Γράφει ὁ Ἐλευθέριος Ἀνδρώνης
Ὁ Κυριάκος
Μητσοτάκης μπορεῖ νά μήν εἶναι καλός στό νά ἀνοίγει ἀποκλεισμένους
δρόμους, ἄλλα εἶναι σίγουρα καλός στό νά ἐκθέτει τήν Ἑλλάδα σέ ὅσους
διεθνεῖς κινδύνους μπορεῖ...
Κυριάκος Μητσοτάκης:
Τήν ὥρα πού ὁλόκληρη ἡ ὑφήλιος παρακολουθεῖ μέ κομμένη τήν ἀνάσα τά ὅσα
διαδραματίζονται στό Οὐκρανικό, οἱ κυβερνήσεις καλοῦνται νά πάρουν (ἤ
νά μήν πάρουν) θέση, οὕτως ὥστε νά ξεκαθαρίσει τό ψυχροπολεμικό τοπίο τῆς ἑπόμενης μέρας.
Μέσα
σέ αὐτή τήν πολεμική ἀντάρα, ἡ Ἑλληνική κυβέρνηση ἀκολουθεῖ τήν ἴδια
περπατησιά πού ἐπέλεξε καί στήν διετία τῆς πανδημίας, δηλαδή νά
προβληθεῖ ὁ πρωθυπουργός ὡς ὁ καλύτερος «μαθητής» τῆς Δυτικῆς
(παγκόσμιας) τάξης, ἐκτείνοντας τό χέρι του πολύ πιό πέρα ἀπό τό μπόϊ του.
Τό νά ἀρκοῦνταν ἡ Ἑλλάδα στήν ἀποστολή ἀνθρωπιστικῆς βοήθειας στήν
Οὐκρανία καί στή διασφάλιση τῆς ἀκεραιότητας τῶν ὁμογενῶν, θά ἦταν
ὑπεραρκετό γιά τήν παροῦσα φάση.
Ἐν δυνάμει ἐχθρός τῆς Ρωσίας ἡ Ἑλλάδα, μέ ὅσα ἀποφασίζει
Ὅμως
- χωρίς νά ὑπάρχει λόγος - ἡ κυβέρνηση ἐπέλεξε συνειδητά νά γίνει ἐν
δυνάμει ἐχθρός τῆς Ρωσίας. Γιατί - μή κοροϊδευόμαστε - αὐτό ἀκριβῶς
«πέτυχε» ἡ ἀποστολή ὅπλων μέ τά C-130 στήν Οὐκρανία, τό κλείσιμο τοῦ ἐναέριου χώρου γιά ρωσικά ἀεροπλάνα, ἡ ἀναστολή τῆς «χρυσῆς βίζας»
στούς Ρώσους πολῖτες, καί γενικότερα ἡ ἐπιθετική ρητορική ἑνός Μαξίμου
πού «γαβγίζει» σάν θυμωμένο κανίς μπροστά ἀπό τά νύχια τῆς Ἀρκούδας.
Θά μπορούσαμε εὔκολα νά ποῦμε πώς ὁ δυτικόπληκτος Ἕλληνας πρωθυπουργός εἶχε τέτοια πρεμούρα νά ἐκθέσει τήν Ἑλλάδα σέ θανάσιμους κινδύνους πού ἔστειλε ὅπλα στήν Οὐκρανία, πιό γρήγορα
ἀπ' ὅτι ἔστειλε νερά στήν ἀποκλεισμένη Ἀττική Ὁδό. Καί μάλιστα αὐτές οἱ
σοβαρότατες ἀποφάσεις πού ἐπηρεάζουν τό ἄμεσο μέλλον τῆς χώρας,
πάρθηκαν χωρίς νά πραγματοποιηθεῖ ΚΥΣΕΑ, χωρίς νά συζητηθοῦν στό
κοινοβούλιο καί (ἀσφαλῶς) χωρίς νά ἐρωτηθεῖ ὁ ἑλληνικός λαός.
Μιά
κυβέρνηση πού δέν ἔχει τήν ἐπιθυμία οὔτε νά ὀργανώσει στοιχειωδῶς τό
ἐπιτελικό κράτος ὥστε νά ἀντιμετωπίζει τά φυσικά φαινόμενα πού πλήττουν
τούς πολῖτες, πῆρε σέ χρόνο «dt» ἀπόφαση νά συνδράμει μέ στρατιωτικό
ὑλικό σέ ἕναν ἐν δυνάμει 3ο Παγκόσμιο πόλεμο. Μιά ἡγεσία πού
ἀναγκάστηκε νά εἰσάγει πυροσβέστες γιατί ἄφησε ἕρμαιο τῶν πυρκαγιῶν τή
μισή χώρα, τώρα ἐξάγει καλάσνικοφ καί ἀντιαρματικά γιά νά βοηθήσει σέ
ἕνα παγκόσμιο ὁλοκαύτωμα.
Ὁ Κυριάκος Μητσοτάκης βάζει σέ κίνδυνο τούς ὁμογενεῖς
Ὑπάρχουν πολλοί λόγοι γιά τούς ὁποίους ὁ Κυριάκος Μητσοτάκης ὄφειλε νά πάρει μιά πιό μετριοπαθῆ
στάση ἀπέναντι στό Οὐκρανικό ζήτημα, ἄλλα ἐπιπλέον ὁ Ἕλληνας
πρωθυπουργός (ὑποτίθεται πώς) ἔχει ὑπό τήν προστασία τοῦ πάνω ἀπό
100.000 ὁμογενεῖς πού ζοῦν στήν Ἀνατολική Οὐκρανία.
Ἕνας
- κατά κύριο λόγο - φιλορωσικός ἑλληνικός πληθυσμός πού βρίσκεται στό
ἔλεος ἀκροδεξιῶν ὀργανώσεων καί χρησιμοποιεῖται ὡς ἀνθρώπινη ἀσπίδα μέσα
σέ πόλεις. Ἤδη ὑπάρχει κίνδυνος νά στοχοποιηθοῦν ἀπό τούς
οὐκρανούς ἐθνικιστές. Καί τώρα, μέ τίς διπλωματικές «παλικαριές» ἑνός
πρωθυπουργοῦ ἐκτός πραγματικότητας, ἡ ὁμογένεια κινδυνεύει νά μπεῖ ΚΑΙ στό «μάτι» τῶν Ρώσων εἰσβολέων.
Καταλαβαίνουν
στήν κυβέρνηση πού μπορεῖ νά ὁδηγήσει αὐτή ἡ διελκυστίνδα ἤ εἶναι
ἀπασχολημένοι μέ τό νά φωτίζουν σιντριβάνια καί κτίρια;
Πού
ἀκριβῶς ὠφελεῖ ἡ ἀνοιχτή ἀντιπαράθεση μέ τή Ρωσία καί μάλιστα μέ
πολεμική συνδρομή πρός τήν Οὐκρανία; Ἄν ἡ Τουρκία αὔριο ἀξιώσει τήν
παράνομη προσάρτηση τῆς Βόρειας Κύπρου ἤ τήν «ἀπελευθέρωση» τῆς
ὑποτιθέμενης «Τουρκικῆς μειονότητας» στή Θράκη, καί μιά ἐκδικούμενη Ρωσία
σταθεῖ ὡς ἀρωγός σέ κάτι τέτοιο, ποιός θά εὐθύνεται; Εἴμαστε σίγουροι
πώς θά βοηθήσει τό ΝΑΤΟ σέ μιά τέτοια περίπτωση; Καί πώς θά βοηθήσει;
Ὅπως... βοήθησε τήν Οὐκρανία;
Ἐνόσῳ
διαμορφώνεται ἕνα παγκόσμιο σκηνικό πού καμία «ἐγγυήτρια δύναμη», δέν
εἶναι οὔτε - δεδομένα - «ἐγγυήτρια», οὔτε σίγουρα «δύναμη», ἡ Ἑλληνική
πλευρά ἐπιμένει νά ἀναπαύεται στό νατοϊκό συννεφάκι της.
Ἡ
Τουρκία σάν ἐπιτήδειος «οὐδέτερος» πού πάντα καιροφυλακτεῖ, φρόντισε
(ὡς τώρα) νά κρατήσει περίπου ἴσες ἀποστάσεις ἀπό Δύση καί Ρωσία, καί
περιμένει τήν κατάλληλη εὐκαιρία γιά νά ἀποτελέσει ρυθμιστικό παράγοντα,
μέ ἀντάλλαγμα... (τί ἄλλο) τήν ἐξασφάλιση ἀνοχῆς στίς παράνομες ἀπαιτήσεις
της σέ σχέση μέ τήν Ἑλλάδα. Ἡ Ἑλληνική κυβέρνηση ἀπό τήν ἄλλη, χωρίς
ἴχνος διπλωματικῆς ἱκανότητας, ἀκολουθεῖ τυφλά τό τρένο τῆς Δύσης ἀκόμα
καί ἄν αὐτό τήν ὁδηγήσει στόν γκρεμό.
Τελικά
ὑπάρχει ἔστω καί ἴχνος διάθεσης γιά νά διασφαλιστοῦν τά συμφέροντα
αὐτῆς τῆς ἄμοιρης χώρας ἤ ἔχει ἐπικρατήσει πλήρως ἡ «τσιμεντωμένη»
νοοτροπία μονομεροῦς σύμπλευσης μέ τίς ΗΠΑ, χωρίς τήν παραμικρή ἀξίωση
καί διεκδίκηση; Μᾶλλον ρητορικό τό ἐρώτημα, ἀφοῦ βλέπουμε καθημερινά τήν
ἀπάντηση του, ἰδιαίτερα τίς τελευταῖες μέρες.
Ἐξάλλου
δέν μπορεῖς νά περιμένεις καί τίποτε φιλελληνικό ἀπό ἕναν πρωθυπουργό
καί μιά Πτδ πού μέ ἕνα στόμα - μιά φωνή, δήλωσαν πώς «ἡ εἰσβολή τῆς
Ρωσίας στήν Οὐκρανία εἶναι ἡ πρώτη τόσο σημαντική ἐπίθεση ἐναντίον ἑνός
ἀνεξάρτητου καί κυρίαρχου κράτους, μετά τόν Β' Παγκόσμιο Πόλεμο στήν...
Εὐρώπη».
Ἀφοῦ
γι' αὐτούς ἡ Κύπρος καί ἡ Σερβία «κεῖται μακράν», τό πιθανότερο εἶναι
πώς βλέπουν καί τήν ἴδια τήν Ἑλλάδα μέ τό τηλεσκόπιο...