τοῦ Δημ. Κ. Ἀναγνώστου, Θεολόγου
Ἀπό τούς μεταπατερικούς τό περιμέναμε, ἀπό τούς …. «πατερικούς» μᾶς προέκυψε! Αὐτό σκεφθήκαμε ὅταν ἀκούσαμε τό πρωτοχρονιάτικο Μήνυμα τοῦ Μητροπολίτου Ναυπάκτου καί Ἁγίου Βλασίου κ. Ἱεροθέου Βλάχου γιά τό νέο ἔτος 2022. Κι αὐτό, διότι, ἀτυχῶς, ἡ ἔκπληξη καί ἡ ἀπογοήτευση τά ὁποῖα μᾶς προκαλοῦνται ἐδῶ καί πολύ καιρό ἀπό τήν ὅλη στάση καί τίς τοποθετήσεις τοῦ ἐν λόγῳ Μητροπολίτου, ἐπί διαφόρων θεμάτων, τέλος δέν φαίνεται νά ἔχουν.
Μάλιστα, σέ τέτοιες καταστάσεις προβληματιζόμαστε τί τελικῶς εἶναι χειρότερο καί λυπηρότερο, ὅταν ἕνας πεπλανημένος καί νεωτεριστής ἤ «μεταπατερικός» θεολογῶν προσεγγίζει, μέ τά ἀναμενόμενα κριτήριά του, ὅσα συμβαίνουν καί ἀπασχολοῦν (καί) τούς πιστούς, ἤ ὅταν ἕνας «παραδοσιακός» καί «πατερικός» θεολογῶν ἐκφράζει καί ἐκδηλώνει σχετικῶς μία ὄψιμη… μετάλλαξή του;
Πρίν καταλήξουμε σέ αὐτόν τόν προβληματισμό, μέ δεδομένο ὅτι στή δεύτερη περίπτωση εἶναι μᾶλλον σαφές ὅτι ἡ ζημία καί ὁ σκανδαλισμός τῶν πιστῶν εἶναι μεγαλύτερα, ἄς δοῦμε εἰδικότερα τί ἀνέφερε στό πρόσφατο πρωτοχρονιάτικο Μήνυμά του ὁ κ. Ἱερόθεος, ὥστε κάθε ἀναγνώστης, πέραν καί ἀνεξαρτήτως τοῦ δικοῦ μας σχολιασμοῦ, νά βγάλει τά δικά του συμπεράσματα.
Τό ἐν λόγῳ Μήνυμα τοῦ Μητροπολίτου εἶναι ὀλιγόλεπτο, ὁπότε καταλαβαίνει κανείς ἐκ τῶν κάτωθι ἐνδεικτικῶς ἀναφερομένων ὅτι ὁ Κορωνοϊός δέν ὑπῆρξε παρεμπίπτουσα ἐπίκληση καί ἀναφορά του, ἀλλά, καλῶς ἤ κακῶς, ὑπῆρξε τό σημεῖο ἀναφορᾶς, ἐμμέσως καί ἀμέσως, καί τό ἐπίκεντρό του! Ἰδιαίτερη ἐντύπωση προξενοῦν οἱ συνδυασμοί στόν λόγο τοῦ Μητροπολίτου, οἱ χαρακτηρισμοί του, ἡ πλήρης ἐναρμόνιση καί ταύτιση θά λέγαμε μέ τά ὑπό τῶν κυβερνώντων, τῶν ἐπιστημόνων πού ἀκοῦμε στά Μ.Μ.Ε. ἀπό φυλακῆς πρωΐας μέχρι νυκτός καί ἀσφαλῶς μέ τά ἐκ μέρους τῶν «ἀδέσμευτων», ἀντικειμενικῶν καί «εὐσυνειδήτων» δημοσιογράφων τῶν Μ.Μ.Ε. λεγόμενα καί προπαγανδιζόμενα.
Ἀκούσαμε, λοιπόν, ἀπό τόν προβαλλόμενο πλέον καί ἀπό τά Μ.Μ.Ε. κ. Ἱερόθεο (τό Μήνυμά του αὐτό μετεδόθη ἀπό τά κεντρικά Δελτία Εἰδήσεων!) ὅτι:
«Τό ποθούμενο, ὅπως ἔλεγε ὁ Ἅγιος Κοσμᾶς ὁ Αἰτωλός γιά τήν ἐλευθερία τῆς χώρας, τώρα γιά μᾶς εἶναι νά ἀπαλλαγοῦμε ἀπό τόν Κορωνοϊό«, «Ἀρκετά βασανιστήκαμε δύο χρόνια τώρα ἀπό τόν Κορωνοϊό. Καί τί δέν ἀντιμετωπίσαμε (σημ.: ἀνέφερε μία σειρά ἀρνητικῶν συνθηκῶν πού δημιουργήθηκαν λόγῳ τῶν ἐπιβληθέντων μέτρων τῆς Κυβερνήσεως, ἀποσιωπώντας ὅμως πλήρως ὁ,τιδήποτε ἀφοροῦσε στήν Ἐκκλησία καί τόν σκανδαλισμό τῶν πιστῶν!)», «Ἔχουμε ἕνα μεγάλο πόλεμο, ἕναν παγκόσμιο πόλεμο καί προσπαθοῦμε νά βροῦμε ὅπλα νά τόν ἀντιμετωπίσουμε προκειμένου νά διατηρηθοῦμε στή ζωή γιά νά τήν προσφέρουμε γιά ἀγάπη στόν Θεό καί τούς συνανθρώπους μας«, «Δύο ὁλόκληρες χρονιές ἀνέδειξαν (καί) τήν παθογένεια πού ὑπάρχει μέσα στήν κοινωνία μας, μερικές φορές καί μέσα στήν Ἐκκλησία«, «Ὁ Κορωνοϊός ἀνέδειξε καί τόν παρανοϊό, την παρανοϊκότητα, τήν παθογένεια, τήν ψυχοπάθεια καί ἀνέδειξε τήν ἔλλειψη παιδείας καί εἰδικότερα ἐκκλησιαστικῆς παιδείας«, «Στή νέα χρονιά μή περιμένουμε ἐξωτερικά καί μηχανιστικά τήν ἐλπίδα, ἄν καί ἡ ἐπιστήμη ἐργάζεται πρός τήν κατεύθυνση αὐτή, ὁ καθένας νά συμβάλλει καί κυρίως νά ἀπαλλαγοῦμε ἀπό τίς ἐσωτερικές ἀνασφάλειες, τήν ἐσωτερική ψυχοπάθεια καί παθογένεια πού παρατηρεῖται μέσα στίς κοινωνίες μας, ὁ φανατισμός, ἡ θρησκειοποίηση τῆς ἐκκλησιαστικῆς ζωῆς…», «Νέα χρονιά καί ἐλπίζουμε τά πάντα νά εἶναι νέα«(!), καί «Ἄν θέλω νά εὐχηθῶ κάτι σέ ὅλους μας….ὁ Κορωνοϊός νά μᾶς βοηθήσει νά ἀλλάξουμε νοοτροπία, νά ἀλλάξουμε τά ἄρρωστα μυαλά καί τίς ἄρρωστες καρδιές, νά γίνουμε νέοι ἄνθρωποι καί ἔτσι ἡ νέα χρονιά θά εἶναι νέα καί καινούργια. Νέα χρονιά, νέοι ἄνθρωποι!» !!!
Ἴσως τά ἀνωτέρω νά μή χρειάζονται περαιτέρω σχολιασμό. Εἶναι αὐταπόδεικτο ὅτι στή διάνοια καί ἐνδεχομένως, ὅπως φαίνεται, καί στό νοῦ καί τήν καρδιά τοῦ Μητροπολίτου κυριαρχεῖ ὁ….Κορωνοϊός. Ἀλλέως δέν θά σπαταλοῦσε καί ἀφιέρωνε, ποιμήν καί πατέρας ὑπάρχων τῶν ἀκροατῶν του, ὁλόκληρο τό πρωτοχρονιάτικο Μήνυμά του στόν Κορωνοϊό καί μάλιστα τόσο δεικτικῶς ἐπικρίνοντας καί κατακρίνοντας ὅσους διαφωνοῦν μαζί του καί ὅλους ὅσους ἔχουν τίς ἐπιφυλάξεις τους γιά τήν παγκόσμια κοινή ἄποψη καί γραμμή ἐπί τοῦ προκύψαντος θέματος τῆς ἐπιδημίας.
Θά ἦταν καλό, ἀφοῦ μᾶλλον δέν τό ἔκανε πρίν, ἔστω μετά τήν δημόσια μετάδοσή του, νά ξαναδεῖ ὁ ἴδιος τό Μήνυμά του καί νά ἐπανεξετάσει ἄν ὄχι τίς θέσεις καί τοποθετήσεις του, τουλάχιστον τόν τρόπο του καί ἰδιαιτέρως τούς χαρακτηρισμούς του.
Δέν θεωροῦμε ὅτι ὑπάρχουν δικαιολογίες καί ἐλαφρυντικά γιά τήν ἐπιλογή τοῦ Μητροπολίτου νά ἀπευθύνει τό συγκεκριμένο «Κορωνοϊοκεντρικό» καί ὄχι Χριστοκεντρικό πρωτοχρονιάτικο Μήνυμα. Ἰδιαιτέρως ἀλγεινή ἐντύπωση προκαλεῖ τό, ὅπως προαναφέραμε, δεικτικό ὕφος καί ὁ ἐπιτιμητικός λόγος τοῦ πατρός καί ποιμένος πρός ὅσους διαφωνοῦν μαζί του, μάλιστα ὁμαδοποιώντας ὅλους αὐτούς, «τσουβαληδόν», σε μία κατηγορία, αὐτή τῶν….ψυχοπαθῶν! Ὅμως δέν εἶναι ἰατρός, ἄν καί φαίνεται ὅτι ἤθελε κάτι τέτοιο καί ἴσως λειτουργεῖ ὡς ἀπωθημένο του, οὔτε ψυχίατρος! Κι ἄς ὑπῆρξε συγγραφεύς τῆς «ὀρθοδόξου ψυχοθεραπείας», βασικές παραμέτρους τῆς ὁποίας, ὅσον ἀφορᾶ τόν ποιμαντικό καί πνευματικό δημόσιο λόγο του, δέν ἀκολούθησε, οὔτε σεβάστηκε.
Ἄς συμβιβαστεῖ, ὅπως κακῶς σέ τόσα ἄλλα ζητήματα κακῶς ἔχει ἐπιλέξει, ἐδῶ καλῶς, μέ τόν κανονικό ρόλο του καί τήν ἀποστολή του καί ἄς σεβαστεῖ ἐπιτέλους τήν ἄλλη ἄποψη. Ἄς ἀρχίσει περιοριζόμενος σέ ὅσα μπορεῖ νά γνωρίζει καί νά μήν ἀποφαίνεται ἐπί παντός τοῦ ἐπιστητοῦ, πίπτοντας στό ἴδιο λάθος μέ κάποιους μεταξύ αὐτῶν πού ἰσοπεδωτικῶς καί ἀδιακρίτως, ἐλαφρᾶ τῆ καρδία, δημοσίως ἐπικρίνει καί λοιδωρεῖ.
Ἀλλά, δέν μποροῦμε νά μήν ἀναρωτηθοῦμε: ὁ πολυγραφώτατος Μητροπολίτης πού, ὅπως ὁ ἴδιος δηλώνει, συνηθίζει τά θέματα μέ τά ὁποῖα καταπιάνεται νά τά ἐξετάζει σφαιρικά, ὑπολογίζοντας ὅλες τίς ἐκδοχές καί παραμέτρους, ἀλήθεια τίποτε δέν ἔχει ἀκούσει γιά τίς σοβαρώτατες ἐπιφυλάξεις ἐγκύρων ἐπιστημόνων ἀνά τόν κόσμο περί τῶν μέτρων πού ἐπιβλήθηκαν πρός ἀντιμετώπιση τῆς «πανδημίας»; τίποτε δέν ἔχει ἀκούσει περί τῶν ἐνστάσεων τῶν ἰδίων καί πολλῶν ἐπαϊόντων περί τῆς ἀποτελεσματικότητος καί τῶν συνεπειῶν (χαμηλῆς καί ἐπικινδύνων, ἀντιστοίχως) τοῦ σχεδόν ἐπιβαλλομένου ἐμβολιασμοῦ καί μάλιστα ἀδιακρίτως τῆς καταστάσεως τῆς ὑγείας τῶν πολιτῶν (ἀφοῦ δέν προηγεῖται σχετικός ἔλεγχος) καί, τελευταίως, γιά ὅλες τίς ἡλικίες, ἀκόμη καί νηπίων καί βρεφῶν;
Ὁ ὑπό τινων, ὀλιγοτέρων πλέον παρά ποτέ, θεωρούμενος ὡς αὐθεντία θεολογική καί περίπτωση ὑποδειγματικοῦ συνδυασμοῦ ποιμένος καί θεολόγου, δέν ἀκούει περί τῶν πολλῶν καί σοβαρῶν παρενεργειῶν καί θανάτων πλήρως ἐμβολιασθέντων συνανθρώπων μας καί δέν προβληματίζεται καί στενοχωρεῖται πού καί αὐτός συνηγόρησε στήν θεώρηση τῶν συγκεκριμένων ἐμβολίων ὡς πανάκειας καί ἐπιλογῆς ἀσφαλείας κατά τοῦ «φονικοῦ ἰοῦ»;
Τέλος, σέ μία μακρά σειρά ἐρωτημάτων πού ὑπάρχουν καί τίθενται, περί τῆς στάσεως καί τῶν τοποθετήσεών του, καί ἐνδεικτικῶς ἐδῶ διατυπώνουμε, ὁ Μητροπολίτης δέν ἄκουσε τίποτε γιά τήν πλειοψηφία τῶν Ἁγιορειτικῶν Μονῶν καί μοναχῶν, ἀλλά καί πλῆθος Πνευματικῶν Πατέρων πού προφανῶς διαφωνοῦν μαζί του καί λυποῦνται ἀλλά καί ἐκφράζουν τίς σοβαρώτατες ἐπιφυλάξεις των γιά τόν ἐμβολιασμό, ὅπως, ἀσφαλῶς, τήν πλήρη ἀποδοκιμασία τους γιά τά μέτρα τά ὁποῖα εἴτε ἐπεβλήθησαν στήν Ἐκκλησία, εἴτε, δυστυχῶς, ὅπερ καί χειρότερον, οἱ ἴδιοι οι Ποιμένες της ἀποδέχονται, υἱοθετοῦν καί συστήνουν ἤ ἀκόμη καί ἐφευρίσκουν;
Τόν Κορωνοϊό περίμενε ἡ θρησκειοποίηση, Σεβασμιώτατε, γιά νά ἁλώσει τήν ἐκκλησιαστική μας ζωή; Ἤ μήπως ἡ θεοποίηση τῆς ἐπιστήμης θά τήν ἀναχαιτίσει; Τό «ἀντιλεγόμενο σημεῖο», τό «σκάνδαλο» καί ἡ «μωρία» γιά τήν ἄθεη ἐπιστήμη εἶναι ὁ Χριστός καί ἡ Ἐκκλησία Του καί ὄχι οἱ διάφορες θρησκεῖες! Γιατί, λοιπόν, ἐσεῖς τώρα ἐπιλέγετε νά προβάλλετε αὐτή τήν προσέγγιση; Καί, τέλος πάντων θεωρεῖτε καί ἐκτιμᾶτε ὅτι λίγα ἀντιμετώπισε καί ἀντιμετωπίζει ὁ λαός, κυρίως αὐτός, ὥστε νά τοῦ κουνᾶτε τό δάκτυλο καί νά ἀναφέρεστε σέ παθογένειες καί ψυχοπάθειες, ἤ, πάλι, ἐσεῖς, ὄχι προσωπικῶς ἀλλά ὡς ἐκκλησιαστική διοίκηση, εἶστε ἀνεύθυνος γιά τό παλαιό κακό τῆς ἐλλείψεως παιδείας καί εἰδικότερα τῆς ἐκκλησιαστικῆς, ὅπως χαρακτηριστικῶς ἀναφέρετε;
Ἤ, ἐξάλλου, μήπως εἶναι ἄσχετα μέ θρησκειοποίηση, παθογένειες καί ψυχοπάθεια, ἀπό θεολογικῆς μάλιστα καί πνευματικῆς ἀπόψεως, ἡ μασκοφορία τῶν κληρικῶν κατά τήν τέλεση τοῦ φρικτοῦ Μυστηρίου τῆς Θείας Εὐχαριστίας, τῆς Χειροτονίας ἤ καί τοῦ ἀσπασμοῦ τῶν ἱ. Εἰκόνων καί τῶν ἁγίων Λειψάνων, τά ὁποῖα ἐσεῖς μᾶς ὑπενθυμίζατε τόσα χρόνια ὅτι σύμφωνα μέ τήν Πατερική διδασκαλία ἀποτελοῦν «μέρη» καί «μέλη» τοῦ Σώματος τοῦ Χριστοῦ στά ὁποία ἐνοικεῖ κατά τόν Θεῖο Παλαμᾶ ἡ ἄκτιστη Θεία Χάρη;
Γιά νά μήν ἀναφερθοῦμε στίς πολλές ἤ ἀπολυμαινόμενες λαβίδες καί τά πλαστικά κουταλάκια μιᾶς χρήσεως, ἀντί λαβίδος, καί τῆς αὐτομάτου ἀπορρίψεώς των στόν κάλαθο; Τίποτε ἀπό αὐτά δέν ἔχετε δεῖ, οὔτε ἀκούσατε σχετικῶς, ὡς συνέπειες τῆς ἐπιστημονικῶς ὀρθῆς ἀντιμετωπίσεως τῆς «πανδημίας» τοῦ Κορωνοϊοῦ; Πολύ δέ περισσότερο, φαίνεται ὅτι δέν ὑπέπεσαν στό ὀπτικό σας πεδίο ἡ πρόκληση ὑπό τῶν κυβερνώντων καί ἁρμοδίων τοῦ κοινωνικοῦ αὐτοματισμοῦ καί δέν ἀντιληφθήκατε τόν βαθύ κοινωνικό διχασμό ὁ ὁποῖος κυριαρχεῖ ἐξαιτίας τῆς ἐπιβολῆς τοῦ πειραματικοῦ αὐτοῦ ἐμβολιασμοῦ, ἀλλά καί ἡ οἰκονομική ἐξαθλίωση καί τό ἐργασιακό χάος πού ἐπικρατεῖ ὡς ἀπόρροια τῆς ὑγειονομικῆς κρίσεως.
Εἶναι, λοιπόν, ρεαλιστικό ἤ σύγχρονο καί ἐπικαιροποιημένο ἤ μήπως θλιβερό τό πρωτοχρονιάτικο Μήνυμα ἑνός Μητροπολίτου στό ὁποῖο ὅλα προσανατολίζονται «στή διατήρησή μας στή ζωή», τήν πρόσκαιρη καί φθαρτή, τήν ὁποία ὁ σύγχρονος ἄνθρωπος, δυστυχῶς, κι ἄν τήν ἀποκτήσει καί παρατείνει δέν προτίθεται, οὔτε αἰσθάνεται τήν ἀνάγκη νά τήν προσφέρει, ὅπως ὡραιοποιημένα ἐμφανίζετε, «γιά ἀγάπη στόν Θεό καί τούς συνανθρώπους μας»;
Προσωπικῶς, ἡ κατακλείδα τοῦ Μηνύματος τοῦ Μητροπολίτου Ναυπάκτου κ. Ἱεροθέου μέ τήν ὡς ἐπισφράγισμα ἀνακεφαλαιωτική ὅλων τῶν λεγομένων του εὐχή του: «ὁ Κορωνοϊός νά μᾶς βοηθήσει νά ἀλλάξουμε νοοτροπία, νά ἀλλάξουμε τά ἄρρωστα μυαλά καί τίς ἄρρωστες καρδιές, νά γίνουμε νέοι ἄνθρωποι καί ἔτσι ἡ νέα χρονία θά εἶναι νέα καί καινούργια» (!), μέ τρομάζει!
Δέν δικαιοῦμαι, ὡς σύνδουλος (ποιμένες καί ποιμαινόμενοι «πρός τήν τῶν ἀνθρώπων διάκρισιν», κατά τόν ἱ. Χρυσόστομο, καί πάντες πρόβατα, ἅρα καί σύνδουλοι, ἔναντι τοῦ ἑνός ὄντως Ποιμένος ὅλων Κυρίου μας) νά ἐπικρίνω καί κατακρίνω τόν Σεβασμιώτατο. Αὐτά, ὅμως, πού ἄκουσα νά ἀπευθύνει στό πρωτοχρονιάτικο Μήνυμά του, προκαλοῦμαι νά τά χαρακτηρίσω ὡς ἰδιότυπη ἀνασφάλειά του καί ἔμμεση «ἀντιδραστική» ἀπολογία του γιά τήν ἁπόλυτη μέχρι σήμερα καί ἀκραία-ἄκριτη στάση του, σέ πλήρη δυσαρμονία πρός τό αἴσθημα πολλῶν πιστῶν.
Τίς ἡμέρες πού ἑορτάζουμε τόν ἐρχομό στόν κόσμο τοῦ νέου παιδίου, τοῦ δι’ ἡμᾶς καί διά τήν ἡμετέρα σωτηρία σαρκωθέντος, γεννηθέντος καί νηπιάσαντος Παλαιοῦ τῶν ἡμερῶν Υἱοῦ καί Λόγου τοῦ Θεοῦ, τοῦ μόνου καινοῦ ὑπό τόν ἥλιο γεγονότος, ἀποτελεῖ μεγίστη ἀπογοήτευση καί, τολμῶ νά πῶ, προκαλεῖ ἀποστροφή στούς πιστούς ἡ εὐχή «ὁ Κορωνοϊός νά μᾶς βοηθήσει….νά γίνουμε νέοι ἄνθρωποι καί (ἔτσι) ἡ νέα χρονιά νά εἶναι νέα καί καινούργια»!
Νέοι καιροί, νέα ἤθη ἤ καί λόγια μιᾶς….νέας ἐποχῆς; Τώρα καί ἀπό τούς θεωρούμενους παραδοσιακούς Ἱεράρχες τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος!
Υ.Γ. Σέ λίγο ὁ Μητροπολίτης Ναυπάκτου θά προστεῖ στήν ἐξόδιο Ἀκολουθία τοῦ ἐξαίρετου Ἱεράρχου Κοσμᾶ, Μητροπολίτου Αἰτωλίας καί Ἀκαρνανίας, ὁ ὁποῖος ἐκοιμήθη κατ’ αὐτάς. Ὡς πλησιόχωρος ἀνέλαβε τήν Τοποτηρησία τῆς γειτονικῆς Μητροπόλεως. Ἀνησυχοῦμε λίγο καί εὐχόμαστε τά ὑπόλοιπα χαρίσματα τοῦ Μητροπολίτου Ἱεροθέου νά τόν προστατεύσουν ὥστε νά μήν προκαλέσει μέ λόγους καί κινήσεις, παρασυρόμενος ἀπό τίς ἀνωτέρω ἀπόψεις του, τό αἴσθημα τοῦ ἀπορφανισθέντος ποιμνίου, Κληρικῶν, μοναχῶν καί λαϊκῶν, τό ὁποῖο θρηνεῖ τόν ἀξιαγάπητο Ποιμενάρχη του καί εἶναι ὑπερήφανο ἐν Κυρίῳ γιά ἐκεῖνον, τόσο γιά τήν ἀρετή του, ὅσο καί γιά τήν μέχρι τέλους ἀσυμβίβαστη προσήλωσή του στήν Παραδοθεῖσα Πίστη καί τήν ὑπεράσπισή της ἔργῳ καί λόγῳ.