«Ο διάβολος, επειδή γνωρίζει ότι αυτοί που διέπραξαν τα μεγάλα κακά, όταν αρχίζουν να μετανοούν, πράττουν τούτο πολύ έντονα, καθ’ ότι γνωρίζουν όσα πλημμέλησαν οι ίδιοι, φοβάται και τρέμει μήπως ποτέ κάνουν αρχή της μετάνοιας.
Γιατί όταν αρχίσουν, τότε προχωρούν ακάθεκτοι και υπό της μετάνοιας αναρριπιζόμενοι σαν φωτιά, επεξεργάζονται τις ψυχές τους καθαρότερες κι απ’ τον καθαρό χρυσό, σαν να ωθούνται από κάποιο άνεμο ισχυρό, της συνειδήσεως και της αναμνήσεως των αμαρτημάτων, στο λιμάνι της απάθειας. Kαι σ’ αυτό βρίσκονται σε πλεονεκτικότερη θέση απ’ αυτούς που δεν αμάρτησαν καθόλου, στο ότι έχουν περισσότερο ορμητική την προθυμία τους. Aρκεί, να κάνουν αρχή.
[Απ’ το «ΠΡΟΣ ΘΕΟΔΩΡΟΝ ΕΚΠΕΣΟΝΤΑ»]
[Από το έργο «ΡΟΔΟΣΤΑΓΜΑ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΙΚΗΣ ΣΟΦΙΑΣ» του Κ.Γ.Παπαδημητρακόπουλου]