονοτικών δικαιωμάτων τους (διαρρήξεις, ληστείες, υφαρπαγές, απειλές, πυρπολήσεις και δολοφονίες) έγιναν έκτοτε καθημερινότητα, αλλά εμείς έχουμε κλείσει τ’ αυτιά και κάνουμε πως δεν ακούμε επιτρέποντας στα φίλια κυβερνητικά Μέσα να κατατάσσουν αυτούς που διαμαρτύρονται για τα εθνικά θέματα στους εθνικιστές ή τους… φασίστες!!!.
Ντροπή!!! Όπως ντροπή ήταν το γεγονός ότι τον Οκτώβριο του 2021 η έλλειψη ενδιαφέροντος για την Βόρε??α Ήπειρο απ’ την γραφειοκρατία των Αθηνών και η αποδυνάμωση των εθνικών ευαισθησιών της κυβέρνησης είχαν σαν αποτέλεσμα να μην ολοκληρωθεί η απόσπαση (ένα μήνα μετά την έναρξη του σχολικού έτους στην Ελλάδα) Ελλήνων εκπαιδευτικών στα βορειοηπειρωτικά σχολεία, αν και υπήρχε έντονο ενδιαφέρον γι’ αυτό από μεγάλο αριθμό ομογενών μας.
Σημειωτέον ότι η υπουργός Παιδείας Νίκη Κεραμέως είχε δηλώσει άγνοια τότε για το θέμα σε σχετική ερώτηση εφημερίδας (βλ. ΕΣΤΙΑ), ενώ το επικοινωνιακό ”κονκλάβιο” του Μαξίμου λέγεται ότι κρατούσε στο ακουστικό τον Αρχιεπίσκοπο Αλβανίας , μέχρι που έκλεισε το τηλέφωνο από αγανάκτηση.
Σας ακούω να λέτε πως όλα αυτά είναι περασμένα ξεχασμένα και ότι δεν θα επαναληφθούν παρόμοια περιστατικά την προσεχή εκπαιδευτική χρονιά. Φευ! Σας διέψευσε ήδη η επιστολή γονέων από τους Αγίους Σαράντα προς τον Έλληνα υπουργό των Εξωτερικών (το γιατί όχι στο ΥΠΕΠΘ είναι πασιφανές μετά την περσινή αδιάφορη στάση του).
Στην εν λόγω επιστολή οι Βορειοηπειρώτες γονείς εκφράζουν την αγωνία τους για την παρεχόμενη παιδεία στα παιδιά τους, με αφορμή την κωλυσιεργία επί τρεισήμισι χρόνια της ελληνικής κυβέρνησης στο θέμα χρηματοδότησης της ίδρυσης ελληνοαλβανικών εκπαιδευτηρίων στους Αγίους Σαράντα, όπου τα πάντα έχουν παγώσει (γύρω απ’ την υλοποίηση του έργου) μαζί με τις ελπίδες των κατοίκων για φοίτηση των παιδιών τους σ’ αυτά κατά το νέο σχολικό έτος 2022-’23.
Πέρα απ’ τα εκπαιδευτικά όμως προβλήματα που απασχολούν την ελληνική μειονότητα στην Αλβανία, τα μεγάλα προβλήματα είναι αυτά που σχετίζονται με την Εξωτερική πολιτική μας και αφορούν τις προβληματικές σχέσεις της ελληνικής μειονότητας με το αλβανικό πολιτικό κατεστημένο το οποίο κάνει δύσκολη την καθημερινότητα για τους Βορειοηπειρώτες.
Τους Βορειοηπειρώτες τους οποίους έχουμε εθνική υποχρέωση να στηρίζουμε (θετικό δείγμα είναι η αύξηση των συντάξεων χιλιάδων ομογενών, παρεμπιπτόντως), γιατί διαιωνίζουν με την παρουσία τους από γενιά σε γενιά την παρουσία της Ελλάδας στην Αλβανία. Και αυτή η διαιώνιση σήμερα απειλείται.
Απειλείται παρά τα καθησυχαστικά λόγια του υπουργού Εξωτερικών ο οποίος μίλησε τον προηγούμενο μήνα για νέο κεφάλαιο ??τις σχέσεις μας με την Αλβανία μετά τη συμφωνία που επετεύχθη δυο χρόνια πριν (Οκτώβριος του ’20) για την παραπομπή του ζητήματος των θαλασσίων ζωνών (οριοθέτηση ΑΟΖ) στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης. Παραπομπή η οποία προϋποθέτει υπογραφή συνυποσχετικού από τις ενδιαφερόμενες χώρες .
Η απειλή έγκειται στο γεγονός ότι στο παιχνίδι των ελληνοαλβανικών σχέσεων μπήκε και η Τουρκία (με στόχο τη διείσδυση του Ισλάμ στα Δυτικά Βαλκάνια) προς αγαλλίαση των Τσάμηδων και των Αλβανών ανθελλήνων.
Απ’ τη στιγμή που οι σχέσεις Αλβανίας-Τουρκίας έφτασαν να είναι στρατηγικές πέρα από διακρατικές εμπορικές, ο μεγαλοϊδεατισμός της πρώτης εντάθηκε σε βάρος μας. Η Αθήνα ωστόσο αντιδρά από χλιαρά έως καθόλου σε κάθε περίπτωση.
Έτσι δείχνει να σύρεται ουσιαστικά στην πολιτική Ράμα, ο οποίος πουλάει φύκια για μεταξωτές κορδέλες. Συνελόντι ειπείν, πουλάει ως φρέσκο τον κατεψυγμένο ανθελληνισμό τύπου Χότζα στο πεδίο των ελληνοαλβανικών σχέσεων. Κάτι πολύ επιζήμιο για τα εθνικά μας συμφέροντα, γιατί λειτουργεί σε βάρος της Ελληνικής Μειονότητας Αλβανίας.
Με δεδομένα αυτά, το δίδυμο Έντι Ράμα–Ταγίπ Ερντογάν κόβει και ράβει σενάρια (ένα από τα οποία η εργαλειοποίηση του μεταναστευτικού σε βάρος των Βορειοηπειρωτών αδελφών μας), με στόχο τη διάλυση του Ελληνισμού στην Αλβανία,
Όσο για τις κωλυσιεργίες του Αλβανού πρωθυπουργού στο θέμα οριοθέτησης των θαλασσίων ζωνών με την Ελλάδα (που είχε συμφωνηθεί μεταξύ των γειτονικών χωρών στη δεκαετία του ’20), αυτές γίνονται βάσει ενορχηστρωμένου σχεδίου με τον Ερντογάν και στηρίζονται στην τότε απόφαση του αλβανικού Συνταγματικού Δικαστηρίου που είχε καταστήσει ανενεργή τη συμφωνία Ελλάδας-Αλβανίας.
Με άλλα λόγια, ο Ράμα, με υποβολέα τον Ερντογάν, επιδιώκει — δια της χρονοτριβής — να αλλάξει τη συμφωνία του ’20 επί το δυσμενέστερο για την Ελλάδα. Και το δυσάρεστο είναι ότι δε φαίνεται να αντιδρά ο κ. Δένδιας, ο οποίος — επικαλούμενος την ανάγκη για περιφερειακή συνεργασία και ασφάλεια — προβάλλει σε κάθε ευκαιρία την νέα (επικείμενη;) ελληνοαλβανική συμφωνία στις ΗΠΑ και την ΕΕ.
Κι αυτό, ενώ η Αλβανίδα ΥΠΕΞ Όλτα Τζάσκα είχε θέσει ζήτημα ”άρσης εμπολέμου” για τους Τσάμηδες — ??κ παραλλήλου με το θέμα διευθέτησης της ελληνοαλβανικής ΑΟΖ — και μίλησε και για τις… ”περιουσίες” τους στη χώρα μας κατά την επίσκεψή της στην Ελλάδα (Μάιος 2022)…
Freepen.gr