ΙΧΘΥΣ: Ιησούς Χριστός Θεού Υιός Σωτήρ

Παρασκευή 3 Δεκεμβρίου 2021

ΑΝΕΠΙΘΥΜΗΤΟΣ Ο ΠΑΠΑΣ ΤΟΥ ΣΚΟΤΟΥΣ

 Διαδηλωταὶ διαμαρτύρονται (2015): «Πάπα παραιτήσου!
Ὁ Πάπας κρύβει κακοποιήσεις! Ὀργή!»,
«Ὁ Πάπας προστατεύει παιδόφιλους ἱερεῖς».
Ποῖος θὰ τὸν ὑποδεχθῆ σήμερα μετὰ ἀπὸ πολλαπλασίους ἀποκαλύψεις;

 Τὰ δημοκρατικὰ «πιστεύω» τοῦ ἀφωρισμένου Πρωθυπουργοῦ:
ὑποδέχεται τὸν ἀρχιαιρεσιάρχην μονάρχην

ΑΝΕΠΙΘΥΜΗΤΟΣ
Ο ΠΑΠΑΣ ΤΟΥ ΣΚΟΤΟΥΣ

Μακαριώτατε, Σεβασμιώτατοι, Σᾶς ἔκλεισαν τοὺς ἱ. Ναούς,
Σᾶς ἀπηξίωσαν διὰ τὴν Θ. Κοινωνίαν, Σᾶς ἐλοιδόρησαν ὡς «κότες»,
τώρα θέλουν νὰ Σᾶς ἐξομοιώσουν μὲ τὸν ἀνθέλληνα Πάπαν τῶν σκανδάλων!

Γράφει ὁ κ. Παναγιώτης Κατραμάδος, θεολόγος

Ἡ πολιτειακὴ καὶ πολιτικὴ ἡγεσία τῆς Ἑλλάδος προσεκάλεσε τὸν Πάπαν Φραγκίσκον νὰ ἐπισκεφθῆ τὴν Ὀρθόδοξον πατρίδα μας. Ὁ Πάπας προΐσταται τοῦ πλέον σεσηπότος μοναρχικοῦ θρησκευτικοῦ συστήματος παγκοσμίως! Πλέον ἡ Πρόεδρος τῆς Δημοκρατίας ἀλλὰ καὶ ὁ Πρωθυπουργὸς –μετὰ καὶ τὰ ὅσα ἔχουν συμβῆ μὲ τὰ ἀντισυνταγματικὰ πολιτικὰ μέτρα ἀπὸ τὰ μνημόνια ἕως σήμερα- ἀποδεικνύουν μὲ τὴν ἔλευσιν τοῦ Πάπα ὅτι εἶναι ἐχθροὶ τῆς Ὀρθοδόξου πίστεως καὶ φίλοι τῆς παπικῆς διαφθορᾶς.

Διατὶ ὑποδέχονται

διεφθαρμένους!

 Τὴν δεκαετίαν τοῦ 2001-2010 τὸ Βατικανὸν ἐξέτασε 3.000 περιπτώσεις κληρικῶν διὰ κακοποιήσεις ἀνηλίκων. Ὡστόσον, ἐπρόκειτο νὰ ἀποτελέσουν σταγόνα εἰς τὸν ὠκεανὸν τῶν ἀποκαλύψεων ποὺ ἠκολούθησαν. Πλέον ἀναφέρονται ἑκατοντάδες χιλιάδες περιπτώσεις εἰς περισσοτέρας τῶν 20 χωρῶν, μεταξὺ τῶν ὁποίων αἱ ΗΠΑ, Ἀγγλία, Γερμανία, Γαλλία κ.ἄ. Μέχρι καὶ τὸν Ἰανουάριον τοῦ 2018 ἡ συγκάλυψις πολλῶν ὑποθέσεων ἦτο δεδομένη. Ἀκόμη καὶ ὁ Πάπας Φραγκίσκος μὲ ἀφορμὴν μίαν καταγγελίαν εἰς τὴν Χιλὴν ἐδήλωσεν ὅτι πρόκειται περὶ ἀπάτης. Τὸν Ἀπρίλιον τοῦ ἰδίου ἔτους ὑπεχρεώθη νὰ ἀνασκευάση. Ὑπὸ τὸ βάρος τῶν πιέσεων τῆς δημοσιότητος τὸ Βατικανὸν ἠναγκάσθη νὰ ἀλλάξη πορείαν.

Τὴν 23ην Ἰουνίου 2018 ὁ πενηντάχρονος κληρικὸς καὶ διπλωμάτης τῆς «Ἁγίας Ἕδρας» εἰς Οὐάσινγκτον Carlo Alberto Capella κατεδικάσθη ἀπὸ τὰ δικαστήρια τοῦ Βατικανοῦ διὰ κατοχὴν καὶ διακίνησιν ἀνηθίκου ὑλικοῦ μὲ ἀνηλίκους.

Τὴν 17ην Δεκεμβρίου 2018 ὁ μεγαλοεργολάβος Angelo Proietti κατεδικάσθη διὰ κατάσχεσιν καὶ «ξέπλυμα χρήματος», ἄνω τοῦ 1.000.000 εὐρώ, ἀπὸ τὴν τράπεζαν τοῦ Βατικανοῦ. Ἦτο πρώτη φορὰ εἰς τὴν ἱστορίαν τοῦ Βατικανοῦ ποὺ συνέβη τοιαύτη καταδίκη.

Τὴν 13ην Φεβρουαρίου 2019 ὁ ὀγδοντάχρονος Καρδινάλιος εἰς Οὐάσινγκτον Theodore Edgar McCarrick κατεδικάσθη διὰ κακοποίησιν ἀνηλίκου, ποὺ συνέβη τὴν δεκαετίαν τοῦ 1970.

Τὴν 4ην Ἀπριλίου 2019 ἐτελεσιδίκησεν ἡ καταδίκη διὰ κακοποιήσεις ἀνηλίκων τοῦ Anthony Sablan Apuron,  παπικοῦ Ἀρχιεπισκόπου Agana τῆς Guam, νήσου εἰς τὸν Εἰρηνικὸν Ὠκεανόν. Ἡ ὑπόθεσις εἶχε ἀρχίσει ἀπὸ τὸ 2010.

Τὴν 22αν Ἰανουαρίου 2021 ὁ Καθηγητὴς Angelo Caloia, Διευθυντὴς τῆς τράπεζας τοῦ Βατικανοῦ, κατεδικάσθη μαζὶ μὲ ἄλλους συνεργοὺς διὰ οἰκονομικὰ σκάνδαλα τὴν περίοδον 2002-2007.

Ἀπὸ τὰ τέλη τοῦ Ἰουλίου εὑρίσκεται εἰς ἐξέλιξιν δίκη, διὰ νέα οἰκονομικὰ σκάνδαλα, ἕξι κορυφαίων ἀξιωματούχων τοῦ Βατικανου, μεταξὺ τῶν ὁποίων οἱ: Rene Brulhart (πρώην πρόεδρος τῆς AIF [Ἐποπτευούσης Ἀρχῆς καὶ Οἰκονομικῶν Πληροφοριῶν τοῦ Βατικανοῦ]), Enrico Crasso (οἰκονομικὸς μεσίτης ποὺ διεχειρίζετο ἐπενδύσεις διὰ τὴν Γραμματείαν τοῦ Κράτους ἐπὶ δεκαετίας), Tommaso Di Ruzza (πρώην διευθυντὴς τῆς AIF), ὁ Καρδινάλιος Giovanni Angelo Becciu, ποὺ εἶχεν ὑπηρετήσει εἰς σπουδαίας θέσεις κ.ἄ. Ἡ δικογραφία ὑπερβαίνει τὰς 500 σελίδας καὶ περιλαμβάνει ἐπίσης 115 ὥρας ἠχογραφημένων συνομιλιῶν εἰς 53 DVD. Εἰς τὴν συνεδρίασιν τῆς 18ης Νοεμβρίου ὑπῆρξε καὶ μία ἰδιότυπος ἀναφορὰ εἰς τὸ ὄνομα τοῦ Πάπα Φραγκίσκου. Τὴν 1ην Δεκεμβρίου, παραμονὴν ἀφίξεώς του εἰς Κύπρον καὶ μόλις τρεῖς ἡμέρας πρὶν τὴν ἔλευσίν του εἰς Ἀθήνας, διεξήχθη ἡ ἑπομένη κατὰ σειρὰν ἀκροαματικὴ διαδικασία τῆς δίκης…

Αὐταὶ εἶναι ὀλιγοσταὶ ἀπὸ τὰς πλέον γνωστὰς ὑποθέσεις ποὺ ἐξεδικάσθησαν μόνον εἰς τὸ Βατικανὸν τὴν τελευταίαν τριετίαν. Ἠθικὰ καὶ οἰκονομικὰ σκάνδαλα συγκλονίζουν τὸν παπισμὸν ἕως θεμελίων! Τί κάνει ὁ Πάπας; Προκειμένου νὰ ἀποπροσ­ανατολίση τὴν κοινὴν γνώμην ἀπὸ αὐτά, συγκαλεῖ διασκέψεις, συνέδρια καὶ πραγματοποιεῖ ταξίδια, ὅπου γῆς, διὰ νὰ παρουσιάση τὸ καλὸν «προσωπεῖον» τοῦ παπισμοῦ. Εἰς τὸ πλαίσιον αὐτὸ ἐπισκέπτεται καὶ τὴν Κύπρον καὶ τὴν Ἑλλάδα. Ἀφοῦ ἔλαβε προσφάτως τοὺς «ἀσπασμοὺς τῆς ἀγάπης» ἀπὸ τὸν Πατριάρχην Κων/λεως ἐπιχειρεῖ νὰ ἔχη καὶ τὴν πλήρη ὑποστήριξιν τῶν Ἀρχιεπισκόπων Κύπρου καὶ Ἀθηνῶν, οἱ ὁποῖοι ἀντὶ νὰ ἀρνηθοῦν οἱανδήποτε σχέσιν μὲ τὸ «τέρας τῆς ἀποκαλύψεως» (ἢ τῶν συγκαλύψεων;) προσποιοῦνται ὡς νὰ μὴ συμβαίνη τίποτε! Μαζὶ μὲ τὰ ἐκτρωματικὰ ἐμβόλια ἀποδέχονται καὶ τὰς ἐκτρωματικὰς πράξεις; Ἄλλωστε οἱ ἴδιοι δὲν παθαίνουν τίποτε, τὰ χιλιάδες παιδιὰ ἦσαν τὰ θύματα… διατί νὰ ἐνδιαφερθοῦν;… Ἡ λέξις «ντροπὴ» εἶναι ἀπειροελαχίστη ἐνώπιον τῆς πραγματικότητος…

Ποῦ ὀφείλεται ἡ παρεκτροπή;

Ἂν ἀπαντήσωμεν ὅτι ἡ κατάπτωσις αὐτὴ ὀφείλεται εἰς τὴν παρέκκλισιν ἀπὸ τὴν πίστιν, οἱ οἰκουμενισταὶ θὰ προτρέξουν νὰ μᾶς εἰρωνευθοῦν. Ὡστόσον, πλέον δὲν τὸ ἰσχυριζόμεθα ἐμεῖς, ἀλλὰ τὸ ὁμολογοῦν οἱ ἴδιοι!

Ἕνεκα τῶν συνεχῶν ἀκαταπαύστων φρικτῶν σκανδάλων διωργανώθη ἀπὸ τὴν παπικὴν ἕδραν συνέδριον 19-22 Σεπτεμβρίου 2021 μὲ θέμα «Ἡ κοινή μας ἀποστολὴ νὰ διαφυλάξουμε τὰ παιδιὰ τοῦ Θεοῦ» εἰς Βαρσοβίαν μὲ παπικοὺς ἐκπροσώπους ἀπὸ ὁλόκληρον τὴν Εὐρώπην. Ἕνας ἐκ τῶν κυρίων διοργανωτῶν, ὁ Πολωνὸς Καθηγητὴς Δογματικῆς καὶ κληρικὸς Grzegorz Strzelczyk, κατὰ τὴν βασικὴν διὰ τὸ συνέδριον ὁμιλίαν του «παραδέχτηκε ὅτι μεγάλο μέρος τῆς ἀντίδρασης τῆς Ἐκκλησίας σὲ ὑποθέσεις κακοποίησης ἐπικεντρώνεται στὶς νομικές, ψυχολογικὲς καὶ πνευματικὲς πτυχές, ἐνῶ ὁ θεολογικὸς προβληματισμὸς ὠθεῖται στὸ παρασκήνιο. Ἡ θεολογία παίζει ἕνα ἄλλο σημαντικὸ ρόλο, ἀφοῦ ἡ κατάχρηση συνεπάγεται τὴν παρουσία μὴ ὑγειῶν στοιχείων τῆς θεολογίας, ἰδιαίτερα ὅσον ἀφορᾶ τὸ Μυστήριο τῶν Ἱερῶν Ταγμάτων…» (ἱστοσελὶς «vaticannews.va», 21.09.2021).

Ἀκόμη μία ἐπιβεβαίωσις ἦλθε μετὰ τὴν δημοσίευσιν τοῦ πορίσματος «Σεξουαλικὴ βία στὴν Καθολικὴ Ἐκκλησία τῆς Γαλλίας 1950-2020» ἀπὸ τὴν «Ἀνεξάρτητη ἐπιτροπὴ γιὰ τὴν σεξουαλικὴ κακοποίηση», ὅπου μεταξὺ πολλῶν σημαντικῶν ἐπισημάνσεων ἡ 34η σύστασις ἀναφέρει:

«Ἡ Ἐπιτροπὴ πιστεύει ὅτι εἶναι ἀπαραίτητο νὰ ἐξεταστοῦν προσεκτικά: Α) Ἡ ἱεραρχικὴ συγκρότηση τῆς Καθολικῆς Ἐκκλησίας ἐν ὄψει ἐσωτερικῆς διαφωνίας σχετικὰ μὲ τὴν αὐτοκατανόησή της: μεταξὺ κοινωνίας καὶ ἱεραρχίας, μεταξὺ ἀποστολικῆς διαδοχῆς καὶ συνοδικότητας· καί, οὐσιαστικά, μεταξὺ ἐπιβεβαίωσης τῆς ἐξουσίας τῶν κηρύκων καὶ τὴν πραγματικότητα τῶν λαϊκῶν πρακτικῶν ποὺ ἐπηρεάζονται ὅλο καὶ περισσότερο ἀπὸ δημοκρατικὲς πρακτικές. Β) Ἡ συγκέντρωση τῶν ἐξουσιῶν τάξης καὶ διακυβέρνησης στὰ χέρια τοῦ ἴδιου προσώπου, ποὺ ὁδηγεῖ ἐμμονικὰ στὴν αὐστηρὴ ἄσκηση τῆς ἐξουσίας καί, εἰδικότερα, στὸν σεβασμὸ τῆς διάκρισης μεταξὺ ἐσωτερικοῦ καὶ ἐξωτερικοῦ φόρουμ. Γ) Ἡ ταύτιση τῆς δύναμης τοῦ μυστηρίου μὲ τὴ δύναμη γενικότερα.»

Ποῖον ρόλον ἔχουν αὐταὶ αἱ προεκτάσεις τῆς ἐκκλησιολογίας μὲ τὰ ἠθικὰ σκάνδαλα; Προφανῶς, τώρα ἀντιλαμβάνονται καὶ οἱ ἴδιοι ἐκεῖνο ποὺ οἱ Ἅγιοι Θεοφόροι Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας ἔχουν διατυπώσει ἀπὸ αἰώνων: δόγμα καὶ ἠθικὴ πορεύονται μαζὶ καὶ ὅπου ὑπάρχει διαστροφὴ εἰς τὸ ἕνα παρουσιάζεται καὶ εἰς τὸ ἄλλο. Ἑπομένως, ἡ σῆψις τοῦ παπισμοῦ δὲν εἶναι ἁπλῶς βαθεῖα καὶ εὐρεῖα, ἀλλὰ ἤδη ἐνυπάρχουσα εἰς τὰς θεμελιώδεις ἀρχάς του, συστημική, εἶναι δηλ. ὁ ἴδιος ὁ παπισμὸς ποὺ τὴν δημιουργεῖ! Πρόκειται δι’ ἕν διεφθαρμένον θρησκευτικὸν σύστημα, τὸ ὁποῖον, ἂν ἔγραφεν εἰς τὴν εἴσοδον «Μαφία» κανεὶς Ἀρχιεπίσκοπος δὲν θὰ ἐπλησίαζεν, ὅμως τώρα γράφει δῆθεν «ἐκκλησία» (ἐπειδή… αὐτὴ εἶναι ἡ ἱστορικὴ ὀνομασία σύμφωνα μὲ ὅσα ὑπέγραψαν οἱ Ἱεράρχαι εἰς Κολυμβάριον…) καὶ εἶναι εὔκολον νὰ κάνη ὁ κάθε Ἀρχιεπίσκοπος τὰ «στραβὰ μάτια»… ἄλλωστε δὲν εἶναι ἰδικά σου τὰ ἀνήλικα, ποὺ ἐκακοποιήθησαν… Ἐπαρκεῖ ἡ λέξις «αἶσχος» διὰ τὴν ἀδιαφορίαν τῆς Ἱεραρχίας μας;

Ἐπιστολὴ κόλαφος!

Τὸ Βατικανὸν τὴν 19ην Ὀκτωβρίου 2021 προκειμένου νὰ πείση τὸν δημόσιον χῶρον ὅτι δὲν ἔχει πρόθεσιν νὰ καταπνίξη τὰς φωνὰς τῶν καταγγελλόντων ἐδημοσίευσε πρόσφατον ἐπιστολὴν ἀπὸ θῦμα -ἐπιζόντα κακοποιήσεως- (προστατεῦον τὴν ἀνωνυμίαν του), ὅπου μεταξὺ ἄλλων ἀναφέρονται τὰ ἑξῆς:

«Τὸ ὄνομά μου εἶναι… καὶ γιὰ χρόνια μὲ κακομεταχειριζόταν ἕνας παπὰς ποὺ θὰ ἔπρεπε νὰ τὸν ἔλεγα «ἀδερφάκι» καὶ ἤμουν ἡ «μικρή του ἀδερφή».

Ἦρθα ἐδῶ, γιατί θὰ ἤθελα νὰ κερδίσει τὸ «LOVELY TRUTH». Εἶμαι ἐδῶ καὶ στὸ ὄνομα τῶν ἄλλων θυμάτων… τῶν παιδιῶν ποὺ ἔχουν πληγωθεῖ βαθιά, ἀπὸ τὰ ὁποῖα ἔχουν κλέψει τὴν παιδική τους ἡλικία, τὴν ἁγνότητα καὶ τὸν σεβασμό… ποὺ πρόδωσαν καὶ ἐκμεταλλεύτηκαν τὴν ἀπεριόριστη ἐμπιστοσύνη τους… τῶν παιδιῶν ποὺ χτυποῦν οἱ καρδιές τους, ποὺ ἀναπνέουν, ζοῦν… Ἀλλὰ τὰ σκότωσαν μία φορὰ (δύο φορές, περισσότερες φορές)… οἱ ψυχὲς τους γίνονται μικρὰ ματωμένα κομμάτια.

Εἶμαι ἐδῶ γιατί ἡ Ἐκκλησία εἶναι ἡ Μητέρα μου καὶ μὲ πονάει τόσο πολύ, ὅταν πληγώνεται, ὅταν εἶναι βρώμικη.

Οἱ μεγάλοι, ποὺ βίωσαν αὐτὴ τὴν ὑποκρισία ὡς παιδιά, δὲν θὰ μπορέσουν ποτὲ νὰ τὴ διαγράψουν ἀπὸ τὴ ζωή τους. Μπορεῖ νὰ τὸ ξεχάσουν γιὰ λίγο, νὰ προσπαθήσουν νὰ συγχωρήσουν, νὰ προσπαθήσουν νὰ ζήσουν μία γεμάτη ζωή, ἀλλὰ τὰ σημάδια θὰ μείνουν στὴν ψυχή τους, δὲν θὰ ἐξαφανιστοῦν.

Προσπαθῶ νὰ ἐπιβιώσω, νὰ νιώσω χαρά, ἀλλὰ στὴν πραγματικότητα εἶναι ἕνας ἀπίστευτα δύσκολος ἀγώνας… Ἔχω διασπαστικὴ διαταραχὴ ταυτότητας, σοβαρὴ σύνθετη μετατραυματικὴ διαταραχὴ (PTSD), κατάθλιψη, ἄγχος, φόβο γιὰ τοὺς ἀνθρώπους, λάθη καί, δὲν κοιμᾶμαι καί, ὅταν μπορῶ νὰ κοιμηθῶ, ἔχω πάντα ἐφιάλτες. Μερικὲς φορὲς μοῦ συμβαίνει, ὅταν εἶμαι «ἔξω», νὰ μὴ ἀντιλαμβάνομαι τὸ «ἐδῶ» καὶ τὸ «τώρα». Τὸ σῶμα μου θυμᾶται κάθε ἄγγιγμα…

Φοβᾶμαι τοὺς ἱερεῖς, νὰ εἶμαι κοντά τους. Τὸν τελευταῖο καιρὸ δὲν μπορῶ νὰ πάω στὴ Θεία Λειτουργία. Μὲ πονάει πολύ… ἐκκλησία, ἐκεῖνος ὁ ἱερὸς χῶρος, ἦταν τὸ δεύτερο σπίτι μου… καὶ μοῦ τὸ πῆρε. Ἔχω μεγάλη ἐπιθυμία νὰ νιώθω ἀσφαλὴς στὴν ἐκκλησία, νὰ μπορῶ νὰ μὴ φοβᾶμαι, ἀλλὰ τὸ σῶμα μου, τὰ συναισθήματα ἀντιδροῦν μὲ ἐντελῶς διαφορετικὸ τρόπο…

Παρακαλῶ, μὴ κρύβεται τὰ πράγματα κάτω ἀπὸ τὸ χαλί, γιατί τότε θὰ ἀρχίσουν νὰ βρωμᾶνε, θὰ σαπίσουν καὶ τὸ ἴδιο τὸ χαλὶ θὰ σαπίσει… Ἂς καταλάβουμε ὅτι, ἂν κρύψουμε αὐτὰ τὰ γεγονότα, ὅταν σιωπήσουμε, κρύβουμε τὴ βρωμιὰ καὶ ἔτσι γινόμαστε ΣΥΝΕΡΓΟΙ…».

Οὐαὶ εἰς τοὺς πολιτικοὺς

καὶ τοὺς Ἀρχιεπισκόπους

Ἂν καὶ αὐτὰ τὰ λόγια δὲν συγκινοῦν τοὺς Ἀρχιερεῖς μας, ὥστε νὰ διακόψουν κάθε σχέσιν μὲ τὸ Βατικανὸν καὶ νὰ ἐξαποστείλουν τὸν Πάπαν «ἀπὸ ἐκεῖ ποὺ ’ρθε, τότε λυπούμεθα, διότι δὲν ἔχουν χάσει πλέον τὴν «ἀνθρωπιὰ» των, ἀλλὰ τὴν πίστιν τους… Θὰ ἔπρεπε πρῶτα ἀπ’ ὅλα νὰ ἐλέγξουν μὲ δριμύτητα ὄχι μόνον τὸν Πάπαν, ἀλλὰ κυρίως τὴν ἑλληνικὴν καὶ κυπριακὴν πολιτειακὴν καὶ πολιτικὴν ἡγεσίαν, ἡ ὁποία μολύνει τὰ χώματα τῆς ἁγίας πατρίδος μας καὶ τῆς μαρτυρικῆς μεγαλονήσου μὲ τὴν παρουσίαν τοῦ Πάπα, ἀλλὰ καὶ ὑποχρεώνει τοὺς ἰδίους νὰ «ποιοῦν τὴν νῆσσαν» (ἀκόμη ἄλλωστε δὲν ἔχουν διαψεύσει τὸ «κότες» τοῦ κ. Πρωθυπουργοῦ…). Ἀντ’ αὐτῶν οἱ Ἀθηνῶν καὶ Κύπρου ὄχι μόνον θὰ ἐναγκαλιστοῦν μὲ τὸν Πάπαν, ἀλλὰ θὰ μεταβοῦν καὶ εἰς τὴν Νουντσιατούρα! Ἀφοῦ ἀνεγνώρισαν τὸν ἀχειροτόνητον καὶ συλλειτουργοῦντα μὲ παπικοὺς ψευδοκιέβου Ἐπιφάνιον, διατί νὰ μὴ δεχθοῦν καὶ τὸν ψευδορώμης Φραγκίσκον; Ἡ διαφθορὰ δὲν γνωρίζει σύνορα!