Ἐπίσκεψη στὶς 4 καὶ 5 Δεκεμβρίου ἀναμένεται νὰ πραγματοποιήσει στὴν Ἑλλάδα ὁ Πάπας Φραγκίσκος, ἀφοῦ προηγουμένως θὰ ἔχει ἐπισκεφθεῖ τὴν Κύπρο.
Δὲν εἶναι ἡ πρώτη φορὰ ποὺ τὸ κάνει αὐτό. Ἔχει προηγηθεῖ ἡ ἐπίσκεψή του στὴ Λέσβο τὸ 2016, ὅπου συναντήθηκε μὲ τὸν Οἰκουμενικὸ Πατριάρχη καὶ τὸν Ἀρχιεπίσκοπο Ἀθηνῶν κ. Ἱερώνυμο. Τότε ἡ ἐπίσκεψη δικαιολογήθηκε μὲ τὸ σκεπτικὸ νὰ δοθεῖ ἕνα μήνυμα στὸν κόσμο γιὰ ἀλληλεγγύη στοὺς πρόσφυγες.
Τώρα ἔρχεται, ὅπως λένε, κατόπιν προσκλήσεως τῆς Προέδρου τῆς Δημοκρατίας, στὰ πλαίσια τοῦ ἑορτασμοῦ τῶν 200 χρόνων τῆς ἐπαναστάσεως τοῦ 1821.
Στὴν πραγματικότητα διαπιστώνουμε ὅτι κάθε φορὰ ἐπινοεῖται ἕνας λόγος, ποὺ μοιάζει ἀληθοφανής, ὥστε νὰ μπορέσει νὰ ἐμφανιστεῖ ὁ πάπας στὴν Ἑλλάδα.
Ποιὸς ὅμως εἶναι ὁ πραγματικὸς σκοπός;
Τὸ Βατικανὸ γνωρίζει πολὺ καλὰ ὅτι ἡ μόνη χώρα ποὺ οὐσιαστικὰ ἀντιστέκεται στὴν παμπάλαια ἀσυγκράτητη ἐπιθυμία του νὰ κυριαρχήσει πνευματικὰ (καὶ ὄχι μόνο) στὸν κόσμο εἶναι ἡ Ὀρθόδοξη Ἑλλάδα. Γι᾿ αὐτὸ διατηρεῖ καὶ ἐδῶ, ἐνῶ δὲν εἶχε ἀντίστοιχο ποίμνιο, τὴν πέμπτη φάλαγγα τῆς Οὐνίας. Γι᾿ αὐτὸ ἐπιδίωξε καὶ πέτυχε παλαιότερα διορισμὸ Νούντσιου (Πρέσβη τοῦ κράτους τοῦ Βατικανοῦ) στὴν Ἑλλάδα. Μὲ κάθε τρόπο σὰν κοσμικὸ κράτος προσπαθεῖ νὰ ἐπεκτείνει τὴν κυριαρχία του. Αὐτὸς εἶναι ὁ πραγματικὸς σκοπός του.
Γι᾿ αὐτὸ εἶναι ἐξόχως θλιβερὸ ὅτι οἱ ἀνίδεοι πολιτικοί μας ἄρχοντες θεωροῦν ὅτι μποροῦν νὰ ἀποσπάσουν κάποια κέρδη στὴ διεθνῆ σκηνὴ ἀπὸ τὸ Βατικανό. Τουλάχιστον θὰ περίμενε κανεὶς νὰ μὴν ἔχουν τόσο προκλητικὴ ἀμνησία, ἀλλὰ νὰ θυμοῦνται, ἂν ὄχι τὶς παλαιὲς κατὰ τῆς Ἑλλάδος ἐνέργειές του, ὅπως ἡ ὑπονόμευση τῆς ἐπαναστάσεως τοῦ 1821 ἢ τὰ συγχαρητήριά του στὸν Κεμὰλ γιὰ τὴ φρικιαστικὴ ἐξόντωση τῶν Ἑλλήνων τῆς Μικρᾶς Ἀσίας… τουλάχιστον νὰ μὴ λησμονοῦν ὅτι τὸ Βατικανὸ ἦταν τὸ πρῶτο κράτος στὸν κόσμο ποὺ ἀναγνώρισε τὸ ὕπουλο μόρφωμα τῶν Σκοπίων μὲ τὸ ψευδεπίγραφο ὄνομα «ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ», δίνοντας ἔτσι σύνθημα καὶ κατεύθυνση στὶς κυβερνήσεις ἀνὰ τὸν κόσμο νὰ πράξουν τὸ ἴδιο.
Λοιπὸν ἂς τὸ ποῦμε ξεκάθαρα: Ὁ Πάπας δὲν ἔχει καμιὰ θέση στὴν Ἑλλάδα! Καὶ ἡ Πρόεδρος τῆς Δημοκρατίας θὰ πρέπει νὰ γνωρίζει ὅτι ὀφείλει νὰ εἶναι ἰδιαίτερα προσεκτικὴ στὰ ζητήματα ποὺ ἔχουν καὶ ἐκκλησιαστικὴ διάσταση.
Ὁ ἴδιος δὲ ὁ Πάπας, ὁ ντυμένος μὲ θρησκευτικὸ μανδύα κοσμικὸς ἄρχοντας, ἂς γνωρίζει ὅτι τὴν Ὀρθόδοξη Ἑλλάδα, τὴ χώρα τὴ φλεγόμενη ἀπὸ τὸ ἱερὸ πῦρ τῶν πνευματοφόρων Πατέρων καὶ τῶν μεγάλων Οἰκουμενικῶν Συνόδων, τὴ βαπτισμένη στὸ αἷμα μυριάδων μαρτύρων, δὲν θὰ κατορθώσει νὰ τὴν ὑποτάξει ποτέ! Ὅσες μεθόδους κι ἂν ἐπινοήσει, ὅσα τεχνάσματα κι ἂν μετέλθει, στὸ τέλος θὰ ἀναγκαστεῖ νὰ ἐπαναλάβει τὰ λόγια ποὺ εἶπε ὁ προκάτοχός του Εὐγένιος ὁ Δ΄τὸ 1439, ὅταν πληροφορήθηκε ὅτι τὴν ψευδένωση τῆς Συνόδου Φερράρας-Φλωρεντίας ἀρνήθηκε νὰ τὴν ὑπογράψει ὁ ἡρωικὸς ἀθλητὴς τῆς Ὀρθοδοξίας, ἅγιος Μάρκος ὁ Εὐγενικός.
Ὁ Μάρκος ὑπέγραψε; ρώτησε. Ὄχι! τοῦ ἀπάντησαν. «Λοιπὸν ἐποιήσαμεν οὐδέν», ὁμολόγησε ἀπογοητευμένος τότε ὁ Πάπας.
Καὶ σήμερα, μετὰ καὶ παρόλες τὶς σκοτεινὲς μεθοδεύσεις, ποὺ θὰ μηχανευτεῖ ὁ ἴδιος ὁ σημερινὸς Πάπας ἢ οἱ διάδοχοί του, ἡ κατάληξη θὰ εἶναι ἡ ἴδια:
«Ἡ Ἑλλάδα ὑπέκυψε; Ὄχι! Λοιπὸν ἐποιήσαμεν οὐδέν»!