τοῦ Ἰωάννου Μηλιώνη, ἐκπαιδευτικοῦ, μέλους τῆς Π.Ε.Γ.
Γιά μία ἀκόμη ἑβδομάδα θά ἀσχοληθοῦμε μέ τό Ὑπόμνημα πού ὑπέβαλε, τό 2013, πρός τήν Ἐπιτροπή Θεσμῶν καί Διαφάνειας ὁ δημοσιογράφος Ἀντώνης Μποσνακούδης.
Τό θέμα τοῦ Ὑπομνήματος ἦταν: «Ἡ πολιτική, δημοσιογραφική καί κοινωνική διάβρωση ἀπό τή συγκαλυμμένη δράση τῆς ἐξτρεμιστικῆς ὀργάνωσης Scientology-ΚΕΦΕ», ὅπου μέ στοιχεῖα: πρακτικά δικαστικῶν ἀποφάσεων καί ἔγγραφα τοῦ ΚΕΦΕ, κατασχεμένα ἀπό τρεῖς ἑφόδους τοῦ Εἰσαγγελέως κ. Ἰωάννη Ἀγγελῆ ἀπεδείκνυε τήν καταστροφική δράση τῆς ἐπικίνδυνης σέκτας, στό πολιτικό, κοινωνικό καί θρησκευτικό γίγνεσθαι τῆς Πατρῖδος μας[1].
Στή συνέχεια τοῦ Ὑπομνήματός του ὁ κ. Μποσνακούδης ἀναφέρει σχετικά μέ τήν παράνομη λειτουργία τῆς ὀργάνωσης τῶν Σαηεντολόγων: «Ἡ λειτουργία Σαηεντολογικῶν ὀργανώσεων καί κάθε Σαηεντολογικού φορέα εἶναι παράνομη πάνω στή βάση ὅτι ἡ ἀμετάκλητη ἀπόφαση 10493/1997 τοῦ Ἐφετείου Ἀθηνῶν ἰσχύει ὄχι μόνο γιά τό ΚΕΦΕ ἀλλά γιά ὁποιαδήποτε ὀργάνωση πού ἐφαρμόζει τίς τεχνικές, πρακτικές, "διδασκαλίες", κ.λπ. τοῦ Λαφαγιέτ Ρόν Χάμπαρντ. Ἡ ἀστική ἐταιρία, ὑπό τή μορφή τῆς ὁποίας λειτουργεῖ σήμερα ἡ Σαηεντόλοτζυ, ἔχει ἐπιπλέον δηλωμένο σκοπό νά διατηρήσει ἀκέραια ὅλα αὐτά γιά τά ὁποία ἡ Δικαιοσύνη τό 1997 ἔκλεισε τό ΚΕΦΕ!
»Τό γεγονός ὅτι ἡ Σαηεντόλοτζυ δέν ἔπαψε νά λειτουργεῖ ἀπό τό 1997 ἔπαιξε καθοριστικό ρόλο ὥστε νά διατηρηθοῦν ἐπιχειρησιακά, τά δίκτυα πού δημιούργησε, καί νά πραγματοποιήσει σημαντικό ποσοστό τῶν παρανομιῶν πού παρουσιάζω παρακάτω.
»Τά μέλη τῶν Δ.Σ. τῆς ἀστικῆς ἑταιρείας "Ἑλληνικό Κέντρο Διανοητικῆς καί Σαηεντολογίας" ἤ τά πρόσωπα πού ἔχουν τή νομική εὐθύνη γιά τήν ἀστική ἑταιρεία εἶναι ὑπεύθυνα γιά τήν ἐξακολούθηση τῆς δράσης τῆς Σαηεντόλοτζυ καί μετά τό 1997. Μέ δεδομένο ὅτι δυό ἡγετικά μέλη τῆς ὀργάνωσης στήν Ἑλλάδα, ὁ κ. Ἠλίας Γρατσίας καί ἡ κ. Κατερίνα Διαμαντάρα (τέως καί νῦν Πρόεδροι) εἶναι καί δικηγόροι, θεωρῶ ὅτι εἶναι ἀδύνατο νά μή γνωρίζουν ὅτι ἡ προαναφερθεῖσα ἀμετάκλητη ἀπόφαση τοῦ Ἐφετείου ἀφορᾶ ὄχι μόνο τό ΚΕΦΕ ἀλλά κάθε σαηεντολογική ὀργάνωση».
Ἡ συνέχεια τοῦ Ὑπομνήματος ἀποδεικνύει μέ βάση τόν Νόμο 2928/2001 ὅτι ἡ Σαηεντολογία ἔχει χαρακτηριστικά Ἐγκληματικῆς Ὀργάνωσης:
«Ἀπό τό 2001, μέ τήν ψήφιση τοῦ Νόμου 2928/2001 σχετικά μέ προστασία τῶν πολιτῶν ἀπό πράξεις ἐγκληματικῶν ὀργανώσεων, ἡ λειτουργία τῶν σαηεντολογικῶν ὀργανώσεων παραβιάζει τά Ἄρθρα 310 (βαριά σωματική βλάβη) καί 322 (ἁρπαγή) τοῦ Ποινικοῦ Κώδικα, πού ἀναφέρονται στό Ἄρθρο 1 τοῦ Νόμου. Φυσικά, αὐτό γινόταν καί πρίν ἀπό τό 2001, ἀλλά μέ τόν ἐν λόγῳ Νόμο ἀφ’ ἑνός περιγράφεται περισσότερο ὁλοκληρωμένα καί τίθεται στίς πραγματικές διαστάσεις ἡ ἐγκληματική δράση τῆς ὀργάνωσης καί ἀφ’ ἑτέρου ἡ προαναφερθεῖσα παράνομη λειτουργία της ἀπό τό 1997 γίνεται περισσότερο ἐπιβαρυντική διότι τώρα εἶναι παράνομη λειτουργία ἐγκληματικῆς ὀργάνωσης. Δέν ὑπῆρχε νομικό πλαίσιο μέχρι τό 1997 γιά νά χαρακτηριστεῖ τό ΚΕΦΕ "ἐγκληματική ὀργάνωση".
»Εἰδικότερα, ἡ λειτουργία τῆς Σαηεντολογίας, ἐφαρμόζοντας τίς τεχνικές, πρακτικές, κοσμοθεωρία κ.λπ. τοῦ Χάμπαρντ:
• ἐπιφέρει βαριές σωματικές καί διανοητικές βλάβες μέ κίνδυνο ζωῆς τῶν μελῶν της καί
• παρεμπόδισή τους νά χρησιμοποιοῦν τή διάνοιά τους.
• ἐπιφέρει κατάσταση στέρησης τῆς ἐλευθερίας τους, ἀπομονώνοντάς τα ἀπό τήν προστασία τῆς κοινωνίας (ἀκόμη καί μέ ἀποχή ἀπό ἰατρικές ὑπηρεσίες ἤ μέ ἐκμετάλλευση τῶν νομικῶν τους δικαιωμάτων) καί κόβοντας δεσμούς ἀκόμη καί μέ τήν οἰκογένεια.
• ἐξαπατᾶ τά μέλη, χωρίς νά τούς λέει ἀπό τήν ἀρχή ὅλα τά πιστεύω, πρακτικές κ.λπ. πού ἔχει, ὥστε νά γνωρίσουν τήν ταυτότητά της καί τήν ἐπίπτωση σέ αὐτούς καί τούς ἀνθρώπους γύρω τους».
Τά ἀκόλουθα ἀποσπάσματα ἀπό τήν ἀμετάκλητη ἀπόφαση 10493/1997 τοῦ Ἐφετείου Ἀθηνῶν, εἶναι χαρακτηριστικά: «Ἡ ἀκολουθούμενη αὐτή ἀπό τό ἐκκαλοῦν πρακτική, πού εἶναι συνέπεια τῆς θεωρίας, πού αὐτό πρεσβεύει, αἴρει ὁπωσδήποτε κάθε ἔννοια ἐλευθερίας τοῦ ἀτόμου σχετικά μέ τήν (ἐλεύθερη) ἔκφραση τῆς γνώμης του…
»... εἶναι μία ὀργάνωση μέ ὁλοκληρωτικές δομές καί τάσεις, πού στήν οὐσία περιφρονεῖ τόν ἄνθρωπο, ἐνῶ ἐνεργεῖ ἐλεύθερα καί μόνον κατ' ἐπίφαση προκειμένου καί ἀποκλειστικά νά πρoσελκύσει μέλη, τά ὁποία στή συνέxεια ὑφίστανται, μέ ὅλες τίς προαναφερθεῖσες διαδικασίες καί θεωρίες, πλύση ἐγκεφάλου, μέ ἀνώτερο σκοπό τή δημιουργία κατευθυνόμενου τρόπου σκέψης, ἀλλά καί τήν ἐλαχιστοποίηση τῶν ἀντιρρήσεων (βασικές θέσεις τῶν θεωριῶν τοῦ ἱδρυτῆ τῆς Σαηεντολογίας), ἔτσι ὥστε νά βρισκόμαστε πλέον ἐνώπιον ἀβούλων ὄντων, τά ὁποία ἔχουν χάσει τή δυνατότητα λήψεως ἀποφάσεων ὡς καταστάλαγμα τῆς ἐλεύθερης βούλησής τους, ἐφόσον ἤδη ἔχουν περάσει ἀπό ὅλα τά στάδια τῶν διδασκαλιῶν τῆς Σαηεντολογίας καί μέ τήν κατάλληλη περαιτέρω ἐπεξεργασία γίνονται πλέον δεκτικά στίς "ἀλήθειες", πού ἐφαρμόζει, χωρίς, ὅμως, νά ἔχουν τά κίνητρα γιά νά τίς ἐξετάσουν καί ἀξιολογήσουν.
»Δηλαδή, ἀρχικά, ἀπό τήν ἀμετάκλητη ἀπόφαση τοῦ Ἐφετείου ἀποδεικνύεται τό τμῆμα τοῦ Ἄρθρου 310 τοῦ Ποινικοῦ Κώδικα πού ἀναφέρεται σέ πράξεις οἱ ὁποῖες ἐμποδίζουν τό θύμα νά χρησιμοποιεῖ τή διάνοιά του.
»Ἐπίσης, ἀποδεικνύει τό τμῆμα τοῦ Ἄρθρου 322 τοῦ Ποινικοῦ Κώδικα, πού ἀναφέρεται σέ πράξεις, οἱ ὁποῖες μέ ἀπάτη περιάγουν κάποιον σέ ὁμηρία ἤ ἄλλη παρόμοια κατάσταση στέρησης ἐλευθερίας.
»Στή συνέχεια, παραθέτω στοιχεῖα γιά τό ἄλλο τμῆμα τοῦ Ἄρθρου 310 πού ἀναφέρεται σέ πράξεις πού προκαλοῦν στόν παθόντα κίνδυνο ζωῆς ἤ βαριά καί μακροχρόνια ἀρρώστια, πρόσθετα μέ τίς προαναφερθεῖσες βλάβες. Νά τονίσω ὅτι τά ἀκόλουθα εἶναι ἕνα μικρό δεῖγμα στοιχείων πού ἀποδεικνύουν τά προαναφερθέντα, δεδομένου ὅτι γιά λόγους συντομίας εἶναι ἀδύνατο νά παραθέσω τό πλῆθος περιπτώσεων, κυρίως στό ἐξωτερικό.
»Στή σελίδα 10 τῆς Ἀναφορᾶς τοῦ εἰσαγγελέα Ἰωάννη Ἀγγελῆ ... παρουσιάζεται μία μέθοδος παραπλάνησης ὑπό τή μορφή τῆς προσφορᾶς ἐργασίας.
»Μέχρι καί τήν σελίδα 13 παρουσιάζεται ἄλλη μέθοδος, μέσω τοῦ ἐκπαιδευτικοῦ χώρου, γιά νά ὁδηγήσουν ἄτομα στήν Σαηεντολογία, μέ τό πρόσχημα τῆς βελτίωσης τῆς δυνατότητας ἐκμάθησης. Στίς σελίδες 14-15 ὑπάρχουν δυό περιπτώσεις μελῶν, πού τό ἕνα ἀντιμετώπισε ψυχολογικά προβλήματα καί τό ἄλλο προσπάθησε νά αὐτοκτονήσει. Στή σελίδα 17 ἀναφέρεται ἡ ὕπαρξη συμβολαίου παροχῆς ὑπηρεσιῶν, ἀπό τό μέλος πρός τή Σαηεντολογία, διάρκειας ἑνός δισεκατομμυρίου ἐτῶν! Εἶναι χαρακτηριστικό ὅτι γιά νά ὑπογράψει ἕνας ἄνθρωπος ἕνα τέτοιο συμβόλαιο, θά πρέπει νά ἔχει ὑποστεῖ τέτοια ψυχολογική ἐπίδραση, ὥστε νά τοῦ ἔχει ἐπαναπρογραμματιστεῖ ἡ ἀντίληψη τοῦ κόσμου. Οὐσιαστικά, αὐτό τό συμβόλαιο ἀποτελεῖ πανίσχυρη δέσμευση τοῦ μέλους στήν ὀργάνωση γιά ὅλη του τή ζωή. Στή σελίδα 18 ἀναφέρεται ὅτι τά μέλη καταγγέλλουν ἀκόμη καί τούς γονεῖς τους στήν ὀργάνωση, μέ χαρακτηριστική περίπτωση τοῦ τότε ἐπικεφαλῆς τοῦ ΚΕΦΕ, Ἠλία Γρατσία, ὅπως ἐπίσης καί ἑνός μέλους κατά τοῦ συζύγου της καί καταγγελίες ἑνός μέλους ἐναντίον ἄλλου μέλους. Αὐτές οἱ καταγγελίες εἶναι χαρακτηριστικές ἀποδείξεις τῆς διανοητικῆς κατάστασης, στήν ὁποία ἡ ὀργάνωση φέρει τό μέλος καί φυσικά σέ καμία περίπτωση δέν ἀποτελοῦν ὑγιῆ διανοητική κατάσταση. Στίς σελίδες 89-92 τῆς "Ἀναφορᾶς Ἀγγελῆ", παρατίθεται ἡ περίπτωση ἑνός σημαντικοῦ στελέχους τῆς ὀργάνωσης, τήν ὁποία τό ΚΕΦΕ ἔστειλε στή Δανία διότι εἶχε συνάψει ἐρωτική σχέση μέ ἄνδρα καί ἡ ὀργάνωση ἔκρινε ὅτι θά δημιουργοῦσε πρόβλημα ἀσφάλειας. Ὑπάρχει δηλαδή καί ἔλεγχος ἀκόμη καί τῆς ἐρωτικῆς ζωῆς τῶν στελεχῶν, ὄχι τόσο πολύ γιά ἠθικούς λόγους, ὅσο ὡς ἐργαλεῖο ἐλέγχου τῶν ἀτόμων».
Καί ἕπεται συνέχεια...
Τὰ περιεχόμενα τοῦ ἐν λόγῳ ἄρθρου ἐκφράζουν θέσεις νομικές, ἐκκλησιαστικὲς καὶ ἀντιαιρετικές καὶ δὲν ἔχουν τὴν πρόθεση νὰ προσβάλουν τὴν τιμὴ καὶ τὴν ὑπόληψη κανενός, τὶς ὁποῖες δηλώνουμε ὅτι σεβόμεθα δεόντως.