Ὁ Θεὸς μᾶς ἀφαιρεῖ τὶς θλίψεις;

Καλὰ εἶναι οἱ θλίψεις,
καλὰ εἶναι τὰ βάσανα,
καλὰ εἶναι οἱ στενοχώριες,
ξέρει ὁ Θεὸς γιατί τὶς δίνει.
Γιατὶ ἔτσι περισσότερο
πλησιάζουμε στὸν Θεό,
μὲ τὶς θλίψεις, μὲ τὰ βάσανα.
Κύριε, ἐν θλίψει ἐμνήσθημέν Σου»,
λέει ( Ἠσ. 26, 16).
Μὲ τὶς θλίψεις πλησιάζουμε.
Ὁ Θεὸς μᾶς ἀφαιρεῖ τὶς θλίψεις;
«Ὁ φεύγων πειρασμὸν ἐπωφελῆ,
φεύγει ζωὴν αἰώνιον», λέει.
Ἔτσι εἶναι.
Γι’ αὐτὸ ὁ ἄνθρωπος
νὰ μὴν ἀπελπίζεται,
νὰ μὴν ἔρχεται σὲ ἀπόγνωση
γιὰ τὴ μία ἀποτυχία.
Διότι δὲν γνωρίζεις ποιὸ εἶναι
τὸ θέλημα τοῦ Θεοῦ.
Ὅταν τὸ γνωρίσεις
τὸ θέλημα τοῦ Θεοῦ,
κάνεις ὑπομονή,
ἀλλὰ τὸ θέλημα τοῦ Θεοῦ
δὲν εἶναι πάντοτε γλυκό,
εἶναι καὶ πικρό, εἶναι καὶ πικρό!
«Τὸ ποτήριον, οὐ μὴ πίω αὐτό;» λέει.
«Δὲν θὰ τὸ πιῶ τὸ ποτήρι, Πέτρο;» λέει.
«Θὰ τὸ πιῶ τὸ ποτήρι»,
καὶ τὸν ὀνόμασε καὶ σατανᾶ,
«ὕπαγε ὀπίσω μου, σατανᾶ,
τὸ ποτήριον ὃ δέδωκε ὁ Πατήρ,
οὐ μὴ πίω αὐτό;» ( Ἰω. 18, 11).
Ἔτσι εἶναι.
Ναί, ἀλλὰ
διὰ μέσου του Σταυροῦ ἦρθε ἡ Ἀνάστασις.
Ὁσίου Ἐφραὶμ Κατουνακιώτη

Ὑπομονή-Λόγοι διδαχῆς

Τεῦχος 345, Μάρτιος 2022