ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΟΝ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ
Ρωμ. γ΄ 19-26
19 Οἴδαμεν δὲ ὅτι ὅσα ὁ νόμος λέγει τοῖς ἐν τῷ νόμῳ λαλεῖ, ἵνα πᾶν στόμα φραγῇ καὶ ὑπόδικος γένηται πᾶς ὁ κόσμος τῷ Θεῷ, 20 διότι ἐξ ἔργων νόμου οὐ δικαιωθήσεται πᾶσα σάρξ ἐνώπιον αὐτοῦ· διὰ γὰρ νόμου ἐπίγνωσις ἁμαρτίας. 21 Νυνὶ δὲ χωρὶς νόμου δικαιοσύνη Θεοῦ πεφανέρωται, μαρτυρουμένη ὑπὸ τοῦ νόμου καὶ τῶν προφητῶν, 22 δικαιοσύνη δὲ Θεοῦ διὰ πίστεως Ἰησοῦ Χριστοῦ εἰς πάντας καὶ ἐπὶ πάντας τοὺς πιστεύοντας· οὐ γάρ ἐστι διαστολή· 23 πάντες γὰρ ἥμαρτον καὶ ὑστεροῦνται τῆς δόξης τοῦ Θεοῦ, 24 δικαιούμενοι δωρεὰν τῇ αὐτοῦ χάριτι διὰ τῆς ἀπολυτρώσεως τῆς ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ, 25 ὃν προέθετο ὁ Θεὸς ἱλαστήριον διὰ τῆς πίστεως ἐν τῷ αὐτοῦ αἵματι, εἰς ἔνδειξιν τῆς δικαιοσύνης αὐτοῦ διὰ τὴν πάρεσιν τῶν προγεγονότων ἁμαρτημάτων 26 ἐν τῇ ἀνοχῇ τοῦ Θεοῦ, πρὸς ἔνδειξιν τῆς δικαιοσύνης αὐτοῦ ἐν τῷ νῦν καιρῷ, εἰς τὸ εἶναι αὐτὸν δίκαιον καὶ δικαιοῦντα τὸν ἐκ πίστεως Ἰησοῦ.
ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΟΝ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ
Μτθ. ζ΄ 1-8
1 Μὴ κρίνετε, ἵνα μὴ κριθῆτε· 2 ἐν ᾧ γὰρ κρίματι κρίνετε κριθήσεσθε, καὶ ἐν ᾧ μέτρῳ μετρεῖτε μετρηθήσεται ὑμῖν. 3 τί δὲ βλέπεις τὸ κάρφος τὸ ἐν τῷ ὀφθαλμῷ τοῦ ἀδελφοῦ σου, τὴν δὲ ἐν τῷ σῷ ὀφθαλμῷ δοκὸν οὐ κατανοεῖς; 4 ἢ πῶς ἐρεῖς τῷ ἀδελφῷ σου, ἄφες ἐκβάλω τὸ κάρφος ἀπὸ τοῦ ὀφθαλμοῦ σου, καὶ ἰδοὺ ἡ δοκὸς ἐν τῷ ὀφθαλμῷ σου; 5 ὑποκριτά, ἔκβαλε πρῶτον τὴν δοκὸν ἐκ τοῦ ὀφθαλμοῦ σου, καὶ τότε διαβλέψεις ἐκβαλεῖν τὸ κάρφος ἐκ τοῦ ὀφθαλμοῦ τοῦ ἀδελφοῦ σου. 6 Μὴ δῶτε τὸ ἅγιον τοῖς κυσὶ μηδὲ βάλητε τοὺς μαργαρίτας ὑμῶν ἔμπροσθεν τῶν χοίρων, μήποτε καταπατήσωσιν αὐτοὺς ἐν τοῖς ποσὶν αὐτῶν καὶ στραφέντες ῥήξωσιν ὑμᾶς. 7 Αἰτεῖτε, καὶ δοθήσεται ὑμῖν, ζητεῖτε, καὶ εὑρήσετε, κρούετε, καὶ ἀνοιγήσεται ὑμῖν· 8 πᾶς γὰρ ὁ αἰτῶν λαμβάνει καὶ ὁ ζητῶν εὑρίσκει καὶ τῷ κρούοντι ἀνοιγήσεται.
ΣΥΝΑΞΑΡΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ
Ο ΑΓΙΟΣ ΝΕΟΜΑΡΤΥΣ ΠΡΟΚΟΠΙΟΣ
Στίς 25 Ἰουνίου ἡ Ἐκκλησία μας τιμᾶ τήν μνήμη τοῦ ἁγίου Νεομάρτυρος Προκοπίου. Ὁ ἅγιος Προκόπιος καταγόταν ἀπό τήν περιοχή τῆς Βάρνας, τῆς Βουλγαρίας, ἀπό γονεῖς εὐσεβεῖς. Σέ ἡλικία εἴκοσι χρονῶν ἀναχώρησε γιά τό Ἅγιον Ὄρος, ὅπου ἐκάρη μοναχός στήν Σκήτη τοῦ Τιμίου Προδρόμου καί διακρίθηκε γιά τούς ἀσκητικούς του ἀγῶνες. Ὅμως ὁ διάβολος τοῦ ἔβαλε τόν λογισμό νά βγῆ στόν κόσμο· ἐρχόμενος στήν Σμύρνη τόν κυρίευσε ἡ ἀπόγνωση, μέ ἀποτέλεσμα νά ἐξισλαμισθῆ. Ἐπειδή ὅμως ἄρχισε νά τόν ἐνοχλῆ ἡ συνείδησή του πῆγε κρυφά σέ ἕνα γνωστό του πνευματικό, ὁ ὁποῖος βλέποντας τήν ἐλεεινή κατάστασή του τόν λυπήθηκε. Ὁ Προκόπιος ὁμολόγησε ὅτι μετανόησε καί ὅτι θέλει νά ἀποπλύνη τήν ἁμαρτία του μέ τό μαρτύριο, ὅμως ὁ πνευματικός τόν ἀπέτρεψε, φοβούμενος νά μή ὀλιγοπιστήση. Ὁ ἅγιος ἐπέμεινε, λέγοντας ὅτι μέ τήν βοήθεια τοῦ Θεοῦ θά ἀξιωνόταν τοῦ ποθουμένου. Ἔτσι ἀπό τότε ἄρχισε νά ἐπισκέπτεται κρυφά τόν πνευματικό καί νά προετοιμάζεται. Ὅταν ἦλθε ὁ κατάλληλος καιρός παρουσιάσθηκε στόν κριτή καί μέ θάρρος ὁμολόγησε ὅτι ἡ θρησκεία τους εἶναι ψεύτικη καί ὅτι ὁ μόνος ἀληθινός Θεός εἶναι ὁ Χριστός. Οἱ μουσουλμάνοι προσπάθησαν νά τόν μεταπείσουν πότε μέ ἀγριότητα καί πότε μέ καλωσύνη. Ἐπειδή ὅμως ὁ μάρτυς παρέμενε σταθερός στήν πίστη του, ἀποφάσισαν νά τόν ἀποκεφαλίσουν. Ἔτσι, στίς 25 Ἰουνίου τοῦ 1810 ὁ μάρτυς τοῦ Χριστοῦ Προκόπιος ἔτρεξε μέ χαρά στόν τόπο τῆς καταδίκης· βλέποντας τότε οἱ δήμιοι τό γενναῖο φρόνημά του ἀρνήθηκαν νά τόν ἐκτελέσουν. Τέλος, βρέθηκε ἕνας ἀρνησίχριστος πού ὑπερέβαλε ἀπό ὅλους στήν κακία καί τόν ἀποκεφάλισε καί ἔτσι ἀξιώθηκε νά λάβη τόν στέφανο τοῦ μαρτυρίου.