Γέροντα Ιγνατίου Καπνίση
Υποθέσατε ότι όλες οι θάλασσες ενώνονται σε μία.
Υποθέσατε ακόμη ότι κάθε χίλια χρόνια έρχεται ένα πουλάκι και πίνει από την απέραντη αυτή θάλασσα ΜΙΑ ΣΤΑΓΟΝΑ.
Υπολογίσατε τώρα, σας παρακαλώ, σε πόσα δισεκατομμύρια ή τρισεκατομμύρια χρόνια θα τελειώσει αυτή η θάλασσα.
Κάποτε πάντως θα τελειώσει…
Η ΑΙΩΝΙΟΤΗΣ όμως δεν θα έχει τελειώσει. Διότι δεν τελειώνει ΠΟΤΕ.
Ο Κύριος τονίζει : ”Και απελεύσονται ούτοι εις κόλασιν ΑΙΩΝΙΟΝ, οι δε δίκαιοι εις ζωήν ΑΙΩΝΙΟΝ” Ματθ. 25,46.
Και το συμπέρασμα : Σε ποιά αιωνιότητα θα ευρεθούμε εμείς; Αυτό εξαρτάται από εμάς. Ας σπεύσουμε λοιπόν να ταπεινωθούμε και να εξομολογηθούμε, με την βεβαιότητα ότι ο Θεός θα μας αγκαλιάσει και θα μας καταφιλήσει .
Και ερωτάται : Αν για μια σταγόνα επίγειας ζωής, προτιμάμε να χάσουμε τον ατελείωτο ωκεανό ευτυχίας της αιωνιότητας, τότε υπάρχει άραγε φοβερότερο λάθος στη ζωή μας; Γιατί ο Κύριος τονίζει : ”Η ζωή δεν τελειώνει στον τάφο”.