ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΟΝ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ
Ἐφεσ. ε΄ 8-19
8 Ἦτε γάρ ποτε σκότος, νῦν δὲ φῶς ἐν Κυρίῳ· ὡς τέκνα φωτὸς περιπατεῖτε· – 9 ὁ γὰρ καρπὸς τοῦ Πνεύματος ἐν πάσῃ ἀγαθωσύνῃ καὶ δικαιοσύνῃ καὶ ἀληθείᾳ·- 10 δοκιμάζοντες τί ἐστιν εὐάρεστον τῷ Κυρίῳ. 11 καὶ μὴ συγκοινωνεῖτε τοῖς ἔργοις τοῖς ἀκάρποις τοῦ σκότους, μᾶλλον δὲ καὶ ἐλέγχετε· 12 τὰ γὰρ κρυφῆ γινόμενα ὑπ᾿ αὐτῶν αἰσχρόν ἐστι καὶ λέγειν· 13 τὰ δὲ πάντα ἐλεγχόμενα ὑπὸ τοῦ φωτὸς φανεροῦται· πᾶν γὰρ τὸ φανερούμενον φῶς ἐστι. 14 διὸ λέγει· ἔγειρε ὁ καθεύδων καὶ ἀνάστα ἐκ τῶν νεκρῶν, καὶ ἐπιφαύσει σοι ὁ Χριστός. 15 Βλέπετε οὖν πῶς ἀκριβῶς περιπατεῖτε, μὴ ὡς ἄσοφοι, ἀλλ᾿ ὡς σοφοί, 16 ἐξαγοραζόμενοι τὸν καιρόν, ὅτι αἱ ἡμέραι πονηραί εἰσι. 17 διὰ τοῦτο μὴ γίνεσθε ἄφρονες, ἀλλὰ συνιέντες τί τὸ θέλημα τοῦ Κυρίου. 18 καὶ μὴ μεθύσκεσθε οἴνῳ, ἐν ᾧ ἐστιν ἀσωτία, ἀλλὰ πληροῦσθε ἐν Πνεύματι, 19 λαλοῦντες ἑαυτοῖς ψαλμοῖς καὶ ὕμνοις καὶ ᾠδαῖς πνευματικαῖς, ᾄδοντες καὶ ψάλλοντες ἐν τῇ καρδίᾳ ὑμῶν τῷ Κυρίῳ.
ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΟΝ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ
Μτθ. ιη΄ 10-20
10 Ὁρᾶτε μὴ καταφρονήσητε ἑνὸς τῶν μικρῶν τούτων· λέγω γὰρ ὑμῖν ὅτι οἱ ἄγγελοι αὐτῶν ἐν οὐρανοῖς διὰ παντὸς βλέπουσι τὸ πρόσωπον τοῦ πατρός μου τοῦ ἐν οὐρανοῖς. 11 ἦλθε γὰρ ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου σῶσαι τὸ ἀπολωλός. 12 Τί ὑμῖν δοκεῖ; ἐὰν γένηταί τινι ἀνθρώπῳ ἑκατὸν πρόβατα καὶ πλανηθῇ ἓν ἐξ αὐτῶν, οὐχὶ ἀφεὶς τὰ ἐνενήκοντα ἐννέα ἐπὶ τὰ ὄρη, πορευθεὶς ζητεῖ τὸ πλανώμενον; 13 καὶ ἐὰν γένηται εὑρεῖν αὐτό, ἀμὴν λέγω ὑμῖν ὅτι χαίρει ἐπ᾿ αὐτῷ μᾶλλον ἢ ἐπὶ τοῖς ἐνενήκοντα ἐννέα τοῖς μὴ πεπλανημένοις. 14 οὕτως οὐκ ἔστι θέλημα ἔμπροσθεν τοῦ πατρὸς ὑμῶν τοῦ ἐν οὐρανοῖς ἵνα ἀπόληται εἷς τῶν μικρῶν τούτων. 15 Ἐὰν δὲ ἁμαρτήσῃ εἰς σὲ ὁ ἀδελφός σου, ὕπαγε καὶ ἔλεγξον αὐτὸν μεταξὺ σοῦ καὶ αὐτοῦ μόνου· ἐάν σου ἀκούσῃ, ἐκέρδησας τὸν ἀδελφόν σου· 16 ἐὰν δὲ μὴ ἀκούσῃ, παράλαβε μετὰ σοῦ ἔτι ἕνα ἢ δύο, ἵνα ἐπὶ στόματος δύο μαρτύρων ἢ τριῶν σταθῇ πᾶν ῥῆμα. 17 ἐὰν δὲ παρακούσῃ αὐτῶν, εἰπὲ τῇ ἐκκλησίᾳ· ἐὰν δὲ καὶ τῆς ἐκκλησίας παρακούσῃ, ἔστω σοι ὥσπερ ὁ ἐθνικὸς καὶ ὁ τελώνης. 18 Ἀμὴν λέγω ὑμῖν, ὅσα ἐὰν δήσητε ἐπὶ τῆς γῆς, ἔσται δεδεμένα ἐν τῷ οὐρανῷ, καὶ ὅσα ἐὰν λύσητε ἐπὶ τῆς γῆς, ἔσται λελυμένα ἐν τῷ οὐρανῷ. 19 Πάλιν ἀμὴν λέγω ὑμῖν ὅτι ἐὰν δύο ὑμῶν συμφωνήσωσιν ἐπὶ τῆς γῆς περὶ παντὸς πράγματος οὗ ἐὰν αἰτήσωνται, γενήσεται αὐτοῖς παρὰ τοῦ πατρός μου τοῦ ἐν οὐρανοῖς. 20 οὗ γάρ εἰσι δύο ἢ τρεῖς συνηγμένοι εἰς τὸ ἐμὸν ὄνομα, ἐκεῖ εἰμι ἐν μέσῳ αὐτῶν.
ΣΥΝΑΞΑΡΙ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ
Ο ΑΓΙΟΣ ΝΙΚΗΤΑΣ Ο ΝΙΣΥΡΙΟΣ
Στὶς 21 Ἰουλίου ἡ Ἐκκλησία μας τιμᾶ τὸν ἅγιο νεομάρτυρα Νικήτα. Ὁ ἅγιος Νικήτας καταγόταν ἀπὸ τὴν Νίσυρο τῆς Δωδεκανήσου. Οἱ γονεῖς του ἦσαν χριστιανοί. Ὁ πατέρας του ὅμως, γιὰ νὰ ἀποφύγει τὴν τιμωρία ἀπὸ τοὺς Τούρκους, λόγῳ κάποιου παραπτώματός του προτίμησε νὰ ἀρνηθῆ τὴν πίστη του, μὲ ἀποτέλεσμα νὰ τουρκέψη ὅλη ἡ οἰκογένειά του. Ὁ ἅγιος Νικήτας κάποτε μάλωσε μὲ ἕνα τουρκόπουλο, ἡ μητέρα τοῦ ὁποίου ἐξύβρισε τὸν ἅγιο λέγοντάς τον ἀκάθαρ το, ἐπειδὴ ἦταν πρῶτα χριστιανός. Ὅταν ρώτησε τὴν μητέρα του ἔμαθε ὅτι πράγματι ἦταν βαπτισμένος χριστιανὸς καὶ ὅτι τὸ ὄνομά του ἦταν Νικήτας. Ἀπὸ τότε ὁ ἅγιος Νικήτας σκεπτόταν μὲ πιὸ τρόπο θὰ ἐπέστρεφε στὴν προγονική του πίστη. Γιὰ τὸν λόγο αὐτὸ ἔφυγε ἀπὸ τὴν Νίσυρο καὶ πῆγε στὴν Χίο, στὴν Νέα Μονή, ὅπου ἀφοῦ ἐξομολογήθηκε, κατηχήθηκε καὶ ξαναμυρώθηκε. Παρέμεινε στὴν Ἱερά Μονὴ ζώντας μὲ μετάνοια, προσευχὴ καὶ νηστεία, ἔχοντας πόθο νὰ ὁμολογήση δημόσια τὸν Κύριο. Ἀφοῦ φανέρωσε τὴν σκέψη του στοὺς πατέρες καὶ προσευχήθηκαν στὴν Παναγία, τὸν ἐξαπέστειλαν στὸν ποθούμενο δρόμο του. Στὴν Χώρα ὅπου ἦλθε τὸν ἀνεγνώρισε κάποιος, ὁ ὁποῖος τὸν γνώριζε ὡς Τοῦρκο. Ἐκεῖνος βεβαίωνε ὅτι ἦταν χριστιανὸς καὶ ὅτι ὀνομαζόταν Νικήτας. Γιὰ τὸν λόγο αὐτὸ τὸν ἔφεραν στὸ δικαστήριο, ὅπου διαπιστώθηκε ὅτι εἶχε γίνει Τοῦρκος, ἐνῶ ἦταν χριστιανός. Παρ᾽ ὅλες τὶς ὑποσχέσεις, τὶς ἀπειλὲς καὶ τὰ βασανιστήρια οἱ Τοῦρκοι δὲν κατάφεραν νὰ πείσουν τὸν ἅγιο νὰ ἀρνηθῆ τὸν Χριστό. Ἔτσι ὁ ἅγιος Νικήτας στὶς 21 Ἰουνίου τοῦ 1732 σὲ ἡλικία 16 ἐτῶν ἀποκεφαλίστηκε καὶ ἀξιώθηκε νὰ λάβη ἀπὸ τὸν Κύριο τὸν στέφανο τοῦ μαρτυρίου.
Ἀπολυτίκιον
(Ἦχος α΄. Τῆς ἐρήμου πολίτης.)
Τῆς Νισύρου τόν γόνον καί τῆς Χίου τό
καύχημα, τόν φρουρόν Αἰγαίου πελάγους, Νικήταν τόν ἔνδοξον, ὑμνήσωμεν
συμφώνως οἱ πιστοί, βοῶντες πρός αὐτόν εἰλικρινῶς. Σαῖς λιταῖς τούς τήν
σήν μνήμην ἐπιτελοῦντας, σῶζε καί βοῶντάς σοι. Δόξα τῷ σέ δοξάσαντι
Χριστῷ, δόξα τῷ σέ στεφανώσαντι, δόξα τῷ δωρησαμένῳ σε ἡμῖν πρέσβυν
ἀκοίμητον.
Μεγαλυνάριον
Μάρτυς ἀθλοφόρε ταῖς πρὸς Θεὸν, ἱεραὶς εὐχαῖς σου, διατήρει τοὺς εὐλαβῶς, τῇ σῇ θείᾳ σκέπῃ, προσφεύγοντας ἐκ πάντων, παθῶν τε καὶ κινδύνων, ψυχῆς καὶ σώματος.