Οι υπογράφοντες αυτό το κείμενο εκφράζουμε την αντίθεσή μας στις προτεινόμενες τροπολογίες διατάξεων του Διεθνούς Υγειονομικού Κανονισμού (IHR), που διέπουν από το 2005 τον Π.Ο.Υ. και στεκόμαστε αρωγοί στο δικαίωμα όλων των ανθρώπων για υγειονομική ανεξαρτησία και αυτοδιάθεση.
Οι προτεινόμενες από τις Η.Π.Α. τροπολογίες είναι τώρα υπό συζήτηση και εξέταση στο πλαίσιο της 75ης Παγκόσμιας Συνέλευσης για την Υγεία, που ξεκίνησε στις 22 Μαΐου 2022 [σ.τ.μ. και ολοκληρώνεται στις 28 Μαΐου, με την ψήφιση των κρατών-μερών του Π.Ο.Υ.]
Η προτεινόμενη αναθεώρηση κατ’αρχήν εγείρει αμφιβολίες σχετικά με την ημερομηνία που θα τεθούν σε εφαρμογή οι τροπολογίες, αν γίνουν δεκτές, επειδή ρητά αναφέρεται ότι θα ισχύσουν έξι μήνες μετά την ημερομηνία δημοσιοποίησής τους από τον Γενικό Διευθυντή του Π.Ο.Υ., ενώ ο ισχύων Διεθνής Υγειονομικός Κανονισμός προβλέπει ότι τυχόν τροπολογίες τίθενται σε εφαρμογή 18 μήνες μετά τη σχετική ανακοίνωση του επικεφαλής του Οργανισμού.
Αν εγκριθούν, οι νομικά δεσμευτικές αυτές τροπολογίες, θα ισχύσουν για όλα τα κράτη-μέρη, εκτός από εκείνα που ρητά θα τις απορρίψουν. Το άρθρο 59 του Διεθνούς Υγειονομικού Κανονισμού (IHR) [σ.τ.μ.:επικυρώθηκε στη χώρα μας με τον Ν.3991/2011], προβλέπει ότι όποιο κράτος-μέρος δεν δηλώσει σαφώς ότι απορρίπτει ή διατηρεί επιφυλάξεις για τροπολογίες, εικάζεται η de facto αποδοχή του.
Ο μέχρι τώρα ισχύων Κανονισμός, που υιοθετήθηκε το 2005, σέβεται την εθνική κυριαρχία όλων των κρατών-μερών. Απεναντίας, η προτεινόμενη αναθεώρηση θέλει να επεκτείνει και να συστηματοποιήσει την εξουσία του Π.Ο.Υ. για επιβολή υγειονομικών εντολών, σε ευθεία παραβίαση της εθνικής κυριαρχίας και των δικαιωμάτων των πολιτών στην υγεία.
Οι τροπολογίες, που εξετάζονται αυτές τις μέρες, επιχειρούν να εξαλείψουν την αυτονομία του κάθε κράτους σε περίοδο πραγματικών, πιθανών ή αναμενόμενων έκτακτων καταστάσεων στη δημόσια υγεία, παρέχοντας στον Π.Ο.Υ. μονομερή υπερεξουσία να αξιολογεί και να αποφαίνεται για μία έκτακτη κατάσταση δημόσιας υγείας, εξουσιοδοτώντας τον να υπαγορεύσει τη γενική στρατηγική και αντιμετώπιση αυτής.
Όλα αυτά αμέσως μετά την κρίση του covid-19, στη διάρκεια της οποίας ο Π.Ο.Υ. έκανε καταφανώς κακή διαχείριση. σε όλα τα επίπεδα αντιμετώπισης για την προστασία της παγκόσμιας υγείας – ενθαρρύνοντας τα καταστροφικά για την οικονομία lockdown, υποτιμώντας τις προληπτικές σε πρώιμο στάδιο θεραπευτικές αγωγές και προτείνοντας παρεμβάσεις αποδεδειγμένα μη ασφαλείς και μη αποτελεσματικές.
Οι προτεινόμενες τροπολογίες, με πρόσχημα βελτιωτικές ρυθμίσεις υπέρ της δημόσιας υγείας, επιτρέπουν στον Π.Ο.Υ. να σφετεριστεί εκτελεστικές εξουσίες εν είδει επικυριαρχίας σε κράτη-μέλη, παρέχοντας εξουσία διακυβέρνησης σε μη εκλεγμένους γραφειοκράτες που δεν λογοδοτούν πουθενά και δεν φέρουν ευθύνη.
Παρακάτω, παραθέτουμε μερικές μόνον από τις πολλές αμφιλεγόμενες και ανησυχητικές ρυθμίσεις στις τροπολογίες του Διεθνούς Υγειονομικού Κανονισμού που προτάθηκαν από το Αμερικανικό Υπουργείο Υγείας, με ημερομηνία 18 Ιανουαρίου 2022.
Για διευκόλυνση, το νέο κείμενο είναι υπογραμμισμένο με έντονα γράμματα και οι προτεινόμενες διαγραφές κειμένου από τις υπάρχουσες ρυθμίσεις επισημαίνονται με γραμμή διαγραφής. Όλο το υπόλοιπο κείμενο παραμένει ως έχει, αναλλοίωτο.
ΑΡΘΡΟ 5: Επιτήρηση (Surveillance)
ΝΕΟ ΚΕΙΜΕΝΟ: O Π.O.Υ. θα αναπτύξει κριτήρια πρώιμης προειδοποίησης για να αξιολογεί και να επικαιροποιεί σταδιακά τον εθνικό, περιφερειακό ή παγκόσμιο κίνδυνο που τίθεται από ένα συμβάν άγνωστης αιτιολογίας ή προέλευσης…
Στην πράξη, αυτό σημαίνει ότι παρέχεται στον Π.Ο.Υ. μονομερής εξουσία να θέσει σε εφαρμογή ένα σύστημα παγκόσμιας επιτήρησης για την υγεία, όχι υπόλογο σε δημόσιο έλεγχο ή δημόσια διαφάνεια, αφήνοντας έτσι ανοικτή τη δυνατότητα εμφάνισης τεχνητών πηγών πανδημίας ή άλλων έκτακτων καταστάσεων.
ΑΡΘΡΟ 9, ενότητα 1
Ο Π.Ο.Υ. μπορεί να λαμβάνει υπόψη αναφορές από πηγές άλλες από τις κοινοποιήσεις ή διαβουλεύσεις και θα αξιολογεί αυτές τις αναφορές σύμφωνα με τις πάγιες επιδημιολογικές αρχές, κατόπιν δε θα γνωστοποιεί τις πληροφορίες σχετικά με το περιστατικό στο Κράτος-Μέρος στο έδαφος του οποίου φέρεται ότι λαμβάνει χώρα το περιστατικό. Προτού αναλάβει οποιαδήποτε δράση βάσει αυτών των αναφορών, ο Π.Ο.Υ. θα διαβουλεύεται και θα προσπαθεί να λάβει επιβεβαίωση από το Κράτος- Μέρος, στο έδαφος του οποίου φέρεται ότι λαμβάνει χώρα το περιστατικό, σύμφωνα με την διαδικασία του άρθρου 10.
Η απάλειψη της διάταξης αυτής από το άρθρο 9, αφαιρεί τη διαδικασία των διαβουλεύσεων με το κράτος-μέρος, στη διάρκεια μιας «φερόμενης» έκτακτης υγειονομικής κατάστασης, ενώ τοποθετεί τον Π.Ο.Υ. σε θέση υπεροχής έναντι του κράτους – μέλους, δηλ. να του υπαγορεύει πώς πρέπει να ενεργήσει μέσα στα ίδια τα όρια της εθνικής επικράτειας. Αυτό συνιστά ευθεία απειλή στην εθνική κυριαρχία και αυτοδιάθεση!
ΑΡΘΡΟ 10, ενότητα 4
Εάν το Κράτος Μέρος δεν αποδεχθεί την προσφορά συνεργασίας μέσα σε 48 ώρες, ο Π.Ο.Υ. θα μπορεί να, όταν αυτό δικαιολογείται από το μέγεθος του κινδύνου για την δημόσια υγεία, γνωστοποιεί αμέσως σε άλλα Κράτη Μέρη τις πληροφορίες που διαθέτει, ενθαρρύνοντας συγχρόνως το Κράτος Μέρος να αποδεχθεί την προσφορά συνεργασίας του Π.Ο.Υ. λαμβάνοντας υπόψη τις απόψεις του ενδιαφερόμενου Κράτους Μέρους.
Δηλαδή, οποιοδήποτε έθνος απορρίψει τη διακήρυξη του Π.Ο.Υ., θα έχει μόλις 48 ώρες για να αναθεωρήσει τη θέση του και να συμμορφωθεί, διαφορετικά να υποβληθεί σε πιέσεις από άλλα κράτη και/ή κυρώσεις, όπως λ.χ. οικονομικές κυρώσεις. Οι απόψεις του επίμαχου αυτού κράτους δεν θα λαμβάνονται πλέον υπόψιν.
ΑΡΘΡΟ 12, ενότητα 2
Εάν ο Γενικός Διευθυντής θεωρεί, βάσει μίας αξιολόγησης στο πλαίσιο του παρόντος Κανονισμού, ότι λαμβάνει χώρα πιθανό ή πραγματικό επείγον περιστατικό δημόσιας υγείας διεθνούς εμβέλειας, τότε ο Γενικός Διευθυντής θα διαβουλεύεται θα ενημερώσει όλα τα Κράτη-Μέρη και θα επιδιώξει διαβούλευση με το Κράτος Μέρος, στο έδαφος του οποίου έχει προκύψει το περιστατικό, σχετικά με αυτόν τον προκαταρκτικό προσδιορισμό. Εάν ο Γενικός Διευθυντής και το Κράτος Μέρος συμφωνούν σχετικά με αυτόν τον προσδιορισμό, αποφασίσει, τότε ο Γενικός Διευθυντής θα ζητά, σύμφωνα με την διαδικασία του Άρθρου 49, τις απόψεις της Επιτροπής που συστήνεται σύμφωνα με το Άρθρο 48 (που εφεξής θα καλείται ‘Επιτροπή «Επειγόντων Περιστατικών») για τις κατάλληλες προσωρινές συστάσεις.
Δηλαδή, το άρθρο 12 δημιουργεί μία νέα υποκατηγορία έκτακτης υγειονομικής κατάστασης, δίνοντας στον Γενικό Διευθυντή του Π.Ο.Υ. την εξουσία να ενεργοποιεί μονομερώς πρωτόκολλα πανδημίας, βασισμένος απλώς στην υπόθεση μιας «πιθανής» απειλής. Η ισχύουσα διάταξη, που προβλέπει ότι πρέπει να συμφωνούν ο Γενικός Διευθυντής και το κράτος, αφαιρείται. Γραφειοκράτες, απομακρυσμένοι από το πεδίο, θα μπορούν έτσι να ενισχύονται για να θέσουν σε εφαρμογή έκτακτη υγειονομική πολιτική, εφαρμόσιμη όχι μόνο σε πανεθνικό επίπεδο αλλά κατ’ επέκταση και σε ατομικό –των πολιτών, ανεξάρτητα από την επιθυμία της κοινωνίας των πολιτών.
Νέο Κεφάλαιο IV (άρθρο 53): Η Επιτροπή Συμμόρφωσης
- Τα Κράτη Μέρη θα ιδρύσουν μία Επιτροπή Συμμόρφωσης, που θα είναι υπεύθυνη για:
α) την αξιολόγηση πληροφοριών που υποβάλλεται από τον Π.Ο.Υ. και τα Κράτη-Μέρη, σχετικά με τη συμμόρφωση προς τις υποχρεώσεις που απορρέουν από τις παρούσες Ρυθμίσεις
β) τον έλεγχο, τη διαβούλευση και/ή την διευκόλυνση παροχής βοήθειας σε ζητήματα που συνδέονται με τη συμμόρφωση, προκειμένου να βοηθηθούν τα Κράτη-Μέρη να συμμορφωθούν προς τις υποχρεώσεις που απορρέουν από τις παρούσες Ρυθμίσεις.
Μία από τις πιο ύπουλες αλλαγές του Διεθνούς Υγειονομικού Κανονισμού (IHR), που περιέχουν οι προτεινόμενες τροπολογίες, είναι η δημιουργία μιας «Επιτροπής Συμμόρφωσης», η οποία θα λειτουργεί ως μηχανισμός διαχείρισης και επιβολής των κρατών-μερών, διασφαλίζοντας ότι αυτά θα συμμορφωθούν στις ντιρεκτίβες επείγοντος χαρακτήρα του Π.Ο.Υ. – συμπεριλαμβανομένων των δαπανών σε κεφάλαιο, υποδομές, συλλογή πληροφοριών και εφαρμογή σχεδίου έκτακτης ανάγκης. Συνοπτικά, οι τροπολογίες που προτείνονται, θα επισύρουν μεταξύ άλλων τις εξής αλλαγές:
- εντείνουν την επιτήρηση όλων των χωρών παγκοσμίως και των πολιτών τους
- εκχωρούν στον Π.Ο.Υ. την εξουσία να καταγγείλει στα άλλα κράτη μέρη ένα κράτος το οποίο διαφοροποιείται και δεν στέλνει αναφορές και συνακόλουθα, να του επιβάλλει ποινές και κυρώσεις.
- καθιστούν τον Γενικό Διευθυντή του ικανό να ανακοινώσει πότε και πώς λαμβάνει χώρα κάποιο πανδημικό ή άλλο «φερόμενο» έκτακτο περιστατικό, επικαλούμενος πηγές τις οποίες όμως δεν αποκαλύπτει.
- δίνουν απεριόριστες εξουσίες στον Γενικό Διευθυντή να προσδιορίζει και να εφαρμόζει παρεμβάσεις αντιμετώπισης της έκτακτης κατάστασης.
- Δίνουν στον Π.Ο.Υ. τη δυνατότητα να αποκτά πρόσβαση σε πόρους και κεφάλαια διαχείρισης σε περίπτωση πανδημικού συμβάντος.
Αυτός ο σφετερισμός εξουσίας από τον Π.Ο.Υ., τους χορηγούς και τους μετόχους του, αντιπροσωπεύει μία ευθεία απειλή στην πολιτική και οικονομική αυτοδιάθεση και κυριαρχία όλων των εθνών και των πολιτών τους.
Ο Π.Ο.Υ., με την επανειλημμένη προώθηση πρακτικών που προκάλεσαν καταστροφικές οικονομικές, κοινωνικές και ψυχοσωματικές συνέπειες σε όλη την υφήλιο, απέτυχε προφανώς στην αποστολή του ως παγκόσμιος υπηρέτης της δημόσιας υγείας και γι’ αυτό δεν μπορεί να θεωρηθεί αξιόπιστος στη διαμόρφωση πολιτικής για την υγεία των πολιτών όλου του κόσμου.
Αξιοσημείωτο δε είναι το γεγονός ότι ο Οργανισμός αυτός έχει το λεγόμενο «ακαταδίωκτο», είναι στο απυρόβλητο κάθε μορφής ποινικής δίωξης και έρευνας σε έγγραφά του και υποδομές που διαθέτει.
Θα έπρεπε να μη δίνονται άλλες χορηγίες στον Π.Ο.Υ., αλλά ούτε δύναμη και εξουσίες. Επίσης να μην του επιτρέπεται να ελέγχει την ατζέντα της παγκόσμιας υγείας ή να εφαρμόζει μέτρα βιοασφάλειας.
Αμφιλεγόμενες παγκόσμιες συμφωνίες με μεσάζοντες μη αιρετούς γραφειοκράτες, οι οποίοι δεν λογοδοτούν σε κανένα, δεν πρέπει να επιτρέπεται να κυβερνούν κανένα έθνος,
Είναι επιτακτική ανάγκη για όλα τα έθνη να διατηρήσουν την κυριαρχία τους, ιδίως μάλιστα σε καιρούς κρίσης, ώστε σύσσωμη η παγκόσμια κοινότητα να μπορεί να προστατευθεί ενιαία από πολιτικές επιλογές παγκοσμιοποίησης, που πρωτίστως ωφελούν κάποιους ισχυρούς οικονομικούς και ιδεολογικούς μετόχους εταιρειών.
Εμείς, οι υπογράφοντες αυτή τη διακήρυξη, ζητάμε με σεβασμό απ’ όλα τα έθνη και τους αντιπροσώπους τους να αρνηθούν τέτοιες “συμφωνίες”.
Είμαστε αντίθετοι σε κάθε εμπλοκή σε συνθήκη, συμφωνία ή άλλο νομικά δεσμευτικό κείμενο παγκόσμιας εμβέλειας, το οποίο θα παρεμπόδιζε την αυτοδιάθεση κάθε κυρίαρχου έθνους στον τομέα της παγκόσμιας υγείας.
Έχουμε τη βεβαιότητα ότι τα ίδια τα έθνη και οι πολίτες τους έχουν την ορθότερη και πλέον κατάλληλη βάση να λαμβάνουν τις καλύτερες αποφάσεις για τις κοινότητές τους.
Απαιτούμε ο κάθε λαός κάθε χώρας να είναι αυτός κυρίαρχος για να αποφασίζει πώς θα αντιμετωπίζει τις υγειονομικές κρίσεις που προκύπτουν.
Ως πολίτες του κόσμου, υπερασπιζόμαστε τα δικαιώματα, τις ελευθερίες και την αυτονομία, το αυτεξούσιο όλων των μελών της παγκόσμιας κοινότητας, καλώντας όλους να απορρίψουν την προτεινόμενη αναθεώρηση του Διεθνούς Υγειονομικού Κανονισμού (IHR) και την προσπάθεια του Π.Ο.Υ. να σφετεριστεί τη δύναμη και εξουσία, για την χάραξη πολιτικής για την υγεία, από το φυσικό της χώρο – την κάθε χώρα και τον λαό της.
Η διακήρυξη αυτή συντάχθηκε από την υπογράφουσα Leslie Manookian -Health Freedom Defense Fund
Ίδρυμα Προάσπισης της Υγειονομικής Ελευθερίας
[Μετάφραση: Χαρά Λιαναντωνάκη]
https://healthfreedomdefense.org/wfd/
https://enromiosini.gr/arthrografia/diakiryxi-antithesis-stin-proteinomeni/