Η Αγία Γραφή προσιδιάζει με έναν ιδιόμορφο ωκεανό. Ωκεανό πνεύματος και ανέκφραστης ψυχικής ευφορίας, μέσω της οποίας ενυδατώνονται όλες οι διψασμένες ψυχές και δαμάζονται οι πιο ριψοκίνδυνοι καραβοκύρηδες, οι αγνοί ανιχνευτές του αοράτου και θείου μυστηρίου. Δυστυχώς οι περισσότεροι των ανθρώπων παραμένουν ξέμακροι θεατές, καταφρονητές του αφράστου κάλλους, αυτής της μοναδικής ιερής πανδαισίας, γιατί απλά είναι δειλοί, άτολμοι, οκνηροί, αδιάφοροι και προπάντων δεν γνωρίζουν πνευματική κολύμβηση, οπότε διατρέχουν κίνδυνο πνιγμού μέσα στα βαθειά υδάτινα ρεύματα της αγιοσύνης και έτσι προτιμούν την ξέρα της άκαρπης αδιαφορίας τους. Την τελματώδη παραμονή και εγκαταβίωσή τους στα έλη της αμαρτίας. Στην ταφή και απόκρυψη του ταλάντου. Όσοι όμως προσεταιριστούν την ιδιότητα του θαρραλέου ναυτικού και καταληφθούν από ιερή φιλοδοξία, σαλπάρουν στα πνευματικά νερά αυτού του πελάγους, αντικρίζοντας ένα μεγαλειώδες θέαμα το οποίο ευφραίνει την ψυχική αναζήτηση, προσφέροντας ύδωρ ζων και ικανοποιώντας την λαχτάρα γνωριμίας με τον Θεό.
Εμπλέοντες λοιπόν στο ασύνορο αυτό πέλαγος περιβαλλόμαστε από ένα πλήθος φωτεινών φάρων που φωτίζουν τον δρόμο μας επισημαίνοντας τις κακοτοπιές, τους υφάλους της αμαρτίας, και υποδεικνύοντας παράλληλα την ασφαλή πλοήγηση. Πέρα όμως απ’ αυτές τις σταθερές και μόνιμες σημάνσεις που τις ενσαρκώνουν προφήτες, μάρτυρες, άγιοι μέσω της ζωής τους, ο ίδιος ο Χριστός και οι απόστολοι, κατά καιρούς βγαίνουν έκτακτα ανακοινωθέντα και μηνύματα μέσω των αγγέλων, των αγγελιοφόρων του Θεού. Αυτή άλλωστε είναι και η αποστολή τους. Η μεταφορά μηνυμάτων στους «ναυτιλομένους» από το αρχηγείο του Θεού.
Έτσι λοιπόν άγγελος Κυρίου εμφανίζεται σε όνειρο στον Ιωσήφ εντέλλοντάς τον να παραλάβει την μητέρα και το παιδίον και να φύγει στην Αίγυπτο, γιατί ο Ηρώδης σκοπεύει να το σκοτώσει (Ματ. 2,13). Αργότερα πάλι άγγελος Κυρίου δίνει νέα εντολή με τον ίδιο τρόπο να επιστρέψουν εις γην Ισραήλ γιατί… «τεθνήκασι οἱ ζητοῦντες τήν ψυχήν τοῦ παιδίου» (Ματ. 2,19). Άγγελος ήταν και ο ίδιος ο Ιωάννης ο Πρόδρομος που ήλθε να προετοιμάσει το έδαφος για τον Χριστό κηρύσσων μετάνοια· «Ἰδού ἐγώ ἀποστέλλω τόν ἄγγελον μου πρό προσώπου σου, ὅς κατασκευάσει τήν ὁδόν σου» (Ματ. 11,10). Επίσης «ἄγγελος Κυρίου καταβάς ἐξ’ οὐρανοῦ προσελθών ἀπεκύλισεν τόν λίθον ἀπό τῆς θύρας τοῦ μνημείου» (Ματ. 29,2). Κάπως ανάλογα ήλθαν δύο άγγελοι στα Σόδομα εσπέρας (Γεν. 19,1) στον Λωτ και τον ενημέρωσαν ότι πρέπει να φύγει με τους οικείους του καθότι τυγχάνει δίκαιος, γιατί πρόκειται να καταστρέψουν την πόλη λόγω αμαρτίας.
Έτσι λοιπόν και στα χρόνια μας εδώ και δεκαετίες, ο Θεός προσπαθεί να μας αφυπνίσει από τον λήθαργο της αμαρτίας με ποικίλους τρόπους ευεργετικούς. Όμως επειδή είμαστε ανάξιοι να δούμε πρόσωπο Θεού, να αντικρύσουμε την ιερότητα των αγίων του, επειδή λόγω ψυχικής σκοτοδίνης τρέμουμε και αυτό το φτερούγισμα των φωτεινών αγγέλων, επειδή είμαστε απροετοίμαστοι για γνήσιες ιεροπρεπείς εκφράσεις, επειδή ίσως προτιμούμε πιο γήινες προσεγγίσεις και συναντήσεις με τον Θεό, αν και δεν ξέρω πλέον τι εννοούμε Θεό, ο ίδιος κατέληξε σε μία ευγενική μεταχείριση. Ανέθεσε στους επί γης αντιπροσώπους του, τους σεμνούς εργάτες του ευαγγελίου, ταπεινούς ιερωμένους απ’ όλες τις βαθμίδες, να κηρύττουν μετάνοια. Έτσι λοιπόν εδώ και πολλά χρόνια οι εγκαταβιούντες μέσα στο μαύρο ράσο, αυτό που απωθεί τους πλείστους, αυτό που το βλέπουν οι σύγχρονοι και δαιμονίζονται, το λοιδορούμενο, αλλά και αυτό που αγιάζει, αυτοί λοιπόν οι επί γης άγγελοι, φωνάζουν και προειδοποιούν για τα δεινά που έχουν πλακώσει την πατρίδα μας, με τους κατά συρροή και εν ριπή οφθαλμού ψηφιζομένους αντιχρίστους και αντεθνικούς νόμους και για την δουλική ζεύξη της Ελλάδος στο άρμα της ευρωπαϊκής ένωσης. Η νομιμοποίηση του παρανόμου ξεκινώντας από τις εκτρώσεις, το αυτόματο διαζύγιο και τον πολιτικό γάμο, επεκτάθηκε στον χαλασμό της γλώσσας, στην νόθευση και παραλλαγή της ιστορίας μας, το μαγάρισμα της πίστης μας, την αρπαγή της πατρίδος μας, την προσβολή των ηρώων μας, των αγίων μας, των μαρτύρων μας, του ιδίου του Χριστού μας, της μόνης ελπίδος μας. Στον παραγκωνισμό όλων των ευεργετών μας.
Έτσι σύλησαν την κατά κόσμο πατρίδα μας υφαρπάζοντας αισχρά όλον τον πλούτο της, τώρα διεκδικούν πονηρά και την αιώνια πατρίδα μας, απαιτώντας αναίσχυντα την ψυχή μας. Την ψυχή ειδικά των παιδιών μας, μέσα στο παιδομάζωμα της γενιτσαρικής «εχπαίδευσης» της σύγχρονης ελληνικής τουρκοκρατίας. Χρόνια θέτουν προσχήμους και τεχνητούς κινδύνους, για να περάσουν τους καθ’εαυτόν κινδύνους μέσω των ανόμων νόμων τους και να διαπράξουν τα εγκλήματά τους. Θρησκευτικά και εθνικά. Στόχος τους πάντοτε η ψυχή του ανθρώπου.
Οι βόσκοντες στα πανεπιστήμια της αλλοδαπής, οι αμόρφωτοι πτυχιούχοι «περιωνύμων» κολλεγίων, που αποκαλούν την επανάσταση του ’21 αποπαίδι της αμερικανικής ή της γαλλικής κατά το δοκούν ανάλογα σε ποιόν σουλτάνο απευθύνονται οι τεμενάδες, επιστρατεύουν ιδεολογικά και ρητορικά σχήματα για να θολώνουν περαιτέρω τα ήδη μολυσματικά νερά. Η οικουμενική ειρήνη (πού είναι αλήθεια), η ελευθερία και η δημοκρατία (η εύγεστη καραμέλα για να διαλύει την μπόχα βρωμερών στομάτων), η αγάπη (μάλλον εννοείται η σοδομική), η δημόσια υγεία (μία πρόσφορη έννοια ενθυμουμένη σε περιόδους διανοητικής ξηρασίας, λησμονώντας τους θανάτους από καρκίνο, από ναρκωτικά, από αυτοκινητιστικά δυστυχήματα, τα στυγνά εγκλήματα των εκτρώσεων τῆ ἐγκρίσει περιέργων νομοθετῶν) αποτελούν ωραίες λέξεις για να προωθούνται υστερόβουλοι σκοποί από κέντρα αποφάσεων που αντιστρατεύονται το πραγματικό καλό.
Την ίδια ώρα (το ζήσαμε και το ζούμε) οι κεκτημένες ελευθερίες μειώνονται απειλητικά, ζώντας σε πρωτόφαντο σκοτεινό παρόν και ακόμη πιο δυσοίωνο διαγραφόμενο μέλλον. Όλα αυτά γίνονται φυσικά την ώρα που ο αφιονισμένος λαός, δηλαδή όλοι εμείς καθόμαστε σταυροπόδι στους χλιδάτους καναπέδες μας, με το όπλο του τηλεχειριστηρίου στο χέρι μας, αυτοκτονώντας ψυχικά, μπροστά στο πορνείο της τηλεόρασης οφθαλμοπορνεύοντες, στις οθόνες των κινητών, στην ειδησεογραφική πλύση εγκεφάλου, που δεν αφήνει περιθώριο για μια απλή σκέψη λαμβάνοντας έτοιμη, μασημένη τροφή από τα μέσα μαζικής εξόντωσης, διευκολύνοντας ανείπωτα το έργο των δημίων. Έτσι τα νομοταγή τσιράκια της νέας τάξης ένεκα πολλαπλασίων αργυρίων των τριάκοντα, λόγω πληθωρισμού και γενικής ηθικής δουλοπρεπείας και πλήρους καταπτώσεως, κανονίζουν τι θέαμα θα προσφέρουν στα «πρόβατα» προς τέρψη και μετά τα οδηγούν στο σφαγείο. Ο ίδιος ο Ευάγγελος Αβέρωφ (αλήθεια από πόσο παλιά έχει ξεκινήσει αυτή η ιστορία;) είχε τονίσει τότε, ότι όταν το πρόβατο βγει από το μαντρί, το τρώει ο λύκος. Είχε κάνει χρόνια τσέλιγκας ο άνθρωπος και μιλούσε εκ πείρας. Γι’ αυτό τόνιζε αφήστε τους ηρωισμούς της ανυποταξίας και παραμείνατε στο μαντρί των κομμάτων. Έτσι έκτοτε τα καλοαναθρεμμένα πρόβατα στις σύγχρονες κτηνοτροφικές μονάδες, τα κανακεμένα μέσα στους συστηματικούς στάβλους των κομμάτων, στην έδρα των σάπιων ιδεολογημάτων, είτε σαν μισθωμένα κομματόσκυλα, είτε σαν θύματα μέσα στην ιδεολογική ψευδαίσθηση, πορεύονται περήφανα προς το σφάξιμο της «Λαμπρής» ενταγμένα μέσα στα κοπάδια των σύγχρονων μεγαλοκτηματιών τσελιγκάδων και προπάντων μαρκαρισμένα παντοιοτρόπως. Χίλιες φορές να τἄτρωγε ο λύκος. Αλλά, «πούντος»;
Κάπως έτσι φτάσαμε στις μέρες μας και στην εγκαθίδρυση ενός ιδιότυπου γενιτσαρισμού μέσα στα σχολεία, σ’ ένα ανίερο σύγχρονο παιδομάζωμα, όπου πλέον καλλιεργείται η αποστασία από την πίστη, η προδοσία προς την πατρίδα και η νομιμοποίηση του ανόμου και του αφύσικου, προτάσσοντάς το σαν μοναδικό τρόπο ζωής. Άψυχοι ψυχολόγοι, εντεταλμένα όργανα των πασάδων και ειδικά επιλεγμένα, εισάγουν πλέον εμφανέστατα και επίσημα την σοδομική ζωή και την γενικότερη σεξουαλική διαστροφή ως επιπρόσθετη τέρψη και αποχαύνωση στην ήδη έκλυτη ζωή του χαρεμιού. Συνήγοροι αυτής της εκστρατείας πολλά παιδιά–μαθητές που διαμαρτύρονται κιόλας εντός της τάξης για την αντίταξη της χριστιανικής διδασκαλίας στο όλο θέμα. Πίσω τους κεκρυμμένοι οι θρασύδειλοι γονείς, οι «στερημένοι», που εκτονώνονται πλήρως μέσω των παιδιών τους, ικανοποιώντας τα δικά τους αμαρτωλά απωθημένα, είναι οι υποστηρικτές, οι καθοδηγητές των παιδιών και οι μηνυτές των αποστατούντων εκπαιδευτικών. Μέχρι τώρα είχαμε τους καταδότες των προσευχομένων και κοινωνούντων μέσα στους απηγορευμένους ναούς, τώρα έχουμε και επιπρόσθετους ρουφιάνους που καταδίδουν τους προασπιστές της ηθικής. Αυτούς που κρατούν ιερό τον όρκο που έδωσαν, φυλάττοντες Θερμοπύλες.
Έτσι λοιπόν φτάσαμε μέσα από ένα ηρωικό ΟΧΙ του παρελθόντος, στα ενδοτικά ναι του παρόντος. Ναι στις προγαμιαίες σχέσεις, ναι στις πορνείες, ναι στις μοιχείες, ναι στις ομοφυλοφιλίες, ναι στις ακαθαρσίες, ναι στις ποικίλες συμβιώσεις (καταφθάνει σύντομα και η συμβίωση–σύζευξη ανθρώπου (;) με ζώο), ναι στην επίγεια δόξα, ναι προπάντων στην εκπείραση του Θεού.
Ζήτω τα Σόδομα και η Γομμόρα!
Παρελαύνουν οι υπουργοί παιδείας, έρχονται και παρέρχονται κληρονομώντας και κληροδοτώντας ένα ερεβώδες σκότος στον διάδοχο. Την ίδια ώρα μαραζώνει ολονέν και περαιτέρω η νεότης η δύστυχη και ρημάζεται ολόπλευρα, όπως χαρακτηριστικά αναφέρει ο Φ. Κόντογλου, καθότι κρατούν στα χέρια τους το κρισιμότερο υπουργείο του έθνους μας, τα όρνεα και τα κοράκια της εκκλησιομαχίας και του ανθελληνισμού. Κατήργησαν τον εκκλησιασμό των μαθητών, κατήργησαν τους προστάτες της παιδείας, τους τρεις ιεράρχες, οι ανίεροι, κατήργησαν την μηνιαία έπαρση της ελληνικής σημαίας με την ταυτόχρονη απαγγελία του εθνικού ύμνου, τώρα στην τηλεδιδασκαλία κατήργησαν και το μάθημα των θρησκευτικών. Για πρωινή προσευχή, εικόνες του Χριστού και ηρώων στις μαθητικές αίθουσες δεν συζητάμε, γιατί δημιουργούν ψυχολογικά προβλήματα στους φιλοξενούμενους εποίκους μετανάστες.
Μήπως έφτασε η ώρα να μιλήσει άγγελος εξ’ ουρανού στους γονείς εντέλλοντάς τους να πάρουν τις ψυχές και το πνεύμα των παιδιών τους και να τα φυγαδεύσουν στην «Αίγυπτο» του κρυφού σχολειού, μέσα στο εναπομείναν άσυλο της χριστιανικής οικογενείας, όπου υπάρχει;
Η Σοφ. Σειράχ (6,18) γράφει: «Παιδί μου διάλεξε γνώσεις που μορφώνουν χαρακτήρα μέσα στα πλαίσια του ηθικού νόμου και έτσι θα σου βγει σε καλό μέχρι τα γεράματα». Χρειαζόμαστε λοιπόν διάπλαση ηθικών και τιμίων χαρακτήρων χρησίμων, στην οικογένεια, στο έθνος, στην κοινωνία. Χρειαζόμαστε βιώματα υγιή από μικρή ηλικία, ώστε να αποδώσουν σ’ αυτόν τον καιρό της ρευστότητος και ασταθείας, της πνοής των λοισθίων του πνεύματος, εμπλουτίζοντας την κοινωνία με υγιές – σφριγηλό δυναμικό. Χρειαζόμαστε λοιπόν γονείς. Χρειαζόμαστε κατά κύριο λόγο οικογένεια που δεν υπάρχει, γιατί πρώτη εβλήθη από τους ιερόσυλους, υποσκάπτοντας τα θεμέλιά της με τους προαναφερθέντες νόμους. Γιατί «η οικογένεια», όπως αναφέρει ο Dimitri Doudko, «απαιτεί μία ασκητική προσπάθεια, έναν ηρωισμό και ο ανήθικος άνθρωπος δεν είναι ικανός για τέτοια πράγματα. Το διαζύγιο επιτρέπεται μόνο σε περίπτωση μοιχείας, αλλά σήμερα χωρίζουν με την παραμικρότερη αφορμή και τα διαζύγια οφείλονται στον εγωισμό και στην αμαρτία του ανθρώπου. Οι άνθρωποι δεν σκέπτονται πλέον την οικογένειά τους, τα παιδιά τους, αλλά μόνο τις προσωπικές τους απολαύσεις». Αναφερόμενος στην ελεύθερη συμβίωση τονίζει ότι «δεν επιτρέπεται. Αφού αποδοκιμάζεται και ένα απλό βλέμμα επιθυμίας σε μία γυναίκα, πόσο μάλλον η συμβίωση; Η νομιμοποίηση της ελεύθερης συμβίωσης σημαίνει νομιμοποίηση της πορνείας και πόρνοι και μοιχοί δεν θα κληρονομήσουν την βασιλεία των ουρανών».
Η κατάπτωση λοιπόν των ηθών οφείλεται ακριβώς σε τέτοια φαινόμενα και η αποκατάστασή τους εξαρτάται από την αποκατάσταση της αγνότητος των ανθρώπων. Μόνη λύση είναι ο ΓΑΜΟΣ ο Χριστιανικός γι’ αυτό και τον πολεμούν.
Αναφερόμενος στο θέμα των σχολείων, υποστηρίζει, ότι αν «αὐτοί» προπαγανδίζουν τον αθεϊσμό στα σχολεία και την ανωμαλία, ας διδάξουμε κι εμείς την κατήχηση στα πιστά παιδιά. Τα πάντα εξαρτώνται από τον Χριστιανισμό: η οικογενειακή ζωή, η δημόσια ζωή, καθώς και η μέλλουσα ζωή.
Το «κέντρο της γης» είναι η οικογένεια που απαιτεί ανδρεία και πνεύμα θυσίας και από την κατάσταση της εξαρτάται η κατάσταση της κοινωνίας. Πρέπει λοιπόν να προσπαθήσουμε να ξαναποκτήσουμε οικογένεια, κτίζοντάς την από την αρχή, γιατί διαφορετικά οι άγγελοι των Σοδόμων στέκονται προ των πυλών.
Αλλά δεν τελειώσαμε· τον επίλογο τον γράφουν πάντοτε αυτοί που δεν αφήνουν ανεξόφλητους λογαριασμούς. Είναι αυτοί που ζητούν «γδικιωμό» για να τιμωρήσουν τα άπιστα σκυλιά, που με θρασύτητα φορούν μανδύα ελληνικό, υποκρυπτόμενα στον δούρειο ίππο της εθνοχαλασιάς και της καθυποταγής και στρατευμένα στην πέμπτη φάλαγγα της νέας τάξης. Είναι αυτοί που ζητούν «χαλασμό». Είναι ο Νότης Μπότσαρης που μισοπεθαμένος και βαρειά λαβωμένος ψιθυρίζει στην κόρη του Λενιώ· «παιδί μου ήρθε η ώρα σου. Σκοτώσου!» Κόρη μου, με άλλα λόγια, μη περιμένεις μοιρολατρικά και υποτακτικά τους Μωχαμετάνους να ’ρθουν να σε μαγαρίσουν και μετά να σε σφάξουν. Χάλασέ τους εσύ με την περιφρόνηση της επίγειας ζωής, κερδίζοντας την αιώνιο. Την Επουράνιο.
Να τα ακούσουμε και να τα δούμε αυτά, εμείς οι σύγχρονοι άγονοι γονείς, οι χαλασμένοι στην σκέψη και στην συνείδηση, οι πρώτα αλλαξοπιστήσαντες πουλώντας την ψυχή μας στο Διάβολο, που ωθούμε τα παιδιά μας εγκληματικά σε έναν άλλο χαλασμό ηθικό, μέσα στην αμαρτία και στην κραιπάλη. Οι γονείς που ανοίγουμε τον δρόμο μακριά από τις δεσμεύσεις του χριστιανικού γάμου, για να χαρούν τα παιδιά μία ανέμελη, ανεύθυνη, πορνική, τώρα δε και ομοφυλοφιλική ζωή, γενόμενα τραβεστί, γκέι, ζιγκολό, φρικιά, ρεμάλια, ψυχικά ερείπια.
Ο Χαλασμός του Ζαλόγγου, της Αραπίτσας και όλου του ιστορικού πανθέου της ελληνικής ιστορίας, είναι ο καλύτερος «γδικιωμός» στα άπιστα σκυλιά, που φέρουν ονόματα όπως Εφιάλτης, Πήλιος Γούσης, Νενέκος και οι σύγχρονοι άπειροι ανώνυμοι γραικύλοι. Στους μπούληδες, στους μπεμπέκηδες, στους εξαχρειωμένους πλουτοκράτες της αμαρτωλής Βαβυλώνος της Ελλάδος, που όλα τα έχουν εναποθέσει στον βωμό του χρήματος και της καλοπέρασης προδίδοντας όσια και ιερά και δολοφονώντας ψυχικά τους τελευταίους των Μοϊκανών, πραγματικούς Έλληνες.
Αυτό εννοεί ο Κοσμάς Φλαμιάτος όταν λέγει «αὐτοί σκοτώνουν τίς ψυχές μας».
ΟΧΙ λοιπόν νέα φυγή στην Αίγυπτο. Ένας είναι ο δρόμος των ορθοδόξων Ελληνόψυχων. Γδικιωμός και μετά χαλασμός.
Ο «τελευταίος σαμουράι», όταν άκουσε την ιστορία των 300 του Λεωνίδα, στο τέλος ρώτησε· «τι απέγιναν». Όταν πήρε την απάντηση, «σκοτώθηκαν όλοι» τότε με αγαλλίαση πρόφερε: «Αυτός είναι θάνατος».
Κι εμείς προσθέτουμε· αυτή είναι η ευγενής απόληξη των «τελευταίων».
Η ΑΝΑΣΤΑΣΗ!
ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ!