ΚΥΡΙΑΚΟΥ ΣΙΜΟΠΟΥΛΟΥ
ΤΙ ΕΤΡΩΓΑΝ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΤΟΥ ΜΩΡΙΑ ΣΤΑ 1800
Το χαβιάρι είναι, θάλεγε κανείς, το εθνικό φαγητό
Τον Pouqueville απασχόλησε και η διατροφή του ελληνικού λαού. Σ’ όλα σχεδόν τα γεύματα υπήρχαν μαύρες ελιές και χαβιάρι. «Το χαβιάρι είναι, θάλεγε κανείς, το εθνικό φαγητό, κι αλίμονο σε κείνον πού θα μιλούσε γι’ αυτό χωρίς σεβασμό. Η Ρωσία πραγματοποιεί μεγάλες εξαγωγές στο χώρο τής οθωμανικής αυτοκρατορίας. Είναι μαύρο και απαίσιο στην όψη. Στην αρχή προκαλεί αηδία στους ξένους, τελικά όμως γίνεται περιζήτητο».
Έπιναν κρασί με τη σειρά γύρω-γύρω και επανειλημμένα επί πολλή ώρα μετά το φαγητό. «Οι Έλληνες έχουν τη συνήθεια να τρώνε πρόχειρα, εκτός από τις γιορτάδες».
Αποφεύγαν με αηδία τα πελώρια σαζάνια (Ο κυπρίνος ή γριβάδι ή και σαζάνι, είναι ψάρι του γλυκού νερού με λιπαρή σάρκα) της Στυμφαλίας και των βάλτων της Αρκαδίας, γιατί, όπως έλεγαν, μετέδιδαν τη λέπρα.
Τα πιο συνηθισμένα φρούτα στο Μωριά ήταν τα πεπόνια, τα καρπούζια και τα αγγούρια. Ιδιαίτερα αυτά τα τελευταία αποτελούσαν «μάννα εξ ουρανού για τούς Μοραΐτες. Όλοι ροκάνιζαν αγγούρια το καλοκαίρι. Μερικές φορές τα έκοβαν κομματάκια και τα έρριχναν στο γάλα».
Οι εύποροι έτρωγαν μακαρόνια με τυρί τριμμένο από το Βασιλικό (Συκυώνα). Κι’ από γλυκά, μπουρέκια, κουραμπιέδες, χαλβάδες και καταΐφια, «πραγματικά μολύβια για το στομάχι των ξένων». Οι σαλάτες ήταν άγνωστες καθώς και τα επιδόρπια. Το φαγητό τελείωνε πάντοτε με τσιμπούκι. «Αφού πλύνουν το στόμα τους, τη μύτη και σαπουνίσουν τα μουστάκια τους, κάθονται σταυροπόδι σέ μια άκρη του σοφά για να φουμάρουν. Και νοιώθουν πανευτυχείς».
Το γιαούρτι και το καϊμάκι ήταν οι ελληνικές αμβροσίες. Από τα τυριά φημίζονταν του Βασιλικού και του Μυστρά (κεφαλοτύρι).
Οι Τούρκοι, αλλά και οι Έλληνες έπιναν μποζά (παχύρρευστο ηδύποτο πού γινόταν από αλεσμένο κριθάρι ύστερα από ζύμωση) και σερμπέτια (από βατόμουρα, φράουλες ή βερύκοκκα) πού διαλύονταν στο νερό. Κυκλοφορούσαν στο εμπόριο και σέ παστίλιες. Η κορινθιακή σταφίδα μέσα σέ ροδόνερο ελαφρά αρωματισμένο ήταν σωστό νέκταρ.
ΚΥΡΙΑΚΟΥ ΣΙΜΟΠΟΥΛΟΥ
ΤΟΜΟΣ Γ1 – ΞΕΝΟΙ ΤΑΞΙΔΙΩΤΕΣ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ – 1800-1810, σελ.53-54
ΨΗΦΙΟΠΟΙΗΣΗ: Ι.Ν.ΑΓΙΩΝ ΤΑΞΙΑΡΧΩΝ ΙΣΤΙΑΙΑΣ