ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΟΝ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ
Β’ Κορ. ιε΄ 58 – ις΄ 3
58 Ὥστε, ἀδελφοί μου ἀγαπητοί, ἑδραῖοι γίνεσθε, ἀμετακίνητοι, περισσεύοντες ἐν τῷ ἔργῳ τοῦ Κυρίου πάντοτε, εἰδότες ὅτι ὁ κόπος ὑμῶν οὐκ ἔστι κενὸς ἐν Κυρίῳ.
ις΄ 1 Περὶ δὲ τῆς λογίας τῆς εἰς τοὺς ἁγίους, ὥσπερ διέταξα ταῖς ἐκκλησίαις τῆς Γαλατίας οὕτω καὶ ὑμεῖς ποιήσατε. 2 κατὰ μίαν σαββάτων ἕκαστος ὑμῶν παρ᾿ ἑαυτῷ τιθέτω θησαυρίζων ὅ,τι ἂν εὐοδῶται, ἵνα μὴ ὅταν ἔλθω τότε λογίαι γίνωνται. 3 ὅταν δὲ παραγένωμαι, οὓς ἐὰν δοκιμάσητε, δι᾿ ἐπιστολῶν τούτους πέμψω ἀπενεγκεῖν τὴν χάριν ὑμῶν εἰς Ἱερουσαλήμ.
ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΟΝ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ
Λκ. η’ 16-21
16 Οὐδεὶς δὲ λύχνον ἅψας καλύπτει αὐτὸν σκεύει ἢ ὑποκάτω κλίνης τίθησιν, ἀλλ᾿ ἐπὶ λυχνίας ἐπιτίθησιν, ἵνα οἱ εἰσπορευόμενοι βλέπωσι τὸ φῶς. 17 οὐ γάρ ἐστι κρυπτὸν ὃ οὐ φανερὸν γενήσεται, οὐδὲ ἀπόκρυφον ὃ οὐ γνωσθήσεται καὶ εἰς φανερὸν ἔλθῃ. 18 βλέπετε οὖν πῶς ἀκούετε· ὃς γὰρ ἐὰν ἔχῃ, δοθήσεται αὐτῷ, καὶ ὃς ἐὰν μὴ ἔχῃ, καὶ ὃ δοκεῖ ἔχειν ἀρθήσεται ἀπ᾿ αὐτοῦ. 19 Παρεγένοντο δὲ πρὸς αὐτὸν ἡ μήτηρ καὶ οἱ ἀδελφοὶ αὐτοῦ, καὶ οὐκ ἠδύναντο συντυχεῖν αὐτῷ διὰ τὸν ὄχλον. 20 καὶ ἀπηγγέλη αὐτῷ λεγόντων· ἡ μήτηρ σου καὶ οἱ ἀδελφοί σου ἑστήκασιν ἔξω ἰδεῖν σε θέλοντες. 21 ὁ δὲ ἀποκριθεὶς εἶπε πρὸς αὐτούς· μήτηρ μου καὶ ἀδελφοί μου οὗτοί εἰσιν οἱ τὸν λόγον τοῦ Θεοῦ ἀκούοντες καὶ ποιοῦντες αὐτόν.
ΣΥΝΑΞΑΡΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ
ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΑΣΤΕΡΙΟΣ, ΚΛΑΥΔΙΟΣ, ΝΕΩΝ ΚΑΙ ΝΕΟΝΙΛΛΗ
Στὶς 30 Ὀκτωβρίου ἡ Ἐκκλησία μας τιμᾶ τή μνήμη τῶν αὐταδέλφων μαρτύρων Ἀστερίου, Κλαυδίου, Νέωνος καί Νεονίλλης. Ἔζησαν στούς χρόνους τοῦ Διοκλητιανοῦ, ὅταν ἦταν ἡγεμόνας τῆς Κιλικίας ὁ Λυσίας. Πέθανε ἡ μητέρα τους, ὁ πατέρας τους ξαναπαντρεύτηκε καί μετά πέθανε κι αὐτός. Ἔμειναν λοιπόν τά ἀδέλφια μέ τήν μητρυιά τους, ἡ ὁποία ὅμως θέλησε ἀδίκως νά οἰκειοποιηθεῖ τήν περιουσία τῶν γονέων τους. Τούς πρόδωσε στόν ἡγεμόνα, μέ τήν κατηγορία ὅτι εἶναι χριστιανοί. Ὁ Κλαύδιος καί ὁ Ἀστέριος πῆγαν στό διακστήριο καί μέ θάρρος εἶπαν στόν ἡγεμόνα, ὅτι εἶναι πρόθυμοι νά ὑπομείνουν κάθε εἶδος βασανιστηρίου γιά τήν πίστη τους. Τοῦ εἴπαν ἀκόμη ὅτι ἡ μητρυιά τους δέν τούς πρόδωσε διότι νοιάζεται γιά τήν εἰδωλολατρική θρησκεία, ἀλλά διότι θέλει νά ἁρπάξει τήν περιουσία τῶν γονέων τους. Αὐτό δέν συγκίνησε καθόλου τόν ἡγεμόνα, ὁ ὁποῖος μάλιστα βρῆκε εὐκαιρία νά κλέψει κι αὐτός μέρος ἀπό τήν πατρική περιουσία τῶν ἀδελφῶν. Πρόσταξε λοιπόν νά ξαπλώσουν τόν Κλαύδιο ἀπό τέσσερα μέρη καί νά τόν δέρνουν μέ ραβδιά, μετά τόν κρέμασαν καί τοῦ ἔκαιγαν τά πόδια μέ ἀναμμένα κάρβουνα, τοῦ χάραξαν τά πλευρά μέ χάλκινα καρφιά καί τέλος τόν κατέτριβαν μέ τοῦβλα καί τόν ἔκαιγαν. Ὁ ἡγεμόνας τοῦ ἔλεγε νά θυσιάσει στά εἴδωλα, γιά νά σώσει τήν ζωή του, ἀλλά ὁ μάρτυρας ἀπαντοῦσε ὅτι γιά τήν πίστη στόν Χριστο καταφρονῶ ἀκόμα καί τόν θάνατο. Τόν κατέβασαν ἀπό τό ξύλο καί τόν ἔριξαν στήν φυλακή.
Μετά παρουσιάστηκε ὁ Ἀστέριος στόν ἡγεμόνα κι ἐπειδή δέν ἀπαντοῦσε τίς ἐρωτήσεις του, τοῦ συνέτριψαν τά δόντια μέ πέτρες. Συγρόνως δέ φώναζε ὁ κήρυκας στόν μάρτυρα, νά θυσιάσει στούς θεούς κι ἔτσι νά σώσει τήν ζωή του. Ὁ μάρτυρας τοῦ Χριστοῦ ἀπαντοῦσε, κάνε ὅ,τι θές ἡγεμόνα καί μήν ἀμελεῖς, διότι ἐγώ δέν πρόκειται νά ἀρνηθῶ τόν Χριστό μου. Τόν κρέμασαν κι αὐτόν, τοῦ ξέσκιζαν τίς πλευρές, τοῦ κατέκαψαν τά πόδια κι ἀφοῦ τόν ἔδειραν, τόν ἔριξαν κι αὐτόν στήν φυλακή. Μετά πῆγε κι ὁ Νέων στόν ἡγεμόνα καί στήν ἐρώτησή του, πῶς ὀνομάζεται, ἀπάντησε ὅτι ὀνομάζεται Νέων, ἀλλά δέν πρόκειται νά ἀποκαλύψει τίποτε ἄλλο γιά τόν ἑαυτό του καί δέν πρόκειται νά χωριστεῖ ἀπό τά ἀδέλφια του. Τόν ξάπλωσαν καταγῆς, τόν ἔδερναν δυνατά καί τόν ἔκαιγαν μέ ἀναμμένα κάρβουνα. Τέλος τόν ἔριξαν στή φυλακή, ὅπως καί τά αδέλφια του. Τήν ἑπομένη ξαναφώναξε ὁ ἡγεμόνας τόν Κλαύδιο καί τόν ρώτησε ἐάν ἄλλαξε γνώμη καί θέλει νά θυσιάσει στά εἴδωλα. Ὁ Κλαύδιος ἀπάντησε, ὅτι ἀντιθέτως μετά τά βασανιστήρια δυνάμωσε ἡ θέλησή του ἀκόμη περισσότερο καί δέν πρόκειται ποτέ νά προδώσει τήν πίστη του. Τόν ἔδεσαν καί τόν κρέμασαν ξανά, σπάζοντάς του μέ τιμωρητικά ὄργανα τίς ἀρθρώσεις του· μετά ἀπό πολλές ὧρες τόν ἔβαλαν μισοπεθαμένο στήν φυλακή. Κατόπιν παρουσιάστηκε ὁ Ἀστέριος καί στήν ἐρώτηση τοῦ Λυσία, ἐάν θέλει νά ἀπαλλαγεῖ ἀπό τά βασανιστήρια θυσιάζοντας στούς θεούς, ἀπάντησε ὅτι ὅποιος πιστεύει στόν ἀληθινο Θεό, ἀψηφᾶ καί καταφρονεῖ τόν θάνατο, ὄσα βάσανα κι ἄν ὑποστεῖ. Ὁ ἡγεμόνας πρόσταξε νά τόν βασανίσουν ἀκόμα περισσότερο καί τόν ξαναέβαλαν φυλακή. Ἔφεραν τότε τόν Νέωνα, τόν ὁποῖο βασάνισαν ἐξίσου σκληρά, ἐπειδή ἔμενε ἀκλόνητος στήν πίστη του. Τέλος ἔφεραν καί τήν Νεονίλλη, ἡ ὁποία μέ ἀνδρεία ὁμολόγησε τόν Χριστό ὅπως καί οἱ ἀδελφοί της, γι’ αὐτό τῆς ἔδειραν τό πρόσωπο, τήν κρέμασαν ἀπό τά πόδια, τήν ξαναέδειραν καί τήν κρέμασαν ἀπό τά μαλλιά της. Ἔπειτα τῆς ξύρισαν τά μαλλιά γιά νά τήν διαπομπεύσουν, τήν ἔδειραν μέ λουριά κι ἔβαλαν πάνω στό στῆθος καί τά σπλάγχνα της ἀναμμένα κάρβουνα κι ἔτσι παρέδωσε ἡ μακαρία τήν ἁγία της ψυχή. Τά ἀδέλφια της, τά ἀποκεφάλισαν ἔξω ἀπό τ ήν πόλη κι ἔριξαν τά σώματά τους στά θηρία καί τά ὄρνεα. Μέ αὐτόν τόν τρόπο ἔλαβαν τά στεφάνια τοῦ μαρτυρίου.
Ἀπολυτίκιον
(Ἦχος πλ. α΄ Τόν συνάναρχον Λόγον)
Τετρακτὺν τὴν ἁγίαν ἀνευφημήσωμεν, τῶν αυταδέλφων Μαρτύρων καὶ Ἀθλητῶν τοῦ Χριστοῦ, τοὺς ἀθλήσαντας στεῤῥῶς πόθῳ τῷ κρείττονι, Κλαύδιον Νέωνα ὁμοῦ, καὶ Ἀστέριον κλεινόν, συνάμα τῇ Νεονίλλῃ, ὅτι Χριστὸν δυσωποῦσιν, ἐλεηθῆναι τὰς ψυχὰς ἡμῶν.
Μεγαλυνάριον
Χαίροις ὦ Ἀστέριε Ἀθλητά, ὁ ἐν τοῖς συγγόνοις διαλάμπων ὥσπερ ἀστήρ, χαίροις συνωνύμων, τῶν σῶν θερμὸς προστάτης, οὕς φύλαττε καὶ σκέπε τῇ ἀντιλήψει σου.