ΙΧΘΥΣ: Ιησούς Χριστός Θεού Υιός Σωτήρ

Τετάρτη 27 Ιουλίου 2022

Ἡ ὑποτέλεια τοῦ Συνοδικοῦ Σώματος εἰς τὸ «πολιτικῶς ὀρθόν» μὲ ὑποβολέα τὴν ἀκατάσχετο κενολογία τοῦ Μητροπολίτου Μεσογαίας. (Μέρος Α’)

ἐμόλυναν τὴν μερίδα μου,
ἔδωκαν μερίδα τὴν ἐπιθυμητήν μου
εἰς ἔρημον ἄβατον.» (Ἱερεμίας 12,10)

π. Στυλιανὸς Ἐμμ. Καρπαθίου

Α. Ἀναγκαῖες διαπιστώσεις

      1.  Στὴν 3η διαδικτυακὴ Σύναξη τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Νεαπόλεως καὶ Σταυρουπόλεως, ποὺ πραγματοποιήθηκε τὴν 24ην Ἰανουαρίου 2021, μὲ θέμα, Πανδημία Covid-19 καὶ ἐμβόλια, ὁ Μητροπολίτης Μεσογαίας κ.Νικόλαος, ἀναφέρθηκε διεξοδικὰ στὶς ἐνέργειες τῆς Ἐπιτροπῆς Βιοηθικῆς τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, εἰς τὴν ὁποίαν προΐσταται, γιὰ τὴν ἐνημέρωση τῆς Ἱερᾶς Συνόδου, ἐπὶ τοῦ φλέγοντος θέματος τοῦ covid-19 καὶ τῶν ‘’ἐμβολίων.’’

   Μᾶς πληροφόρησε προφορικῶς, ὅτι στὶς 6-5-2020, στὶς 14-12-22 καὶ στὸ τέλος Δεκεμβρίου 2020 μὲ ἀρχὲς Ἰανουαρίου 2021, κατετέθησαν ἔγγραφα κείμενα στὴν Ἱερὰ Σύνοδο, ἐπί τοῦ ὡς ἄνω θέματος, μὴ διαβαθμισμένα, γιὰ τὴν λήψη τῶν τελικῶν Ἱεροσυνοδικῶν ἀποφάσεων.                    

Μέχρι σήμερα καὶ οἱ τρεῖς παραπάνω ἐκθέσεις, περιμένουν τὴν δημοσίευσή τους:
Ἡ πρώτη (6-5-20) μετὰ ἀπὸ δύο καὶ πλέον ἔτη
Ἡ δεύτερη (14-12-20) μετὰ ἀπὸ ἑνάμισυ καὶ πλέον ἔτος
Ἡ τρίτη (τέλος 2020-ἀρχὲς 2021) μετὰ ἀπὸ ἐνάμισυ ἔτος

     2. Ἐγγίζει τὸ ἐννεάμηνον, ἀφ’ ὅτου, ἐνώπιον τῆς Ἱερᾶς Συνόδου τῆς Ἱεραρχίας τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, ὁ Μητροπολίτης Μεσογαίας, μὲ προφορικὴ παρέμβασή του, ἡ ὁποία, σημειωτέον, ἔτυχε ἐνθουσιώδους ἀποδοχῆς ἐκ μέρους τῶν Σεβασμιωτάτων Συνέδρων, μὲ ἰσχυρὲς ἐπιδοκιμασίες καὶ θερμὰ χειροκροτήματα, τοποθετήθηκε ἐπὶ τοῦ θέματος τοῦ covid-19 καὶ τοῦ ‘’ἐμβολίου’’.

      Ἦτο τόση ἡ βεβαιότητα τῶν Μητροπολιτῶν ἀπὸ τὶς ἐξηγήσεις τοῦ Σεβασμιωτάτου, ὥστε κατενθουσιώδεις οἱ Συνοδικοὶ Ἀρχιερεῖς, πλὴν ἐξαιρέσεων, ζήτησαν ἄμεση δημοσίευση ὅλων, ὅσων προφορικῶς ἄκουσαν ἀπὸ τὸν ὁμιλητή.

    Ὑπερενθουσιώδης, μάλιστα, ὁ ἀγαπητός μου συστρατιώτης Μητροπολίτης Ἀργολίδος κ. Νεκτάριος, ἐξαπέλυσε γιὰ πολλοστὴ φορὰ μύδρους κατὰ τῶν ‘’ἀντιεμβολιαστῶν’’, μὲ τὴν ἀφελῆ βεβαιότητα τῆς ἐπιστημονικῆς (;) ἐγκυρότητας τῶν ἀκουσθέντων γιὰ τὴν πανδημία, τό ’’ἐμβόλιο’’ καὶ τὶς ἐπιπτώσεις, ποὺ ἔχουν στὸν γενικὸ πληθυσμό.

      Ἔγραψε  συγκεκριμένα: «Θεωρῶ πολὺ σημαντικὲς τίς παρεμβάσεις τῶν Σεβασμιωτάτων Μητροπολιτῶν, Ναυπάκτου καὶ Ἁγίου Βλασίου κ. Ἱεροθέου (ποὺ βάσταξε τὸ μεγάλο βάρος τῆς ἐνημέρωσης, ἀπὸ τὴν ἀρχὴ τῆς πανδημίας) καὶ Μεσογαίας καὶ Λαυρεωτικῆς κ. Νικολάου, ὁ ὁποῖος καὶ ὡς εἰδικός, ἀλλὰ καὶ ὡς πρόεδρος τῆς ἐπιτροπῆς Βιοηθικῆς, φώτισε σημαντικὲς πλευρὲς τοῦ προβλήματος καὶ διέλυσε τὶς ὅποιες ἀμφιβολίες, εἰδικὰ στὸ θέμα τοῦ ἐμβολιασμοῦ. Δὲν εἶναι τυχαῖο ὅτι ὁ Μητροπολίτης Νικόλαος, καταχειροκροτήθηκε καὶ στὸ τέλος σπεύσαμε νὰ τὸν παρακαλέσουμε νὰ δημοσιοποιήσει τὴν τόσο σοβαρὴ καὶ ἐπίπονη προσπάθεια τῆς ἐπιτροπῆς Βιοηθικῆς.»

    Παρ’ ὅλο, ὅτι δὲν γίνεται ἀντιληπτό, ποιὸ βάρος σήκωσε ὁ ἅγιος Ναυπάκτου, πλήν, μιᾶς ἀθεολογήτου βαττολογίας, τὴν ὁποία ὑπέστῃ ὁ ἑλληνικὸς λαός, κατὰ τὴν παρελθοῦσα διετία καὶ μάλιστα εἰς βάρος τῆς ὑστεροφημίας του, καὶ ποιὰ εἶναι ἡ ἐπιστημονικὴ ἰδιότητα τοῦ Μεσογαίας, γιὰ νὰ χαρακτηρίζεται ὡς εἰδικὸς ἐπὶ βιο-ἰατρικῶν θεμάτων, χωρὶς τὰ βασικὰ πτυχία βιολογίας καὶ ἰατρικῆς, ἁπλῶς διαπιστώνουμε, ὅτι:

Ἡ παρέμβαση αὐτὴ τοῦ Μητροπολίτου Μεσογαίας παραμένει εἰσέτι ἀδημοσίευτος.

     3. Ὑπερέβῃ τὸ ἐνδεκάμηνον, ἀφ’ ὅτου, ἐντολῇ τῆς Ἱερᾶς Συνόδου διενεμήθῃ εἰς τοὺς Ἱεροὺς Ναοὺς τῆς Ἑλληνικῆς Ἐπικρατείας φυλλάδιον ‘’Πρὸς τὸν Λαόν’’ μὲ τίτλον ‘’Οἱ Χριστιανοὶ μᾶς ρωτοῦν γιὰ τὸ ἐμβόλιο καὶ οἱ γιατροὶ μᾶς ἀπαντοῦν.’’

      Πέραν τῆς ‘’ἀπείρου κάλλους’’ προχειρότητας καὶ τῶν σκοπίμων ἐλλείψεων καὶ ἀσαφειῶν, γιὰ τὶς ὁποῖες ἔχουμε ἤδη ἔχουμε κάμει λόγο ἀπὸ 1ης  Αὐγούστου 2021, ἀπενοχοποιοῦνται μὲ ἔντεχνη πονηρία, κοινῶς κουτοπονηριά, οἱ λεγόμενες ‘’θεραπευτικές’’ ἐκτρώσεις[i], καὶ προάγεται ἡ διάβρωση τοῦ ἐκκλησιαστικοῦ ἤθους, στὴ συνείδηση ἑνὸς λαοῦ, ὁ ὁποῖος δέχεται, πανταχόθεν, ἀνελέητο βομβαρδισμό, ἀπὸ  ἀντίχριστες δυνάμεις[ii].

     Δύο εἶναι τὰ ἐμπλεκόμενα πρόσωπα στὴν σύνταξη τοῦ κειμένου αὐτοῦ. Οἱ μηδίσαντες ἀμερικανο(σ)τραφεῖς, Μητροπολίτης Μεσογαίας κ. Νικόλαος  καὶ ὁ κρατικὸς λοιμωξιολόγος κ. Σ.Τσιόδρας, σὲ συνεχῆ καὶ ἀγαστὴ συνεργασία μεταξύ τους, μὲ στόχο τὴν ἀποδόμηση τῶν ἱερῶν καὶ ὁσίων, ὄχι μόνον τῆς πίστεώς μας, ἀλλὰ καὶ ὅσων οἱ φυσικοὶ νόμοι ἐπιτάσσουν, σύμφωνα μὲ τὸν ἀπόστολον Παῦλον[iii].

     Ὁ δεύτερος, ὡς συντάκτης τῶν ἀπαντήσεων, ὁ πρῶτος, ὡς ἠθικὸς αὐτουργὸς τῆς ἐπιμάχου 5ης ἀπαντήσεως, μὲ δεδομένη τὴν ἰδιότητά του, ὡς Πρόεδρου τῆς Ἐπιτροπῆς Βιοηθικῆς τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, ὅπου προβάλλεται καὶ ἡ κατ’εὐφημισμόν ‘’θεραπευτική’’ ἔκτρωσις.

Ἡ ἀπάντηση στὴ γενικὴ ἀγανάκτηση περί ‘’θεραπευτικῶν ἐκτρώσεων’’ ἀρχειοθετήθηκε στὰ ἀζήτητα.

4. Παρῆλθαν ἐννέα μῆνες, ἀφ’ ὅτου ὁ Μητροπολίτης Μεσογαίας προσκληθεὶς ὑπὸ τοῦ Μητροπολίτου Κερκύρας τὴν 20ὴν Σεπτεμβρίου 2021, προσπάθησε νὰ στηρίξει ἀθεολόγητες καὶ αἱρετίζουσες ἀπόψεις, περὶ τοῦ ‘’ἐμβολιασμοῦ’’, μὲ αἰχμὴ τοῦ δόρατος, τὸν δῆθεν ‘’ἐμβολιασμό’’ τοῦ ἀειμνήστου καθηγητοῦ καὶ πρυτάνεως τῶν ἰολόγων Luc Montagnier (Νόμπελ Ἰατρικῆς 2008), ἀγνοῶντας τὶς συνεχεῖς ἐκκλήσεις τοῦ ἐν λόγῳ κορυφαίου ἐπιστήμονος, γιὰ τὴν ἀποφυγὴ τοῦ ἐμβολιασμοῦ, ὡς ἄκρως ἐπικινδύνου.                 

Ἡ περὶ τοῦ ἐμβολιασμοῦ τοῦ Luc Montagnier ‘’ἀποκάλυψη’’ ἐκ μέρους τοῦ Μητροπολίτου Μεσογαίας, ἀναζητεῖ ἐναγωνίως τὴν ἐπαλήθευσή της.

      Συνεπῶς, μὲ βάση τά παραπάνω, δικαιούμεθα νὰ πιστεύουμε, ὅτι ὑπάρχει εἰδικὴ φροντίδα, ὥστε τὰ  κείμενα αὐτὰ νά ‘’ἀραχνιάσουν’’ ἀποσιωποιημένα σὲ σκονισμένες ἀρχειοθετήσεις, μὲ βάση τὴν πολιτικὴ ἀρχή, ὅτι ‘’τὸ ὅπλο τῶν πολιτικῶν εἶναι ἡ λήθη τῶν λαῶν’’ (Στάλιν). ‘’Κλεπτῶν γὰρ ἡ νύξ, τῆς δὲ ἀληθείας τὸ φῶς[iv]’’.

Β. Κριτικὴ τοῦ τελευταίου ἐγγράφου (τέλος 2020 ἀρχὲς 2021)

     Τὸ τελευταῖο ἔγγραφο, τὸ συνταχθὲν στὸ τέλος 2020 μὲ ἀρχὲς 2021, τὸ μόνο ποὺ ἔχουμε στὴν κατοχή μας, τὸ παρoυσιάζουμε ὁλόκληρο στὴν δημοσιότητα, μετὰ ἀπὸ συνεχεῖς, θερμές, ἀλλὰ πεισματικὰ ἀναποτελεσματικές παρακλήσεις, γιὰ τὴν ἐπίσημη δημοσίευσή του, ἐκ μέρους τῆς Ἐπιτροπῆς Βιοηθικῆς, ἢ τῆς Ἱερᾶς Συνόδου.

1.Γενικές παρατηρήσεις.

      Τὸ ἔγγραφο ἀποτελεῖται ἀπὸ δύο μέρη.

    Στὸ πρῶτο μέρος τοῦ ἐγγράφου, ἐκ τριῶν σελίδων, ὁ Μητροπολίτης Μεσογαίας, ἀπευθυνόμενος στὴν Ἱερὰ Σύνοδο, παρέχει γενικὲς πληροφορίες περὶ τῶν ‘’ἐμβολίων’’, ποὺ παρασκευάζονται ἀπὸ ἀνθρώπινες κυτταροσειρὲς, ἐπισημαίνει μὲ ἔμφαση τὰ δῆθεν πλεονεκτήματα τους, καὶ συνοψίζει τὶς θέσεις τοῦ Βατικανοῦ, ἐπὶ τοῦ θέματος, μὲ βάση τὶς παπικὲς ἐγκυκλίους τοῦ 2005, 2008 καὶ τοῦ 2020. Ἀναζητήσαμε ἐπιμόνως καὶ τὶς θέσεις τῆς ὀρθοδόξου θεολογίας ἀλλὰ δυστυχῶς, μᾶλλον αἰδημόνως ‘’ἀπέδρασαν’’, μὴ ἀνεχόμενες τὰ τερατουργήματα, τὰ ὁποῖα οἱ ἡμέτεροι υἱοθέτησαν καὶ ἀντέγραψαν.

      Στὸ δεύτερον μέρος τοῦ ἐγγράφου, ποὺ ἐπιγράφεται, ‘’Συμπερασματικὲς σκέψεις’’, ὁ ὡς ἄνω Μητροπολίτης ἐκτυλίσσει τίς ἀπόψεις του, ‘’μετὰ ἀπὸ μιὰ βιαστικὴ μελέτη’’, ὅπως ὁ ἴδιος ὁμολογεῖ[v], χωρίς θεολογική, ἢ ἄλλη ἐπιστημονικὴ τεκμηρίωση, σὲ δέκα παραγράφους, μὲ βάση τὶς ὁποῖες, ἡ Ἱερὰ Σύνοδος φαίνεται, ὅτι οἰκοδόμησε τὸ σκεπτικό Της, ἐπὶ τοῦ covid-19 καὶ τῶν ‘’ἐμβολίων’’ καὶ λαμβάνει μέχρι σήμερα τὶς ἀποφάσεις Της.

      Μέχρι τὴν σύνταξη τῆς βιαστικῆς αὐτῆς μελέτης, προηγήθηκαν, ἀπὸ τὸν Μάρτιο τοῦ 2020 κ.ἑ., συναντήσεις πλειάδας ‘’εἰδικῶν’’, πολύωρες συζητήσεις μεταξύ των, καὶ δύο μὴ βιαστικὲς μελέτες, ποὺ ἀποτυπώθηκαν σὲ ἔγγραφες ἀναφορὲς πρὸς τὴν Ἱερὰν Συνοδον, αὐτὲς τῆς 6ης Μαίου 2020 καὶ τῆς 12ης  Δεκεμβρίου 2020, οἱ ὁποῖες παραμένουν  ἀδημοσίευτες μέχρι σήμερα, ὅπως τονίσθηκε.

  Τὴν παραπάνω ἐργώδη προσπάθεια, δηλαδή, τίς δύο μὴ βιαστικὲς μελέτες, ὅπως προέκυψαν ἀπὸ τὴν φαιὰ οὐσία τῶν ‘’σοφῶν’’, ἡ Ἱερὰ Σύνοδος τὴν ἀγνόησε πανηγυρικῶς! Ἀπό τὴν στιγμὴ ὅμως, κατὰ τὴν ὁποία ὁ Μητροπολίτης Κυθήρων κ. Σεραφεὶμ ἔθεσε τοὺς δακτύλους ἐπὶ τῶν τύπων τῶν ἥλων, δηλαδή, ἐπὶ τοῦ φλέγοντος προβλήματος τῶν ἀνθρωπίνων ἐμβρυϊκῶν κυτταροσειρῶν, τῶν προερχομένων ἀπὸ προαποφασισμένες ἀμβλώσεις, τρομοκρατημένοι οἱ Συνοδικοὶ ζητοῦσαν ἐναγωνίως διέξοδο.

      Ἤδη, ὅμως, ἔσπασε τὸ αὐγὸ τοῦ φιδιοῦ, καὶ τὸ τέρας ξεπρόβαλε. ‘’Ὅπου ἀκοῦς ἀέρα, εἶναι ἡ Γαλήνη ποὺ βρυκολάκιασε[vi].’’  Ὅπου ἀκοῦς ὑπόγεια δράση, μᾶλλον εἶναι  ἡ ‘’βράση’’ τοῦ Ἀντιδίκου, ποὺ μαραίνει κάθε πνευματικὴ ἰκμάδα, καὶ ξηραίνει τὸ λογικόν τοῦ ‘’κατ’ εἰκόνα.’’

2. Κριτικὴ τῶν ‘’συμπερασματικῶν σκέψεων’’ τοῦ ἐγγράφου

      Ὁ κριτικὸς ἔλεγχος τῶν ‘’συμπερασματικῶν σκέψεων’’ τοῦ Μητροπολίτου Μεσογαίας, ἀποτελεῖ ἐπιτακτικὴ ἠθικὴ ὑποχρέωση, ἀφ’ ἑνὸς μέν, πρὸς τὸ Ἱερὸν Σῶμα τῆς Ἱεραρχίας τῆς Ἐκλησίας τῆς Ἑλλάδος, ὥστε οἱ Μητροπολῖτες νὰ ἐνημερωθοῦν ἐπὶ τῶν πραγματικῶν δεδομένων περὶ κορωνοϊοῦ καί ‘’ἐμβολίων’’, τὰ ὁποῖα παραχαράσσονται κατὰ πρωτοφανῆ τρόπο, ἀφ’ ἑτέρου δέ, πρὸς τὸ ὀρθόδοξον Χριστιανικὸν ποίμνιον τῆς Ἐκκλησίας μας, τὸ ὁποῖον αἱμάσσει πνευματικῶς, ἀπὸ τὶς ἐπίσημες Ἱεροσυνοδικὲς ἀποφάσεις, οἱ ὁποῖες παρεκκλίνουν, ἐξώφθαλμα, ἀπὸ τὸν λόγον τῆς εὐαγγελικῆς ἀληθείας.

    Τὸν σπινθῆρα γιὰ τὴν σύνταξη τοῦ πονήματος αὐτοῦ ἄναψε στὴ συνείδησή μας, ἡ ἀποστροφὴ τοῦ Ἱεροῦ Χρυσοστόμου, ὁ ὁποῖος, ὡς ἄλλος Παῦλος, σὲ παροξυσμὸ πνεύματος εὑρισκόμενος, μπροστὰ σὲ, ἀνοσιουργήματα, ποὺ ἔβλεπε νὰ ἐπιτελοῦνται, στὴν νωθρότητα τῶν πολλῶν καὶ τὴν ἀδιαφορία τους εἰς τὰ περὶ τῆς πίστεως, φρίττων ἔκραζε: »Τὶ ποιεῖς, ἄνθρωπε;  Παρεβιάσθῃ ὁ νόμος, κατεφρονήθῃ σωφροσύνη, πλημμελήματα τοσαῦτα ἐτολμήθῃ… τὰ ἄνω κάτω γέγονε  καὶ οὐ φρίττεις;…[vii] »

      Ἐπειδή, λοιπόν, ὁ σιωπῶν συναινεῖ (»Qui tacet consentif»)[viii], δὲν δικαιούμεθα νὰ παραμείνουμε ἀφωνότεροι ἰχθύος, συναινοῦντες σὲ μιὰ ἐκτροπή, ἡ ὁποία κατέστησε τὰ ἄνω, κάτω, καὶ τὰ κάτω ἄνω, ἀνατρέποντας τάξεις αἰώνων, καὶ ὑπερβαίνοντας ἀμετάθετα σωστικὰ ὅρια, ποὺ ὥρισαν καὶ  μᾶς παρέδωκαν οἱ θεοφόροι Πατέρες, ἐν Ἁγίῳ Πνεύματι.

      Ἡ κριτική, ποὺ ἀκολουθεῖ, γίνεται κατὰ παράγραφον, σύμφωνα μὲ τὴν διάταξη, ποὺ ὥρισε ὁ συντάκτης τοῦ κειμένου. Προηγεῖται τὸ ὑπὸ κρίση κείμενο, μὲ πλάγια γράμματα  καὶ μικρότερους χαρακτῆρες, ὥστε νὰ διαχωρίζεται ἀπὸ τὸν ἀκολουθοῦντα ἡμέτερο σχολιασμό. Δική μας παρέμβαση, πρὸς διευκόλυνση τοῦ ἀναγνώστου, εἶναι ἡ ἀρίθμηση τῶν περιόδων κάθε παραγράφου, ὥστε νὰ ὑπάρχει ἀκριβὴς ἀντιστοίχιση μεταξὺ κειμένου καὶ σχολιασμοῦ. Οἱ ἐνδεχόμενες ἐπαναλήψεις θέσεων, οἱ ὁποῖες ἀπαντοῦν στὸν ἡμέτερο σχολιασμό, ὀφείλονται στὶς παλλιλογίες τοῦ κειμένου, ἐπὶ τοῦ ὁποίου γίνεται κριτική. Ὁ ὅρος ‘’ἐμβολιασμός’’ καὶ τὰ παράγωγά του, τίθενται πάντοτε ἐντὸς εἰσαγωγικῶν, γιὰ νὰ ἐπισημανθεῖ, ὅτι ὁ ὁρισμὸς τοῦ ἐμβολιασμοῦ καὶ τῶν ἐμβολίων τροποποιήθηκε-διευρύνθηκε  ἀπό τὴν 1ην  Σεπτεμβρίου 2021, ὥστε νὰ περιλαμβάνει καὶ τὰ γενετικὰ αὐτὰ παρασκευάσματα ἐναντίον τοῦ covid-19. Ὁ σκοπὸς τῆς διεύρυνσης αὐτῆς ἦτο, ἀφ’ἑνὸς μέν, νὰ παραπλανᾷται ὁ κόσμος, ἀφ’ἑτέρου δέ, νὰ ἐκλείψει ἡ δυνατότητα νομικῆς ἀμφισβητήσεώς τους.

Παράγραφος πρώτη

1.«Ἡ βασικὴ πηγὴ πληροφόρησης  πού κυκλοφορεῖ  ὡς εἴδηση γιὰ τὸ συγκεκριμένο θέμα εἶναι τὸ Βατικανὸ ἢ Κέντρα καὶ Ἰνστιτοῦτα Βιοηθικοῦ προβληματισμοῦ τῆς Ρωμαιοκαθολικῆς Ἐκκλησίας ἢ καὶ χριστιανοὶ ἀντιεμβολιαστές.

 2.Στὴν πατρίδα μας, ἡ ὅλη συζήτηση προέρχεται ἀπὸ ἀνθρώπους τῆς Ἐκκλησίας ποὺ παρουσιάζουν μιὰ ἰδιαίτερη εὐαισθησία στὰ σενάρια ἀπειλῆς καὶ κινδύνων καὶ συνήθως εἴτε στηρίζονται μονομερῶς καὶ ἀνεξέλεγκτα σὲ διογκωμένες δημοσιογραφικὲς  πληροφορίες  εἴτε διακατέχονται ἀπὸ ἕωλες προκαταλήψεις.

 3.Τὶς λεπτομέρειες  περὶ τῆς προελεύσεως τῶν μέσων στὴν προκλινικὴ  ἀνάπτυξη καὶ παραγωγὴ τῶν ἐμβολίων ἢ τῶν φαρμάκων γενικώτερα στὴ Φαρμακοβιομηχανία, ἐλέγχει κανεὶς μὲ μόνη πηγὴ ἀντικειμενικῆς πληροφόρησης  τὴν ἐπιστημονικὴ βιβλιογραφία καὶ ἀρθρογραφία. Δυστυχῶς, αὐτὴ νοθεύεται ἀπὸ ἔντονη καὶ συχνὰ  κατευθυνόμενη παραπληροφόρηση δημοσιογραφικοῦ ὑποβάθρου.»

     Συναφῶς, ὁ Μητροπολίτης Μεσογαίας στὴν παραπάνω ἀναφερθεῖσα 3η Ἱερατικὴ Διαδικτυακὴ Σύναξη – Πανδημία Covid-19 καὶ ἐμβόλια, ἐδήλωσε, ὅτι «Μπήκαμε στὰ κείμενα τοῦ Βατικανοῦ» (1.32.33)  (Οἱ υπογραμμίσεις δικές μας) γιὰ τὴν ἐν γένει πληροφόρηση ἐπὶ τῶν ‘’ἐμβολίων.’’

Ἡμέτερος σχολιασμός:

     1. Ὅπως προκύπτει, ἀπὸ δύο ξεχωριστές, χρονικά, ἀλλὰ ταὐτόσημες μαρτυρίες τοῦ Μητροπολίτου Μεσογαίας (γραπτὸ κείμενο καὶ προφορικὴ δήλωση στὴν διαδικτυακὴ Σύναξη,) οἱ  βασικὲς πηγὲς πληροφόρησης μὲ βάση τὶς ὁποῖες συνετάγῃ ἡ εἰσήγηση πρὸς τὴν Ἱερὰ Σύνοδο, ἀδιαμφισβήτητα εἶναι:

α. Τὸ Βατικανό, στὰ κείμενα τοῦ ὁποίου ‘’μπῆκαν’’ οἱ ὑπεύθυνοι τῆς Ἐπιτροπῆς Βιοηθικῆς. !!!

β. Κέντρα καὶ Ἰνστιτοῦτα τοῦ Ρωμαιοκαθολικισμοῦ.

γ. Χριστιανοὶ ἀντιεμβολιαστές. Πρόκειται γιὰ ρωμαιοκαθολικοὺς καὶ προτεστάντες καὶ ὄχι μέλη τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας.

     2. Γιὰ τοὺς ἕλληνες ὀρθοδόξους χριστιανούς, ἀφιερώνεται ἡ δεύτερη περίοδος τῆς πρώτης παραγράφου. Μὲ ἀσυνήθιστη περιφρόνηση, τοὺς τοποθετεῖ, κατ’ ἀρχήν, ὑπὸ τὸ μικροσκόπιο τῆς ψυχιατρικῆς, καὶ τοὺς ἐντάσσει στὸν κωδικὸ F61, τῶν μεικτῶν καὶ ἄλλων διαταραχῶν τῆς προσωπικότητας, ὁ ὁποῖος περιλαμβάνει τὶς μεικτὲς διαταραχὲς (F61.0) καὶ τὶς προβληματογόνες μεταβολὲς τῆς προσωπικότητας (F61.1), σύμφωνα μὲ τὸ ICD-10. Τοὺς χαρακτηρίζει, ὡς χαρακτηριολογικὰ ἐλλειπεῖς, μὲ στοιχεῖα ἀπὸ τὴν παρανοϊδῆ (F60.0), καὶ τὴν ἱστριονικὴ διαταραχὴ προσωπικότητητας (F60.4), ὑποβόλιμους σὲ δημοσιογραφικὲς διογκωμένες πληροφορίες, καὶ δυσειδαίμονες (ἕωλες) προκαταλήψεις[ix]. Οἱ προκαταλήψεις, ὡς γνωστόν, ὑστεροῦν σὲ λογικὴ ἐπιχειρηματολογία, ἀξιολογοῦνται στὸ πλαίσιο τῆς ἐθνοψυχιατρικῆς καὶ ἀπαντοῦν συχνὰ σὲ μείζονες ψυχοπαθολογικὲς καταστάσεις, ὡς τὸ ἀποτέλεσμα ‘’μαγικῆς σκέψης.’’

    Ἀκρίτως δέ, τὸ Συνοδικὸν κείμενον τῆς 13ης Ἰανουαρίου 2021 υἱοθετεῖ, ἀλλὰ διακριτικώτερα, τὶς συκοφαντικὲς αὐτὲς κρίσεις, ἐναντίον τῶν πιστῶν τέκνων Της, ποὺ ταλανίζονται, συνειδησιακά, ἀπέναντι στὴν σατανικὴ ἐπέλαση τοῦ ἰοῦ-χίμαιρα καὶ τῶν λεγομένων ‘’ἐμβολίων’’ καὶ ἀγωνίζονται μαρτυρικά, μὲ στέρηση καὶ τῶν στοιχειωδῶν ἀκόμη τῆς ζωῆς τους, κατὰ τῶν κακοβούλων ἐγχειρημάτων τῆς ‘’Μεγάλης ἐπανεκκίνησης’’ τοῦ Klaus Schwab. 

  3. Στὸν ἰσχυρισμό, ὅτι ἡ ἀντικειμενικὴ πληροφόρηση γίνεται μέσῳ τῆς ἐπιστημονικῆς βιβλιογραφίας, θὰ ἐγείρουμε ἰσχυρὴ ἔνσταση. Ἀγνοεῖται ἀπὸ τὸν Μητροπολίτην Μεσογαίας, ὅτι ὁ ΠΟΥ κατὰ 30% χρηματοδοτεῖται ἀπὸ τὸν δισεκατομυριοῦχο συνιδιοκτήτη της Microsοft καὶ ἡ βιοϊατρικὴ ἐπιστημονικὴ ἔρευνα τροφοδοτεῖται ἀπὸ τὴν οἰκονομικὴ εὐρωστία τῶν πολυεθνικῶν φαρμακοβιομηχανειῶν; Ὅμως τὸ δῶρον θέλει καὶ ἀντίδωρον, γι’ αὐτό ’’πολλὰ καὶ ἀνόσια περὶ τὸ τῶν πολλῶν νόμισμα γέγονε[x]’’, κατὰ τὸν Πλάτωνα καὶ γίνονται μέχρι σήμερα.

   Ἡ ἐπιστημονικὴ βιβλιογραφία δὲν εἶναι ἀδιάβροχη σφαλμάτων, σκοπιμοτήτων καὶ ἐλλείψεων. Μάλιστα, ὁ ἀπόλυτος, εὐτελισμὸς τοῦ ἐπιστημονικῶς ἐργάζεσθαι, εἶναι ὅταν τὸ ἐπιστημονικὸ ἔργο ἐξαλλάσεται σὲ πολιτικὸ ὄργανο, ἐκεῖ ὅπου ἠθικὴ δὲν ὑπάρχει, ἀλλὰ κυριαρχεῖ μόνον ἡ  σκοπιμότητα.

     Πρόσφατο παράδειγμα ἐξουθένωσης τῆς ἀλήθειας καὶ τοῦ ἐπιστημονικοῦ ἤθους,  ἀποτελεῖ ἡ δημοσίευση στὸ ἀγγλικὸ ἰατρικὸ περιοδικὸ Lancet, στὶς 14 Μαΐου 2022[xi],  ἑνὸς πρωτοσέλιδου ἄρθρου μὲ τὸ ὁποῖο καταδικάζεται ἕνα σχέδιο ἀπόφασης, ποὺ διέρρευσε, γιὰ τὴν παράκαμψη τῆς ἐτυμηγορίας – ὁρόσημο τοῦ 1973, Roe ἐναντίον Wade, ἡ ὁποία κατοχύρωνε τὸ ἀπεριόριστο δικαίωμα στὴν ἄμβλωση, στὶς ΗΠΑ.

      Οἱ συντάκτες τοῦ Lancet συστήνουν, μὲ ἔμφαση, νὰ παραμείνει ἐνεργὸ τὸ δικαίωμα τῶν γυναικῶν στὴν ἔκτρωση μὲ πρόσχημα τήν ‘’ἀσφαλῆ ἔκτρωση’’, τὸν ἀδικαιολόγητο περιορισμὸ τῆς ἐλευθερίας τῶν πολιτῶν, τὴν ἰσότητα τῶν φύλων γιὰ εὐημερία κ.ἄ.  Ἀγνοοῦν ὅμως, ὅτι ἡ ἔκτρωση εἶναι φόνος, ὅτι ἡ ἐλευθερία δὲν μπορεῖ νὰ θίγει τὴν ζωὴ τοῦ ἄλλου, καὶ ἐν προκειμένῳ τοῦ ἐμβρύου ἀνθρώπου, καὶ ὅσον ἀφορᾷ τὴν ἰσότητα τῶν φύλων, ποὺ ἐπικαλεῖται τὸ δημοσίευμα, ὅτι οἱ ἄνδρες δὲν ἐγκυμονοῦν!!!. Τὸ περιοδικὸ αὐτό, θεωρεῖται  ἀπὸ τὰ πρώτης γραμμῆς περιώνυμα ἰατρικὰ περιοδικά. Ἐδῶ, λοιπόν, ἀποκαλύπτεται πλήρως, ὅτι «πᾶσά τε ἐπιστήμη χωριζομένη δικαιοσύνης καὶ τῆς ἄλλης ἀρετῆς  πανουργία οὐ σοφία φαίνεται[xii]

      Ἐν τέλει ὅμως, ποιὰ εἶναι ἡ ἐπιστημονικὴ βιβλιογραφία, τὴν ὁποία χρησιμοποιεῖ ὁ ἐν λόγῳ Μητροπολίτης; Κι’ ἂν ἀκόμη διαπιστωθεῖ,  ὅτι κάτι ἀχνοφεύγγει ὑποτυπωδῶς, καὶ τοῦτο εἶναι προμελετημένα ἀκρωτηριασμένο. Πρὸς ἐπίρρωση αὐτῶν, ἐπαναφέρουμε τὸν πίνακα, ποὺ γιὰ πρώτη φορὰ δώσαμε στὴν δημοσιότητα τὸν Μάρτιο 2021, ὅπου ἐκτίθενται σὲ ἀντιπαραβολή,

   -τὸ κείμενον τῆς βασικῆς πηγῆς, τὸ ὁποῖο διατείνεται, ὅτι χρησιμοποίησε ἡ Ἐπιτροπὴ Βιοηθικῆς, ἀπὸ τὴν Official portal for North Dakota State Government,

   -τὸ ἐνημερωτικὸ κείμενο, ποὺ ἀπέστειλε ἡ Ἐπιτροπὴ Βιοηθικῆς στὴν Ἱερὰ Σύνοδο, καὶ

   -τὸ τελικὸ Συνοδικὸ κείμενο-ἀπόφαση τῆς Διαρκοῦς Ἱερᾶς Συνόδου  τῆς 13ης Ἰανουαρίου 2021.

     Τὸν ἀποκαλυπτικὸ αὐτὸ πίνακα, ἀφήνουμε  στὴν εὐθυκρισία  τῶν ἀναγνωστῶν.

       Κείμενο τῆς  North Dakota Health   Κείμενο Ἐπιτροπῆς         Βιοηθικῆς   Συνοδικὸ κείμενο
1ο  μέρος ‘’δὲν ἀπαιτεῖται ἡ χρήση ἐμβρυϊκῶν κυττάρων μὲ σκοπὸ τὴν παρασκευὴ (παραγωγή) τῶν ἐμβολίων.‘’         2ο μέρος Στὸ ἀρχικὸ στάδιο ἀνάπτυξης  τῆς τεχνολογίας  τοῦ ἐμβολίου mRNA  χρησιμοποιήθηκαν ἐμβρυϊκὰ κύτταρα κλπ. ‘’  1ο  μέρος ‘’τὰ ἐμβόλια κατὰ τοῦ covid-19 ποὺ χρησιμο-ποιοῦνται ἐπὶ τοῦ παρόντος στὴν πατρίδα μας, δὲν ἀπαιτοῦν τὴν χρήση καλλιεργειῶν ἐμβρυϊκῶν κυττάρων γιὰ τὴν παραγωγή τους’’   2ο μέρος Ἐξαφανισμένο  διὰ χειρός τοῦ Μητροπολίτου Μεσογαίας       1ο  μέρος ‘’(τά) ἐμβόλια δεν ἀπαιτοῦν τὴν χρήση καλλιεργειῶν ἐμβρυϊκῶν κυττάρων γιὰ τὴν παραγωγή τους’’           2ο μέρος Ἐξαφανισμένο  διὰ χειρός τοῦ Μητροπολίτου Μεσογαίας          

    Πῶς ἆρά γε μπορεῖ νὰ ὀνομάζεται μιὰ ἀπροκάλυπτη καὶ χονδροκομένη λαθροχειρία, σὲ ἐνημερωτικὸ κείμενο, πρὸς τὸ Σῶμα τῆς Ἱερᾶς Συνόδου, κρυμμένη σὲ μιά ‘’πετσοκομένη’’ παραπομπή, ποὺ κανεὶς δὲν θὰ  μπῆ στὸν κόπο ἀναζητήσει;  Ἐπιστημονικὴ βιβλιογραφίᾳ καὶ δεοντολογίᾳ;;;  Ἔλεος!

      Ἄλλωστε, ἀποτελεῖ κοινὸν τόπον, ὅτι  ἡ ἐπιστήμη, ὡς μέθοδος καὶ διαδικασία,  στηρίζεται στὴν ἀρχὴ τῆς διαψεύσεως[xiii],   καὶ ὅτι προσδοκία τῆς ἐπιστήμης δέν μπορεῖ νά εἶναι ἡ ἀναζήτηση τῆς ἀπέραντης γνώσεως[xiv].  Καὶ οἱ δύο αὐτοὶ ἐπιστημολογικοὶ πυλῶνες, στὴν ἄσκηση τῆς ἰατρικῆς, τοὐλάχιστον, ἐκφράζονται μὲ τὴν θεωρία τῆς λεγομένης “ἀσαφοῦς λογικῆς” (“fuzzy logic”)[xv].

Παράγραφος δευτέρα

● «Τὸ θέμα ξεκίνησε  λόγῳ τῆς ἀναφορᾶς τῆς ἀξιοποιήσεως  καὶ καλλιέργειας κυτταρικῶν σειρῶν ποὺ προέκυψαν ἀπὸ ἐμβρυϊκὰ κύτταρα τῶν δεκαετιῶν 1960 καὶ 1970, προερχόμενα ἀπὸ ἔκτρωση καὶ τὰ ὁποῖα εἶχαν καταψυγεῖ γιὰ χρόνια»

Ἡμέτερος σχολιασμός:

    Τὸ ὑπὸ συζήτηση θέμα, λανθασμένως θεωρεῖ ὁ Μητροπολίτης, ὅτι ξεκίνησε στὶς δεκαετίες 1960-1970. Ἡ ἐργαλιοποίηση τοῦ ἀνθρώπου ἔχει τὴν ἀφετηρία της, στὸν ναζιστικὸ φασισμὸ τοῦ Χίτλερ καὶ τῶν συνεργατῶν του, μὲ ἐπὶ κεφαλῆς,  τὸν Μένγκελε.

     Εἶναι γνωστόν, ὅτι μετὰ τὴν δίκη τῆς Νυρεμβέργης ἀκολούθησαν καὶ ἄλλες δίκες, οἱ Trials of War Criminals before the Nuremberg Military (NMT) (Δίκες τῶν ἐγκληματιῶν πολέμου ἐνώπιον τῶν στρατιωτικῶν δικαστηρίων τῆς Νυρεμβέργης ἢ ἁπλούστερα Μεταγενέστερες Δίκες τῆς Νυρεμβέργης), ἐκ τῶν ὁποίων ἡ πρώτη εἶναι γνωστή, ὡς «Δίκη τῶν ἰατρῶν» (Doctors’ Trial)[xvi], μὲ τὴν ὁποία πολλοὶ ναζιστὲς ἰατροὶ καταδικάσθηκαν σὲ θάνατο, ἕνεκα καὶ τῶν γενετικῶν πειραμάτων, ποὺ διεξήγαγον κατὰ τὴν φοβερὴ γιὰ τὴν ἀνθρωπότητα ἐκείνη   περίοδο[xvii]. Παρεμπιπτόντως, καὶ τὰ κατὰ covid-19 ‘’ἐμβόλια’’ βρίσκονται ἀκόμη σὲ πειραματικὸ στάδιο, καὶ ἀποτελοῦν γενετικοὺς τροποποιητές[xviii].

      Τὸ θέμα τῶν ἀνθρωπίνων κυτταροσειρῶν ἀποτελεῖ τὸ συνεχὲς τῶν ναζιστικῶν πειραμάτων. Ὅπως προκύπτει βιβλιογραφικά, ἀπὸ τὸ ἔτος 1952, ἡ ναζιστικὴ παράδοση συνεχίσθηκε καὶ μετὰ τὸν 2ον παγκόσμιο πόλεμο, μὲ τὴν βέβηλη θανάτωση τῶν ἐμβρύων γιὰ ἐρευνητικὴ χρήση[xix].

     Ἡ ἀναφορὰ στὰ κατεψυγμένα ἔμβρυα τῶν δεκαετιῶν 1960 καὶ 1970 σὲ τί ἀποσκοπεῖ;  Ὁ χρόνος ἀπενοχοποιεῖ σταδιακὰ τὸ ἔγκλημα καὶ ἀθωώνει τὸν δράστη; Ἄπαγε τῆς βλασφημίας[xx]. Τὸ ἔγκλημα εἶναι καὶ θὰ εἶναι διαρκὲς μέχρι συντελείας τῶν αἰώνων, ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ. Ἀλλὰ καὶ γιὰ τὴν ἀνθρώπινη δικαιοσύνη ἡ προσβολὴ τοῦ ἐννόμου ἀγαθοῦ τῆς ζωῆς, πληροῖ ἀδιάκοπα τὴν ἀντικειμενικὴ ὑπόσταση τοῦ ἐν λόγῳ ἐγκλήματος, ἐφ’ ὅσον, ὄχι μόνον ἡ παραγωγὴ τοῦ παρανόμου ἀποτελέσματος, ἀλλὰ καὶ ἡ διατήρησή του, συνεχίζεται μέσῳ τῶν κυτταροσειρῶν[xxi].

      Εἶναι ἐμφανέστατη ἡ προσπάθεια, ποὺ γίνεται  μὲ σκοπὸ νὰ ἐκμηδενισθεῖ  τὸ ἠθικὸ βάρος τῆς χρήσεως ἀνθρωπίνων κυτταροσειρῶν, ὅπως ἄλλωστε ὁρίζουν καὶ οἱ παπικὲς ἐγκύκλιοι, στὶς ὁποῖες ‘’μπῆκαν’’ οἱ τῆς Ἐπιτροπῆς Βιοηθικῆς[xxii].

Παράγραφος τρίτη

● «Οἱ κυτταρικὲς σειρὲς  δὲν ἀποτελοῦν κύτταρα ἐμβρυϊκά, ἀλλὰ ἔχουν προέλθει ἀπὸ τέτοια. Εἶναι δεύτερη ἢ τρίτη ἢ καὶ ἑπόμενη γενιά»

Ἡμέτερος σχολιασμός:

Τὸ σῶμα τοῦ ἀνθρώπου, ὡς περιγραπτὸν ὅλον, ἀποτελεῖται ἀπὸ μέλη. Τὸ κάθε μέλος ἀπὸ ἱστοὺς καὶ ὁ κάθε ἱστὸς ἀπὸ κύτταρα. Οἱ κυτταρικὲς λοιπὸν σειρές, δημιουργοῦνται ἀπὸ κύτταρα τὰ ὁποῖα λαμβάνονται ἀπὸ ἱστοὺς καὶ οἱ ἱστοὶ ἀπὸ ἐκτρωμένα ἔμβρυα, ἐπὶ τούτῳ. Τὰ ἔμβρυα τεμαχίζονται ζῶντα, λαμβάνονται οἱ ἐπιθυμητοὶ ἱστοὶ καὶ ἐκ τῶν ἱστῶν τὰ κύτταρα, τὰ ὁποῖα καὶ καρκινοποιοῦνται (πολλαπλασιάζονται) τεχνητά. Κυτταρικὴ σειρά, χωρὶς συγκεκριμένης μορφῆς ἄμβλωση, αὐτὴν τῆς κοιλιακῆς ὑστερεκτομῆς, ΔΕΝ ΠΑΡΑΓΕΤΑΙ. Ὅπως καὶ στὶς μεταμοσχεύσεις ὀργάνων ἡ λήψη ἀπὸ δότη γίνεται, ἐν’ ὅσῳ ὁ ἀσθενὴς εἶναι ζωντανός, δηλαδὴ ὑπάρχει αἱματικὴ κυκλοφορία.

Ἡ σημείωση, ὅτι τὰ κύτταρα τῶν ἐμβρυϊκῶν σειρῶν εἶναι δευτέρας ἢ τρίτης, καὶ οὕτω καθ’ ἑξῆς, γενηᾶς, εἶναι ἀδιάφορον, διότι ὅλα τὰ κύτταρα τοῦ σώματός μας ἀπὸ τῆς γεννήσεως μέχρι καὶ τοῦ θανάτου μας ἀνανεώνονται κατὰ τακτὰ χρονικὰ διαστήματα. Συνεπῶς, ὅλα τὰ κύτταρά μας εἶναι χρονικῶς διάδοχα τῶν πρώτων ἐμβρυϊκῶν κυττάρων, πλὴν ὡρισμένων, τῆς παρεγκεφαλίδας, τῶν ὁπτικῶν νεύρων (ἐκτὸς τοῦ κερατοειδοῦς) καὶ τῶν ὀδόντων.‘’Οἱ σειρὲς αὐτὲς εἶναι ἡ ‘’διαιώνιση’’ τῶν ἐμβρυϊκῶν κυττάρων πέραν τοῦ φυσιολογικοῦ‘’Hayflick limit’’ καὶ τὸ DNA τῶν κυττάρων αὐτῶν εἶναι ταυτόσημο μὲ αὐτὸ τῶν κυττάρων ἀπὸ τὰ ὁποῖα παρήχθησαν. Ὑπάρχει πλήρης βιολογικὴ ταυτότητα τοῦ ἐκτρωθέντος ἐμβρύου μὲ τὰ κύτταρα αὐτά[xxiii].’’

      Χωρὶς τὰ συγκεκριμένα κύτταρα τοῦ ἐκτρωθέντος ἐμβρύου, δὲν θὰ ὑπῆρχαν καὶ τὰ  κύτταρα, ποὺ προέρχονται ἀπὸ τὶς ἐν συνεχείᾳ δημιουργούμενες  κυτταροσειρές. Ἄλλωστε ἡ μίτωση παράγει δύο πυρῆνες, οἱ ὁποῖοι ἔχουν τὴν ἴδια κατασκευή-ταυτότητα, μὲ αὐτὴ τοῦ πυρῆνα  ἀπὸ τὸν ὁποῖον παράγονται[xxiv]. Κατὰ συνέπεια, τὰ κύτταρα τοῦ ἐκτρωθέντος ἐμβρύου εἶναι ταυτόσημα, μὲ αὐτὰ τῶν κυτταροσειρῶν.

Παράγραφος τετάρτη

 1. «Οἱ ἐκτρώσεις ἀπὸ τίς ὁποῖες προέκυψαν τὰ ἐμβρυϊκὰ κύτταρα δὲν εἶχαν σκοπὸ τὴν διευκόλυνση τέτοιων ἐρευνῶν.

2.Ἀλλὰ μὲ τὸ δεδομένο τῆς εὑρείας πρακτικῆς τῶν ἀμβλώσεων καὶ τῆς ὕπαρξης διαθέσιμων ἱστῶν ἀπὸ νεκρὰ ἔμβρυα, κάποια ἐξ αὐτῶν κατεψύγησαν  μὲ τὴν προοπτικὴ  τῆς ἀξιοποίησής τους  ἀπὸ τὴν ἔρευνα, λόγῳ καὶ τῶν πολλῶν  πλεονεκτημάτων ποὺ παρουσιάζουν.

3.Ἐτσι, ἀντὶ τελικῶς, νὰ καταστραφοῦν, θεωρήθηκε ἀπὸ τίς  ἁρμόδιες Ἐπιτροπὲς  Βιοηθικῆς ὅτι θὰ μποροῦσαν  νὰ παραδοθοῦν στὴν ἔρευνα, ὄχι ὡς ἔμβρυα ἀλλὰ ὡς ἱστοί.»

Ἡμέτερος σχολιασμός:

    1. Ἡ Ἐπιτροπὴ ζηλοῖ δόξαν καρδιογνώστου, ὅταν μὲ  ἀπίστευτη  βεβαιότητα διαβλέπει τὶς ἀγαθὲς προθέσεις τῶν ἐρευνητῶν, ἀναφορικὰ μὲ τὴν κακοποίηση τῶν ἐμβρύων, ὑπὲρ ὧν Χριστὸς ἀπέθανε. Δικαιώνει τοὺς φονεῖς τῶν ἐμβρύων, καὶ ἐπαινεῖ τοὺς κλεπταποδόχους τοῦ βιολογικοῦ τους θησαυροῦ, μὲ τὸ σκεπτικό, ὅτι οἱ πράξεις τους ἐφ’ὅσον συμβάλλουν στὴν  πρόοδο τῆς ἐπιστήμης, εἶναι ἠθικῶς ἐπιτρεπτές. Ἐπιβραβεύει ὅσους, ἀντὶ τῆς μητρικῆς στοργῆς καὶ θαλπωρῆς, ἐπεφύλαξαν στὰ ἔμβρυα αὐτὰ τέτοια ἀσύλληπτη κακοποίηση, τὴν ὁποία οὔτε τὰ ἄλογα ζῶα δὲν περιποιοῦν στὰ νεογέννητά τους, καὶ ἀντὶ ταφῆς, ὡς καθάρματα καὶ περιψήματα, τὰ ἀπέρριψαν στὸν βόθρο τῶν βιολογικῶν λυμάτων.

     2. Εἶναι θεμιτὸ νὰ μιλᾶμε γιὰ χρήση καὶ συμπεριφορὲς σὲ ἀνθρώπινα ὄντα ἐξ αἰτίας τῆς εὐρείας πρακτικῆς τῶν ἀμβλώσεων καὶ τῆς ὕπαρξης διαθέσιμων ἱστῶν ἀπὸ νεκρὰ ἔμβρυα;  Τότε, ἐρρέτω (κοινῶς,’’στὰ κομμάτια’’) ἡ ἔρευνα τέτοιας μορφῆς, ματωμένης ἀπὸ κατὰ συρροὴν δολοφονίες.

      Εἶναι δυνατὸν νὰ στρογγυλεύουμε τὸ ἔγκλημα ἐκ τοῦ γεγονότος, ὅτι κάθε τέτοια δολοφονία ἐμβρύου συμβάλλει στὴν ἔρευνα; Τότε, ἔρρ’ ἐς κόρακας (κοινῶς,’’στὸν κόρακα’’) τὰ θρυλούμενα πλεονεκτήματα ἀπὸ τὰ ἐγκλήματα πωρωμένων συνειδήσεων.

      3. Οἱ διάφορες ἀνὰ τὸν κόσμον θύραθεν Ἐπιτροπὲς Βιοηθικῆς, τίς ὁποῖες ἐπικαλεῖται ὁ Μητροπολίτης Μεσογαίας καὶ τῶν ὁποίων τὴν τακτικὴ ἀποδέχεται καὶ ἀκολουθεῖ, ὑστεροῦν στὸ ἕνα, τό ‘’ἐκ τῶν ὧν οὐκ ἄνευ’’ τό, sine qua non κατὰ τοὺς ρωμαίους.  Ὑστεροῦν στὴν ἀναγνώριση τοῦ Εὐαγγελίου ὡς μοναδικοῦ κριτηρίου ζωῆς καὶ σωτηρίας τοῦ κόσμου. Σ’ αὐτὸ ὑστερεῖ καὶ ἡ σχετικὴ Ἐπιτροπὴ τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος. Φοβερόν!

     Συγκεκριμένα, μᾶς πληροφορεῖ ὁ Μητροπολίτης Μεσογαίας ὅτι τὰ ἔμβρυα αὐτά ‘’παραδόθηκαν ὄχι ὡς ἔμβρυα, ἀλλ’ ὡς ἱστοί’’, χωρὶς νὰ μᾶς πληροφορεῖ περὶ τῶν πηγῶν του. Στὸ εὔλογο ἐρώτημα ἀπὸ τοῦ προέρχονται οἱ ἱστοί, ἡ ἀπάντηση εἶναι αὐτονόητη. Προέρχονται ἀπὸ τὸν διαμελισμὸ τῶν ἐμβρύων, καὶ μάλιστα ζώντων ἐμβρύων, καὶ ὄχι νεκρῶν ὅπως διατείνεται. Συνεπῶς, τὰ ἔμβρυα δὲν παραδόθηκαν ὡς ἀκέραια ἔμβρυα, ἀλλ’ ὡς διαμελισμένα-κακοποιημένα ἔμβρυα. Μὲ δολιχοδρομίες, παρελκυστικὲς τακτικὲς καὶ τὸ καβαφικὸ ἐπαμφοτερίζον, ‘’ἐν μέρει ἐθνικὸς κ’ ἐν μέρει χριστιανίζων[xxv]’’, δὲν ἀποδρᾶς μόνον ἀπὸ τὴν ἀλήθεια τῆς Ἐκκλησίας, ἀλλὰ καὶ ἀπὸ τὴν τὴν κοινὴ λογική.

    Διερωτῶμαι: Μήπως ἐπανακάμπτει καὶ πάλιν ὁ γνωστικισμὸς καὶ τὸ σκοτάδι τοῦ αὐτοχαρακτηριζόμενου ὡς «διαφωτισμοῦ»; Κύριε ἐλέησον!

π. Στυλιανὸς Ἐμμ. Καρπαθίου

[ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ]


[i] Ἱερὰ Σύνοδος τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, Πρὸς τὸν λαό, Ἰούλιος 2021, Νο  53.

[ii] Α’Ιωάν. 2,18

[iii] Ρωμ.2,14-15

[iv] Εὐριπίδης, Ἰφιγένεια ἐν Ταύροις.

[v] Προσωπική, προφορικὴ  ὁμολογία τοῦ Μητροπολίτου Μεσογαίας, στὴν 3η  Διαδικτυακὴ Σύναξη, ὅ.π. ( βλ. 1.31.37  κ.ἑ., τοῦ σχετικοῦ video.)

[vi] Ὀδυσσέας Ἐλύτης, Σηματολόγιον, Ρήσεις ἀπὸ τὸ ποιητικὸ ἔργο  »Μαρία Νεφέλη», Ἐπιμέλεια Ἠλιοπούλου Ἰουλίτα, Ἐκδόσεις Ὕψιλον, Ἀθήνα, 2001.

[vii] Ἰωάννου Χρυσοστόμου, Exposito in Psalmum  XLIX  η’ , Migne  P.G. 55, 252. Πρβλ. Πράξ.  14,13.

[viii] Νομικὸς ὅρος τοῦ Ρωμαϊκοῦ Δικαίου.

[ix] ICD-10, WHO, 1992. Σὲ ἑλληνικὴ μετάφραση, Ἐκδ. Βῆτα, σελ.  254,258,261.

[x] Πλάτων, Πολιτεία 416 d-417a ‘’πολλὰ καὶ ἀνόσια κακουργήματα ἔχουν γίνει ἀπὸ τῶν ἀνθρώπων τὸ χρῆμα ”

[xi] The Lancet condemned a leaked draft decision to override the landmark 1973 Roe v. Wade ruling that enshrined the right to abortion in the US. WorldAgence France-PresseUpdated: May 14, 2022 12:02 am IST

[xii] Πλάτων, Μενέξενος, 347a.,

[xiii] Popper K. The open Society and its Enemies ἑλλ. μτφρ. Εἰρ. Παπαδάκη, Ἐκδ. Δωδώνη Ἀθήνα 1980 τ. ΙΙ σελ.29.   Πρβλ. Popper Karl, Objective Knowledge, Oxford,1972. Popper K.,Eccles J.: The Self and its Brain.Springer-Verlag,Berlin-New York, 1977.

[xiv] « Le principal but de la science n’ est pas d’ ouvtir a une sagesse infinie, mais de tracer les limites de l’ erreur infini» Berlolt Brecht, La vie de Galilée.  Βλ. Skrabanek Peter- Mc Cormick James, Idées folles, idées fausses en médecine,  traduis de l᾿ anglais par Yves Morin, Éd. Odile Jacob 1992  σελ.7.

[xv] Zadeh Lofli, Biological applications of the theory of fuzzy sets and systems. In: The Proceedings of an International Symposium on biocybernetics of the Central Nervous System. Boston, Little Brown, 1969:199-206.

[xvi] Δικαστὲς ἦταν: Πρόεδρος, ὁ Walter B. Beals, μέλη οἱ Harold L. Sebring καὶ Johnson T. Crawford, ἀναπληρωτὴς δικαστής, ὁ Victor C. Swearing, πρῴην εἰδικὸς βοηθὸς τοῦ Γενικοῦ Εἰσαγγελέα τῶν ΗΠΑ, δημόσιος κατήγορος, ὁ Telford Taylor καὶ Γενικός Εἰσαγγελέας ὁ James M. Mc Haney.  Τὸ κατηγορητήριο κατατέθηκε στὶς 25 Ὀκτωβρίου 1946.  Ἡ δίκη ξεκίνησε στὶς 9 Δεκεμβρίου 1946 καὶ ὁλοκληρώθηκε στὶς 20 Αὐγούστου 1947.

[xvii] Λεπτομέρειες περὶ ὅλων αὐτῶν βλ. Στ. Καρπαθίου, Ἱστορία τοῦ ζυγωτοῦ καὶ ἐξωσωματικὴ γονιμοποίηση, Ἐκδ. Δόμος Ἀθήνα, 2011.

[xviii]  π.Στυλιανού Καρπαθίου,Τὰ ‘’ἐμβόλια’’ ἔναντι τοῦ Covid-Sars 2  ὑπὸ τὸ φῶς  τῆς διδασκαλίας τῆς Μιᾶς Ἁγίας Καθολικῆς καὶ Ἀποστολικῆς   Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας  τοῦ Χριστοῦ. Α’. 1. Τὰ ἐμβόλια ἔναντι τοῦ  Sars-CoV-2, Τὶ εἶναι ἐμβόλιο. https://enromiosini.gr/arthrografia/p-stylianos-emm-karpathioy/

[xix] Thomas H.Weller,JohnF.Enders,Frderick C.Robbins and Merguerite B. Stoddart; Studies on the Cultivation of poliomyelitis Viruses in Tissue Culture: I. The Propagation of Poliomyelitis Viruses in Suspended Cell Cultures of Various Human Tissue; Journal of Immunology 1952;69;645-671.

[xx] Αριστοφάνης, Βάτραχοι, 853, κ.ἄ.

[xxi] Ἀπόφ.323/1968 τοῦ Πλημ. Θεσσαλονίκης, Βλ. ‘’Ποινικὰ Χρονικά’’ ΙΕ’/330.

[xxii] – Congregation for the Doctrine of the Faith, Instruction Dignitas Personae   (8th December 2008), n. 35; AAS (100), 884.

– Pontifical Academy for Life,’’Moral reflections on vaccinew  prepared from cells derived from aborted human foetuses ‘’, 5th June 2005.

– Francis, Address to the  members  of the  ‘’Banco Farmaceutico’’ foundation,  19 September 2020.

[xxiii] π.Στ.Καρπαθίου, Δευτέρα ἀνοικτὴ ἐπιστολή, Πρὸς τὴν Ἁγία καὶ Ἱερὰ Σύνοδο τῆς Ἱεραρχίας τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος. Β.4.β.

[xxiv] Βλ. David T Suzuki, Anthony J.F. Griffiths, Jeffrey H. Miller και Richard C. Lewontin, GENETICA  Principi di analisi formale, Ἐκδόσεις Zanichelli. Βλ. ἐπίσης,  Grande dizionario della medicina e del benessere, Ἐκδόσεις, Istituto Geografico de Agostini.

[xxv] Κ. Καβάφης, Τὰ ἐπικίνδυνα.

tasthyras.wordpress.com

 https://orthodoxostypos.gr