Όλους
(τους περισσότερους τουλάχιστον), μας έχει στο χέρι ο διάβολος. Μπορεί
να μην πέφτουμε στο ίδιο αμάρτημα. Εσύ πέφτεις στα μάτια, εγώ πέφτω στη
γλώσσα. Εσύ πέφτεις στην κοιλιά, εγώ πέφτω στη σάρκα.
Και όταν ο άνθρωπος δει την δικιά του την ''κηδεία'', δεν θα πάει να βγάλει το φέρετρο του αλλουνού, θα κοιτάξει τα δικά του.
Η
κατάκριση είναι μια μορφή υποκρισίας, γιατί ουδείς αναμάρτητος. Και ενώ
είμαστε όλοι υπόδικοι, κατακρίνουμε του άλλους. Δυστυχώς, αυτοί
είμαστε...
http://apantaortodoxias.blogspot.com/2021/05/blog-post_378.html