ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΟΝ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ
Πρξ. η΄ 18-25
18 Ἰδὼν δὲ ὁ Σίμων ὅτι διὰ τῆς ἐπιθέσεως τῶν χειρῶν τῶν ἀποστόλων δίδοται τὸ Πνεῦμα τὸ Ἅγιον, προσήνεγκεν αὐτοῖς χρήματα 19 λέγων· δότε κἀμοὶ τὴν ἐξουσίαν ταύτην, ἵνα ᾧ ἐὰν ἐπιθῶ τὰς χεῖρας λαμβάνῃ Πνεῦμα Ἅγιον. 20 Πέτρος δὲ εἶπε πρὸς αὐτόν· τὸ ἀργύριόν σου σὺν σοὶ εἴη εἰς ἀπώλειαν, ὅτι τὴν δωρεὰν τοῦ Θεοῦ ἐνόμισας διὰ χρημάτων κτᾶσθαι. 21 οὐκ ἔστι σοι μερὶς οὐδὲ κλῆρος ἐν τῷ λόγῳ τούτῳ· ἡ γὰρ καρδία σου οὐκ ἔστιν εὐθεῖα ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ. 22 μετανόησον οὖν ἀπὸ τῆς κακίας σου ταύτης, καὶ δεήθητι τοῦ Θεοῦ εἰ ἄρα ἀφεθήσεταί σοι ἡ ἐπίνοια τῆς καρδίας σου· 23 εἰς γὰρ χολὴν πικρίας καὶ σύνδεσμον ἀδικίας ὁρῶ σε ὄντα. 24 ἀποκριθεὶς δὲ ὁ Σίμων εἶπε· δεήθητε ὑμεῖς ὑπὲρ ἐμοῦ πρὸς τὸν Θεὸν ὅπως μηδὲν ἐπέλθῃ ἐπ᾿ ἐμὲ ὧν εἰρήκατε. 25 Οἱ μὲν οὖν διαμαρτυράμενοι καὶ λαλήσαντες τὸν λόγον τοῦ Κυρίου ὑπέστρεψαν εἰς Ἱερουσαλήμ, πολλάς τε κώμας τῶν Σαμαρειτῶν εὐηγγελίσαντο.
ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΟΝ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ
Ἰω. ς΄ 35-39
35 Εἶπε δὲ αὐτοῖς ὁ Ἰησοῦς· ἐγώ εἰμι ὁ ἄρτος τῆς ζωῆς· ὁ ἐρχόμενος πρός με οὐ μὴ πεινάσῃ, καὶ ὁ πιστεύων εἰς ἐμὲ οὐ μὴ διψήσῃ πώποτε. 36 ἀλλ᾿ εἶπον ὑμῖν ὅτι καὶ ἑωράκατέ με καὶ οὐ πιστεύετε. 37 Πᾶν ὃ δίδωσί μοι ὁ πατήρ, πρὸς ἐμὲ ἥξει, καὶ τὸν ἐρχόμενον πρός με οὐ μὴ ἐκβάλω ἔξω· 38 ὅτι καταβέβηκα ἐκ τοῦ οὐρανοῦ οὐχ ἵνα ποιῶ τὸ θέλημα τὸ ἐμόν, ἀλλὰ τὸ θέλημα τοῦ πέμψαντός με. 39 τοῦτο δέ ἐστι τὸ θέλημα τοῦ πέμψαντός με πατρός, ἵνα πᾶν ὃ δέδωκέ μοι μὴ ἀπολέσω ἐξ αὐτοῦ, ἀλλὰ ἀναστήσω αὐτὸ ἐν τῇ ἐσχάτῃ ἡμέρᾳ.
ΣΥΝΑΞΑΡΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ
ΑΓΙΟΣ ΝΕΟΜΑΡΤΥΣ ΑΡΓΥΡΟΣ
Τήν 11η Μαΐου ἑορτάζουμε τήν μνήμη τοῦ ἁγίου Ἀργυροῦ. Ὁ ἅγιος Νεομάρτυς Ἀργυρὸς καταγόταν ἀπὸ τὴν Ἀπανομὴ καὶ τὰ ὀνόματα τῶν γονέων του μᾶς εἶναι ἄγνωστα· ζοῦσε ὅμως στὴν Θεσσαλονίκη καὶ ἐργαζόταν ὡς βοηθὸς κοντὰ σὲ ἕνα ράπτη καὶ ἀπὸ νέος ἦταν χαριτωμένος ἀπὸ τὸν Θεό. Τὴν ἐποχὴ ἐκείνη ἕνας χριστιανὸς βρισκόταν στὴν φυλακὴ τοῦ Πασᾶ τῆς Θεσσαλονίκης καὶ μὴ ἔχοντας τὰ χρήματα, ποὺ τοῦ ζητοῦσε ὁ Πασᾶς τὸν φοβέριζαν ὅτι θὰ τὸν θανατώσουν. Αὐτὸς, ἐπειδὴ φοβήθηκε ἀποφάσισε νὰ τουρκέψη, γιὰ νὰ ἀποφύγη τὸν θάνατο. Μετὰ ἀπὸ αὐτὴν τὴν ὑπόσχεση τὸν ἔφεραν οἱ Τοῦρκοι σὲ ἕνα καφενεῖο, γιὰ νὰ τοῦ κάνουν δημόσια τὴν περιτομή. Βλέποντας ὁ ἅγιος Ἀργυρὸς τὴν ἀποτρόπαια πράξη, ποὺ ἐπρόκειτο νὰ γίνη καὶ πυρπολούμενος ἀπὸ θεῖο ζῆλο παρενέβηκε καὶ μὲ πολλὴ παρρησία ἤλεγξε τὸν ἀρνησίχριστο καὶ τὸν παρακαλοῦσε νὰ μετανοήση καὶ νὰ ἀποθάνη γιὰ τὸ ὄνομα τοῦ Χριστοῦ. Ἐκείνη τὴν στι γμὴ ἔπεσαν ἐπάνω του ἕνα πλῆ θος ἀπὸ ἀγριεμένους γεννίτσαρους, οἱ ὁποῖοι ἀφοῦ τὸν ἔδειραν ἀνελέητα τὸν ὁδήγησαν στὸν κρι τὴ καὶ, ἀφοῦ δὲν κατάφεραν μὲ κολακεῖες καὶ ταξίματα νὰ τὸν κάνουν νὰ ἀρνηθῆ τὸν Κύριο, τὸν ὁδήγησαν στὴν φυλακὴ. Μετὰ ἀπὸ δύο μέρες τὸν ἔβγαλαν καὶ προσπάθησαν νὰ τὸν μεταπείσουν καὶ νὰ τὸν φέρουν στὴν πίστη τους. Ἐπειδὴ ὁ μάρτυς τοῦ Χριστοῦ ὁμολογοῦσε τὴν πίστη του καὶ τὴν ἀγάπη του στὸ πρόσωπο τοῦ Κυρίου τὸν ὁδήγησαν στὴν κρεμάλα. Ὁ καλλίνικος μάρτυς τοῦ Χριστοῦ Ἀργυρὸς ἔλαβε τὸ ἀκήρατο στέφανο τοῦ μαρτυρίου.
Ἀπολυτίκιον.
Ἦχος γ’. Θείας πίστεως.
Χαίρει ἔχουσα, Ἐπανομὴ σε, θεῖον βλάστημα, καὶ πολιοῦχον, Νεομάρτυς τοῦ Σωτῆρος Ἀργύριε, καὶ τὴν ἁγίαν σου ἄθλησιν μέλπουσα, τῇ σῇ πρεσβείᾳ προστρέχει κραυγάζουσα. Μάρτυς ἔνδοξε, Χριστὸν τὸν Θεὸν ἱκέτευε, δωρήσασθαι ἡμῖν τό μέγα ἔλεος.
Μεγαλυνάριον.
Χαίροις εὐσεβείας νέον φυτόν, Ἀργύριε Μάρτυς, Ὀρθοδόξων ἡ καλλονὴ, χαίροις τῶν Μαρτύρων, ἰσότιμος ἐν δόξῃ, Ἐπανομῆς τὸ ἄνθος, τὸ εὐωδέστατον.